7ο Συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ: 27-28 Απρίλη.

 

Με αγωνιστικό παλμό μπροστά στο 7ο Συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ

Μετά από τον πλούσιο προσυνεδριακό διάλογο, τις πολιτικές εκδηλώσεις, τις ανοιχτές συζητήσεις, τις συνεδριάσεις και τις πλατιές συσκέψεις πάνω στις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής των τελευταίων δύο μηνών, το 7ο Συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ μπαίνει στην τελική του ευθεία. Μια βδομάδα πριν την έναρξή του, και ενώ όλες οι κομματικές οργανώσεις του Μ-Λ ΚΚΕ και της νεολαίας Πορεία σε όλη τη χώρα πραγματοποιούν τις τελευταίες τους εξορμήσεις με την αφίσα για το 7ο Συνέδριο, τις εκδηλώσεις και τις συνεδριάσεις τους, αποτελεί κοινή εκτίμηση σε όλη την κομματική κλίμακα πως ο προσυνεδριακός διάλογος υπήρξε ιδιαίτερα γόνιμος και πλούσιος, πως το 7ο Συνέδριο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για το κόμμα μας, για να ανταποκριθεί στους πολιτικούς στόχους και τα καθήκοντα που θέτουν οι Θέσεις της ΚΕ.

Κύμα αλληλεγγύης στον Κώστα Γαργάλα με αφορμή τους τραμπουκισμούς της διοίκησης Μπέου.

 

Συμφοιτητές του Κώστα Γαργάλα στέκονται αλληλέγγυοι και καταγγέλλουν την επίθεση που δέχτηκε

Κείμενο αλληλεγγύης και καταγγελίας της επίθεσης

στον Κώστα Γαργάλα 53 συμφοιτητών του

(από τα φοιτητικά χρόνια στην Ξάνθη)

Για την πρωτοφανή, τραμπούκικη, τρομοκρατική επίθεση

της διοίκησης Μπέου ενάντια στον συναγωνιστή

και Δημοτικό Σύμβουλο Δήμου Βόλου Κώστα Γαργάλα

Ένα πρωτοφανές επεισόδιο μαφιόζικης συμπεριφοράς εξελίχθηκε στο Δημαρχείο του Βόλου. Ο αντιδήμαρχος της διοίκησης Μπέου, Βασίλης Ζαχείλας, φορώντας κουκούλα μπήκε στο χώρο που θα συνεδρίαζε το ΔΣ του ΕΥΑΜΒ, αρχικά έβρισε και στη συνέχεια γρονθοκόπησε τον συμφοιτητή, συναγωνιστή από τα φοιτητικά μας χρόνια στην Ξάνθη, συνάδελφο μηχανικό και δημοτικό σύμβουλο με τη Λαϊκή Συσπείρωση, Κώστα Γαργάλα. Στη συνέχεια προσπάθησε να ξεφύγει. Όμως οι παρευρισκόμενοι τον συνέλαβαν, του έβγαλαν τη κουκούλα και διαπιστώθηκε ποιος κρυβόταν πίσω απ’ αυτή την άνανδρη και τραμπούκικη επίθεση.

Αυτή είναι η αλήθεια για την οικονομία και όχι το κυβερνητικό αφήγημα!

 

Το κυβερνητικό παραμύθι της «ανάπτυξης» με την οικονομία στο βάλτο του χρέους, των ελλειμμάτων, της αποβιομηχάνισης και της ακρίβειας

 

Οι κυβερνήσεις της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης επένδυσαν την πολιτική τους με αφηγήματα που επαγγέλλονταν την «ανάπτυξη» και τον «εκσυγχρονισμό» της ελληνικής οικονομίας και μια «ισχυρή (και οικονομικά) Ελλάδα». Στην πράξη αυτά τα αφηγήματα δεν ήταν παρά το περιτύλιγμα μιας σειράς πολιτικών που, στο όνομα της επίτευξης της οικονομικής «σταθερότητας» και της σύγκλισης με την ΕΕ, επέβαλαν διαρκή «λιτότητα» και «οικονομικές θυσίες» για τον ελληνικό λαό, συρρίκνωσαν την παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας (βιομηχανία, γεωργία) εντείνοντας τα μεταπρατικά χαρακτηριστικά της, διόγκωσαν το δανεισμό της χώρας, παρέδωσαν τη χάραξη ελληνικής οικονομικής πολιτικής στις Βρυξέλλες και οδήγησαν τελικά την ελληνική οικονομία στα βράχια των μνημονίων το 2010 και στο βούλιαγμά της σε μια βαθιά κρίση που συνεχίζεται και έχει προκαλέσει μια μεγάλη υποβάθμιση της ζωής του ελληνικού λαού.