Γρήγορη αναζήτηση

Σάββατο 10 Απριλίου 2021

Μετά από ενα χρόνο πανδημίας: ολέθριες συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής

meth-attiki-diasolhnomenoi

Ένα χρόνο μετά την πανδημία η κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί τις ολέθριες συνέπειες της πολιτικής της

Σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, η κατάρρευση και η αποσύνθεση φωτογραφίζει τις «επιτυχίες» και τα αποτελέσματα της πολιτικής του επιτελικού κράτους της ΝΔ. Ένα κύμα αμφισβήτησης της πολιτικής τους και μιας οργής που πηγάζει από τα υγειονομικά και οικονομικά ερείπια απλώνεται διαρκώς στην κοινωνία. Τα νέα αλλοπρόσαλλα και αντιφατικά μέτρα που ανακοινώνονται, όσο και αν επιχειρούν οι κυβερνητικοί παπαγάλοι να τα εμφανίζουν ως την «αρχή του τέλους» της πανδημίας και του λοκντάουν, είναι φανερό ότι το μόνο που μπορούν να υποσχεθούν είναι η συνέχεια της παρούσας κατάστασης. Κάτω από τις ογκούμενες διαμαρτυρίες, αλλά και τις ανάγκες του ανοίγματος του τουρισμού, η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα πρόγραμμα «χαλάρωσης των μέτρων», που -όπως και τον προηγούμενο Μάη- επί της ουσίας συνιστούν τη συνέχεια της ίδιας πολιτικής στη θερινή της εκδοχή.

Τα όσα συμβαίνουν στα νοσοκομεία της χώρας, τα νούμερα και οι δείκτες -που σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις στοιχειοθετούν την εξέλιξη της πανδημίας- αποτελούν κόλαφο για τον τομέα στον οποίο υποτίθεται ότι τον περασμένο Μάη η κυβέρνηση κατέγραφε επιτυχίες «παγκόσμιας αναγνώρισης». Η πολιτική όμως που εφάρμοσε και εφαρμόζει η ΝΔ σε αυτό τον τομέα δεν είχε στόχο την αντιμετώπιση της πανδημίας, παρά μόνο εφαρμόστηκε με πρόσχημα αυτή, για την ικανοποίηση των πλέον αντιδραστικών και σκοτεινών σχεδιασμών της δεξιάς. Μπορεί τον περασμένο Μάη η πολιτική, που από την μία κατεδάφιζε το ΕΣΥ και από την άλλη έστηνε ένα αυταρχικό και αστυνομοκρατούμενο καθεστώς, να παρουσιάστηκε ως «επιτυχημένη» για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ήταν όμως βέβαιο από τότε το σκοτεινό μέλλον που εγκυμονούσε για το λαό η εφαρμογή της.

Τραγική κατάσταση σε όλους τους τομείς

Ένα χρόνο μετά οι ασθενείς μπαίνουν στην απάνθρωπη διαδικασία της επιλογής για κλίνες ΜΕΘ ή ΜΑΦ, όσο και αν η κυβέρνηση το αρνείται. Οι διασωληνωμένοι -που σύμφωνα με τους ίδιους αποτελούν τον κρίσιμο δείκτη- πλέον βρίσκονται και εκτός ΜΕΘ. Αφού έβαλαν τους «ειδικούς» μαζί με τον υπουργό Υγείας να φωνάζουν ένα χρόνο τώρα ότι δεν χρειάζονται ΜΕΘ και ότι το «θέμα είναι να επικρατήσει φόβος στην κοινωνία», αφού έφτασαν μέχρι του σημείου δια στόματος Γεραπετρίτη να κηρύττουν ότι «εάν είχαμε πολλές ΜΕΘ θα πεθαίναν περισσότεροι», τώρα παριστάνουν τους αμέριμνους, επιχειρώντας να χρεώσουν την τραγική εικόνα του ΕΣΥ και τους χιλιάδες θανάτους, ξανά, στην “ατομική ευθύνη”. Οι υγειονομικοί έχουν συνθλιβεί κάτω από τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες αναγκάζονται να εργάζονται, ενώ οι γκεμπελίσκοι της ΝΔ αμφισβητούν κάθε δημοσίευση που περιγράφει την εγκληματική κατάσταση που υπάρχει στα νοσοκομεία. Για όλα αυτά η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην κυβερνητική πολιτική που, ένα χρόνο τώρα, όχι απλά δεν έκανε τίποτα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, αλλά ίσα ίσα συνέχισε την πολιτική κατεδάφισής του μειώνοντας ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας τις δαπάνες για την υγεία κατά 572 εκ ευρώ.

Στο ίδιο διάστημα που έκοβε κονδύλια από τα δημόσια νοσοκομεία, αξιοποίησε την πανδημία ως μια ακόμα αφορμή για να μπουκώνει με επιχορηγήσεις τους κλινικάρχες. Όσο όμως και αν επιχείρησε να παρουσιάσει τον ιδιωτικό χρυσοφόρο τομέα ως δεύτερο πυλώνα του συστήματος υγείας, η ζωή απέδειξε ότι οι ιδιωτικές κλινικές δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε άλλο παρά γυαλιστερά μάρμαρα. Ακόμη και στις περιπτώσεις που επινοικιάστηκαν κρεβάτια ιδιωτικών κλινικών, οι υποδομές τους σε ιατρικό προσωπικό και εξοπλισμό αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Τώρα, αντί η κυβέρνηση να επιτάξει τις κλινικές που τόσο επιχορήγησε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, απαιτεί την επίταξη των ιδιωτών γιατρών! Και ψάχνοντας νέους αποδιοπομπαίους τράγους, επιτέθηκαν σε έναν κλάδο, παρουσιάζοντας ξανά την «ατομική ευθύνη» ως υπαίτια της σημερινής κατάστασης.

Ακόμη και στο θέμα των τεστ, αποθεώνοντας το κυβερνητικό δόγμα της «ατομικής ευθύνης», παρουσιάζουν τα self test ως το νέο μεγάλο όπλο κατά του κορονοϊού. Είναι το νέο αφήγημα μιας ακόμη επιτυχημένης εξόδου, μετά το φιάσκο του «σχεδίου ελευθερία» και των εμβολιασμών, που -όσο περνάει ο καιρός- καταδεικνύεται και σε αυτό το ζήτημα το μέγεθος των ευθυνών μιας εξαρτημένης πολιτικής που το τελευταίο πράγμα με το οποίο ασχολείται είναι «η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής». Τα ατομικά τεστ -που η προμήθεια και η πραγματοποίησή τους θα γίνονται με ευθύνη των πολιτών- δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να διασφαλίσουν έγκυρα αποτελέσματα και, πολύ περισσότερο, δεν μπορούν με κανένα τρόπο να συμβάλουν στη διαμόρφωση της επιδημιολογικής εικόνας.

Στο οικονομικό πεδίο, τα ήδη ορατά τεράστια προβλήματα αναμένεται να οξυνθούν τους επόμενους μήνες. Είναι πλέον βέβαιο ότι πολλές θα είναι οι επιχειρήσεις που θα οδηγηθούν σε λουκέτο, οδηγώντας πολλές χιλιάδες μισθωτών στην ανεργία. Όσο και αν η κυβέρνηση για τις ανάγκες των μεγαλοξενοδόχων υπόσχεται τουριστικούς covid free παραδείσους, η πραγματικότητα των χιλιάδων κρουσμάτων και των δημόσιων νοσοκομείων που βρίσκονται υπό κατάρρευση, αλλά και συνολικά η κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη, προμηνύουν μια περιορισμένη από κάθε άποψη τουριστική σεζόν. Και με δεδομένο ότι οι ίδιες πολιτικές (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ) είναι που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε χώρα που το τουριστικό προϊόν αποτελεί την «βαριά βιομηχανία» της, μετά και το φετινό καλοκαίρι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.

Στο ζήτημα της δημόσιας εκπαίδευσης και των σχολείων, η κυβέρνηση πραγματικά, διατηρώντας μια παγκόσμια πρωτιά, διαπράττει ένα διαρκές έγκλημα σε βάρος της νέας γενιάς. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που με μικρά διαλείμματα έχει κλειστά τα σχολεία από τον Νοέμβρη! Ένα χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας ούτε καν τα σχολεία δεν λειτουργούν. Και όλα αυτά μετά από τις συνεχείς θερινές διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι τα σχολεία είναι απολύτως ασφαλή και ότι δεν πρόκειται να κλείσουν. Και ότι, αν έκλειναν, θα έκλειναν μόνο τοπικά ανάλογα με τα κρούσματα. Και αφού με αλαζονεία και ψεύδη αντιμετώπισαν όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και τα αιτήματά της, τώρα παίζουν με την αγωνία μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών για το άνοιγμα των σχολείων. Και κάθε φορά υπόσχονται το άνοιγμά τους για… την επόμενη εβδομάδα. Τίποτα πλέον δεν μπορεί να ανατρέψει τα εγκληματικά αποτελέσματα της πολιτικής τους στην εκπαίδευση. Μία χρονιά χάθηκε με τραγικές συνέπειες για τους μαθητές. Συνυπολογίζοντας και το λοκντάουν της περασμένης χρονιάς, διαμορφώνονται μορφωτικά, ψυχολογικά και κοινωνικά μη αναστρέψιμες συνέπειες για την νεολαία. Τελικά μετά από τόσες κυβερνητικές επιτυχίες, εμβολιαστικούς θριάμβους και αλλεπάλληλα φώτα στο τούνελ, σε τρεις εβδομάδες φτάνουμε στο Πάσχα και ουσιαστικά σε μια χαμένη εκπαιδευτική χρονιά.

Ξαφνικά… «βγείτε από το σπίτι»

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η εικόνα της πανδημίας στη χώρα παρουσιάζεται χειρότερη σε σχέση με κάθε άλλη φορά. Και ενώ πέρσι τέτοια εποχή, με διψήφιο αριθμό κρουσμάτων και μονοψήφιο αριθμό νεκρών, αυστηροποιούσαν διαρκώς μέτρα και απαγορεύσεις, τώρα με χιλιάδες -σύμφωνα με τους ίδιους- κρούσματα και 700 και πλέον διασωληνωμένους, οργανώνουν το άνοιγμα της κοινωνίας. Ξαφνικά τα κανάλια γέμισαν με «ειδικούς» που εξηγούν την ανάγκη να βγει ο λαός από το σπίτι, επειδή έξω τελικά υπάρχουν μικρές πιθανότητες μετάδοσης του ιού. Το νέο κυβερνητικό μότο είναι «μένουμε έξω». Χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση σε ένα λαό που συνθλίβεται ένα χρόνο τώρα από τα ακραία και αυταρχικά λοκντάουν τους. Ακόμη και το «άνοιγμα των δραστηριοτήτων αναμένεται να μειώσει την μετάδοση του ιού» σύμφωνα με κυβερνώντες και ειδικούς! Με ένα κρεσέντο παράνοιας, αντιφάσεων και προπαγανδιστικής αθλιότητας, ένα χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας η κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί τις ολέθριες συνέπειες της πολιτικής της.

Όλα αποδεικνύουν αυτό που από πέρσι το Μάρτη επιτακτικά σημειώναμε. Αυτή η πολιτική είναι εγκληματική και αδιέξοδη. Η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της ακραία νεοφιλελεύθερης, αυταρχικής, δεξιάς πολιτικής της ΝΔ. Το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί για το λαό και τον τόπο είναι η διαιώνιση και επιδείνωση αυτής της κατάστασης. «Φως στο τούνελ» μπορεί να υπάρξει μόνο στους αγώνες και τους δρόμους για την ανατροπή της.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος