Αντιλαϊκός προϋπολογισμός αφαίμαξης και φοροληστείας του λαού
Επιτακτική ανάγκη η κλιμάκωση του πανεργατικού αγώνα
Με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζόμενων, πραγματοποιήθηκε η πανεργατοϋπαλληλική απεργία, που προκήρυξαν για τις 14 Δεκέμβρη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, διοργανώθηκαν συλλαλητήρια και πορείες, μέσα από τα οποία πλήθος εργαζομένων έκφρασαν την έντονη αντίθεσή τους στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που συνεχίζει να σφυροκοπεί τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Επίκεντρο της συνθηματολογίας των απεργών-διαδηλωτών ήταν η καταγγελία του νέου αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού του 2018, που η κυβέρνηση θέλει να ψηφίσει παραμονές Χριστουγέννων, καθώς και τα νέα μέτρα που έφερε το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης. Με μεγαλύτερη ένταση εκδηλώθηκε η εργατοϋπαλληλική καταδίκη στο μέτρο του χτυπήματος του δικαιώματος της απεργίας που θέλει να ψηφίσει η κυβέρνηση.
Στην Αθήνα, απεργοί διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν σε όλη τη διαδρομή που απλώνεται από την Πατησίων ως την Ομόνοια και την Κλαυθμώνος, με πανό και συνθήματα πορεύτηκαν προς τη Βουλή.
Η ΛΑ-ΑΑΣ, με ένα μαζικό μπλοκ, στο οποίο συμμετείχαν η ΕΡΓΑΣ και η Ταξική Πορεία, κρατώντας πανό και φωνάζοντας αγωνιστικά συνθήματα κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και για την υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος, διακινώντας απεργιακές ανακοινώσεις, πήρε μέρος στην κεντρική διαδήλωση καλώντας σε αγωνιστική συνέχιση και μαζικοποίηση του εργατικού αγώνα.
Χωρίς αμφιβολία, το αποτέλεσμα της πανεργατικής απεργίας θα ήταν πολύ καλύτερο αν δεν υπονομευόταν από την πολιτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών που δρα σαν υποστήριγμα της μνημονιακής πολιτικής, έχει καθηλώσει για μακρύ χρονικό διάστημα τα συνδικάτα σε μια ακινησία και δεν θέλει κλιμάκωση των συνδικαλιστικών αγώνων, όπως αποδείχθηκε ξανά με την κήρυξη μιας μεμονωμένης πανελλαδικής απεργίας μετά από πολύ καιρο και χωρίς να προβλέπεται μια συνέχεια του αγώνα μετά από αυτήν, πάρα το ότι προχωρούν και θα προστεθούν κι άλλα σκληρά μνημονιακά μετρα.
Στην προσπάθεια μαζικοποίησης των απεργιακών συλλαλητηρίων και διαδηλώσεων δεν βοηθάει και η συνεχιζόμενη τακτική του ΠΑΜΕ, των ξεχωριστών απεργιακών διαδηλώσεων, που, για παράδειγμα, στην Αθήνα έφερε άλλους εργαζόμενους να πορεύονται μέσα στην κεντρική διαδήλωση που έγινε από τη Σταδίου στη Βουλή και άλλους να πορεύονται μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ από την Πανεπιστημίου στη Βουλή.
Σε αυτό ήλθε να προστεθεί και μια άλλη επιλογή του ΠΑΜΕ , αυτή τη φορά, η οποία καθόρισε το συλλαλητήριο των συνταξιούχων -στα συνδικαλιστικά όργανα των οποίων το ΠΑΜΕ έχει τον πρώτο λόγο- για το ίδιο ζήτημα, ενάντια, δηλαδή, στον προϋπολογισμό, να γίνει, όχι την ίδια μέρα (Πέμπτη) που γίνονταν η πανεργατική απεργία και τα απεργιακά συλλαλητήρια, αλλά την επόμενη μέρα (Παρασκευή). Έτσι, αντί να ενωθούν οι δυνάμεις των εργαζομένων-απεργών με τις δυνάμεις των συνταξιούχων και να γίνουν όσο το δυνατόν πιο μαζικές οι κινητοποιήσεις ενάντια στον κρατικό προϋπολογισμό, γεγονός που θα ασκούσε μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση, προτιμήθηκε από τις δυνάμεις του ΚΚΕ ο δρόμος του τεμαχισμού των κινητοποιήσεων και κατ’ επέκταση της αποδυνάμωσης της επίδρασής τους.
Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην απεργία και στα συλλαλητήρια έδειξε το κλίμα που επικρατεί στους κόλπους της εργατικής τάξης, που αναζητά δρόμους πιο μαζικής αγωνιστικής έκφρασης. Για το άνοιγμά τους, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος οφείλουν να συνεχίσουν να εργάζονται σταθερά και αποφασιστικά και με πίστη στις αγωνιστικές δυνατότητες που έχει μέσα της η εργατική τάξη.
Επιτακτική ανάγκη η κλιμάκωση του πανεργατικού αγώνα
Με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζόμενων, πραγματοποιήθηκε η πανεργατοϋπαλληλική απεργία, που προκήρυξαν για τις 14 Δεκέμβρη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, διοργανώθηκαν συλλαλητήρια και πορείες, μέσα από τα οποία πλήθος εργαζομένων έκφρασαν την έντονη αντίθεσή τους στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που συνεχίζει να σφυροκοπεί τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Επίκεντρο της συνθηματολογίας των απεργών-διαδηλωτών ήταν η καταγγελία του νέου αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού του 2018, που η κυβέρνηση θέλει να ψηφίσει παραμονές Χριστουγέννων, καθώς και τα νέα μέτρα που έφερε το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης. Με μεγαλύτερη ένταση εκδηλώθηκε η εργατοϋπαλληλική καταδίκη στο μέτρο του χτυπήματος του δικαιώματος της απεργίας που θέλει να ψηφίσει η κυβέρνηση.
Στην Αθήνα, απεργοί διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν σε όλη τη διαδρομή που απλώνεται από την Πατησίων ως την Ομόνοια και την Κλαυθμώνος, με πανό και συνθήματα πορεύτηκαν προς τη Βουλή.
Η ΛΑ-ΑΑΣ, με ένα μαζικό μπλοκ, στο οποίο συμμετείχαν η ΕΡΓΑΣ και η Ταξική Πορεία, κρατώντας πανό και φωνάζοντας αγωνιστικά συνθήματα κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και για την υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος, διακινώντας απεργιακές ανακοινώσεις, πήρε μέρος στην κεντρική διαδήλωση καλώντας σε αγωνιστική συνέχιση και μαζικοποίηση του εργατικού αγώνα.
Χωρίς αμφιβολία, το αποτέλεσμα της πανεργατικής απεργίας θα ήταν πολύ καλύτερο αν δεν υπονομευόταν από την πολιτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών που δρα σαν υποστήριγμα της μνημονιακής πολιτικής, έχει καθηλώσει για μακρύ χρονικό διάστημα τα συνδικάτα σε μια ακινησία και δεν θέλει κλιμάκωση των συνδικαλιστικών αγώνων, όπως αποδείχθηκε ξανά με την κήρυξη μιας μεμονωμένης πανελλαδικής απεργίας μετά από πολύ καιρο και χωρίς να προβλέπεται μια συνέχεια του αγώνα μετά από αυτήν, πάρα το ότι προχωρούν και θα προστεθούν κι άλλα σκληρά μνημονιακά μετρα.
Στην προσπάθεια μαζικοποίησης των απεργιακών συλλαλητηρίων και διαδηλώσεων δεν βοηθάει και η συνεχιζόμενη τακτική του ΠΑΜΕ, των ξεχωριστών απεργιακών διαδηλώσεων, που, για παράδειγμα, στην Αθήνα έφερε άλλους εργαζόμενους να πορεύονται μέσα στην κεντρική διαδήλωση που έγινε από τη Σταδίου στη Βουλή και άλλους να πορεύονται μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ από την Πανεπιστημίου στη Βουλή.
Σε αυτό ήλθε να προστεθεί και μια άλλη επιλογή του ΠΑΜΕ , αυτή τη φορά, η οποία καθόρισε το συλλαλητήριο των συνταξιούχων -στα συνδικαλιστικά όργανα των οποίων το ΠΑΜΕ έχει τον πρώτο λόγο- για το ίδιο ζήτημα, ενάντια, δηλαδή, στον προϋπολογισμό, να γίνει, όχι την ίδια μέρα (Πέμπτη) που γίνονταν η πανεργατική απεργία και τα απεργιακά συλλαλητήρια, αλλά την επόμενη μέρα (Παρασκευή). Έτσι, αντί να ενωθούν οι δυνάμεις των εργαζομένων-απεργών με τις δυνάμεις των συνταξιούχων και να γίνουν όσο το δυνατόν πιο μαζικές οι κινητοποιήσεις ενάντια στον κρατικό προϋπολογισμό, γεγονός που θα ασκούσε μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση, προτιμήθηκε από τις δυνάμεις του ΚΚΕ ο δρόμος του τεμαχισμού των κινητοποιήσεων και κατ’ επέκταση της αποδυνάμωσης της επίδρασής τους.
Παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην απεργία και στα συλλαλητήρια έδειξε το κλίμα που επικρατεί στους κόλπους της εργατικής τάξης, που αναζητά δρόμους πιο μαζικής αγωνιστικής έκφρασης. Για το άνοιγμά τους, οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος οφείλουν να συνεχίσουν να εργάζονται σταθερά και αποφασιστικά και με πίστη στις αγωνιστικές δυνατότητες που έχει μέσα της η εργατική τάξη.
