Γρήγορη αναζήτηση

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2021

Με αφορμή τα 20 χρόνια απ' το χτύπημα των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη

 

d2e58de239c291b88fe8e7bd252edd4a

11 Σεπτέμβρη 2001- 2021: 20 χρόνια πόλεμοι και εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με μια ταπεινωτική ήττα στο Αφγανιστάν και πριν λίγες μέρες αποχώρησαν και οι τελευταίοι Αμερικανοί στρατιώτες από τη χώρα. Αναλύοντας τη διεθνή διάσταση και την έκβαση του πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, στο τελευταίο φύλλο του «Λαϊκού Δρόμου», 4 Σεπτέμβρη 2021, σημειώναμε στην αρχή σε σχετικό άρθρο: «Όταν πριν 20 χρόνια η ηγεσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, με άλλοθι την επίθεση στους δίδυμους πύργους, ξεκινούσε έναν «πόλεμο μακριάς διάρκειας για την πάταξη της τρομοκρατίας», εξαπολύοντας μια σειρά ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, στρατιωτικές επεμβάσεις, τοπικούς κατακτητικούς πολέμους με πραγματικό σκοπό να διευρύνει και να εδραιώσει την παγκόσμια κυριαρχία του, τότε που φάνταζε παντοδύναμος κοσμοκράτορας και οι ηγέτες του διακήρυσσαν το αλαζονικό τους όνειρο για έναν «αμερικανικό 21ο αιώνα», σίγουρα δεν υπολόγιζαν στη θέση που θα βρίσκονταν οι ΗΠΑ 20 χρόνια μετά. Σίγουρα δεν υπολόγιζαν πως όχι μόνο δεν θα έβγαιναν νικητές, αλλά θα βούλιαζαν μέσα στο τέλμα των πολέμων τους και θα βρίσκονταν σήμερα μπροστά σε μια καταστροφική, ταπεινωτική ήττα, σε μια πραγματική πανωλεθρία, κάνοντας εκκλήσεις στους Ταλιμπάν, αυτούς που θα εξαφάνιζαν -υποτίθεται- από προσώπου γης, να τους δώσουν λίγο χρόνο για να συμμαζέψουν τα υπολείμματά τους και να δραπετεύσουν από το Αφγανιστάν.

Αυτοί ακριβώς οι πολυδάπανοι και μακρόχρονοι κατακτητικοί πόλεμοι στις χώρες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, της Ν.Δ. Ασίας και τη Β. Αφρικής, που τελικά τους έχασαν κάτω από τη γενναία αντίσταση και τα αδιάκοπα χτυπήματα του λαϊκού αγώνα, σε συνδυασμό με τη βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση που ξέσπασε στο εσωτερικό τους και την ταχεία ισχυροποίηση των ανταγωνιστών τους στο διάστημα αυτό, υπέσκαψαν και εξασθένησαν την παγκόσμια ηγεμονική θέση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και έκαναν να ξεθωριάζει και να φαίνεται άπιαστο το αλαζονικό του όνειρο».

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και καθώς αναλύουμε τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση, τους αγώνες των λαών, τις αλλαγές και ανακατατάξεις στη δύναμη των μεγάλων διεθνών κέντρων που σημειώθηκαν στη διάρκεια των δύο αυτών δεκαετιών, κρίνουμε σκόπιμο και αναγκαίο να αναρτήσουμε μια σειρά βασικά κείμενα εκείνης της περιόδου που δημοσιεύτηκαν στο «Λαϊκό Δρόμο» και τα οποία βοηθούν να κατανοήσουμε τη σημερινή κατάσταση, κάτω από το πρίσμα των εκτιμήσεων και κατευθύνσεων που χάραζαν τα κείμενα του Μ-Λ ΚΚΕ στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πρόκειται για κείμενα που αναλύουν τα βασικά χαρακτηριστικά και τις προοπτικές εξέλιξης της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας που διαμορφώθηκε ύστερα από το δολοφονικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, το χαρακτήρα και τις αιτίες του πολέμου που εξαπέλυσε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, τις επιδιώξεις των επιθετιστών, τον αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό αγώνα των λαών και το θεοκρατικό ρεύμα που εκφράζουν οι Ταλιμπάν, την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και τους λόγους που επικαλούνταν για να εξαπατά τους λαούς και να κρύβει τους αληθινούς σκοπούς του πολέμου.

Τα κείμενα αυτά δημοσιεύθηκαν διαδοχικά στα φύλλα του «Λαϊκού Δρόμου» στις 22 Σεπτέμβρη, 6 Οκτώβρη, 20 Οκτώβρη και 3 Νοέμβρη 2001. Το τελευταίο είναι η ομιλία από πολιτική συγκέντρωση που οργάνωσε το Μ-Λ ΚΚΕ για να καταγγείλει τον πόλεμο των ΗΠΑ.

Σημείωμα του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ


Αναδημοσιεύουμε το πρώτο από τα 4 άρθρα του Λαϊκού Δρόμου:

«ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» 22 Σεπτέμβρη 2001, σελίδες 10-11

Αξιοποιώντας το μακελειό της 11ης Σεπτεμβρίου και με πρόσχημα την πάταξη της «τρομοκρατίας» οι ηγέτες των ΗΠΑ

ΚΗΡΥΞΑΝ ΠΟΛΕΜΟ «ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ» ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ

Η ιστορική χρεωκοπία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού είναι αναπόφευκτη

ΟΙ ΛΑΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

1 Η πυροδότηση του «πολέμου μακράς διάρκειας» από την πλευρά του αμερικάνικου ιμπεριαλι­σμού δημιουργεί μια νέα πραγματικότη­τα για ολόκληρο τον κόσμο, οξύνει από­τομα και ολόπλευρα τις παγκόσμιες α­ντιθέσεις και σηματοδοτεί την απαρχή μιας περιόδου, όπου η επιθετικότητα των ΗΠΑ θα είναι αχαλίνωτη και η πο­λιτική της κανονιοφόρου, των ωμών στρατιωτικών επεμβάσεων και κατα­κτητικών πολέμων ακόμη και των απει­λών ή και της χρήσης πυρηνικών όπλων θα κυριαρχήσει ενάντια σε κάθε χώρα και λαό που δεν υποτάσσεται στα συμ­φέροντα και τις επιδιώξεις των αμερικάνων θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη.

Αφορμή γι’ αυτή την εξέλιξη αποτέλεσε το χτύπημα της 11η; Σεπτεμβρίου στη Ν. Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Πατώ­ντας πάνω στις καταστροφικές συνέπει­ες αυτού του χτυπήματος και αξιοποιώντας την παγκόσμια συγκίνηση για τη δολοφονία χιλιάδων αθώων πολιτών, οι πιο φιλοπόλεμες αντιδραστικές δυνά­μεις που κυβερνούν τις ΗΠΑ, βρέθηκαν με λυμένα τα χέρια, χωρίς πολιτικά ε­μπόδια και φραγμούς, για την προώθη­ση των πιο σκοτεινών και αντιδραστι­κών τους σχεδίων.

Οι ηγέτες των ΗΠΑ καταγγέλλουν σαν εμπνευστή και οργανωτή «την τρομο­κρατική οργάνωση του Μπιν Λάντεν» και μια σειρά χώρες που τον «στηρίζουν και τον υποθάλπουν». Όλοι αυτοί αρνούνται τις κατηγορίες. Εμείς και το κί­νημα δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπλακούμε σε μια ατέρμονη σεναριολογία για το ποια δύναμη ή συνδυασμός δυνάμεων μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ ε­μπλέκονται σ’ αυτή την σκοτεινή υπόθε­ση, όπου κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και οι μυστικές υπηρεσίες των ι­μπεριαλιστών υποτάσσουν τις έρευνές τους στους πολιτικούς στόχους και τις ε­πιδιώξεις της αμερικάνικης κυβέρνη­σης.

Σε κάθε περίπτωση το χτύπημα αυτό που πήρε τη μορφή μαζικής δολοφονίας αθώων πολιτών πρέπει απερίφραστα να καταδικαστεί, ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν αυτοί που το εμπνεύστηκαν και το οργάνωσαν.

Πρόκειται για ένα τυφλό χτύπημα που όχι μόνο δεν κλόνισε την κυριαρχία και τον «τσαμπουκά» των αμερικανών, αλ­λά αντίθετα αποτέλεσε το πιο δυνατό προπαγανδιστικό όπλο, το πιο ισχυρό άλλοθι, αυτό που αναζητούσαν οι κυ­ρίαρχες αντιδραστικές δυνάμεις στις ΗΠΑ για να συσπειρώσουν σε μία αντι­δραστική βάση τον αμερικάνικο λαό και να θέσουν σε εφαρμογή τα φιλοπόλεμα σχέδια που χρόνια προετοίμαζαν. Πρό­κειται για μια ενέργεια που την έκαναν αμέσως σημαία τους όλοι οι προπαγανδιστές και απολογητές του ιμπεριαλι­σμού, διεθνώς και στη χώρα μας, για να αμαυρώσουν και να συκοφαντήσουν το μαζικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και να διακηρύξουν το δικαίωμα των αμερικανών να εξαπολύσουν την επίθεσή τους.

Τέτοιου είδους χτυπήματα όχι μόνο δεν έχουν σχέση αλλά αντιστρατεύονται καίρια τους μεγαλειώδεις επαναστατι­κούς αγώνες των λαών, όπως ξεδιπλώ­θηκαν στη διάρκεια του 20ού αιώνα και όπως αναπτύσσονται τώρα ενάντια στους ιμπεριαλιστές δολοφόνους, για την ειρήνη, τη λευτεριά, την ανεξαρτη­σία και το σοσιαλισμό.

2 0 αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι ο μεγαλύτερος διεθνής τρομοκράτης, καταπιεστής και εκμεταλ­λευτής της εποχής μας. Ύστερα από την ανάδειξή του πριν μια δεκαετία στη μό­νη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, διακη­ρύσσοντας σαν βασικό δόγμα της εξω­τερικής του πολιτικής τη νέα τάξη πραγ­μάτων, έχοντας εξασφαλίσει στρατιωτι­κή υπεροχή και κυρίαρχο ρόλο στον ε­πιθετικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ, εξα­πόλυσε μια σειρά ιμπεριαλιστικές εκ­στρατείες, στρατιωτικές επεμβάσεις, το­πικούς κατακτητικούς πολέμους με σκο­πό να διευρύνει και να εδραιώσει την παγκόσμια κυριαρχία του.

Τομή σ’ αυτή την πορεία επέκτασης και επίθεσης του αμερικάνικου ιμπε­ριαλισμού στάθηκε το χτύπημα της 11η; Σεπτεμβρίου, που έδωσε τη δυνατότητα στις πιο ακραίες, αντιδραστικές και φι­λοπόλεμες δυνάμεις που κυβερνούν τις ΗΠΑ, να εξαπολύσουν μία αχαλίνωτη επίθεση και να κηρύξουν τον πόλεμο ε­νάντια στους «τρομοκράτες και τις χώ­ρες που τους υποθάλπουν», στην πραγ­ματικότητα έναν ιδιότυπο πόλεμο μα­κράς διάρκειας ενάντια σε όλους τους λαούς, τα έθνη και τις χώρες που αντι­στέκονται και δεν υποτάσσονται στην ι­μπεριαλιστική πολιτική.

Ύστερα από την πυροδότηση του πο­λέμου από την πλευρά του αμερικάνι­κου ιμπεριαλισμού, μια εντελώς νέα πραγματικότητα διαμορφώνεται στον κόσμο και η ανθρωπότητα περνά σε μια νέα φάση, όπου κυρίαρχο στοιχείο στη διεθνή πολιτική θα είναι η καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας με την αχρήστευση και ουσιαστική κατάρ­γηση του ΟΗΕ, η σύγκρουση, ο ιμπερια­λιστικός πόλεμος για κατάκτηση νέων αγορών και πρώτων υλών, για απόσπα­ση και αναδιανομή νέων ζωνών επιρ­ροής και ελέγχου, στα πλαίσια ενός α­δυσώπητου ενδοϊμπεριαλιστικού αντα­γωνισμού για την κατάκτηση και εδραίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας, δυνα­μώνοντας όλους τους παράγοντες για το ξέσπασμα ενός παγκόσμιου πολέμου.

3 Μπροστά στα μάτια των λαών χρεωκοπούν οι θεωρίες των ιδεολόγων και απολογητών του ιμπεριαλι­σμού που, κάνοντας σημαία τους την πα­γκοσμιοποίηση, διακήρυσσαν μέχρι χθες τη δυνατότητα δήθεν του καπιταλι­στικού συστήματος, ισοπεδώνοντας ε­θνικά σύνορα και φραγμούς, να ανα­πτύσσει διαρκώς, καθολικά και αδιατάρακτα σε παγκόσμιο επίπεδο τη σφαίρα και τους όρους δράσης του, εξασφαλί­ζοντας μια παγκόσμια ειρηνική, οικονο­μική ανάπτυξη χωρίς συγκρούσεις και πολέμους.

Τώρα η όποια περίοδος σχετικής οι­κονομικής ανάπτυξης και ειρηνικής ε­ξέλιξης αντικαθίσταται απότομα και βί­αια από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης σε όλα τα βασικά κέντρα του κα­πιταλισμού και από την προσφυγή στον πόλεμο «γεννώντας τη διαδοχή των μορ­φών της ειρηνικής και της μη ειρηνικής πάλης πάνω στο ίδιο ακριβώς έδαφος των ιμπεριαλιστικών σχέσεων», βυθίζο­ντας την ανθρωπότητα σε μια σκοτεινή περίοδο μιλιταρισμού, ωμής στρατιωτι­κής βίας, οδύνης και φασισμού.

Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έχει εξαπολύσει μια παγκόσμια προπαγαν­διστική γκεμπελική εκστρατεία, προ­σπαθώντας να πείσει πως ο πόλεμος που ξεκίνησε έχει στόχο «το χτύπημα της τρομοκρατίας» και την υπεράσπιση των «ελεύθερων δυτικών κοινωνιών».

Πρόκειται για ένα πελώριο ψέμα και απάτη με σκοπό να συγκαλύψει τους πραγματικούς λόγους εξαπόλυσης του πολέμου. Ο πόλεμος είναι γέννημα θρέμμα του ιμπεριαλισμού. Πηγάζει από την επιθετική φύση του, από τον αδυσώπητο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για την επιβολή της παγκόσμιας κυριαρχίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη σημερινή περίοδο.

Κάθε του χτύπημα σ’ αυτό τον «πόλε­μο μακράς διάρκειας» που ξεκίνησε, ό­πως κι αν επενδύεται προπαγανδιστικά, θα υποτάσσεται στη στρατηγική του επι­δίωξη, που είναι η κατάκτηση και εδραίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας, η οποία περνά μέσα από τη συντριβή των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, την υ­ποδούλωση των λαών και των χωρών που αντιστέκονται, την εξασθένιση και την εξουδετέρωση τελικά των άλλων ι­μπεριαλιστών, βασικών του ανταγωνι­στών που θα μπορούσαν να αμφισβητή­σουν την ηγεμονία του και να διεκδικήσουν την παγκόσμια κυριαρχία.

Η επιλογή του Αφγανιστάν ως πρώ­του στόχου δεν είναι τυχαία. Με πρό­σχημα την «εξολόθρευση του τρομοκρά­τη Μπιν Λάντεν» επιδιώκουν να θέσουν κάτω από τον έλεγχο και την κυριαρχία τους μια χώρα που έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία, αφού βρίσκεται στο υπογάστριο της Ευρασίας. Μια πε­ριοχή κόμβος μεγάλων αντιθέσεων, που διεξάγεται λυσσώδης ανταγωνισμός για τον έλεγχο των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου της Κασπίας και που, ταυτό­χρονα, ο έλεγχός της θα σήμαινε ασφυ­κτικό πλευροκόπημα της Ρωσίας και της Κίνας.

4 0 αμερικάνικος ιμπεριαλισμός βιάζεται. Θέλει να κατοχυρώσει τον αδιαμφισβήτητο ρόλο του παγκό­σμιου ηγεμόνα, αξιοποιώντας τις σημε­ρινές ευνοϊκές γι’ αυτόν διεθνείς συνθή­κες και συσχετισμούς δυνάμεων. Τώρα, πριν προχωρήσουν οι διαδικασίες οικο­νομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ε­νοποίησης των μεγάλων ιμπεριαλιστι­κών χωρών της ΕΕ και βγει από την οικονομική κρίση η Ιαπωνία, πριν ανασυ­νταχθεί η Ρωσία και αναδυθεί η Κίνα στο παγκόσμιο προσκήνιο και αναδιαταχθούν οι δυνάμεις τους διαμορφώνο­ντας μέτωπα και στρατιωτικές συμμαχίες, που θα αμφισβητούσαν άμεσα τον κυριαρχικό του ρόλο.

Ενεργοποιώντας το άρθρο 5 της Νατοϊκής συμμαχίας οι ηγέτες των ΗΠΑ θέλουν να σύρουν τους ευρωπαίους ι­μπεριαλιστές στους πολεμικούς τυχο­διωκτισμούς τους και να τους καταστή­σουν όμηρους της δικής τους πολιτικής, εξασθενίζοντας την συνοχή του δυτικο­ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και τη δυνα­τότητα άσκησης αυτόνομης, ανεξάρτη­της πολιτικής.

Το ίδιο επιδιώκουν με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικά μέσα για τη Ρωσία και την Κίνα.

Οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών χω­ρών της ΕΕ, της Ρωσίας και σε λιγότερο βαθμό της Κίνας, εμφανίστηκαν να δί­νουν την υποστήριξη και συμπαράστα­σή τους στις ΗΠΑ. Οι ιθύνοντες σε ΕΕ και ΗΠΑ συνεργάζονται μεταξύ τους, πραγματοποιούν συμφωνίες και συνεν­νοήσεις για να χτυπήσουν από κοινού τους λαούς τους, επιβάλλοντας ένα κλί­μα εκφασισμού και τρομοκρατίας στο ε­σωτερικό των χωρών τους, για να τσακίσουν τον αγώνα των λαών του τρίτου κό­σμου, να ανατρέψουν κυβερνήσεις και να επιβάλουν ανδρείκελλα, διαμοιρά­ζοντας τη λεία ανάμεσά τους.

Όλες αυτές οι συμφωνίες και συνερ­γασίες όμως γίνονται στα πλαίσια ενός άγριου ανταγωνισμού, και στην προο­πτική ενός ακήρυχτου, άλλοτε κρυφού και άλλοτε φανερού, πολέμου ανάμεσά τους.

Καθώς μάλιστα στη σημερινή περίο­δο, με τους δοσμένους συσχετισμούς δυ­νάμεων, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επιδιώκει και απαιτεί ολοφάνερα με τον «πόλεμο μακράς διάρκειας» να κα­θορίσει αποκλειστικά τους όρους άσκη­σης της παγκόσμιας πολιτικής, να καθο­ρίσει το πλαίσιο κίνησης των άλλων ι­μπεριαλιστών, που θα σημαίνει την έ­μπρακτη αναγνώριση από αυτούς της κυριαρχικής του θέσης στην παγκόσμια σκηνή, ανεξάρτητα αν σε μια πρώτη φάση της περιόδου που ξεκίνησε η ΕΕ, η Ρωσία και η Κίνα εμφανίζονται στο πλευρό των ΗΠΑ θέτοντας τους δικούς τους όρους, στην πορεία εξέλιξης του πολέμου των αμερικανών, θα δυναμώσουν ολόπλευρα οι ενδοϊμπεριαστικοί ανταγωνισμοί και ο κίνδυνος έκρηξης ενός παγκόσμιου πολέμου.

5 Η προσφυγή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο συνδέονταν πάντα με την επιβολή ενός αντιδραστικού εσωτε­ρικού καθεστώτος, με την ουσιαστική κατάργηση των δημοκρατικών δικαιω­μάτων και των πολιτικών ελευθεριών, με το τσάκισμα του «εσωτερικού και ε­ξωτερικού εχθρού».

Έτσι και τώρα ο αμερικάνικος ιμπε­ριαλισμός, με πρόσχημα «την πάταξη της τρομοκρατίας», έχει εξαπολύσει στο εσωτερικό των ΗΠΑ και παγκό­σμια μια εκστρατεία ιδεολογικοπολιτι­κής τρομοκρατίας, έχει ξεκινήσει ένα κυνήγι μαγισσών, προχωρεί ταχύτητα σε μια εσωτερική φασιστικοποίηση. προ­σπαθώντας να συσπειρώσει τον αμερι­κάνικο λαό πάνω στη βάση ενός αντι­δραστικού εθνικισμού.

Αυτό το κλίμα εκφασισμού επιδιώ­κουν να περάσουν οι ηγέτες των ΗΠΑ και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Κραδαίνοντας τον κίνδυνο της τρομο­κρατίας, ασκούν ασφυκτικές πιέσεις και εκβιασμούς για να παρθούν άμεσα μέτρα καταστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθε­ριών σε όλες τις χώρες. Βασικός στόχος τους είναι να πλήξουν το αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, να τσακί­σουν τη λαϊκή αντίσταση, να υποτάξουν τους λαούς και να ελέγξουν την εσωτε­ρική πολιτική κατάσταση μέσα από τις διάφορες «αντιτρομοκρατικές συμφω­νίες» και την ανεξέλεγκτη δράση των μυστικών τους υπηρεσιών.

6 Η κυβέρνηση Σημίτη από την πρώτη στιγμή καθώς και η ηγε­σία της ΝΔ συντάχθηκαν και ευθυγραμ­μίστηκαν πλήρως με την αμερικανική η­γεσία και πολιτική. Όπως στο πρόσφα­το παρελθόν, στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, έτσι και τώρα η ντόπια άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές, σε αντίθεση με την τεράστια πλειοψηφία του λαού μας, που διαπνέεται από αντιιμπεριαλιστικά, αντιαμερικάνικα αισθήματα και διαθέσεις, δίνουν γη και ύδωρ και είναι έτοιμοι να πάρουν μέρος στους νέους πολεμικούς τυχοδιωκτι­σμούς και τους κατακτητικούς πολέ­μους που σχεδιάζουν τα μεγάλα αφεντι­κά τους, οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές.

Στο εσωτερικό της χώρας ύστερα και από την ψήφιση του νέου «αντιτρομοκρατικού νόμου» προετοιμάζονται να περάσουν σε μια βαθιά αντιδραστική τομή, να πλήξουν το λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, δυναμώνοντας την πολιτική καταπίεση, την περιστολή των δη­μοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καταφεύγοντας στην αντιδραστική προπαγάνδα και τις συκοφαντικές επιθέσεις, στη βία των κατασταλτικών μηχανισμών, στις πολιτικές και δικαστικές διώξεις.

Ήδη γίνεται λόγος για λίστα χιλιάδων μελών των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που είναι φακελωμένοι και παρακολουθούνται από τις ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες, που θα μπορούσαν κάθε στιγμή να ενεργοποιήσουν το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο που διαθέτουν για να συκοφαντήσουν τον αγώνα της αριστεράς, να δυναμώσουν την πολιτική τρομοκρατία και να πλήξουν πολιτικές αριστερές οργανώσεις.

7 Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμό μπορεί να πυροδοτεί τον πόλεμο, να διαθέτει ένα τεράστιο πολεμικό οπλοστάσιο και να φαντάζει παντοδύναμος, να κατασκευάζει αντιπυραυλικές ασπίδες και να απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων, όμως το στόχο του για μια νέα τάξη πραγμάτων, για την κατάκτηση και πολύ περισσότερο για τη σταθεροποίηση της παγκόσμιας κυριαρχίας του, δεν πρόκειται να τον εκπληρώσει, όσο κι αν το τίμημα για την ανθρωπότητα θα είναι μεγάλο και οδυνη­ρό, όπως συνέβηκε με τη χιτλερική νέα τάξη πραγμάτων.

Μπορεί να δεσπόζει σήμερα στη διεθνή σκηνή και να φαίνεται πως σέρνει τους άλλους στο άρμα του, πλην όμως η προοπτική και η εξέλιξη των πραγμάτων δεν προμηνύουν την αδιατάρακτη κυριαρχία του στον κόσμο, η ιστορική χρεωκοπία και καταστροφή του είναι αναπόφευκτη.

Από μια άποψη η πυροδότηση του πολέμου από την πλευρά του αμερικάνι­κου ιμπεριαλισμού δείχνει τα τεράστια αδιέξοδά του, την αδυναμία του να αντιμετωπίσει με διαφορετικά μέσα τα ε­κρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Οι φόβοι που εκφράζονταν πριν λίγα χρόνια για τη μεταφορά και το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης από την περιφέρεια στην καρδιά του καπιταλισμού έγιναν πραγματικότητα. Τα τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια των χρηματιστηριακών ομάδων δεν μπορούν πια να συγκαλύπτουν την πραγματική κατάσταση και τη γύμνια της καπιταλιστικής οικονομίας, ούτε να την απαλλάξουν από τις σύμφυτες αντιθέσεις που την υποσκάπτουν και την οδηγούν στην κρίση και την αποσύνθεση.

Δεν είναι μόνο το χρηματιστηριακό κραχ, είναι η εσωτερική οικονομική κρίση και ύφεση της αμερικάνικης οι­κονομίας, με τις χιλιάδες καθημερινές πτωχεύσεις και χρεωκοπίες των επιχειρήσεων, με τους εκατομμύρια άνεργους και εξαθλιωμένους πολίτες, που υποσκάπτουν προοπτικά την οικονομική θέση των ΗΠΑ και τον κυρίαρχο ρόλο που θέλουν να διαδραματίσει στην πα­γκόσμια οικονομία και πολιτική.

Οι κομπασμοί των προηγούμενων χρόνων για την «ζωντάνια» και «ανωτε­ρότητα» του καπιταλισμού, δίνουν τώρα τη θέση τους στην αγωνία και το φόβο για το μέλλον που επιφυλάσσει στους λαούς. Αντί για γρήγορη οικονομική α­νάπτυξη που υπόσχονταν οι ηγέτες του ιμπεριαλισμού, οι λαοί βρίσκονται μπροστά στο φάσμα του πολέμου, της κρίσης και του φασισμού.

Μέσα από την οδυνηρή εμπειρία και τη δραματική επιδείνωση της θέσης τους άρχισε μια διαδικασία αφύπνισης των λαϊκών μαζών που είχε σαν αποτέ­λεσμα το προηγούμενο διάστημα την α­νάπτυξη σημαντικών εργατικών αγώ­νων και κινητοποιήσεων στις αναπτυγ­μένες καπιταλιστικές χώρες, από το Σιατλ μέχρι τη Γένοβα.

Στις σημερινές συνθήκες επιδείνω­σης της οικονομικής κρίσης και πυρο­δότησης του πολέμου διαμορφώνονται όροι και προϋποθέσεις για την ανάπτυ­ξη μεγάλων μαζικών κινημάτων αντί­στασης που προχωρώντας προς τα μπρος θα παίρνουν όλο και πιο βαθύ α­ντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και θα με­τεξελίσσονται σε επαναστατικές κατευ­θύνσεις.

Οι λαοί του τρίτου κόσμου, θύματα της πιο βάρβαρης καταπίεσης και εκμε­τάλλευσης, ορθώνουν το ανάστημά τους και αρνούνται να υποταχτούν στην ι­μπεριαλιστική σκλαβιά και υποδούλω­ση.

Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα του πολέμου που επέβαλλαν οι ΗΠΑ, η πεί­να, η δυστυχία και ο θάνατος που σκόρ­πισε ο καπιταλισμός σε εκατομμύρια εργαζόμενους στον τρίτο κόσμο, η ωμή στρατιωτική και πυρηνική τρομοκρατία που πλανιέται πάνω από τους λαούς, δι­δάσκουν και πείθουν καθημερινά για την πραγματική φύση του ιμπεριαλι­σμού, για την αναγκαιότητα της ανειρή­νευτης πάλης και της ανατροπής του.

Σ’ αυτό το δρόμο θα βαδίσουν οι λαοί και αυτοί θα είναι τελικά οι νικητές στο θανάσιμο αγώνα που ξεκίνησε ανάμε­σα στις φιλοπόλεμες αντιδραστικές δυ­νάμεις του ιμπεριαλισμού από τη μια και στους καταπιεζόμενους λαούς και έθνη από την άλλη. «Ο λαός και μόνο ο λαός είναι η κινητήρια δύναμη, ο δημι­ουργός της παγκόσμιας ιστορίας».

8 Στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται διεθνώς και στη χώρα μας κεντρικό καθήκον προβάλλει η υπεράσπιση της ειρήνης, ο ανειρήνευ­τος αγώνας ενάντια στους εμπρηστές του πολέμου ιμπεριαλιστές, κύρια τους αμερικάνους.

Προβάλλει η ανάγκη συγκρότησης ε­νός παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού αντιαμερικάνικου μετώπου που θα συνε­νώνει όλες τις δυνάμεις που αγωνίζο­νται σ’ αυτό ή τον άλλο βαθμό για την α­ποτροπή του πολέμου, για την υπονό­μευση των θέσεων του ιμπεριαλισμού και την ανατροπή τελικά της παγκό­σμιας κυριαρχίας του.

Ένα παγκόσμιο μέτωπο που πρέπει πρώτα από όλα να συνενώσει και να στηριχτεί στον ταξικό αγώνα της εργα­τικής τάξης των ανεπτυγμένων καπιτα­λιστικών χωρών και στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των χωρών του τρί­του κόσμου, κόντρα στις αντιδραστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού που προ­σπαθεί να διασπάσει τους λαούς σε δυ­τικούς και ανατολικούς, σε πολιτισμέ­νους και βάρβαρους.

Παρότι το επαναστατικό κίνημα βρί­σκεται σε υποχώρηση και οι κομμουνι­στικές δυνάμεις είναι ιδιαίτερα αδύνα­μες, ο αγώνας και η αντίσταση των λα­ών μπορεί να έχει αποτέλεσμα μόνο εάν στην πορεία ανάπτυξης αυτού του δύ­σκολου και σύνθετου αγώνα βγει στο προσκήνιο και αναδειχθεί σε καθοδηγητική δύναμη του μετώπου η εργατική τάξη και οι πραγματικές κομμουνιστι­κές δυνάμεις.

Το Μ-Λ ΚΚΕ θα κάνει ότι μπορεί για να δυναμώσει η αντίσταση του λαού μας ενάντια στους πολεμοκάπηλους ιμπε­ριαλιστές και τους ντόπιους υποτακτι­κούς τους, για να μη συρθεί η χώρα μας ξανά στους νέους κατακτητικούς πολέ­μους των αμερικανονατοϊκών δολοφό­νων.

Για να φύγει η χώρα μας από το ΝΑΤΟ και οι βάσεις των αμερικανών, για να γυρίσουν όλοι οι έλληνες στρα­τιώτες από τις γειτονικές χώρες και να φύγουν οι αμερικανονατοϊκοί δολοφό­νοι και τα κατοχικά τους στρατεύματα από τα Βαλκάνια.

Για να σταθούμε στο πλάι των λαών και να εκφράσουμε την αμέριστη αλλη­λεγγύη και συμπαράστασή μας στον α­γώνα που διεξάγουν ενάντια στον πόλε­μο των ιμπεριαλιστών, ενάντια στη σκλαβιά και υποδούλωση.

Το Μ-Λ ΚΚΕ μπροστά σ’ αυτές τις κρίσιμες συνθήκες θέτει ξανά και θα αγωνιστεί για τη συσπείρωση των πραγματικών αριστερών δυνάμεων και της ενωτικής παρέμβασής τους στο α­ντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνη­μα, για τη μεγάλη υπόθεση της ενότη­τας και ανασυγκρότησης του κομμου­νιστικού μαρξιστικού – λενινιστικού κι­νήματος.

Όντας αντιμέτωποι με κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα, που θα καθορί­σουν στη φάση που διανύουμε τις τύχες των λαών για μια μεγάλη περίοδο, ας αναλογιστούμε και ας ανταποκριθούμε στις ευθύνες που μας αναλογούν.

«ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», 22 Σεπτέμβρη 2001, σελίδες 10-11