Επιχείρηση ενσωμάτωσης της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης
28η Φεβρουαρίου 2025. Όλη η χώρα μια διαδήλωση, όλη η χώρα μια καθολική απεργία. Μια πάνδημη κινητοποίηση, που όμοια της δεν έχουμε δει από τη Μεταπολίτευση, τουλάχιστον, και μετά. Και που τα λόγια είναι λίγα για να την περιγράψουν. Ο λαός πρωταγωνιστής. Και η κυβέρνηση έντρομη. Ένα τεράστιο, αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσά τους. Όλα -πλέον- καταμαρτυρούν, επιβεβαιώνουν, κραυγάζουν για τις πελώριες, βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης ΝΔ και του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη. Πριν και μετά… Τα Τέμπη λειτούργησαν σαν αποκάλυψη για όλα τα λαϊκά δεινά και έγιναν ο καταλύτης για τη λαϊκή αφύπνιση, συνειδητοποίηση και κινητοποίηση.
Τώρα, ήρθε η ώρα του λογαριασμού! Βαθιές διεργασίες και λαϊκές ανάγκες, η διάχυτη λαϊκή αποδοκιμασία και οργή βγαίνουν στην επιφάνεια με χαρακτηριστικά παλλαϊκής εγρήγορσης. Κουρελιάζουν όλα τα αλαζονικά κυβερνητικά αφηγήματα, κλονίζουν κυβερνητικές βεβαιότητες, δήθεν «κανονικότητες» και «σταθερότητες». Οι τερατώδεις ψευδολογίες, η εξωφρενική υπεροψία και υποκρισία, ο πολιτικός κυνισμός, η στοχοποίηση συγγενών και η δολοφονία χαρακτήρων, η απερίγραπτη χυδαιολογία και η επιχείρηση εκφοβισμού του λαού αναμετριούνται με τις οδυνηρές αλήθειες που ορθώνονται για τα Τέμπη, και όχι μόνο.
Αναμετριούνται με την παλλαϊκή εντολή να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν οι
υπεύθυνοι του εγκλήματος, και όχι μόνο.
Το έγκλημα των Τεμπών ενώνεται και αθροίζεται με τα σκοτάδια και την ασφυξία
που βιώνουν τα πολλά τελευταία χρόνια ο λαός και η νεολαία, σε μια συγκυρία που
το μέλλον διαγράφεται ακόμη πιο δυσοίωνο. Μια μεγάλη συσσώρευση δεινών οδήγησε
σε ένα τεράστιο, εκρηκτικό φορτίο λαϊκής οργής. Μετά το σοκ της βαρβαρότητας
των Μνημονίων, μετά τη διάψευση των λαϊκών προσδοκιών και την πλήρη ενσωμάτωση
του ΣΥΡΙΖΑ στο αστικό σύστημα εξουσίας, μετά τη χρεοκοπία της νεοδημοκρατικής
«κανονικότητας» και «σταθερότητας», οι κοινωνικές αντοχές στέρεψαν, η κοινωνική
ανοχή εξαντλήθηκε Τα υπαρκτά υπόγεια ρεύματα λαϊκής αμφισβήτησης και αγανάκτησης
βγήκαν με ορμή στην επιφάνεια, μετατράπηκαν σε ποτάμια διεκδίκησης και αγώνα.
Επιχείρηση ανακοπής και ενσωμάτωσης της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης
Η 28η Φεβρουαρίου 2025 αποτελεί ορόσημο, μια σπουδαία ιστορική στιγμή για το λαϊκό κίνημα. Έχει σαφέστατα προοδευτικό περιεχόμενο, πολιτικό χρώμα και στόχευση. Και θα πυροδοτήσει πολιτικές εξελίξεις. Απέναντί της έβαλε την ανάλγητη, κυνική, βαθιά αντιλαϊκή κυβέρνηση ΝΔ. Έβαλε και όλα τα αστικά κόμματα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ πρωτευόντως, που μοιράστηκαν και μοιράζονται μαζί της τα βάρβαρα Μνημόνια και όλη την καταστροφική για το λαό και τη χώρα πολιτική, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της δήθεν αντιπολίτευσης. Ακόμη και στο έγκλημα των Τεμπών. Έβαλε απέναντί της τους αστικούς θεσμούς που, επικουρώντας τις κυβερνήσεις, ενισχύουν τη λαϊκή κακοδαιμονία (Δικαιοσύνη, Κοινοβούλιο, ΜΜΕ).
Γι’ αυτό όλοι τους -κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ- πασχίζουν να της προσδώσουν άλλα, ανώδυνα γι’ αυτούς χαρακτηριστικά, να την οικειοποιηθούν, να βάλουν όρια και να τη φέρουν στα μέτρα τους, σε κατευθύνσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αμετανόητος και προκλητικός, εξακολουθεί να εξοργίζει την κοινωνία στην προσπάθειά του να βγει ο ίδιος και η κυβέρνησή του από το κάδρο των ευθυνών. Εξακολουθεί να ψεύδεται ασύστολα και να κινδυνολογεί για «σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας» και «διχασμούς». Κάποιες φορές επιχειρεί να θολώσει τα νερά και να κατευνάσει τη λαϊκή οργή με αναπροσαρμογές επιχειρηματολογίας και ανούσιες παλινωδίες, παριστάνοντας τον «πενθούντα» και τον «πονεμένο». Βλέποντας πως η πολιτική φθορά του ίδιου και της κυβέρνησής του είναι πλέον μη αναστρέψιμη, κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να εξασφαλίσει πολιτικό χρόνο. Γιατί ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να τον κρατάει στην κυβερνητική εξουσία ακόμη είναι η έλλειψη εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης, η αδυναμία ενός αστικού πολιτικού συστήματος σε κρίση και παρακμή να έχει έναν έτοιμο αντικαταστάτη. Η κυβέρνησή του και ο ίδιος έχουν οριστικά χάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση.
Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να καρπωθούν πολιτικά οφέλη από τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις. Με αιτήματα και κινήσεις για «δυσπιστίες», «παραιτήσεις» και εκλογές, με ρηχό παραγγελτικό λόγο, προσπαθούν να ανακόψουν τις κοινωνικές διεργασίες χειραφέτησης και ριζοσπαστικοποίησης που διευρύνονται και βαθαίνουν. Να ενσωματώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και να τις προσαρμόσουν στις δικές τους ανάγκες ενίσχυσης του συρρικνωμένου πολιτικού τους ρόλου, ελπίζοντας σε ανάκαμψη των δυνάμεών τους. Οι προσπάθειές τους πέφτουν στο κενό. Η χρονική απόσταση από την περίοδο της αντιλαϊκής τους διακυβέρνησης είναι πολύ μικρή για να σβήσουν οι μνήμες. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακάμπτει και το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να αγκομαχά παρά τις προσπάθειες ισχυρών κέντρων να το αναστηλώσουν και να το εκτοξεύσουν στην πολιτική σκηνή. Πληρώνουν και θα πληρώνουν, για πολύ ακόμη, τα επίχειρα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν. Καθώς ο λαός και η νεολαία επιμένουν να γεμίζουν τις πλατείες και τους δρόμους, οι τάχα «υψηλοί» τόνοι της αντιπαράθεσης στη Βουλή ηχούν παράταιρα, μακριά από τις ανάγκες και τα πραγματικά προβλήματα του λαού και της χώρας.
Ο κύκλος της ισχυρής επικράτησης της ΝΔ έχει κλείσει
Η ορμητική είσοδος του λαϊκού παράγοντα έχει καταλυτική επίδραση στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Ο κύκλος της ισχυρής επικράτησης της ΝΔ έχει κλείσει. Οι «ανέφελες» μέρες της έχουν παρέλθει οριστικά, ενώ η αστική αντιπολίτευση -απούσα όλο το προηγούμενο διάστημα και επίσης υπόλογη ενώπιον του λαού για αντιλαϊκή διαχείριση της εξουσίας και ανάλογα τραγικά συμβάντα- παραπαίει μέσα στη δική της κρίση, αδύναμη να συγκροτήσει εναλλακτική πρόταση και διέξοδο. Το αστικό πολιτικό σύστημα, σε πλήρη ανυποληψία, αντιμετωπίζει και πάλι συνθήκες αβεβαιότητας και κρίσης. Ένας νέος κύκλος ανοίγει στην πολιτική ζωή της χώρας.
Έντονες διεργασίες συντελούνται στους κόλπους της ολιγαρχίας, ανάμεσα σε αυτούς που πραγματικά εξουσιάζουν αυτόν τον τόπο και αποφασίζουν για τη διακυβέρνησή του. Οι εξελισσόμενοι κοινωνικοί κραδασμοί είναι μια κρίσιμη παράμετρος που τη λαμβάνουν υπόψη οι ιθύνοντες, γι’ αυτό αναζητούν τρόπους εκτόνωσης και ενσωμάτωσης της λαϊκής αγανάκτησης. Και αναζητούν εναγωνίως «λύσεις»…
Μια δεύτερη, επίσης κρίσιμη, παράμετρος είναι οι παγκόσμιες εξελίξεις, με την προεδρία Τραμπ να είναι στο επίκεντρο μιας μεγάλης γεωπολιτικής αναστάτωσης και ρευστότητας σε ολόκληρο στον πλανήτη. Ο Κυρ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, εκτεθειμένοι στο ρόλο των δεδομένων στο στρατόπεδο Μπάιντεν, έχουν επιπλέον λόγους να αισθάνονται ότι το χαλί της εξουσίας τραβιέται κάτω από τα πόδια τους. Εξ ου και η προσφυγή σε αμερικανούς λομπίστες για να εξασφαλίσουν την εύνοια του «καινούργιου σερίφη»…
Η αλλαγή προσώπων και κυβερνήσεων και η όποια αναδιάταξη του αστικού πολιτικού προσωπικού, που οι κρατούντες σχεδιάζουν, θα είναι στην κατεύθυνση σταθεροποίησης του αντιλαϊκού συστήματος εξουσίας. Μόνο μεγάλοι εργατολαϊκοί αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στην οικονομική ολιγαρχία και τις κυβερνήσεις της, ενάντια στους ιμπεριαλιστές δυνάστες, μακριά από τις σειρήνες της αστικής ενσωμάτωσης και τις ρεφορμιστικές αυταπάτες, μπορούν να οδηγήσουν σε κατακτήσεις που θα βελτιώνουν το σήμερα και θα ανοίγουν το δρόμο για ένα αύριο με ημέρες ελευθερίας, δημοκρατίας και προκοπής. Η 28η Φεβρουαρίου είναι μια ελπιδοφόρα μέρα.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
e-prologos.g
