Καταιγιστικές οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ, μαζί με τη
Γαλλία και τη Μ. Βρετανία, εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση με στόχο την
πολύπαθη Συρία. Ο άγριος ανταγωνισμός τους με τη Ρωσία κλιμακώνεται. Η
κατάσταση περιπλέκεται με τη δυναμική εμπλοκή περιφερειακών δυνάμεων
(Τουρκία, Ισραήλ, Ιράν, Σαουδική Αραβία). Καθιερωμένες ισορροπίες και
συσχετισμοί δυνάμεων διαταράσσονται και ανατρέπονται. Παραδοσιακές
συμμαχίες αμφισβητούνται και αναζητούνται νέες. Ένα εξαιρετικά ρευστό,
ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον απρόβλεπτων ανακατατάξεων και σφοδρών
συγκρούσεων διαμορφώνεται.Πρόσχημα υπήρξε η στημένη προβοκάτσια για την επίθεση με χημικά όπλα που φέρεται να έγινε στην πόλη Ντούμα της Συρίας την 7η Απριλίου. Κανένα όφελος δεν μπορούσε να έχει η κυβέρνηση της Συρίας από τη χρήση χημικών όπλων, όταν ήταν υπόθεση ωρών η απελευθέρωση του τελευταίου θύλακα της Ντούμα και η ήττα των λακέδων του δυτικού ιμπεριαλισμού. Πολύ περισσότερο όταν είναι ηλίου φαεινότερο πως κάτι τέτοιο θα αποτελούσε την ιδανική αφορμή για την εξαπόλυση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης.
Η προπαγανδιστική μηχανή των ΗΠΑ, κατά πάγια τακτική, δαιμονοποιεί αντιπάλους, επιστρατεύει ψεύδη, δηλητηριάζει τον πλανήτη με μαύρη προπαγάνδα. Όπως ακριβώς είχε χαλκεύσει κατηγορίες για να εξαπολύσει τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη κ.ο.κ.
Η τεράστια δύναμη πυρός που είναι ήδη συγκεντρωμένη στην ευρύτερη περιοχή ενισχύεται. Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο "USS Harry S. Truman", μαζί με άλλα επτά πολεμικά πλοία, σπεύδει στη Μεσόγειο, στα ανοιχτά της Συρίας, για να πάρει και αυτό θέση μάχης. Ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου και μιας απ' ευθείας πλέον αμερικανορωσικής σύγκρουσης -και όχι δια αντιπροσώπων- ενισχύεται.
Από το 2003, που οι ΗΠΑ και οι πρόθυμοι σύμμαχοί τους, με μια κολοσσιαία στρατιωτική επιχείρηση, σκόρπισαν την καταστροφή, τη φρίκη και το θάνατο στο Ιράκ, η ευρύτερη Μέση Ανατολή φλέγεται, διαμελίζεται, ματώνει. Εκεί, έχουν συγκεντρωθεί και έχουν, κατά καιρούς, συμμετάσχει σε πολεμικές επιχειρήσεις δυνάμεις των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας, της Γερμανίας, του Ισραήλ, της Τουρκίας, του Ιράν και πολλών άλλων -υποδεέστερων σε ισχύ- κρατών. Τώρα, η ένταση έχει ανέβει κατακόρυφα.
Τα ιμπεριαλιστικά επιθετικά σχέδια για τον έλεγχο αυτής της περιοχής, κρίσιμης σημασίας και πλούσιας σε ενεργειακούς πόρους, κλιμακώνονται. Ο κίνδυνος ανοίγματος και νέων μετώπων σφοδρής αντιπαράθεσης και ανοιχτής σύγκρουσης, πλάι στα ήδη υπάρχοντα, μεγαλώνει. Οι επόμενοι στόχοι έχουν διατυπωθεί εξ άλλου με σαφήνεια από τις ΗΠΑ. Το Ιράν ανήκει, διακηρυγμένα, σε αυτούς.
Κύριος στόχος των ΗΠΑ είναι η ανακοπή και ο περιορισμός της ενισχυόμενης ρωσικής επιρροής και παρέμβασης σε μια περιοχή που αποτελούσε κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής της αμερικανικής κυριαρχίας. Η αμερικανική υπερδύναμη αντιμετωπίζει κρίση ηγεμονίας, καθώς η Ρωσία επανακάμπτει δυναμικά, η Κίνα αναδύεται ορμητικά διεκδικώντας παγκόσμιο ρόλο και η ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία) προσπαθεί να διατηρηθεί σαν υπολογίσιμος ιμπεριαλιστικός πόλος.
Έχοντας επικεφαλής έναν πρόεδρο που εκφράζει παραστατικά την είσοδό της πλέον σε τροχιά κρίσης και παρακμής, ο τυχοδιωκτισμός, οι ανατροπές και οι απρόβλεπτες κινήσεις είναι στην ημερήσια διάταξη. Είναι χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε πως η πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ έγινε λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις του Τραμπ για απόσυρση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία. Ο ανελέητος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός δεν οδηγεί σε απόσυρση δυνάμεων από την περιοχή, αλλά το αντίθετο. Η στρατηγική της κλιμακούμενης επιθετικότητας για την περιφρούρηση της παγκόσμιας ηγεμονικής θέσης των ΗΠΑ είναι δεδομένη. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη εγκαταστήσει πάνω από 20 στρατιωτικές βάσεις στην Ανατολική Συρία, ενώ οι ελεγχόμενοι από αυτούς μισθοφορικοί στρατοί και αντικαθεστωτικές οργανώσεις, με πρόσχημα τον ISSIS, εξακολουθούν και πολεμούν τον συριακό στρατό.
Και η ελληνική κυβέρνηση; Οι συνεχείς υποκλίσεις της στον πλανητάρχη, οι πρωθυπουργικοί ύμνοι στους "κοινούς αγώνες" Ελλάδας και ΗΠΑ για "κοινές αρχές και αξίες" και "κοινούς στόχους" είναι αποκαλυπτικοί και δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών. Η σταθερή και πειθήνια διεκπεραίωση των αμερικανικών εντολών είναι δεδομένη, όπως και η σύμπραξή της στους επιθετικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ. Γι αυτό και οι "έπαινοι", τα "συγχαρητήρια" και η "στήριξη" που έχει εισπράξει από τον Τραμπ και τον "υπερδραστήριο" αμερικανό πρέσβη Πάιατ που οργώνει την Ελλάδα και "σχεδιάζει" το μέλλον της, λες και είναι αμερικανική επαρχία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθετεί την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα για τις εξελίξεις στη Συρία, ευθυγραμμίζεται και είναι έτοιμη να στηρίξει τις ΗΠΑ στις νέες θηριωδίες τους. Όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν μετατρέψει τη χώρα μας σε βασικό πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και στήριξαν τις επιθετικές επιδρομές της κατά των λαών της Σερβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, το ίδιο ετοιμάζεται να πράξει και η σημερινή. Είναι η αναπόφευκτη στάση μιας πολιτικής δύναμης που προσκυνά τους "προστάτες" της, που παγιώνει και βαθαίνει τη νεοαποικιακή υποδούλωση της χώρας στην ΕΕ και απογειώνει την αμερικανοδουλεία.
Η αμερικανική βάση στη Σούδα, για την αναβάθμιση της οποίας συμφώνησε ο Α. Τσίπρας, είναι πανέτοιμη για την πολεμική επιδρομή. Τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ που αλωνίζουν το Αιγαίο, ύστερα από "πρόσκληση" της ελληνικής κυβέρνησης, με πρόσχημα το προσφυγικό, είναι επίσης ετοιμοπόλεμα. Και υπάρχουν σχεδιασμοί, για τις μελλοντικές επιθετικές ανάγκες των ΗΠΑ, για βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, στάθμευση drones στη Λάρισα, αναβάθμιση της Ανδραβίδας και του Άραξου, νέα βάση στη Σύρο, ενδεχομένως και στην Κάρπαθο κ.λπ. Ο Πάιατ "αξιολογεί" τις δυνατότητες της χώρας και αποφασίζει... Η ελληνική γη, οι ελληνικές θάλασσες και ο ελληνικός αέρας προσφορά στους δολοφόνους των λαών.
Για άλλη μια φορά, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, η ελληνική ολιγαρχία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι φέρνουν τη χώρα πιο κοντά στα θερμά μέτωπα της πολεμικής ανάφλεξης, σε αντιπαράθεση με γειτονικές χώρες που δέχονται την επίθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, την οδηγούν σε επικίνδυνους δρόμους που μόνο νέα, μεγάλα δεινά μπορούν να προμηνύουν για το λαό και τον τόπο.
Οι σφοδροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στη Συρία, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, η συγκέντρωση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων και η εξελισσόμενη πολεμική επιδρομή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, σε συνδυασμό με τις ανησυχητικές εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα Βαλκάνια, απαιτούν την ανάπτυξη ενός ισχυρού αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Στην πάγια πολιτική της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, υποταγής στις ΗΠΑ και την ΕΕ, στο θράσος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παρουσιάζει την υποτέλειά της σαν "διεθνείς επιτυχίες" και "αναβάθμιση" της χώρας, να αντιτάξουμε την πολιτική της μαχητικής αντιπαράθεσης στον ιμπεριαλισμό και κάθε είδους επιθετισμό, την πολιτική της διεκδίκησης της εθνικής ανεξαρτησίας, την πολιτική της φιλίας και αλληλεγγύης των λαών.
Η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που θα εκπληρώσει αυτόν το στόχο και θα σταθεί αλληλέγγυο στους λαούς θύματα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής προβάλλει σαν βασικό καθήκον.
Η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική είναι αξεχώριστη από την πάλη ενάντια σε αυτούς που την υπηρετούν και τη στηρίζουν μέσα στη χώρα μας, εφαρμόζοντας πολιτική εξάρτησης και εθνικής υποτέλειας.
Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ!
Έξω οι αμερικάνικες βάσεις!
Να μη γίνει, πάλι, η χώρα μας πολεμικό ορμητήριο των αμερικανών!
