Εσωκομματικοί τριγμοί, αντιλαϊκή πολιτική και αντικυβερνητική δημαγωγία, το τρίπτυχο της ΝΔ μπροστά στο 11ο συνέδριό της
Ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού τοπίου και επιβεβαίωση της πολιτικής που έχει χαράξει η ηγετική ομάδα της ΝΔ, με επικεφαλής τον Κυρ. Μητσοτάκη, προδιαγράφει το 11ο συνέδριο, που πραγματοποιείται το διήμερο 16 – 17 Δεκέμβρη.
Η προσυνεδριακή περίοδος σημαδεύτηκε από την απότομη όξυνση στις “ενδοοικογενειακές” σχέσεις μεταξύ Ντ. Μπακογιάννη και Κυρ. Μητσοτάκη και τις προεκτάσεις της που αγγίζουν ακόμα και τους κυρίαρχους κύκλους της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, αλλά και την αντιπαράθεση για την αγοραπωλησία πυρομαχικών με τη Σαουδική Αραβία
Αφορμή για τους νέους εσωκομματικούς κλυδωνισμούς αποτέλεσε πρόσφατη δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη στον δημοσιογραφικό όμιλο του Αλαφούζου πως “στην επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ κανένα μέλος της οικογένειάς μου δεν θα είναι στο υπουργικό συμβούλιο, ούτε σε άλλο πολιτειακό αξίωμα”. Ο Μητσοτάκης επένδυσε τη δήλωση αυτή με την αξιοκρατία την οποία επικαλείται στο δημόσιο λόγο του και την οποία δεσμεύεται πως θα επιβάλλει παντού. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που τέτοιου είδους δηλώσεις κάνουν την εμφάνισή τους εντός της ΝΔ. Αρκετές φορές στο παρελθόν οι αρχηγοί της ΝΔ κήρυξαν – υποτίθεται – “ανένδοτο” αγώνα “κάθαρσης” του κόμματος.
Η τωρινή δήλωση του Μητσοτάκη, πέρα από τις προφανείς αιχμές απέναντι στην Ντ. Μπακογιάννη, αποτελεί και μια έμμεση βολή απέναντι στα περίφημα “τζάκια” και τους “βαρώνους” που ζουν και βασιλεύουν εντός της ΝΔ και που εξακολουθούν να διατηρούν άρρηκτους δεσμούς με κυρίαρχους κύκλους της ντόπιας ολιγαρχίας. Χαρακτηριστική ήταν η ηχηρή παρέμβαση της οικογένειας Βαρδινογιάννη, την επομένη της δήλωσης, για να υπερασπίσει και να διασφαλίσει την παρουσία της Όλγας Κεφαλογιάννη σε ενδεχόμενο μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα. Φαίνεται πως στη ΝΔ θα ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά αν θέλουν να δημιουργήσουν ρωγμές και να χάσουν τα πολύτιμα στηρίγματα που τους προσφέρουν τα σημαντικότερα τμήματα της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
Όσο λοιπόν κι αν επιδιώκει η τωρινή ηγεσία της ΝΔ να παρουσιάσει ένα νέο, υποτιθέμενο ανανεωτικό και αξιοκρατικό δημόσιο πρόσωπο, τίποτα δεν μπορεί να αποκρύψει και να συγκαλύψει τη δυσωδία που αναδύεται από τα διαχρονικά σκάνδαλα, τις διαπλεκόμενες σχέσεις και διασυνδέσεις κεντρικών στελεχών της με τους κυρίαρχους κύκλους του μεγάλου κεφαλαίου και τις εσωκομματικές αναταράξεις και κόντρες που προκαλούν.
Σε όλη την προσυνεδριακή διαδικασία, η ηγεσία της ΝΔ επεδίωξε για μια ακόμα φορά να συγκαλύψει το πραγματικό αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της με υποτιθέμενες φιλολαϊκές διακηρύξεις. Έτσι, τόσο ο Μητσοτάκης όσο και μια σειρά κεντρικών στελεχών, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, εξήγγειλαν μειώσεις φόρων, προστασία μισθών και συντάξεων, δημαγωγώντας ασύστολα στις πλάτες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Μάλιστα, ο Μητσοτάκης πήρε στις πλάτες του(!), δεσμευόμενος προσωπικά, πως θα μειώσει τη φορολογία για να φέρει την “πολυπόθητη” ανάπτυξη.
Αποτελεί πραγματική πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, η δημαγωγική ρητορική της ΝΔ πως δήθεν θα μειώσει τους φόρους, θα υπερασπίσει την πρώτη κατοικία, δεν θα περικόψει μισθούς και συντάξεις, θα μειώσει τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, με δυο λόγια ότι θα εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική. Ήταν το ίδιο κόμμα που επέβαλε στο λαό και στον τόπο τα δύο βάρβαρα μνημόνια ως κυβέρνηση, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, ενώ, ευθυγραμμιζόμενο πίσω από τις επιταγές των ιμπεριαλιστών, ψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα, το τρίτο και πιο δυσβάσταχτο μνημόνιο. Τώρα, και μπροστά στην άγρια αντιλαϊκή επέλαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ επιδίδεται σε ένα φτηνό και κάλπικο αντιπολιτευτικό λόγο για να αξιοποιήσει την καλπάζουσα κυβερνητική φθορά.
Πίσω όμως από τις φτηνές δημαγωγίες, η ΝΔ κλείνει το μάτι στο μεγάλο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Έτσι, έχοντας σαν όχημα την περίφημη ανάπτυξη, υπόσχεται κάθε είδους φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές. Την ίδια στιγμή, η πραγματική ατζέντα της ΝΔ περιλαμβάνει την άλωση κάθε εργασιακού δικαιώματος και κεκτημένου, την ωμή αντεργατική παρέμβαση στα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα ώστε να παραδώσουν τους εργαζόμενους και την εργατική τάξη δέσμιους στις αδηφάγες ορέξεις της εργοδοσίας, των μεγαλοβιομήχανων του ΣΕΒ αλλά και των περίφημων ξένων επενδυτών.
Παρεμπιπτόντως, δεν μπορούν να κρύψουν τα χαμόγελα και την ικανοποίησή τους στη ΝΔ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πράξη αυτό που δεν κατόρθωσαν οι ίδιοι τα χρόνια της διακυβέρνησής τους παρά τις επίμονες απαιτήσεις των Αμερικανο-Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών αλλά και του ΣΕΒ. Η ευθεία αμφισβήτηση και επίθεση στο θεμελιώδες εργατικό δικαίωμα στην απεργία στην οποία προχωρά ο ΣΥΡΙΖΑ, ικανοποιεί έναν από τους ανεκπλήρωτους στόχους της πολιτικής της ΝΔ. Ταυτόχρονα, σε ένα πιθανό μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα, η ΝΔ θα βρει την εργατική τάξη αφοπλισμένη και το έδαφος στρωμένο για να προχωρήσει ανεμπόδιστα ακόμα σε πιο βαθιές αντιδραστικές και αντεργατικές ανατροπές.
Ένα πράγμα είναι βέβαιο σε ό,τι αφορά τη ΝΔ. Η ηγεσία της θα επιδιώξει την επόμενη ημέρα από καλύτερες θέσεις και πιο σταθερούς πολιτικούς όρους στο εσωτερικό της, να μετατρέψει το συνέδριό της σε ορμητήριο της αντιλαϊκής της πολιτικής, επιφυλάσσοντας το ίδιο ζοφερό μέλλον για το σύνολο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Όσο για τις εσωκομματικές κόντρες με τα τζάκια και τις “βαρωνίες”, δεν θα είναι εύκολο για την ηγεσία της να ξεμπερδέψει τόσο εύκολα.
