Ας θυμηθούμε τον βίο και την πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ

Καθώς άρχισε η προεκλογική δημαγωγία ας θυμηθούμε τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Επειδή τα έργα και οι ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τελειωμό γιαυτό θα χρειαστούμε όσως αρκετές συνέχειες για να τα θυμίσουμε όλα!

(Μέρος πρώτο)

Καθώς εισερχόμαστε σταδιακά σε προεκλογική περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ προσπαθεί να καρπωθεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να εμφανιστεί ως η φιλολαϊκή εναλλακτική δύναμη του κόσμου της εργασίας που θα λύσει τα προβλήματα του λαού. Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τη δημαγωγία που αναπτύσσεται και θα φουντώσει το επόμενο χρονικό διάστημα, χρήσιμο είναι να θυμηθούμε τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όταν κατείχε το θώκο της εξουσίας.

Η εποπτεία τελείωσε οι επόπτες και τα μέτρα είναι εδώ!

Για το τέλος της εποπτείας και άλλα παραμύθια…

Αυτοθαυμάζεται περιχαρής η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το τέλος της εποπτείας και άρα και το τέλος των Μνημονίων. Ωστόσο, αυτοί οι πανηγυρισμοί αποτελούν κόλαφο για το λαό μας, που εδώ και κοντά δέκα πέντε χρόνια (από την οικονομική κρίση του 2007 στις ΗΠΑ) δέχεται τα απανωτά οικονομικά χτυπήματα, με αποτέλεσμα το 65% να βρίσκεται είτε στα όρια της φτώχειας, είτε σε κατάσταση πλήρους ένδειας. Φυσικά η κυβέρνηση κάνει πως ξεχνά το ότι, με τα δύο γνωστά βρετανικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας» το 1824 και το 1825 για τις ανάγκες της Επανάστασης, η χώρα μας βρίσκεται για κοντά διακόσια χρόνια κάτω από αυστηρή οικονομική επιτήρηση και εξάρτηση, από τους αλληλοδιαδεχόμενους επικυρίαρχους.

Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές οργανώνουν τις επεμβάσεις τους στην Ουκρανία

Μπαράζ συνόδων των δυτικών ιμπεριαλιστικών οργανισμών με επίκεντρο τον πόλεμο στην Ουκρανία

Στα τέλη του Ιουνίου θα πραγματοποιηθούν οι σύνοδοι κορυφής του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των G7. Οι σύνοδοι αυτές πραγματοποιούνται μέσα σε ένα εκρηκτικό διεθνές περιβάλλον. Ο συνεχιζόμενος πόλεμος, που εξαπέλυσε η Ρωσία ενάντια στην Ουκρανία και διανύει ήδη τον τέταρτο μήνα του, έχει από τη μία οδηγήσει σε σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις και από την άλλη έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, τα οποία είχαν ήδη αρχίσει να εκδηλώνονται πριν από την αρχή του πολέμου και που φέρνουν πιο κοντά την απειλή μιας νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ενός νέου κύκλου ύφεσης που θα ξεσπάσει με ιδιαίτερη σφοδρότητα πάνω στους λαούς.

Σε συνεχή κρίση οι ελλνοτουρκικές σχέσεις

Στα ύψη η αντιπαράθεση Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο

Το τελευταίο διάστημα η αντιπαράθεση ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την Τουρκία έχει χτυπήσει κόκκινο. Οι δηλώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων δίνουν και παίρνουν ανεβάζοντας συνεχώς τους τόνους σε εθνικιστικές κορώνες, που είχαν αρκετά χρόνια να ακουσθούν.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν με διάφορες δηλώσεις, που καμία σχέση δεν έχουν με το λεξιλόγιο της διπλωματίας, περιέγραψε τον έλληνα πρωθυπουργό με τα πιο μελανά χρώματα σαν άνθρωπο – υποχείριο των αμερικάνων, που δεν τήρησε τις συμφωνίες που είχαν αποφασίσει κατά την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, για επίλυση των διαφορών ανάμεσα στις δύο χώρες με απευθείας συνομιλίες και μάλιστα, με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, δήλωσε ότι για την Τουρκία δεν υπάρχει έλληνας πρωθυπουργός με το όνομα Μητσοτάκης!

η ακρίβεια στην ηλεκτρική ενέργεια χτυπάει κόκκινο και οι λογαριασμοί έφτασαν στα ουράνια!

Τα μέτρα της κυβέρνησης για το ρεύμα: Ασυγκράτητη ακρίβεια και «ατομική ευθύνη» για τον λογαριασμό!

Η ασυγκράτητη ακρίβεια με την οποία έρχονται αντιμέτωπα τα λαϊκά νοικοκυριά στα είδη πρώτης ανάγκης και οι άνευ προηγουμένου αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, έχουν προκαλέσει για τη συντριπτική πλειονότητά τους σοβαρότατα προβλήματα διαβίωσης. Τα υποτιθέμενα μέτρα στήριξης που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, όπως φάνηκε από την πρώτη στιγμή, δεν ήταν παρά ένας ακόμη αδίσταχτος εμπαιγμός.
Οι εντολές για διακοπή ρεύματος συνεχίζονται και μάλιστα αυξάνονται καθημερινά. Παρότι η ηγεσία του υπ. Περιβάλλοντος και η ΔΕΔΔΗΕ αρνούνται να δώσουν επίσημα στοιχεία για το μέγεθος του προβλήματος, αυτό επιβεβαιώνουν οι ουρές έξω από τα καταστήματα των ενεργειακών παρόχων για διακανονισμό των υπέρογκων οφειλών, οι οποίες αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο. Σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, τα αιτήματα διακανονισμών σήμερα ξεπερνούν σίγουρα τις 100.000.

Ποιος πληρώνει το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο:

Ευρωπαϊκά διλήμματα για το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο

Συναντήθηκαν τη Δευτέρα (30/05) οι 27 ηγέτες της ΕΕ αναζητώντας ισορροπίες προκειμένου να βρουν λύση στον ενεργειακό εφιάλτη που προκαλεί σοβαρές πολιτικές αντιδράσεις των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων και ιδιαίτερα των ισχυρότερων βιομηχανικά κρατών-μελών της ΕΕ. Χωρίς καμία συζήτηση και πριν τη σύγκληση της Συνόδου, μπροστά στον κίνδυνο νέου veto από τον Ορμπάν, οι Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν να καλύψουν τα 500 εκατ. € για την αναβάθμιση του γιγαντιαίου αγωγού Druzhba και της πετρελαϊκής βιομηχανίας της Ουγγαρίας και παράλληλα αποφάσισαν την προσωρινή εξαίρεση της Ουγγαρίας (εισάγει το 65%) από το «προοδευτικό» εμπάργκο στο πετρέλαιο της Ρωσίας, προκειμένου να αρθεί η νέα παρεμπόδιση του «6ου πακέτου» κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας, την παραμονή της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες. Στο μεταξύ ο ΟΠΕΚ, παρά τις πιέσεις των κορυφαίων οικονομιών της Δύσης, αρνείται πεισματικά να αυξήσει την παραγωγή του, κάνοντας λόγο για τον κίνδυνο μιας εκρηκτικής τιμής (γύρω στα 150 $/βαρ.), εάν μειωθούν οι ρωσικές εξαγωγές.

Οξύνεται καθημερινά η ένταση ανάμεσα σε Ελλάδα Τουρκία

Ο χάρτης της "γαλάζιας πατρίδας" που διεκδικεί η Τουρκική άρχουσα τάξη

Οι προκλητικές τουρκικές διεκδικήσεις μεγαλώνουν τους κινδύνους ανάφλεξης στην περιοχή

Στο φόντο του πολέμου στην Ουκρανία θερμαίνεται το κλίμα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Η Άγκυρα διευρύνει τις επεκτατικές τυχοδιωκτικές της διεκδικήσεις. Οι κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας κρύβονται κάτω από τις φτερούγες των γερακιών της Ουάσιγκτον και Βρυξελλών, που στοχεύουν στο αδυνάτισμα της Μόσχας, σέρνοντας στο φιλοπόλεμο άρμα τους, τους πρόθυμους υποτελείς. Τα φληναφήματα για την αναβαθμισμένη Ελλάδα μετά την αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ, που τάχα λειτουργεί σαν αντίβαρο στην τουρκική επιρροή και ανάσχεση στην αναθεωρητική πολιτική της, αποδείχνονται κούφια λόγια.