Γρήγορη αναζήτηση

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Μ-Λ ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τις επερχόμενες εκλογές.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Μ-Λ ΚΚΕ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Η αποτυχία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μετατρέψουν την ψηφοφορία για την προεδρική εκλογή -με την επίσπευσή της, την άσκηση εκβιασμών και την κλιμάκωση της κινδυνολογίας- σε εργαλείο στήριξης της συγκυβέρνησής τους και να εκλέξουν, τελικά, Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκφράζει το αδιέξοδο και τη χρεοκοπία της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν εδώ και δυόμισι χρόνια. Η απομόνωσή τους από το λαό είχε, τελικά, την αντανάκλασή της και στο κοινοβούλιο.

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ: Μια ιστορική μαρτυρία απ' τον αγώνα των εξορίστων.

Την Κυριακή 21.12.2014, άφησε την τελευταία του πνοή στην Αλεξανδρούπολη ο σύντροφος Νίκος Βοσνίδης, ένας ακλόνητος κομμουνιστής, στέλεχος του Μ-Λ ΚΚΕ. Ατρόμητος μαχητής του κομμουνιστικού κινήματος, πέρασε αλύγιστος μέσα από τις συμπληγάδες των διώξεων, των φυλακών και των εξοριών. Έζησε το μαζικό έγκλημα που διέπραξαν οι φασίστες στο κολαστήριο της Μακρονήσου, όταν απρόκλητα στις 29 Φλεβάρη του 1948, άνοιξαν πυρ και εκτέλεσαν εν ψυχρώ στις πλαγιές του νησιού εκατοντάδες εξόριστους αγωνιστές. Η προσχεδιασμένη σφαγή παρουσιάστηκε από τους μοναρχοφασίστες σαν «ανταρσία» των εξορίστων και ο σ. Νίκος Βοσνίδης δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο από το έκτακτο Στρατοδικείο του Λαυρίου σαν πρωταίτιος της «ανταρσίας».


Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Παρέμβαση στη πολιτική συγκυρία

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Δημοσιεύτηκε στις: 14, Δεκ 2014 στην εφημερίδα ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Κλυδωνίζεται η συγκυβέρνηση και οξύνεται η κρίση  του αστικού  πολιτικού συστήματος από την πολιτική της πείνας και της ξενοδουλείας
Στο δρόμο του ασίγαστου λαϊκού αγώνα για να ανατραπεί  η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της υποτέλειας για Ειρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία
Αφού ναυάγησαν όλοι οι προηγούμενοι σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης  και χρεοκόπησε η απατηλή  προπαγάνδα  της για το τέλος των μνημονίων και της τρόικας, την απομάκρυνση  του ΔΝΤ, την επάνοδο  στις "αγορές" και την "κανονικότητα", με την οποία προσπαθού­σε να κατασκευάσει μια κίβδηλη εικόνα επιτυχιών και υποσχέσεων  προκειμένου  να περάσει το σκόπελο της προεδρικής εκλογής...

Και αφού επιπλέον οι ιμπεριαλιστές αφέντες της δεν της προσέφεραν κανένα επικοινωνιακό σωσίβιο, αντίθετα απαιτούν να παρθούν άμεσα νέα βάρβαρα μέτρα επί μέ­τρων, τόσο για να κλείσει η "αξιολόγηση"  των προηγούμε­νων  μνημονιακών δεσμεύσεων, όσο και για να ενταχθεί η Ελλάδα  στη νέα μορφή ιμπεριαλιστικής επιτή­ρησης,  την "Πιστωτική  Γραμμή με Ενισχυμένους Όρους", η συγκυβέρ­νηση Σαμαρά – Βενιζέλου, μένοντας  με άδεια χέρια και με­τέωρη, προσέφυγε  στη μόνη διέξοδο που της απέμεινε, επιχειρώντας να ξεπεράσει την προεδρική εκλογή  και να διασώσει την αντιλαϊκή εξουσία της.
Αποφάσισε  με την έγκριση  των ξένων προστατών  της να καθυστερήσει για ένα - δύο  μήνες τα επερχόμενα αντιλαϊκά μέτρα και να επισπεύσει τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας με την ταυτόχρονη εξαπόλυση αχαλίνωτων εκβιασμών και πιέσεων σε βάρος του λαού και των ίδιων των βουλευτών, επαναφέροντας και κραδαίνοντας την α­πειλή της χρεοκοπίας, του χάους και της διάλυσης αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας και πάει η χώρα σε βουλευτικές εκλογές.
Τώρα οργιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα και οι μεθοδεύσεις των κυρίαρχων  κύκλων στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, οι κάθε είδους  πιέσεις και εκβιασμοί, τα παζάρια και οι συναλλαγές που θα κλιμακωθούν  και θα κορυφωθούν στο διάστημα μέχρι την τρίτη ψηφοφορία, στις 29 Δεκέμβρη, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο αριθμός των 180 βουλευτών και να αποτραπούν οι βουλευτικές εκλογές.  Με ένα μπαράζ δημοσιευμάτων  στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, μέσα κι έξω  από τη χώρα οι προπαγανδιστές του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης επαναφέρουν όλες τις τρομοκρατικές απειλές για έξοδο από την Ευρωζώνη και το ευρώ  και δείχνοντας το κραχ του χρηματιστηρίου, εκβιάζουν και τρομοκρατούν, δημιουργώντας  κλίμα  πανικού και κατάρρευσης  της οικονομίας, αποσκοπώντας κατ' αρχήν σε εκλογή Προέδρου και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, σε πλήρη ευθυγράμμιση και συμμόρφωση των αυριανών  επίδοξων διαχειριστών της κυβερνητικής εξουσίας. Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές αυτό που προστάζουν σε όλους τους τόνους  είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών  μέτρων, "η πιστή τήρηση των δεσμεύσεων".  Γι' αυτό νοιάζονται  πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα. Οι προκλητικές επεμβάσεις τους, οι απειλές και οι εκβιασμοί  που είδαμε να εκπορεύονται  συντονισμένα από τους εκπροσώπους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης όλους τους προηγούμενους μήνες  στα Παρίσια,  τις Βρυξέλλες και την Αθήνα, αποσκοπούν στην άνευ όρων  υποταγή  και εφαρμογή των "συμφωνηθέντων". Δεν νοιάζονται τόσο ποια κυβέρνηση θα τα εφαρμόσει, όσο ότι πρέπει να εφαρμοστούν  πιστά απ' όποια κυβέρνηση βρίσκεται πάνω.  Είναι φανερό βέβαια  πως προκρίνουν, ενισχύουν και επιλέγουν τις δοκιμασμένες δυνάμεις της υποτέλειας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Στη βάση  αυτή μάλιστα επεμβαίνει  με ωμό τρόπο η ΕΕ στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις  και με δηλώσεις των εκπροσώπων της εκθειάζει  την απόφαση της συγκυβέρνησης,  προσφέροντας απροκάλυπτη στήριξη στο έργο της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας.  Όχι  βέβαια πως θα έχουν πρόβλημα να "συνεργαστούν" με μια κυβέρνηση  που τον πρώτο λόγο θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν "ιδίοις όμμασι" διαπιστώνουν πως η ηγεσία του  και ο πρόεδρός του με κάθε ευκαιρία επισκέπτονται και υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά τους  στα αφεντικά της ΕΕ, ορκίζονται  στο όνομα της Ευρωζώνης και του ευρώ και διακηρύσσουν πως δεν πρόκειται να κάνουν "μονομερείς  ενέργειες", “θα διαπραγματευθούν  υπεύθυνα” γιατί "το κράτος  έχει συνέχεια". Και αν δημόσια προβαίνουν σε τέτοιες  διαβεβαιώσεις οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε πόσες δεσμεύσεις παρασκηνιακά ήδη έχουν αναλάβει απέναντι στην Ουάσινγκτον και το Βερολίνο για να πάρουν το πράσινο φως.
  ★★★
Ήταν αδύνατο στην κυβέρνηση Σαμαρά να έχει την οποιαδήποτε πιθανότητα  εκλογής Προέδρου και αποφυγής των βουλευτικών  εκλογών αν υποχρεωνόταν  να πάρει πριν όλα τα αντιλαϊκά  μέτρα που απαιτούσαν και απαιτούν  οι ξένοι πάτρωνες. Η μόνη διευκόλυνση  των ιμπεριαλιστών  προς τους ντόπιους λακέδες τους, τοποτηρητές της μνημονιακής  βαρβαρότητας, ήταν η δίμηνη παράταση που τους έδωσαν και το πράσινο φως  να προχωρήσουν  σε άμεση  εκλογή προέδρου, έτσι ώστε  αν τα καταφέρουν, στη συνέχεια με λυμένα τα χέρια να προχωρήσουν όχι μόνο στην απαρέγκλιτη  τήρηση  των μνημονιακών  δεσμεύσεων, αλλά και στα νέα βαρύτατα  αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που απαιτεί  η ένταξη στην "Πιστωτική  Γραμμή" και με τα οποία ήδη έχει συμφωνήσει και δεσμευτεί η κυβέρνηση.  Κάλυψη  δημοσιονομικού κενού πάνω από 2 δις  ευρώ  για το 2015, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών  απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, νέες - περίπου 6.500 - απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου στο δημόσιο τομέα, κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος  στην απεργία και επαναφορά της εργοδοτικής  ανταπεργίας (λοκάουτ), πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας, νέα επίθεση στις συντάξεις και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, νέες  περικοπές των μισθών  στο δημόσιο, κατάργηση χαμηλών συντελεστών στο ΦΠΑ, "διαχείριση" των "κόκκινων δανείων", επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, είναι αυτά που ήδη έχουν συμφωνηθεί και θα εφαρμοστούν την επομένη  της εκλογής Προέδρου.  Αν αυτοί είναι οι αντιλαϊκοί  σχεδιασμοί της συγκυβέρνησης  Σαμαρά – Βενιζέλου, να συναθροίσουν δηλαδή τους 180, να εκλέξουν Πρόεδρο και να προχωρήσουν το 2015  σε μια νέα γενικευμένη  αντιλαϊκή  επίθεση, αυτό δε σημαίνει πως θα τους βγουν οι λογαριασμοί που κάνουν. Οι διαβεβαιώσεις  των Σαμαρά - Βενιζέλου προς τους ξένους προστάτες τους, προς τους Σόιμπλε και Μοσχοβισί ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος  Δημοκρατίας μένει να αποδειχθούν, αφού κάθε μέρα που περνά φαντάζει και πιο δύσκολο. Σε συνθήκες δραματικής επιδείνωσης  της θέσης των εργαζομένων, με την αφαίμαξη  και των πιο πενιχρών πόρων της λαϊκής οικογένειας, όπου η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού  χτυπιέται βάναυσα από κάθε είδους φοροληστρικά μέτρα, οι μανούβρες  της κυβέρνησης γίνονται πάνω  σε ένα ναρκοθετημένο και εύφλεκτο  κοινωνικό πεδίο όπου βράζει  η λαϊκή οργή και αγανάκτηση,  καθιστώντας έτσι  τις κυβερνητικές  επιδιώξεις για την εκλογή  Προέδρου Δημοκρατίας  αλλά και την ίδια την πολιτική της επιβίωση  εξαιρετικά επισφαλείς.  Αυτό ακριβώς το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί  δυσκολεύει  τις κυβερνητικές μανούβρες και απειλεί με ναυάγιο  την επιχείρηση της εκλογής  Προέδρου, οδηγώντας  σε μια τέτοια  περίπτωση  σε βουλευτικές εκλογές που φαίνεται να φέρνουν  τους νέους επίδοξους  ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι  της κυβερνητικής  εξουσίας για λογαριασμό  των κυρίαρχων δυνάμεων  της ντόπιας μεγαλοαστικής  τάξης και του ιμπεριαλισμού.  Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζεται σαν ο εκφραστής  των διαθέσεων και προσδοκιών  του δημοκρατικού  και αριστερού κόσμου που θα τον λυτρώσει δήθεν από τη μνημονιακή  πολιτική, όχι μόνο δεν μπορεί  και δεν πρόκειται να υπερασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα,  αλλά έχει αναδειχθεί  σε βασικό μοχλό  χειραγώγησης  και ενσωμάτωσης  της λαϊκής  ριζοσπαστικοποίησης, στο νέο πόλο της σοσιαλδημοκρατίας, μέσω του οποίου  οι κυρίαρχες δυνάμεις  μέσα κι έξω  από τη χώρα  επιχειρούν να αναμορφώσουν και να σταθεροποιήσουν το αστικό πολιτικό σκηνικό.  Θα πρέπει να μιλήσουμε  ανοιχτά και καθαρά στους εργαζόμενους, να αποκαλύψουμε  τον ψευτοαριστερό, σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα της πολιτικής  του και να καταπολεμήσουμε  τις εκλογικές αυταπάτες και τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργεί στο λαό, ξεκαθαρίζοντας πως μια "κυβέρνηση της Αριστεράς"  του ΣΥΡΙΖΑ θα διαψεύσει τις προσδοκίες του λαού σκορπώντας απογοητεύσεις και θα μετατρέψει την Αριστερά σε σωσίβιο της μεγαλοαστικής τάξης για το ξεπέρασμα της κρίσης.
★★★
  Στο βαθμό που θα ναυαγήσει η κυβερνητική προσπάθεια  εκλογής Προέδρου και προκηρυχθούν  βουλευτικές  εκλογές είναι φανερό πως αυτές θα γίνουν σε συνθήκες  οξύτατης  πολιτικής πόλωσης και εκβιαστικών  διλημμάτων ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνθήκες  όπου η πίεση και ο εκβιασμός  της "χαμένης ψήφου" και οι αυταπάτες  για μια "αριστερή κυβέρνηση" θα κάνουν θραύση μέσα στον προοδευτικό και αριστερό κόσμο.  Οι δυσκολίες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε  θα είναι πρώτα και κύρια πολιτικές  μπροστά στη νέα πολιτική κατάσταση που θα διαμορφωθεί από τους αχαλίνωτους εκβιασμούς  και τα διλήμματα των κυρίαρχων αντιδραστικών δυνάμεων μέσα κι έξω από τη χώρα κι από τις λαϊκές προσδοκίες  και αυταπάτες που καλλιεργούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ για μια άμεση φιλολαϊκή κυβερνητική διέξοδο.  Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν σε εχθρικό  έδαφος για τις δυνάμεις μας  και δεν έχουμε καμία  αυταπάτη, ούτε για το ρόλο τους ούτε  για το αποτέλεσμά τους και τι μπορεί να σημάνει αυτό για τα λαϊκά συμφέροντα, οι δυνάμεις μας  δεν θα διστάσουν μπροστά στις δυσκολίες, θα δηλώσουν  παρών  στις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις  όπως έκαναν πάντα και θα δώσουν αποφασιστικά μια σκληρή πολιτική μάχη. Θα απευθυνθούμε  στον κόσμο της Αριστεράς, στον κόσμο των αγώνων  που μας στήριξε και συνεχίζει να μας στηρίζει, στέλνοντας μήνυμα πως οι δυνάμεις του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος είναι εδώ,  παλεύοντας να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις  κόντρα στα εκβιαστικά διλήμματα  και τις σειρήνες της σοσιαλδημοκρατίας και του ρεφορμισμού.  Γνωρίζοντας ότι οι πραγματικές λύσεις για την εργατική τάξη και το λαό δεν βρίσκονται μέσα στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στο δρόμο του μαζικού, λαϊκού εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, του μόνο δρόμου για την ανατροπή  των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής.  Για να ανατραπεί  η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα  του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή  της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία. 

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Ανακοίνωση ΕΡΓΑΣ ΒΟΛΟΥ



ΕΡΓ.Α.Σ ΒΟΛΟΥ
ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ



Εργάτες, εργαζόμενοι
Η εργατική τάξη του Βόλου θρηνεί την απώλεια ενός ακόμα μέλους της του Χρήστου Ανεστιάδη. Ο συνάδελφός μας έχασε τη ζωή του κάτω απ’ τις γνωστές συνθήκες που εργάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργατών, συνθήκες που δεν λογαριάζουν καθόλου τη ζωή των. Ο Χρήστος Ανεστιάδης είναι ένα ακόμα απ’ τα δεκάδες θύματα που κάθε χρόνο δίνει η εργατική τάξη για να αυξήσει το κεφάλαιο τα κέρδη του, αδιαφορώντας για το ανθρώπινο δυναμικό. Και φέτος δεκάδες εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στα γιαπιά, στα εργοτάξια της ΔΕΗ, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και σε άλλα κάτεργα του άπληστου κεφαλαίου που για να αυξήσει το κέρδος του, δεν διστάζει καθόλου να καταργήσει κάθε μέτρο προστασίας, να εντατικοποιήσει τους ρυθμούς εργασίας, εξοντώνοντας στη κυριολεξία τους εργαζόμενους

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ



ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥ ΜΑΝΕΣΗ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΕΡΓΑΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ!
δημοσιεύθηκε απ' τον διαχειριστή 5-12  ώρα 10μ.μ.

Έχασε τη ζωή του ο εργάτης Χρήστος Ανεστιάδης δουλεύοντας μέσα στη Χαλυβουργία του γνωστού Μάνεση.

Πριν από λίγο οι εργάτες στο εργοστάσιο έκαναν γενική συνέλευση και αποφάσισαν να απεργήσουν τουλάχιστον μέχρι την κηδεία του άτυχου συναδέλφου τους, απαιτώντας να μην κουκουλωθεί και αυτό το έγκλημα της εργοδοσίας. Η απόφαση αυτή παρθηκε παρά την αντίθετη εισήγηση της ηγεσίας του σωματείου, που κάλεσε τους εργάτες να επιστρέψουν στη δουλειά, αφού πρώτα ο Μάνεσης δήλωσε ότι δέχεται τις προτάσεις του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου για μέτρα προστασίας στο χώρο της δουλειάς. Βέβαια να τονίσουμε ότι η εργοδοσία δέχεται τώρα να πάρει μέτρα αφού πρώτα χάθηκε ο άτυχος εργάτης, επιδιώκοντας να αποφύγει τις εγκληματικές ευθύνες που έχει για το θάνατο του Ανεστιάδη. 

Πρέπει να αναφέρουμε επίσης ότι άνθρωποι του Μάνεση στη πύλη του εργοστασίου, δεν επέτρεψαν την είσοδο στους εκλεγμένους συνδικαλιστές του κλαδικού σωματείου στο μέταλλο ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ, τον πρόεδρο του σωματείου και το μέλος της διοίκησης Μαργαρίτη.

Είναι προφανές ότι η εργοδοσία θα επιχειρήσει να κουκουλώσει το έγκλημα. Ελπίζουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν θα το επιτρέψουν!

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1944 : Μια μεγάλη ιστορική σελίδα του λαϊκού και αριστερού κινήματος

Για την Αντίσταση του λαού τον Δεκέμβρη 1944

Δημοσιεύτηκε στις: 03, Δεκ 2014 στην εφημερίδα ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Διδάγματα για μια μάχη
Διεθνές πλαίσιο
Στις 9 Μάη 1945 ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος τελειώνει τυπικά με την παράδοση των Γερμανών φασιστών. Ύστερα από τη ρίψη των ατομικών βομβών από τις ΗΠΑ στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι για επίδειξη δύναμης, οι Ιάπωνες αναγκάστηκαν να παραδοθούν επίσης. Είχε προηγηθεί στις 11 Φλεβάρη 1945 στη Γιάλτα της Κριμαίας η διάσκεψη των ηγετών της Σοβιετικής Ένωσης, ΗΠΑ και Αγγλίας (Στάλιν, Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ) για τη λήξη του πολέμου, την παράδοση της Γερμανίας, τους όρους κλπ. Aργότερα (17 Ιούλη 1945) στο Πότσδαμ της Γερμανίας υπήρξε νέα διάσκεψη των ίδιων ηγετών για τις πολεμικές αποζημιώσεις που έπρεπε να πληρώσει η Γερμανία και άλλα θέματα. Για τις διασκέψεις Γιάλτας – Πότσδαμ έχουν γραφτεί πολλά και από πολλούς, κυρίως από την πλευρά της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας προκειμένου να συκοφαντήσουν και να εμφανίσουν την ΕΣΣΔ ότι συμμετείχε "στο μοίρασμα του κόσμου και τις σφαίρες επιρροής".
Οι περισσότεροι αντικομμουνιστές ιστοριογράφοι – δημοσιολόγοι αξιοποιούν τα όσα είπε κι έγραψε εκ των υστέρων ο Ουίστον Τσώρτσιλ και βασικά το περίφημο πακέτο τσιγάρων πάνω στο οποίο "μοίρασε τον κόσμο" με την αποδοχή του Ι.Β. Στάλιν. Στις 26/6/1945 συνήρθε στο Σαν Φραντσίσκο των ΗΠΑ διάσκεψη αντιπροσώπων από 50 χώρες στην οποία αποφασίστηκε η ίδρυση του ΟΗΕ κι εγκρίθηκε το καταστατικό του. Τον Απρίλη και Μάη του 1946 στο Παρίσι εκπρόσωποι της Γαλλίας – Αγγλίας - ΕΣΣΔ και ΗΠΑ συζήτησαν το πρόβλημα ειρήνης με τις χώρες που είχαν συμμαχήσει με τον άξονα (Ιταλία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία) καθώς και την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Η λήξη του 2ου παγκόσμιου πόλεμου και η συντριβή του φασισμού βρίσκει ιδιαίτερα δυναμωμένο τον σοσιαλιστικό κόσμο. Ήταν η συνεισφορά της ΕΣΣΔ, η προέλαση του Κόκκινου Στρατού σε όλη την Κεντρική Ευρώπη για τη συντριβή των χιτλερικών στρατευμάτων, το παρτιζάνικο αριστερό κίνημα, το Στάλινγκραντ.
Ο δυτικός καπιταλιστικός κόσμος είχε κάθε λόγο ν’ ανησυχεί. Με πρωτεργάτη – και πάλι- τον Τσώρτσιλ, ο οποίος είχε ηττηθεί από τους Εργατικούς στις εκλογές του 1945, αρχίζει ο λεγόμενος «ψυχρός πόλεμος», ο οποίος φτάνει σε αντικομμουνιστική φρενίτιδα με τον Μακαρθισμό στις ΗΠΑ. Το 1948 μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο Μάρσαλ που τυπικά απέβλεπε στην ανόρθωση βασικών χωρών της Ευρώπης (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Δανία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ελλάδα, Τουρκία, Αυστρία, Σουηδία, Νορβηγία και Πορτογαλία) από τον πόλεμο, στην ουσία όμως ήταν μια προσπάθεια των ΗΠΑ να ανακόψουν το φίλο-επαναστατικό προοδευτικό ρεύμα σε όλη την Ευρώπη και να βάλουν το χαλινάρι στις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης τόσο τις ηττημένες (Γερμανία, Ιταλία) όσο και τις νικήτριες (Μ. Βρετανία, Γαλλία) που έβγαιναν εξασθενημένες από τον πόλεμο. Παράλληλα, σε όλο τον κόσμο αναπτύσσονταν ένα τεράστιο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που έθετε ως πρώτη προτεραιότητα την εθνική ανεξαρτησία, έκοβε τα πλοκάμια της πάλαι ποτέ αγγλικής κοσμοκρατορίας. Στην πρωτοκαθεδρία αυτού του ρεύματος αναμφίβολα βρισκόταν το επαναστατικό κίνημα στην Κίνα με επικεφαλής το Κομμουνιστικό Κόμμα. 
Την 1η του Σεπτέμβρη του 1949 ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει στο Πεκίνο. Τον Σεπτέμβρη του 1947 ιδρύεται στην Πολωνία η Κομινφόρμ, δηλαδή το κομμουνιστικό γραφείο πληροφοριών που αποτελούσαν τα κομμουνιστικά κόμματα της ΕΣΣΔ, Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Ουγγαρίας, Τσεχοσλοβακίας, Πολωνίας και Ρουμανίας. Η 3η κομμουνιστική διεθνής είχε αυτοδιαλυθεί το 1943. Στις 28/6/1948 από την Κομινφόρμ αποπέμφ­θηκε η Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Στις 4/4/1949 δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Νορβηγία, Ισλανδία, Καναδάς, Ολλανδία, Λουξεμβούργο). Το 1952 στο ΝΑΤΟ προσχωρεί η Ελλάδα.
Απελευθέρωση
Υπάρχει μια ολόκληρη φιλολογία για τον πολιτικό προσανατολισμό του ΚΚΕ – ΕΑΜ κατά τη διάρκεια της κατοχής. Το περίφημο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη ήδη από το 1940 μιλούσε για «τελικό έπαθλο» του αντιφασιστικού αγώνα που θα ήταν η Ελλάδα της δουλειάς και της προκοπής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της κατοχής ο αντιφασιστικός εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας άφηνε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα ύστερα από το διώξιμο των Γερμανών κατακτητών. Πολύ δε περισσότερο καλ­λιεργούνταν προσδοκίες για ειρηνική λύση του ελληνικού προβλήματος και σε κάθε περίπτωση συσ­κοτίζονταν ο βρώμικος ρόλος των Άγγλων ιμπεριαλιστών που βυσσοδομούσαν κρυφά και φανερά ενάντια στο ΚΚΕ-ΕΑΜ. Η ενιαία επαναστατική διαδικασία (προτσές) που υπήρξε σαν γραμμή σε μια σειρά χώρες (Κίνα-Αλβανία-Γιουγκοσλαβία) απέδωσε καρπούς και οι μάζες, γαλου­χημένες στον αντιφασιστικό αγώνα βασικά με την αντάρ­τικη μορφή, μετασχημάτισαν το πρώτο επαναστατικό στάδιο της κατάκτησης της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας σε σοσιαλισμό. Έξοχη εφαρμογή του ενιαίου (αντιγιαπωνέζικου) μετώπου σε απελευθερωτικό αγώνα υπήρξε στην Κίνα και το κομμουνιστικό κόμμα με επικεφαλής τον Μάο Τσετούνγκ. Αντίθετα το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα που βρέθηκε μπροστάρης κι αιμοδότης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα από την απελευθέρωση (Οκτώβρης 1944) ως τη Βάρκιζα (Φλε­βάρης 1945) παρέπαιε ανάμεσα στη συνθηκολόγηση και τη συνέχιση του αγώνα. Η αρχή είχε γίνει με τις συμφωνίες της Καζέρτας και του Λιβάνου όπου η ηγεσία του ΕΑΜ είχε αποδεχτεί τους φυγάδες και ριψάσπιδες αστούς πολιτικούς ως συνομιλητές.
Τα σχέδια των Άγγλων για τον περιορισμό της δύναμης του ΕΑΜ είχαν διαφανεί πολύ πριν την απελευθέρωση. Με τη συμφωνία της Καζέρτας, του Λιβάνου αλλά και το σχέδιο «κιβωτός» απέβλεπαν στην εξουθένωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και την αγκίστρωσή του στα βουνά, την υποβοήθηση όλων των φιλοφασιστικών ομάδων ως αντίβαρο στο ΕΑΜικό αντάρτικο και τη βοήθεια στον ΕΔΕΣ του Ν. Ζέρβα. Η Ελλάδα θα αποδεικνυόταν ότι ήταν η μοναδική χώρα στα Βαλκάνια που δεν πέρασε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις σοσιαλιστικές δυνάμεις. Η Αγγλία, έχοντας την Ελλάδα ως ορμητήριο (τη θέση της αργότερα την πήραν οι ΗΠΑ), μαζί με τις βάσεις στην Κύπρο μπορούσε να ελέγχει καλύτερα τα νέα επαναστατικά καθεστώτα στα νότια Βαλκάνια. Γι αυτόν το σκοπό οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές θα συνεργάζονταν όχι μόνο με τα υπολείμματα των αστών πολιτικών αλλά και με τους γερμανοτσολιάδες φασίστες.
Η απελευθέρωση της χώρας βρίσκει τον ΕΛΑΣ να αριθμεί 150.000 μαχητές (ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ, Εθνική Πολιτοφυλακή) και να έχει δώσει πάνω από 600 μάχες εξοντώνοντας ή αιχμαλωτίζοντας πάνω από 30.000 Γερμανο-Ιταλούς στρατιώτες. Στις 10 Μάρτη του 1944 στη Βίνιανη της Ευρυτανίας συγκροτείται η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), η οποία προκήρυξε εκλογές για την ανάδειξη εθνικού συμβούλιου. Το τελευταίο συνήρθε στις Κορυσχάδες Ευρυτανίας από τις 14 έως 27 Μάη. Το ψήφισμα εκτός των άλλων καθιέρωνε την ισότητα ανδρών – γυναικών, όριζε ως γλώσσα τη γλώσσα του λαού, την εργασία ως βασική κρατική αποστολή, ορίζοντας πως η εξουσία πηγάζει από το λαό και ασκείται από το λαό. Η αίγλη του ΕΑΜικού κινήματος είχε εμπεδωθεί με «φωτιά και σίδερο». Οι νεκροί του ΕΑΜ ξεπερνούσαν τις 400.000, δηλαδή το 5% του συνολικού πληθυσμού, εκ των οποίων 260.000 πέθαναν από την πείνα και 50.000 εκτελέστηκαν από τους φασίστες. Απέναντι σ’ αυτό το από κάθε άποψη τεράστιο κίνημα ξεδιπλώθηκαν οι επιδιώξεις των Άγγλων ιμπεριαλιστών και της ντόπιας ολιγαρχίας, που όταν δεν συμβιβάστηκε με τον κατακτητή, τράπηκε σε φυγή στο ε­ξωτερικό. Τα πρώτα αγγλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν τον Οκτώβρη 1944 στη Δυτική Πελοπόννησο σε ασφαλή σημεία, αφού ο ΕΛΑΣ είχε απελευθερώσει σχεδόν όλη τη χώρα και οι Γερμανοί εγκατέλειπαν την Αθήνα. Στις 18 Οκ­τώβρη ο Γ. Παπανδρέου που χρίστηκε πρωθυπουργός μιλάει στο λαό της Αθήνας από το Σύνταγμα. Η αγγλική πολιτική μπαίνει σε νέα φάση. Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Άγγλοι συμπεριφέρονταν διπρόσωπα και ύπουλα, προσπαθώντας να υποσκάψουν τη δύναμη και το κύρος του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ. Ενίσχυαν με εφόδια, πολεμικό υλικό και λίρες τον ΕΔΕΣ και την ΕΚΚΑ, αξιοποίησαν τον φθαρμένο αστικό κόσμο, τον βασιλιά Γεώργιο Β’ και τον συνεργάτη των Γερμανών αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό ενάντια στο ΕΑΜ. Μετά τη νίκη του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ (Φλεβάρης 1943) ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός και ο ιθύνων νους του, ο Τσώρτσιλ, αντιλήφτηκαν ότι έπρεπε να εργάζονται για την «επομένη μέρα». Όταν δηλαδή θα έφευγαν οι Γερμανοί∙ γράφει σχετικά: «είμαστε υποχρεωμένοι να επέμβουμε στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας τη στιγμή της απελευθέρωσης».
Το ΕΑΜ
Η ίδρυση του ΕΑΜ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία όπως θέλουν να την παρουσιάζουν ορισμένοι. Το ΕΑΜ ήταν γνήσιο τέκνο του επαναστατικού ΚΚΕ, της πολιτικής γραμμής του αντιφασιστικού μετώπου και της ΕΣΣΔ. Της ίδρυσης του ΕΑΜ προηγήθηκε το περίφημο γράμμα του Ζαχαριάδη για τον χαρακτήρα του πόλεμου. Στις αρχές του Ιούλη 1941 συνήρθε στην Αθήνα η 6η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ (εκλεγμένη στο 6ο Συνέδριο) και έθεσε στην ημερήσια διάταξη το «καθήκον της πάλης» ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το φασισμό, και την κοινωνική προκοπή. Η απόφαση αυτή κατέληγε: «κάθε κομμουνιστής έχει χρέος να δώσει όλες τις δυνάμεις του για τη συγκρότηση του εθνικού μετώπου». (Βλέπετε οι κομμουνιστές δεν ντρέπονται να υποστηρίξουν την εθνική ανεξαρτησία όπως κάνουν οι σημερινοί αντικαπιταλιστές της φράσης). Λίγο αργότερα (16/7/1941) συγκροτείται το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ) από κομμουνιστικές και ρεφορμιστικές παρατάξεις. Ταυτόχρονα το γραφείο περιοχής της Μακεδονίας – Θράκης αποφάσισε να οργανώσει ένοπλες ομάδες ανταρτών και σύντομα ξεσήκωσε τους πατριώτες κατά των Βούλγαρων κατακτητών – φασιστών. Η πολιτική γραμμή του αντιφασιστικού μετώπου επιβεβαιώνεται και στην 7η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Δεκέμβρης 1941) όπου αναλαμβάνει καθήκοντα γραμματέα ο Γ. Σιάντος, ο οποίος μόλις είχε δραπετεύσει από τις φυλακές. Στις 27 Σεπτέμβρη 1941 στα Εξάρχεια της Αθήνας συγκροτείται το θρυλικό ΕΑΜ. Στη σύσκεψη πήραν μέρος εκπρόσωποι του ΚΚΕ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (Χωμενίδης), της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας (Ηλ. Τσιριμώκος), του Αγροτικού Κόμματος (Βογιατζής, Τανούλας). Μετά την υπογραφή του ιδρυτικού συμφώνου προσχώρησαν στο ΕΑΜ η Σοσιαλιστική Ένωση, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, οι Σοσιαλιστές Δημοκράτες, το Εργατικό ΕΑΜ, οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι και η Εθνική Αλληλεγγύη. Το παλιό πολιτικό δυναμικό (Σοφούλης, Παπανδρέου, Καφαντάρης, Τσαλδάρης, Μυλωνάς, Ράλλης, Γονατόπουλος), όταν δεν «το έσκασε» στο Κάιρο βολευόταν καιροφυλακτώντας για «καλύτερες μέρες» και πάντως μακριά από κάθε πράξη αντίστασης. Ο Εγγλέζος συνταγματάρχης Χάμον γράφει: «αμέσως μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα το κομμουνιστικό κόμμα ανέλαβε την πρωτοβουλία της οργάνωσης αντίστασης και ζήτησε από τα αστικά κόμματα να συνεργαστούν μαζί του». Στις γραμμές του ΕΑΜ οργανώθηκαν και συγκεντρώθηκαν όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα του λαού. Η πρώτη μεγάλη επιχείρηση του ΕΑΜ ήταν η μάχη ενάντια στην πείνα το 1942, η πάλη για την επιβίωση του λαού. Ενώ στις 16 Φλεβάρη 1942 κυκλοφορεί πλατειά η διακήρυξη για την ίδρυση του ΕΛΑΣ με πρώτο σκοπό την απελευθέρωση της χώρας από τους κατακτητές. Αιμοδότης, εμπνευστής, οργανωτής και καθοδηγητής του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήταν το επαναστατικό ΚΚΕ.  
Ο Δεκέμβρης
Την 1η Δεκέμβρη, ο Σκόμπυ (αρχηγός των βρετανικών στρατευμάτων) ανακοινώνει την αποστράτευση όλων των ανταρτών. Ήταν φανερό ότι η διαταγή στρέφονταν ευθέως κατά του ΕΛΑΣ που αριθμούσε σε όλη τη χώρα πάνω από 130.000 άνδρες και γυναίκες ένοπλους/ες. Απέναντί του, βρίσκονταν οι γερμανοντυμένοι του Ιερού Λόχου και της Ορεινής Ταξιαρχίας, τα υπολείμματα του ΕΔΕΣ και οι γερμανοτσολιάδες που γύρευαν αγγλική προστασία. Ο Σκόμπυ δηλώνει πως «στέκομαι στο πλευρό της ελληνικής κυβερνήσεως ….. χρειάζεται να γίνουν ελεύθερες εκλογές». Οι υπουργοί του ΕΑΜ οδηγούνται σε παραίτηση. Η παραίτηση των ΕΑΜικών υπουργών (Σβώλος, Ζεύγος, Τσιριμώκος, Πορφυρογένης, Καρτάλης, Ασκουτσής, Αγγελόπουλος) θα έπρεπε να παρασύρει ολόκληρη την κυβέρνηση Παπανδρέου. Όμως η τελευταία, στηριγμένη στα αγγλικά όπλα, είχε σκοπό να χτυπήσει το εθνικό-ανεξαρτησιακό, λαϊκό-δημοκρατικό και αριστερό κίνημα. Ο στόχος των Άγγλων ήταν να κρατήσουν ως βασικό στρατιωτικό ορμητήριο την Αθήνα, έχοντας στο πλευρό τους κάθε αντι-ΕΑΜική ομάδα. Συγκεκριμένα στο Γουδί και τη σχολή Χωροφυλακής λειτουργούσαν στρατόπεδα των ταγματασφαλιτών, οι Χίτες κρατούσαν το Θησείο, οι ΕΔΕΣίτες μεγάλα κεντρικά ξενοδοχεία και μαζί με Άγγλους στρατιώτες πρόβαιναν σε προκλήσεις κατά των ΕΑΜιτών πολιτών.
3 Δεκέμβρη 1944 -  H ματωμένη Κυριακή
Την 1η Δεκέμβρη το ΕΑΜ αποφασίζει παλλαϊκή απεργία για το Σάββατο 2 Δεκέμβρη και συλλαλητήριο για την Κυριακή 3 Δεκέμβρη ως διαμαρτυρία για τον μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ και τις προκλήσεις Άγγλων και φασιστών. Η παλλαϊκή – γενική απεργία στέφεται με απόλυτη επιτυχία, ενώ ο Γ. Παπανδρέου, δοκιμάζοντας τις αντοχές του ΕΑΜ, ανακαλεί την άδεια για το συλλαλητήριο. Από τα ξημερώματα χιλιάδες λαού από παντού πλημμυρίζουν το Σύνταγμα, προχωρώντας με σημαίες, τις σημαίες των αγώνων, με πανό και συνθήματα. Στις 11 το πρωί κι ενώ η πλατεία είναι γεμάτη αρχίζουν να πέφτουν πυρά από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, τα Παλαιά Ανάκτορα και τη Διεύθυνση Αστυνομίας: 21 νεκροί και 140 τραυματίες, ενώ το ίδιο βράδυ δολοφονούνται αφισοκολλητές του ΕΑΜ. Αμέσως το ΕΑΜ κηρύσσει γενική απεργία. Στις 4 του Δεκέμβρη νεκρική πομπή που διασχίζει πάλι το Σύνταγμα δέχεται στην επιστροφή από το νεκροταφείο ύπουλη επίθεση από Χίτες. Άλλοι 40 νεκροί και 70 τραυματίες, ενώ την επόμενη μέρα η Ασφάλεια σκοτώνει πάνω από 30 άτομα. Η εξέλιξη της σύγκρουσης είναι αναπόφευκτη, μόνο που δεν έφτανε η αυτοθυσία και ο ηρωισμός για να ηττηθούν οι ντόπιοι φασίστες και οι Άγγλοι κατακτητές.
Ηρωικός λαός –  Δειλή ηγεσία
Αμέσως μετά τα γεγονότα της 3ης Δεκέμβρη ο Σκόμπυ, παραμερίζοντας την «αχυρένια» κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, κλιμακώνει τις αντιΕΑΜικές ενέργειές του. Κηρύσσει στρατιωτικό νόμο, ανακοινώνει τη διάλυση της πολιτοφυλακής του ΕΑΜ, ενώ Άγγλοι στρατιώτες περικυκλώνουν και αφοπλίζουν το 2ο σύνταγμα της 2ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Οι Άγγλοι υπερτερούν σε πολεμικό υλικό (πυροβόλα, τανκς, αεροπλάνα, πολεμοφόδια). Σύμφωνα με την έκθεση του Γ. Σιάντου στην 11η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το 1945, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ φτάνουν στις 12.000 (όσο τον υπολογίζουν και οι Άγγλοι). Οι Βρετανοί παράταξαν στην αρχή 30.000 στρατιώτες που έφτασαν στις 60.000, 80 αεροπλάνα και 200 τανκς. Στο πλευρό τους πολεμούσαν η 3η Ορεινή Ταξιαρχία με 2.500 άνδρες, ο Ιερός Λόχος με 500 άνδρες, η Χωροφυλακή με 3.000 άνδρες και οι συμμορίες δωσίλογων φασιστών με πάνω από 10.500 άνδρες. Ο Λ. Σπαής , υπουργός Στρατιωτικών, γράφει σχετικά: «αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κατά του ΕΑΜ τα Τάγματα Ασφαλείας. Η εισήγηση ήταν των Άγγλων, η απόφαση δική μου. Συνολικά υπήρχαν 27.000 των Ταγμάτων Ασφαλείας, χρησιμοποιήσαμε 12.000, τους λιγότερο εκτεθειμένους και οπωσδήποτε κανένα από τα σημαίνοντα στελέχη. Τους ντύσαμε, τους εξοπλίσαμε αφού τους πήραμε από τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, κυρίως από το Γουδί, στο κτίριο των Παλαιών Ανακτόρων τη σημερινή Βουλή. Εκεί στα υπόγεια υπήρχαν αποθήκες ιματισμού κι εξοπλισμού». Η στρατιωτική υπεροχή των Άγγλων ήταν εμφανής, ωστόσο η ηγεσία του ΚΚΕ κρατά το στρατιωτικό δυναμικό του ΕΛΑΣ γύρω από την πρωτεύουσα χωρίς να το ρίχνει στη μάχη. Απέναντι στους ντόπιους φασίστες και τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό αντιπαρατάσσεται και πολεμά ο αθηναϊκός λαός. Ηρωικές σελίδες γράφονται κύρια στις ανατολικές συνοικίες με πρωτοπόρα την Καισαριανή. Αυτή την περίοδο διαλέγει ο Τσώρτσιλ για να επισκεφτεί την Αθήνα, ανήμερα της 25ης Δεκέμβρη 1944. Έρχεται συνοδευόμενος από τον ‘Ιντεν, υπουργό Εξωτερικών, και συγκαλείται σύσκεψη στην Αθήνα. Λαμβάνει μέρος αντιπροσωπεία του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ με τους Γ. Σιάντο, Μ. Παρτσαλίδη και τον στρατηγό Μ. Μάντακα, ο Γ. Παπανδρέου με υπουργούς, ο Ν. Πλαστήρας, ο Τσώρτσιλ, ο Ίντεν, εκπρόσωποι αστικών κομμάτων. Η σύσκεψη συνεχίστηκε στις 26/12 χωρίς αποτέλεσμα, αφού οι Άγγλοι απαιτούσαν ολοκληρωτικό και μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, τη συντριβή του ΕΑΜικού κινήματος και την υποταγή της χώρας. Ο Τσώρτσιλ σε συνέντευξη τύπου (27/12) ανακοινώνει με ιταμό ύφος την απόφαση να εκκαθαριστεί η Αθήνα κι ο Πειραιάς. Στις 3 Γενάρη 1945 διορίζεται πρωθυπουργός ο Ν. Πλαστήρας, αφού ο Γ. Παπανδρέου είχε κάνει τη βρώμικη δουλειά. Ήδη από τις 27/2 η γενική επίθεση των Άγγλων έφερε σε θέση άμυνας τον ΕΛΑΣ. Η Κ.Ε. του ΕΛΑΣ αποφάσισε τη σύμπτυξη των δυνάμεων έξω από την Αθήνα-Πειραιά. Οι μηχανισμοί του ΚΚΕ και του ΕΛΑΣ μεταφέρονται εκτός Αθηνών και πολλοί αριστεροί εγκαταλείπουν την πόλη για ν’ αποφύγουν την τρομοκρατία των Εγγλέζων, παρακρατικών, φασιστών και δωσίλογων. Την μέρα της υποχώρησης με τις υπογραφές των Μάντακα- Χατζημιχάλη- Σιάντου στην ανακοίνωσή της τελειώνει: « πολίτες στα όπλα. Ο αγώνας συνεχίζεται. Θα διεξαχθεί με ακόμη μεγαλύτερο πάθος. Η Αθήνα κι ο Πειραιάς είναι αδούλωτοι. Η Ελλάδα θα μείνει ελεύθερη. Η νίκη είναι δική μας. Όλοι και όλα για τη συντριβή του ελληνικού φασισμού. Για την ελευθερία. Για τη δημοκρατία. Για την ανεξαρτησία της χώρας. Για τον πολιτισμό και το μέλλον της Ελλάδας». Αν και στην ανακοίνωση της στρατιωτικής υποχώρησης αναφέρεται η επιδρομική μανία του Σκόμπυ, εν τούτοις η ηγεσία του ΚΚΕ – ΕΛΑΣ έχει σοβαρά κενά στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Καλεί τον λαό να συντρίψει τον ντόπιο φασισμό αλλά αφήνει «έξω» τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό. Αναπόφευκτα η ήττα του Δεκέμβρη οδηγεί στη Βάρκιζα, όπως αναπόφευκτα ο αντιφασισμός, που δεν συνδεόταν με την ανεξαρτησία και τη λαοκρατία, θα οδηγούσε στη συσκότιση των Άγγλων ιμπεριαλιστών. Στις 9 Γενάρη 1945 υπογράφηκε ανακωχή με τις υπογραφές του Σκόμπυ από τη μια μεριά και των Ζεύγου - Παρτσαλίδη και των ταγματαρχών Μακρίδη – Αθηνέλλη από τον ΕΛΑΣ. Η κυβέρνηση–μαριονέτα των Πλαστήρα – Δαμασκηνού δεν υπάρχει παρά μόνο στα χαρτιά. Η συμφωνία ανακωχής είναι συντριπτική κατά του ΕΛΑΣ. Αναγκάζεται να αποχωρήσει από την Αττική, Θεσσαλονίκη, Βοιωτία, Εύβοια, Φθιώτιδα, Μαγνησία και Βόρεια Πελοπόννησο!! Οι αγγλικές θέσεις επιβλήθηκαν δια πυρός και σίδηρου και η ΕΑΜΟΕΛΑΣίτικη ηγεσία, βαθειά επηρεασμένη από τις οππορτουνιστικές θέσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, άνοιξε τον δρόμο για τον αφοπλισμό του κινήματος. Ο πρωτομάστορας του αγγλικού επεμβατισμού γράφει σχετικά: «έτσι τέλειωσε η μάχη που διήρκεσε έξι εβδομάδες και που έγινε για να καταλάβουμε την Αθήνα κι όπως θα δείξει η συνέχεια των γεγονότων για ν’ απαλλάξουμε την Ελλάδα από τον κομμουνιστικό ζυγό».
Η μάχη του Δεκέμβρη του 1944, τώρα που κλείνουν 70 χρόνια, μας δίνει ουσιαστικά και βαθειά συμπεράσματα. Αστοί και ρεφορμιστές πολιτικοί και ιστορικοί μιλούν με απαξίωση για τον «κόκκινο Δεκέμβρη», για τον Δεκέμβρη που χαρακτηρίστηκε από τον ηρωισμό και την αυτοθυσία ενός μικρού λαού απέναντι στη στρατιωτική παντοκρατορία της εποχής. Ήταν η πρώτη φορά μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο που ένας λαός έστρεψε τα όπλα του κατά των Άγγλων ιμπεριαλιστών. Ο Δεκέμβρης κατέληξε σε στρατιωτική νίκη των Άγγλων ιμπεριαλιστών-επεμβασιών. Ωστόσο το λάθος του ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν ήταν βασικά στρατιωτικό. Η μεταφορά των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στα βουνά με τον Άρη Βελουχιώτη στην Ήπειρο να κυνηγά τον Ζέρβα, ο στρατιωτικός δισταγμός με δυο λόγια, ήταν απότοκο της πολιτικής σύγχυσης της ηγεσίας του ΚΚΕ για τον ρόλο των Άγγλων στη μεταπολεμική εποχή. Στις διπλανές χώρες, τόσο οι παρτιζάνοι του Εμβέρ Χότζα όσο και του Τίτο ξεπέρασαν γρήγορα τις φιλίες με τις δυτικές αστικές δυνάμεις που στράφηκαν κατά του άξονα. Δυστυχώς η ηγεσία του ΚΚΕ δεν μπόρεσε να διακρίνει την αλλαγή φάσης και να οδηγήσει το αντιφασιστικό – λαϊκό κίνημα για την ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Η αυταπάτη για τον ρόλο των Άγγλων ιμπεριαλιστών και ο συμφιλιωτισμός με τους «συμμάχους» είναι εμφανής σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Οι Άγγλοι δεν θα έχαναν την ευκαιρία να επιτεθούν. Ο Δεκέμβρης είναι οδηγός από την ορθή σε ό,τι αφορά τη δύναμη του λαού και ταυτόχρονα οδηγός από την ανάποδη σε ό,τι αφορά την αρχή να πάμε τα πράγματα μέχρι το τέλος. Την επανάσταση δεν την αφήνεις μισοτελειωμένη, αλλιώτικα στο τέλος θα βρεθεί η Βάρκιζα.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

27 ΝΟΕΜΒΡΗ : ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΕΡΓΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 27ης ΝΟΕΜΒΡΗ.
Να πάρουμε τον απεργιακό αγώνα στα χέρια μας
        Βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο των μνημονίων. Η συγκυβέρνηση και όσοι την στηρίζουν Ε.Ε. και ΔΝΤ, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η τρόικα φεύγει και τα μνημόνια τελείωσαν. Εμείς όμως ξέρουμε ότι μένουν σταθεροί και ισχύουν. Οι 400 νόμοι των μνημονίων, το 50% της μείωσης των μισθών μας, η διάλυση της δημόσιας δωρεάν υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης οι αλλαγές των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση προς τα πάνω οι απολύσεις των συναδέλφων μας, η απαγόρευση των προσλήψεων και όχι μόνο.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού Αναγέννηση

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πολιτική εκδήλωση που διοργάνωσαν οι εφημερίδες "ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ" και "Προλεταριακή Σημαία" για τα "50 χρόνια από την έκδοση που περιοδικού Αναγέννηση", τη Δευτέρα 20 Οκτώβρη, στην Αθήνα, στο Θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ.
Από νωρίς το απόγευμα της Δευτέρας προσέρχονταν ο κόσμος γεμίζοντας τη στοά και το φουαγιέ του θεάτρου για να δει με μεγάλο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα οι νέοι αγωνιστές, την έκθεση ντοκουμέντων του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος που είχε στηθεί με την ευθύνη και φροντίδα συντρόφων από το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΚΚΕ (μ-λ). Στις 7:30 μ.μ. με την παρουσία εκατοντάδων αγωνιστών και ενώ ακούγονταν ο ύμνος της "Διεθνούς" ξεκίνησε η εκδήλωση με ένα σύντομο άνοιγμα από τον σ. Δημήτρη Κοντοφάκα που αφού χαιρέτισε την παρουσία του κόσμου, κάλεσε τους συντρόφους Ισαάκ Ιορδανίδη, Βασίλη Σαμαρά, Αντώνη Παπαδόπουλο, Γρηγόρη Κωνσταντόπουλο να ανέβουν στο προεδρείο και να μιλήσουν στην εκδήλωση. Οι ομιλητές πήραν τη θέση τους στο προεδρείο με τα θερμά και παρατεταμένα χειροκροτήματα των παρευρισκόμενων και ενώ ακούγονταν στην Αίθουσα το σύνθημα: "50 χρόνια πάλης μαζί με το λαό για Ανεξαρτησία και Σοσιαλισμό". Πίσω από το προεδρείο δέσποζε το πανό που έγραφε "50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού Αναγέννηση, ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ". Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ομιλία του σ. Ισαάκ Ιορδανίδη που συνοδεύτηκε από ένα θερμό χειροκρότημα και ακολούθησαν οι ομιλίες των συντρόφων Βασίλη Σαμαρά, Αντώνη Παπαδόπουλου, Γρηγόρη Κωνσταντόπουλου που διακόπτονταν όλες από συνθήματα που φωνάζονταν στην Αίθουσα όπως:
  • 50 χρόνια πάλης μαζί με το λαό / για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό. 
  • Οι κομμουνιστές αλύγιστοι και πάλι / στέκονται μπροστά στου λαού την πάλη. 
  • Αντίσταση και πάλη του λαού / ενάντια σε κυβέρνηση - ΕΕ και ΔΝΤ.
  • Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν / με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν.

Οι ομιλητές ανέπτυξαν από την πλευρά τους το ιδεολογικοπολιτικό περιεχόμενο του αγώνα της "Αναγέννησης" και τη γραμμή που πρόβαλλε για τα προβλήματα του λαού και της χώρας, την πάλη αρχών που ξεκίνησε το διεθνές και το δικό μας μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα πριν 50 χρόνια ενάντια στο σοβιετικό και εγχώριο ρεβιζιονισμό, ύστερα από το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ και την 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ το 1956, την πάλη του ΚΚ Κίνας με επικεφαλής το Μάο ενάντια στην καπιταλιστική παλινόρθωση με το ξέσπασμα της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα. Στάθηκαν στην πάλη που ανέπτυξε το μ-λ κίνημα και στην προσφορά του στον αγώνα του λαού μας όλα αυτά τα χρόνια, στον αμετάθετο στόχο της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και της αναδημιουργίας ενός πραγματικά κομμουνιστικού κόμματος της εργατικής τάξης, συνδέοντας όλα αυτά με την πάλη που αναπτύσσουν, τους ευρύτερους στόχους και τα καθήκοντα που θέτουν στις σημερινές συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, οι οργανωμένες δυνάμεις του μ-λ κινήματος στη χώρα μας, το ΚΚΕ (μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ. (Τα πλήρη κείμενα των ομιλιών θα δημοσιευτούν στο επόμενο φύλλο του "ΛΑΪΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ", Σάββατο 15 Νοέμβρη. Στη διπλανή σελίδα δημοσιεύουμε σήμερα το άνοιγμα και το κλείσιμο της εκδήλωσης). Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ένα σύντομο κλείσιμο από τον σ. Κώστα Μπεκιάρη που ευχαρίστησε τον κόσμο για την παρουσία του και τους ομιλητές για τις τοποθετήσεις τους και πριν ακουστεί στην Αίθουσα το "Πέσατε θύματα" με το οποίο τελείωσε η εκδήλωση, έκανε ειδική αναφορά στους συντρόφους Ηλία Καμαρέτσο και Γιώργο Ταχτσή, στελέχη του ΚΚΕ (μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ που "έφυγαν" από κοντά μας το 2014, έχοντας αφιερώσει τη ζωή τους στην υπόθεση του κομμουνιστικού μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος, στην υπόθεση του λαού μας.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα των δύο εφημερίδων για να τιμήσουμε τα 50 χρόνια από την έκδοση της "Αναγέννησης" και τη δημιουργία του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος ήταν ιδιαίτερα θετική και αγκαλιάστηκε από αρκετό κόσμο. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν και οι τρεις γενιές αγωνιστών. Παλιοί μαχητές του ΕΑΜ -ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, αγωνιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου και των μεταπολιτευτικών αγώνων, αγωνιστές της νέας γενιάς των σημερινών αγώνων του λαού και της νεολαίας. Ήταν στο κόσμο διάχυτη η αίσθηση της ικανοποίησης τόσο από την εκδήλωση, όσο και από την πρωτοβουλία να διοργανωθεί μια τέτοια ξεχωριστή και σημαντική εκδήλωση από τις εφημερίδες των δύο οργανώσεων του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ (μ-λ), απηχώντας την ανάγκη και την επιθυμία ενός κοινού αγωνιστικού βηματισμού.
Ο Αριστερός Δρόμος στη Μαγνησία θα προβάλλει τις επόμενες ημέρες, τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε Θεσσαλονίκη, Γιάννενα και Ηράκλειο Κρήτης.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ



   
    Εκδήλωση- συζήτηση της Λαϊκής Αντίστασης- Αριστερής    Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας
 
                       Μαζικοί αγώνες για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης- Ε.Ε. –ΔΝΤ

 Να δυναμώσουμε την αντιιμπεριαλιστική πάλη

ΕΚΔΗΛΩΣΗ  -ΣΥΖΗΤΗΣΗ

        Για τις πολιτικές εξελίξεις στο κόσμο και τη χώρα μας.
      
       Τα μέτωπα αντίστασης των εργαζομένων και του λαού.
       
              ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ  6.30 το απόγευμα
Στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΛΟΥ