Η δύναμή τους είναι πλασματική, η σταθερότητά τους εύθραυστη
Οδηγούμαστε σε δεύτερες εκλογές σε ένα μόλις μήνα. Τα αποτελέσματα της κάλπης της 21ης Μαΐου δεν έδωσαν κυβέρνηση. Η ισχυρή επικράτηση της ΝΔ και η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ αποτελούν τα στοιχεία που σφραγίζουν τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και δημιουργούν νέα δεδομένα. Μια νέα πολιτική κατάσταση διαμορφώνεται και ο πολιτικός χάρτης της χώρας μετασχηματίζεται, με κύριο χαρακτηριστικό την αδιαμφισβήτητη πολιτική κυριαρχία της ΝΔ στο αστικό πολιτικό σκηνικό και μια αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) πρωτοφανώς αποδυναμωμένη που, επιπλέον, βρίσκεται σε μη ασφαλή απόσταση από το τρίτο κόμμα (ΠΑΣΟΚ). Με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις, δεν μπορούν να αποκλειστούν κρίσιμες διαφοροποιήσεις στην επικείμενη νέα εκλογική αποτύπωση που θα τροποποιούν σημερινές βεβαιότητες
.Μεγάλο μέρος της λαϊκής ψήφου που κατευθύνθηκε στη ΝΔ δεν ήταν ψήφος επιδοκιμασίας και πραγματικής έγκρισης της πολιτικής της. Ήταν έκφραση ανοχής, εκλογική συμπεριφορά που εκβιάστηκε και υπέκυψε τελικά σε εκφοβιστικά και εκβιαστικά διλήμματα. Ήταν και ψήφοι-προϊόν πολιτικής ομηρίας και χυδαίας εξαγοράς από τα δεκάδες εφήμερα επιδόματα και κουπόνια. Αυτή είναι η «ισχυρή εντολή αυτοδυναμίας» που διατυμπανίζουν πως έλαβαν ο Κυρ. Μητσοτάκης, τα στελέχη του και οι προπαγανδιστές του. Αν υπολογιστεί και το μεγάλο ποσοστό της αποχής, τότε προκύπτει μια μειοψηφική -στο σύνολο της κοινωνίας- εκλογική καταγραφή, της τάξης του 24%! Οι κυβερνήσεις, πλέον, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, σε όλες τις απαξιωμένες πια αστικές «δημοκρατίες» τους, «στηρίζονται» σε συρρικνωμένα εκλογικά σώματα όπου οι δήθεν κυρίαρχοι λαοί -κάτω από τη συντριπτική αστική προπαγάνδα- εξαναγκάζονται και σύρονται σε επιλογές που δεν τους εκφράζουν, με την αποχή να γίνεται όλο και μεγαλύτερη.
Αναπότρεπτη η ανάπτυξη νέων λαϊκών αγώνων
Η εκλογική αυτή επικράτηση της ΝΔ δημιουργεί ένα αρνητικό δεδομένο και δυσμενέστερες πολιτικές συνθήκες για τα λαϊκά συμφέροντα. Γι’ αυτό και οι θριαμβολογίες όλων των εξυμνητών της αντιλαϊκής «κανονικότητας» περίσσεψαν, λογαριάζοντας πως στο εξής οι αντιδραστικές ανατροπές της μνημονιακής περιόδου και της τελευταίας τετραετίας όχι μόνο δεν κινδυνεύουν αλλά και θα ενισχυθούν. Με επαναλαμβανόμενες φράσεις κλισέ, όπως «αποφασιστικές ρήξεις με το παρελθόν», «μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική τόλμη», «πιο γρήγορα βήματα», προετοιμάζουν τη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Είναι βέβαιο πως, αμέσως μετά την 25η Ιουνίου, κραδαίνοντας τη «λαϊκή εντολή», θα επιχειρήσουν να κατεδαφίσουν ό,τι έχει απομείνει από τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Νέες σφοδρές αντιλαϊκές ανατροπές, νέο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, απογείωση της προκλητικής στήριξης της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και των ξένων πολυεθνικών, ενίσχυση της δεδομένης υποταγής και δουλικής διεκπεραίωσης όσων επιτάσσουν οι δυνάστες της χώρας και του λαού, οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Αυτές είναι οι προθέσεις τους, αυτά θα επιδιώξει να υλοποιήσει το ευνοούμενο κόμμα της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, η ΝΔ. Η θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν οι «αγορές», οι εκπρόσωποι της ΕΕ και των ΗΠΑ, οι παράγοντες της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης είναι αποκαλυπτική. Η ταυτόχρονη επιτακτική προβολή των απαιτήσεων και των εντολών τους είναι, επίσης, απροσχημάτιστη. «Έγιναν πολλά, όμως μένουν να γίνουν πολλά περισσότερα» είναι η επαναλαμβανόμενη από όλους φράση που συμπυκνώνει τους αντιδραστικούς τους σχεδιασμούς. Και η Κομισιόν, ήδη, στο πλαίσιο της ασφυκτικής εποπτείας, δημοσίευσε συστάσεις προς την Ελλάδα για διασφάλιση «συνετής δημοσιονομικής πολιτικής» και «περαιτέρω βελτίωση των μεταρρυθμίσεων»… Τέρμα τα κουπόνια, τέρμα τα επιδόματα, τέρμα οι «αυξήσεις». Κλείνει η προεκλογική παρένθεση. Έρχεται Αρμαγεδδών!
Οι «νικητές» προσπαθούν, για εύλογους λόγους, να κρύψουν την
αλαζονεία τους, αλλά δεν μπορούν. Ποζάρουν με σιγουριά και έπαρση για
την επόμενη μέρα. Όσο, όμως, και αν φαντάζουν ισχυροί, η δύναμή τους
είναι πλασματική, η σταθερότητά τους εύθραυστη. Τα πραγματικά προβλήματα
του λαού και του τόπου, όχι η προβαλλόμενη από τους ίδιους εικονική
πραγματικότητα, είναι εδώ και θα παραμείνουν εδώ.
Όλοι τους βγάζουν
έξω από το πλαίσιο των στατικών εκτιμήσεών τους το σπουδαιότερο
παράγοντα που μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να καταστρέψει το ευάλωτο, στην
πραγματικότητα, οικοδόμημά τους. Και αυτός είναι το εκρηκτικό κοινωνικό
κλίμα ενός φτωχοποιημένου και εξαθλιωμένου λαού σε μια κατεστραμμένη
οικονομικά και υποδουλωμένη στους ιμπεριαλιστές Ελλάδα. Όταν, μάλιστα,
οι διεθνείς συνθήκες μιας παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης
-που συνεχώς ενισχύεται- και ενός ανελέητου ανταγωνισμού των μεγάλων
ιμπεριαλιστικών δυνάμεων -που γίνεται όλο και πιο σφοδρός- λειτουργούν
μόνο επιβαρυντικά. Και όταν, επιπλέον, οι εξελίξεις στη γειτονιά μας
διαγράφονται εξαιρετικά επικίνδυνες.
Η ΝΔ θα έρθει γρήγορα αντιμέτωπη με την πραγματικότητα αυτή. Οι λαϊκές αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες και η ανάπτυξη νέων λαϊκών αγώνων αναπότρεπτη. Και τότε θα δοκιμαστεί ο «εκλογικός θρίαμβος» και η «στέρεη» κοινοβουλευτική της πλειοψηφία.
Εισπράττει τα επίχειρα της πολιτικής του
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την εκλογική συντριβή του, εισπράττει τα επίχειρα της πολιτικής του. Σε επίπεδο βουλευτικών εκλογών, εισπράττει το δεύτερο, και βαρύτερο, λογαριασμό μετά το 2019 για όσα έπραξε ή δεν έπραξε σαν κυβέρνηση και σαν αξιωματική αντιπολίτευση. Για την ταπεινωτική του συνθηκολόγηση και την οριστική προσχώρησή του στο αντιλαϊκό μέτωπο των μνημονιακών δυνάμεων, για τη νομιμοποίηση στις λαϊκές συνειδήσεις του αστικού ιδεολογήματος «δεν υπάρχει εναλλακτική», για την καθαγίαση του πλέγματος της δουλοφροσύνης και της υποταγής στους ισχυρούς (ΕΕ και ΗΠΑ), για τη ματαίωση της ελπίδας και την οδυνηρή διάψευση των λαϊκών προσδοκιών. Γιατί εξελίχθηκε σε ένα κόμμα που συντάχθηκε με τους εχθρούς του λαού, ένα κόμμα που ασκεί δεξιά πολιτική στο όνομα της Αριστεράς, αμαυρώνοντας τα οράματα, τις ιδέες, τις αξίες της.
Και το επιβεβαίωσε και κυβερνώντας και δήθεν αντιπολιτευόμενο κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, συντασσόμενος με τη ΝΔ σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Το επιβεβαίωσε και κατά την προεκλογική περίοδο, όταν προσπάθησε να συνδυάσει μια αλλοπρόσαλλη θολούρα «αριστερής» φρασεολογίας με τη δεξιά γραμμή του, μια ακατάσχετη δημαγωγία πάνω στα λαϊκά προβλήματα -όπου οι δικές του ευθύνες είναι βαρύτατες- με ταυτόχρονες διαβεβαιώσεις στους ισχυρούς (την ελληνική ολιγαρχία, τις ΗΠΑ, την ΕΕ) πως θα διασφαλίσει τα συμφέροντά τους. Όταν έκανε προμετωπίδα τα πασοκικά συνθήματα της «αλλαγής», επιστράτευσε τηλεπερσόνες και ενσωμάτωσε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Δεξιάς για να εκπέμψει το μήνυμα της ολοκληρωτικής του σοσιαλδημοκρατικής μετάλλαξης. Όταν τα αντιδεξιά του συνθήματα συμπυκνώθηκαν και εξαντλήθηκαν στον «αντιμητσοτακισμό». Ήταν αναπόφευκτο, ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά τα Τέμπη, να μπει αμετάκλητα στο κάδρο των ενόχων για την κακοδαιμονία του λαού, να συμπεριληφθεί στο «όλοι ίδιοι είναι».
Η εκλογική του συντριβή και συρρίκνωση, με το δεδομένο ότι η κοινωνική του γείωση (σε συνδικάτα, φοιτητές, τοπική αυτοδιοίκηση) ήταν και είναι αδύναμη και η διαφορά του με το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ είναι πλέον μονοψήφια, τον οδηγούν σε μεγάλη κρίση. Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου θα είναι, έτσι κι αλλιώς, μια μεγάλη δοκιμασία καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη και την προοπτική του στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας.
***
Οι εκλογές είναι ένα επεισόδιο που πήρε παράταση, αλλά θα τελειώσει μετά τις δεύτερες κάλπες. Η επόμενη μέρα, η επόμενη περίοδος έχουν σημασία. Γι’ αυτό η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει στους δρόμους του αγώνα για το δίκιο και τα δικαιώματά μας. Είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να οδηγήσει σε ελπιδοφόρες εξελίξεις την υπόθεση του λαού.
Το Μ-Λ ΚΚΕ συμμετέχοντας στις εκλογές αυτό θέλει πρωτίστως να υπογραμμίσει. Να δημιουργήσουμε όρους για την ανάπτυξη ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος, ενός παλλαϊκού μετώπου αντίστασης, ικανού να βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή πολιτική. Η εκλογολαγνεία και οι εκλογικές αυταπάτες, που βρίθουν στη δήθεν Αριστερά και στο ΚΚΕ, όχι μόνο δεν δημιουργούν ανάχωμα αλλά συμβάλλουν στην εδραίωση και διαιώνιση της αντιλαϊκής πραγματικότητας.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
