Για τη μεγάλη κοινωνική έκρηξη που ξέσπασε στη Γαλλία
Η μεγάλη αυθόρμητη κοινωνική έκρηξη που ξέσπασε στη Γαλλία, με αφορμή το φόρο στο πετρέλαιο, τον οποίο λίγες μέρες μετά έντρομη η γαλλική κυβέρνηση πήρε πίσω μπροστά στον παλλαϊκό ξεσηκωμό, γρήγορα προσέλαβε πολιτικό χαρακτήρα και στράφηκε ενάντια στη γενική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Μακρόν, βάζοντας σαν άμεσο στόχο την ανατροπή της.Μέσα σε ενάμισι χρόνο, ο εκλεκτός της αστικής τάξης, Μακρόν, που εκσφενδονίστηκε στα ύψη σαν ο μεγάλος ηγέτης-σωτήρας της Γαλλίας, προκειμένου να βάλει σε εφαρμογή μια γενικευμένη αντιδραστική επίθεση σε βάρος του γαλλικού λαού, έχει βρεθεί στα τάρταρα, απογυμνωμένος, στις πραγματικές του διαστάσεις, αυτές ενός πυγμαίου ηγέτη.
Φαίνεται πως ο φόρος στα καύσιμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για το γαλλικό λαό. Αφού με τις αποφάσεις των Συνόδων Kορυφής της EE στα χρόνια της κρίσης μέχρι και σήμερα, επιταχύνθηκε ο ρυθμός κατεδάφισης όλων των μεταπολεμικών εργατικών κατακτήσεων, επιβλήθηκε μια εξοντωτική λιτότητα με την εξαπόλυση ενός ανελέητου και διαρκούς οικονομικού πολέμου ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης, προκειμένου το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του σε συνθήκες κρίσης και να εξασφαλίσει καλύτερους όρους ανταγωνισμού απέναντι στα άλλα διεθνή οικονομικά κέντρα.
Όμως καμιά «τάξη» και σταθερότητα στην Ευρώπη δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων, στη ραγδαία χειροτέρευση των όρων διαβίωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων, πάνω στην πιο άγρια μορφή οικονομικής εκμετάλλευσης και αιματηρής φοροληστείας που προωθούν οι αστικές τάξεις των χωρών της EE πάνω στην εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης.
Πολύ περισσότερο καμιά «τάξη» δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στην ένταση της πολιτικής αντίδρασης και στον εκφασισμό του κράτους, στα σιδερόφραχτα τείχη που υψώνονται για τη βίαιη αναχαίτιση των προσφύγων, πάνω στον ακρωτηριασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τα απανωτά κατασταλτικά μέτρα για την κατάπνιξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων, που κλιμακώνονται τώρα, με εκατοντάδες συλλήψεις και τραυματισμούς διαδηλωτών στο Παρίσι και σε δεκάδες πόλεις της Γαλλίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο όνομα της ασφάλειας, πριν λίγα χρόνια επιβλήθηκε στην καρδιά της Ευρώπης στρατιωτικός νόμος, η Γαλλία κηρύχθηκε σε κατάσταση «πολέμου» και παρόμοια μέτρα πάρθηκαν και σε άλλα κράτη της ΕΕ.
Αυτή είναι η Ευρώπη της « Δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων», για την οποία δημαγωγούν ασύστολα οι προπαγανδιστές του ιμπεριαλισμού.
Βγάζοντας τώρα ξανά ο Μακρόν το στρατό και τα τεθωρακισμένα στους δρόμους της Γαλλίας, εξαπολύοντας μια τεράστια επιχείρηση τρομοκρατίας και καταστολής, διεγείροντας τις εθνικιστικές και ρατσιστικές προκαταλήψεις και υποδαυλίζοντας την ξενοφοβία, στρώνουν έτσι στην πράξη το δρόμο στην άνοδο των φασιστικών δυνάμεων και της ακροδεξιάς, στις δυνάμεις της Λεπέν που καραδοκεί.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί, παρά τα αναρίθμητα εμπόδια που υψώνονται μπροστά τους, αντιστέκονται στα αντεργατικά μέτρα των εκμεταλλευτριών τάξεων και σημαντικοί αγώνες αναπτύσσονται.
Η σημερινή κοινωνική έκρηξη στη Γαλλία είναι η συνέχεια των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων που έγιναν το προηγούμενο διάστημα σε πολλές χώρες της Ευρώπης, ανάμεσά τους και στη χώρα μας, και αποτελούν προοίμιο των νέων πανευρωπαϊκών λαϊκών και εργατικών αγώνων που αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα. Αυτών των αγώνων που και οι ίδιοι οι παράγοντες των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ξορκίζουν, όπως η πρόεδρος του ΔΝΤ, Λαγκάρντ, κάνοντας λόγο πριν λίγες μέρες για «νέα εποχή οργής» και καλώντας σε προετοιμασία του συστήματος μπροστά στις «επερχόμενες μέρες οργής και πίκρας».
Κυριακή 9 Δεκέμβρη
