50 χρόνια απ' την πτώση της δικτατορίας

 

Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ

50 χρόνια μετά η πραγματική δημοκρατία ίσως ντρέπεται για την «αποκατάστασή» της

Πενήντα χρόνια μετά τον Ιούλιο του 1974, τα αστικά επιτελεία και τα «λιβανιστήρια» τους (ΜΜΕ) θα επιχειρήσουν με διάφορες εκδηλώσεις και συνέδρια να προσδώσουν ιδεολογικά χαρακτηριστικά και πανηγυρικό χαρακτήρα στην επέτειο «αποκατάστασης της Δημοκρατίας».

Για ποια δημοκρατία μπορούν να μιλάνε σήμερα όλοι αυτοί, μετά το μνημονιακό «γύψο» που βρέθηκε ο «εχθρός λαός», με το αστικό κοινοβούλιο να νομοθετεί καθ’ υπαγόρευση των δανειστών δυναστών;

50 χρόνια απ' τη εισβολή της Τουρκίας στη Κύπρο (αφιέρωμα)

 

50 χρόνια αγώνας ενάντια στην τουρκική κατοχή και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, για μια Κύπρο ελεύθερη, ανεξάρτητη, ενιαία και κυρίαρχη, χωρίς ξένους στρατούς και εγγυήτριες δυνάμεις

20 Ιουλίου 2024

Πέρασαν 50 χρόνια που τα τουρκικά στρατεύματα -με αφορμή το αμερικανόπνευστο πραξικόπημα της Χούντας του Ιωαννίδη που ανέτρεψε τον Πρόεδρο της Κύπρου Μακάριο- πραγματοποίησαν εισβολή στην Κύπρο. Εισβολή που σχεδιαζόταν από τους Βρετανούς και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές τουλάχιστον μια δεκαετία νωρίτερα, προκειμένου να μετατρέψουν το νησί σε αμερικανική επιθετική βάση ενάντια στους Αραβικούς λαούς της Μέσης Ανατολής.

Η πρώτη φάση της τούρκικης στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο, ο «Αττίλας 1», ξεκίνησε στις 20 Ιούλη και ολοκληρώθηκε με τη δεύτερη φάση της, τον «Αττίλα 2», που άρχισε στις 14 Αυγούστου 1974.

Η τούρκικη στρατιωτική εισβολή άφησε πίσω της 5.000 νεκρούς, 220.000 πρόσφυγες και 1.619 αγνοούμενους, ενώ συνοδεύτηκε και από άλλες παρανομίες και εγκλήματα, όπως η μονομερής ανακήρυξη τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους στη Βόρεια Κύπρο το 1975 και ο εποικισμός (έγκλημα πολέμου σύμφωνα με τον ΟΗΕ), που έχει φτάσει σήμερα στο σημείο ο αριθμός των Τούρκων εποίκων στο βόρειο μέρος της Κύπρου να είναι σχεδόν ισάριθμος του τουρκοκυπριακού πληθυσμού.

Ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων του δευτερου γύρου στη Γαλλία.

 

Τι έδειξαν τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των εκλογών στη Γαλλία

Τέσσερις βασικές παρατηρήσεις

Με μια μεγάλη ανατροπή των προβλέψεων στις επαναληπτικές εκλογές, διαμορφώθηκε το νέο πολιτικό σκηνικό στη Γαλλία. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν μια ιδιαίτερη σημασία, αφού η Γαλλία είναι ο δεύτερος πιο ισχυρός εταίρος του λεγόμενου γαλλογερμανικού άξονα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο. Τα αποτελέσματα αυτά, που δεν επέτρεψαν για μια ακόμα φορά στη Λεπέν και τις δυνάμεις της ακροδεξιάς να αναρριχηθούν στην κυβέρνηση, δημιούργησαν μια προσωρινή ανακούφιση στα επιτελεία της ΕΕ, αφού είναι γνωστό ότι, τουλάχιστον στα λόγια, η Μαρί Λεπέν είχε διαφορετική προσέγγιση σε κεντρικά ζητήματα με τις επιλογές της σημερινής ηγεσίας της ΕΕ. Και λέμε τουλάχιστον στα λόγια, γιατί και η πρωθυπουργός της Ιταλίας Μελόνι προεκλογικά άλλα διακήρυσσε, την επομένη όμως των εκλογών ευθυγραμμίστηκε -τουλάχιστον προσωρινά- με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ας δούμε όμως με μια σε βάθος ματιά τα εκλογικά αποτελέσματα της Γαλλίας για να αντιληφθούμε ποια είναι στ’ αλήθεια η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη χώρα αυτή.