Πρωτόκολλο εισδοχής της πΓΔΜ στο το ΝΑΤΟ: Από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους «δανεικούς» βουλευτές με αστραπιαία ταχύτητα
Η
κυβέρνηση ξαναμάζεψε για την ψήφισή του τα βουλευτικά ρετάλια
μικρότερων κομμάτων και ο «μακεδονομάχος» Καμμένος ξαναπροσπαθεί με
διάφορα σόου να βγει από το αδιέξοδό του, εγείροντας θέμα
αντισυνταγματικότητας και ζητώντας να ψηφιστεί το Πρωτόκολλο από 180
βουλευτές.
Την
ίδια στιγμή στα γειτονικά Σκόπια με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου,
πανηγυρίζουν οι πάντες, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αποδεικνύοντας τον
κίβδηλο χαρακτήρα της αντιπαράθεσής τους. Ο Πρόεδρος της
χώρας, Γκιόργκι Ιβάνοφ, που είχε ταχθεί κατά της συμφωνίας των Πρεσπών,
με ανακοίνωσή του, χαιρέτισε την υπογραφή του Πρωτοκόλλου, ενώ και ο
εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, VMRO –
DPMNE, Ντίμτσε Αρσοφσκι, σε δηλώσεις του ανέφερε ότι το κόμμα του
χαιρετίζει την υπογραφή του Πρωτοκόλλου προσχώρησης στο ΝΑΤΟ, αφού «το
ΝΑΤΟ συνιστά στρατηγική επιλογή του VMRO – DPMNE».
Φαίνεται
πλέον ακόμη πιο καθαρά για ποιο σκοπό ψηφίστηκε η συμφωνία αυτή και το
μέγεθος της υποτέλειας και της ξενοδουλείας της πολιτικής ηγεσίας σε
Σκόπια και Αθήνα, που έχει δώσει συγκεκριμένες υποσχέσεις να την φέρει
σε πέρας σε συγκεκριμένες προθεσμίες, έτσι ώστε η «Βόρεια Μακεδονία» –
πλέον – να προλάβει τη Σύνοδο των υπουργών Άμυνας της λυκοσυμμαχίας στις
13 – 14 Φλεβάρη, να γίνει το 30ό μέλος του ΝΑΤΟ και στην συνέχεια να
ανοίξει και η πόρτα της ΕΕ.
Τρανταχτή
απόδειξη ότι η συμφωνία των Πρεσπών υπογράφτηκε για να μπει η πΓΔΜ στο
ΝΑΤΟ, αποτελεί το γεγονός ότι θα τεθεί σε ισχύ μόνο μετά την υπερψήφιση
του Πρωτοκόλλου εισδοχής από την ελληνική Βουλή.
Μάλιστα η Συμφωνία
των Πρεσπών προβάλλεται από πολλές πλευρές σαν «μοντέλο» για παρόμοιες
διευθετήσεις, μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου («Υποστηρίζουμε κάθε
συμφωνία που έχει την αδιαμφισβήτητη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών
και της Ευρωπαϊκής Ένωσης» δήλωσε από το Βερολίνο ο αλβανός
πρωθυπουργός Έντι Ράμα), ανάμεσα στη Σερβία και το Κόσσοβο («Έτοιμος για
συμβιβασμούς» δήλωσε με επιστολή του στον Τραμπ ο «Προέδρος» του
Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι ), ακόμα και στο Κυπριακό και αποτελεί κρίκο
σε μια αλυσίδα γενικότερων παρεμβάσεων στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη
περιοχή, με κύρια επιδίωξη την ισχυροποίηση του ΝΑΤΟ.
Οι
αμερικάνοι ιμπεριαλιστές βιάζονται. Ο Γ.Γ. του
ΝΑΤΟ Σόλτενμπεργκ, αναφερόμενος στην ένταξη του Μαυροβουνίου, που
χρειάστηκε ένα χρόνο να εγκριθεί από τα 29 Κοινοβούλια, θέλει στην
περίπτωση της πΓΔΜ να αποφύγει κάθε καθυστέρηση. Για αυτό έπλεξε ξανά το
εγκώμιο των Τσίπρα-Ζάεφ, χαρακτηρίζοντάς τους «ηγέτες που φτιάχνουν
ιστορία».
Ταυτόχρονα
αμέριστη υπήρξε, με σχετικές δηλώσεις και η γερμανική υποστήριξη στα
Σκόπια, από τον Γερμανό κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέφεν Ζάιμπερτ, ενώ
οι «Γερμανοί ξανάρχονται στην Ελλάδα», με τον σοσιαλδημοκράτη υπουργό
Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μίχαελ Ροτ και τον Βαυαρό χριστιανοκοινωνιστή
υποψήφιο του ΕΛΚ – στο οποίο ανήκει η ΝΔ για την προεδρία της
Κομισιόν, Μάνφρεντ Βέμπερ, που έφτασαν στην Αθήνα για να στηρίξουν την
κυβέρνηση και να πιέσουν μεταξύ των άλλων την αντιπολίτευση να εγκρίνουν
το Πρωτόκολλο.
Η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΑΤΟϊκότερη κυβέρνηση, σε διατεταγμένη
υπηρεσία, προσφέρει τις υπηρεσίες της σαν «βαποράκι» των
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ευελπιστώντας σε αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής
τάξης στην περιοχή και με το πρόσχημα της «ασφάλειας» και της
«σταθερότητας», εξωραϊζει σταθερά το ρόλο της πολεμικής αυτής μηχανής.
Οι
εξελίξεις όμως στα ταραγμένα Βαλκάνια διαψεύδουν τα κυβερνητικά
παραμύθια. Καμιά «ασφάλεια» και καμιά «σταθερότητα» δεν μπορεί να
υπάρξει, με απόντες τους λαούς και με τους ιμπεριαλιστές να βάζουν πιο
γερά το πόδι τους στην περιοχή.
Η
«σταθερότητα» της ΝΑΤΟϊκής παρουσίας στην περιοχή αποτελεί μόνιμη πληγή
για όλους τους λαούς. Συμφωνίες σαν κι αυτή των Πρεσπών δεν φέρνουν
λύση των προβλημάτων, αλλά προετοιμάζουν τις επόμενες κρίσεις και
εντάσεις. Είναι αμερικανονατοϊκοί σχεδιασμοί που ρίχνουν λάδι στη
φωτιά του ανταγωνισμού με τους ιμπεριαλιστές της Ρωσίας και της Κίνας.
Είναι σχεδιασμοί που σηματοδοτούν άσχημα μαντάτα για τους λαούς και τις
χώρες των Βαλκανίων και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να περάσουν
απαρατήρητοι και να αντιμετωπιστούν σαν γραφειοκρατικές διαδικασίες,
αλλά σαν καμπανάκια σοβαρών κινδύνων, που απαιτούν την ανάπτυξη ενός
ισχυρού αντιπολεμικού, αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος.
Παύλος Αλεξίου, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ