Το παραμύθι της "δίκαιης ανάπτυξης" και η πραγματικότητα των πλειστηριασμών για το ξεσπίτωμα του κόσμου
Το ζήτημα της άμεσης έναρξης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών,
απότοκο των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών
νοικοκυριών, μπαίνει αιφνιδιαστικά πρώτο, στο μακρύ κατάλογο των 95
«προαπαιτούμενων» της τρίτης «αξιολόγησης».
Οι κυβερνητικοί εφησυχασμοί για το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας πέφτουν στο κενό μετά τις πιέσεις τόσο του τελευταίου Eurogroup όσο και του ΔΝΤ που απαιτούν την ακύρωση της όποιας προστασίας προκειμένου οι τράπεζες να κλείσουν το κεφάλαιο «κόκκινα δάνεια», ώστε να αποφύγουν τους επικείμενους ελέγχους στους ισολογισμούς τους. Το τελεσίγραφο από τους δανειστές ορίζει ως τελευταία ημερομηνία εκκίνησης του μέτρου την 30ή Νοέμβρη. Να τονίσουμε τον πάντοτε βρώμικο ρόλο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που αφού άρπαξε ήδη γύρω στα 230 δις € με τις αλλεπάλληλες «ανακεφαλαιοποιήσεις» του, από τα δάνεια που καλείται να πληρώσει ο λαός, προσφεύγει και πάλι στα ιμπεριαλιστικά κέντρα ζητώντας νέες ευεργετικές ρυθμίσεις για τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», σε βάρος των δανειοληπτών.
Θυμίζουμε οι οφειλέτες ξεπερνούν πλέον τους 4.267.400 από τους οποίους 1.724.708 απειλούνται να τεθούν άμεσα υπό καθεστώς αναγκαστικών μέτρων είσπραξης (ανακοίνωση ΑΑΔΕ). Κι ο ανεκδιήγητος υπουργός Οικονομικών δηλώνει ότι: «…το να πληρώσουν στρατηγικοί κακοπληρωτές είναι σημαντικό για τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος ενόψει και των stress tests που θα αρχίσουν το 2018…»! Όμως πίσω από τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», ακολουθεί η τεράστια ουρά των λαϊκών κατοικιών. Και η άτυπη «προφορική συμφωνία» ότι δεν θα βγουν στο σφυρί σπίτια αξίας κάτω των 300.000 €, δεν κατοχυρώνει κανέναν οφειλέτη, απέναντι στη «νόμιμη» ασυδοσία των τραπεζών. Των τραπεζών, των οποίων η σωτηρία έγινε πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση-παραδοχή του Γ.Ντάισελμπλουμ. Μέσα σ’ αυτό το κάδρο, ο «έντιμος συμβιβασμός», για τον οποίο επαίρεται ο πρωθυπουργός από το βήμα της 6ης «αναπτυξιακής» φιέστας στην Κομοτηνή, αποκαλύπτεται από τα πράγματα σαν οιονεί εντολή λεηλασίας της λαϊκής κατοικίας, στο όνομα της αποπληρωμής του τεράστιου κρατικού χρέους, από τον καθημαγμένο λαό.
Έτσι, ο εφιάλτης επανέρχεται καθώς στο σφυρί θα βγαίνουν μαζικά και με ταχύτατες διαδικασίες τα απροστάτευτα πλέον ακίνητα χιλιάδων φτωχοποιημένων νοικοκυριών, ακόμα και για χρέη της τάξεως των 2.500 €!
Τις επόμενες μέρες, με την οριστικοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, τις αστυνομικές εγγυήσεις προς τους συμβολαιογράφους και την ολοκλήρωση των καταλόγων στα Ειρηνοδικεία (3.500 ακίνητα προς το παρόν που αναμένεται να ξεπεράσουν τις 20.000 μέχρι το τέλος του χρόνου), ξεκινούν οι διαδικασίες των πλειστηριασμών.
Ασφαλώς, πρόκειται για «μεταρρύθμιση»-φωτιά, που απειλεί να τινάξει ολόκληρο το σκηνικό που στήνει η κυβέρνηση Τσίπρα, για τη δήθεν λήξη της τρίτης «αξιολόγησης» μέχρι το τέλος Δεκέμβρη, στον αέρα. Αν θυμηθούμε, τις τεράστιες διαδηλώσεις των Ισπανών δανειοληπτών στις κατασχέσεις των σπιτιών τους, πριν τρία χρόνια, δεν είναι καθόλου απίθανο το σκηνικό αυτό να επαναληφθεί και στη χώρα μας, με τους πολλαπλάσιους χρεοκοπημένους δανειολήπτες.
★★★
Είναι γεγονός ότι παρά την υποστήριξη που της παρέχουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η συγκυβέρνηση παραπαίει, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα όρια της λαϊκής υπομονής έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Μέχρι τις 4 Δεκέμβρη, όπου το επόμενο Eurogroup θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για τα «κόκκινα» δάνεια και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τη συνέχιση των επιδομάτων για τους πολύτεκνους, τις νέες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων (τιμές ζώνης), το φόρο υπεραξίας των ακινήτων (ήδη ζητείται παράταση), την απελευθέρωση της αγοράς στην ηλεκτρική ενέργεια (ξεπούλημα σε ιδιώτες των μονάδων που παράγουν το 40% του δυναμικού της ΔΕΗ), την αύξηση του ΦΠΑ στα 32 νησιά του Αιγαίου (άρση του ειδικού καθεστώτος), τις βραχυχρόνιες μισθώσεις μέσω Airbnb (ηλεκτρονικό Μητρώο), τη φορο-λοταρία (bonus για συναλλαγές με ηλεκτρονικό χρήμα).
Σε 2-3 μήνες θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου με όλα τα προαποφασισμένα μέτρα για το 2018 και 2019, που αφορούν το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και τα Εργασιακά, με τις καταστροφικές αντιλαϊκές ρυθμίσεις, τουλάχιστον μέχρι το 2060, ορόσημο για την επιστροφή του χρέους στην…κανονικότητα.
Έχοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, ο Α. Τσίπρας -μετά από έγκριση των «θεσμών»- προκειμένου να αμβλύνει την έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά και να δώσει έμφαση στο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», με τηλεοπτικό μήνυμα την περασμένη Δευτέρα, ανάγγειλε τη διανομή του διαβόητου «κοινωνικού μερίσματος». Πρόκειται προφανώς για ένα εξευτελιστικό ποσό, σε σχέση με τη φοροληστεία που προηγήθηκε. Αρκεί να αναφέρουμε πως το 2017 τα έσοδα (έμμεσοι φόροι περ. 27 δις €, άμεσοι φόροι περ. 20 δις €, κατάργηση επιδομάτων, επιβολή φόρου υπεραξίας στα ακίνητα, περικοπές στις δαπάνες ασφάλισης, περίθαλψης, κοινωνικής προστασίας, μείωση στο κονδύλι για το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, κ.α.) προήλθαν αποκλειστικά και μόνο από το ξεζούμισμα του λαού, που δημιούργησε την υπεραπόδοση του «πρωτογενούς πλεονάσματος». Απ’ αυτά τα ιλιγγιώδη ποσά που οδηγούν το λαό μας στις γνωστές διαβαθμίσεις φτώχειας, ο πρωθυπουργός, με ύφος ελεήμονα και μετά από έναν εσμό υποκρισίας, ανακριβειών και εμφανών ψεμάτων, ενέταξε τη διανομή του «κοινωνικού μερίσματος», υπό μορφή έκτακτης ενίσχυσης, ύψους 720 εκατ. € σε 3,4 εκατ. άτομα πάμφτωχων νοικοκυριών, δηλαδή από 0,60 €/ημέρα!
Ανακοίνωσε επίσης πως 360 εκατ. € θα δοθούν στη ΔΕΗ για να καλυφθεί το κόστος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που συμπεριλαμβάνονται στους λογαριασμούς, ώστε να μην υπάρξει αύξηση στα τιμολόγια το επόμενο έτος. Πρόκειται κυριολεκτικά για πενταροδεκάρες, αφού όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μέσα στα «προαπαιτούμενα» εντάσσεται και η απελευθέρωση της αγοράς στην ηλεκτρική ενέργεια, με όλα τα παρεπόμενα για τη λαϊκή οικογένεια και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη ΔΕΗ. Τέλος, ξεπερνώντας κάθε όριο αθλιότητας και αδιαντροπιάς, παρουσίασε σαν «παροχή» τα 315 εκατ. της καθαρής ληστείας με τη μέθοδο της παρακράτησης των εισφορών Υγείας από χιλιάδες συνταξιούχους.
★★★
Ωστόσο, οι δανειστές παρουσιάζουν αισιόδοξες εκτιμήσεις, προφανώς έχοντας κατά νου το μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει μετά τη συντριβή των εργασιακών σχέσεων και πάνω στα ερείπια του κοινωνικού κράτους. Σύμφωνα με την πρόσφατη Έκθεση το ΔΝΤ προβλέπει ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί εφέτος με ρυθμό 1,8%, με 2,6% το 2018 και κατά 1,9% του ΑΕΠ το 2019. Από την άλλη πλευρά, η Κομισιόν προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης για φέτος 1,6% του ΑΕΠ, και 2,5% του ΑΕΠ το 2018. Παράλληλα, το Ταμείο βάζει τον πήχη για τις καθαρές επενδύσεις στο 10,8% εφέτος, στο 11,8% το 2018 και στο13,1% το 2019.
Τέλος, η πρόσφατη Έκθεση του ΣΕΒ για τα αίτια της μη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αναφέρει: «…Η άσκηση της πολιτικής μισθών και το πλαίσιο διαμόρφωσης αυτών στα χρόνια πριν την εκδήλωση της κρίσης συνέβαλε ουσιαστικά στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας…». Η ντόπια ολιγαρχία επαινεί την ιμπεριαλιστική και κυβερνητική εμμονή στην πολιτική λιτότητας και της σύνθλιψης του μισθού εργασίας, κρατώντας σαν τις πλάκες του Μωσαϊκού Νόμου, ό,τι αφορά στην «ανταγωνιστικότητα», έστω κι αν αυτή θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια της εργατικής τάξης.
Οι πανηγυριώτικες Εκθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και για τα κυβερνητικά επιτεύγματα, δεν συνάδουν ούτε με την εκτίναξη της ανεργίας, ούτε με την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και τη σύνθλιψη του μισθού εργασίας, ούτε με τη διάλυση του συστήματος της δημόσιας Υγείας, ούτε με την κατάρρευση της κοινωνικής προστασίας, ούτε με το ξεθεμελίωμα της Παιδείας, ούτε με τη χρεοκοπία των Ασφαλιστικών Ταμείων και τη μείωση των συντάξεων, ούτε τέλος με τη φτωχοποίηση και εξαθλίωση πάνω από το 75% του λαού μας. Δεν συνάδουν με την επίθεση που με κάθε βεβαιότητα θα εξαπολυθεί αμέσως μετά τη «λήξη» του Μνημονίου ενάντια στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό και το Φορολογικό. Δεν συνάδουν με τη λεγόμενη αναδιάρθρωση του χρέους του δημοσίου πίσω από την οποία κρύβονται νέες επώδυνες αντιδραστικές ρυθμίσεις.
Γίνεται φανερό πως η διάσταση λαού από τη μια μεριά και ιμπεριαλισμού-ντόπιας ολιγαρχίας από την άλλη διευρύνεται. Το αν ο λαός μας συνεχίζει να υπομένει τα αβάσταχτα βάρη της κυβερνητικής πολιτικής, αυτό δεν σημαίνει και εσαεί αποδοχή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ιστορία είναι γεμάτη από αυταπάτες που πνίγηκαν από τη λαϊκή οργή μέσα από το καμίνι της ταξικής πάλης.
Οι κυβερνητικοί εφησυχασμοί για το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας πέφτουν στο κενό μετά τις πιέσεις τόσο του τελευταίου Eurogroup όσο και του ΔΝΤ που απαιτούν την ακύρωση της όποιας προστασίας προκειμένου οι τράπεζες να κλείσουν το κεφάλαιο «κόκκινα δάνεια», ώστε να αποφύγουν τους επικείμενους ελέγχους στους ισολογισμούς τους. Το τελεσίγραφο από τους δανειστές ορίζει ως τελευταία ημερομηνία εκκίνησης του μέτρου την 30ή Νοέμβρη. Να τονίσουμε τον πάντοτε βρώμικο ρόλο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που αφού άρπαξε ήδη γύρω στα 230 δις € με τις αλλεπάλληλες «ανακεφαλαιοποιήσεις» του, από τα δάνεια που καλείται να πληρώσει ο λαός, προσφεύγει και πάλι στα ιμπεριαλιστικά κέντρα ζητώντας νέες ευεργετικές ρυθμίσεις για τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», σε βάρος των δανειοληπτών.
Θυμίζουμε οι οφειλέτες ξεπερνούν πλέον τους 4.267.400 από τους οποίους 1.724.708 απειλούνται να τεθούν άμεσα υπό καθεστώς αναγκαστικών μέτρων είσπραξης (ανακοίνωση ΑΑΔΕ). Κι ο ανεκδιήγητος υπουργός Οικονομικών δηλώνει ότι: «…το να πληρώσουν στρατηγικοί κακοπληρωτές είναι σημαντικό για τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος ενόψει και των stress tests που θα αρχίσουν το 2018…»! Όμως πίσω από τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», ακολουθεί η τεράστια ουρά των λαϊκών κατοικιών. Και η άτυπη «προφορική συμφωνία» ότι δεν θα βγουν στο σφυρί σπίτια αξίας κάτω των 300.000 €, δεν κατοχυρώνει κανέναν οφειλέτη, απέναντι στη «νόμιμη» ασυδοσία των τραπεζών. Των τραπεζών, των οποίων η σωτηρία έγινε πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση-παραδοχή του Γ.Ντάισελμπλουμ. Μέσα σ’ αυτό το κάδρο, ο «έντιμος συμβιβασμός», για τον οποίο επαίρεται ο πρωθυπουργός από το βήμα της 6ης «αναπτυξιακής» φιέστας στην Κομοτηνή, αποκαλύπτεται από τα πράγματα σαν οιονεί εντολή λεηλασίας της λαϊκής κατοικίας, στο όνομα της αποπληρωμής του τεράστιου κρατικού χρέους, από τον καθημαγμένο λαό.
Έτσι, ο εφιάλτης επανέρχεται καθώς στο σφυρί θα βγαίνουν μαζικά και με ταχύτατες διαδικασίες τα απροστάτευτα πλέον ακίνητα χιλιάδων φτωχοποιημένων νοικοκυριών, ακόμα και για χρέη της τάξεως των 2.500 €!
Τις επόμενες μέρες, με την οριστικοποίηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, τις αστυνομικές εγγυήσεις προς τους συμβολαιογράφους και την ολοκλήρωση των καταλόγων στα Ειρηνοδικεία (3.500 ακίνητα προς το παρόν που αναμένεται να ξεπεράσουν τις 20.000 μέχρι το τέλος του χρόνου), ξεκινούν οι διαδικασίες των πλειστηριασμών.
Ασφαλώς, πρόκειται για «μεταρρύθμιση»-φωτιά, που απειλεί να τινάξει ολόκληρο το σκηνικό που στήνει η κυβέρνηση Τσίπρα, για τη δήθεν λήξη της τρίτης «αξιολόγησης» μέχρι το τέλος Δεκέμβρη, στον αέρα. Αν θυμηθούμε, τις τεράστιες διαδηλώσεις των Ισπανών δανειοληπτών στις κατασχέσεις των σπιτιών τους, πριν τρία χρόνια, δεν είναι καθόλου απίθανο το σκηνικό αυτό να επαναληφθεί και στη χώρα μας, με τους πολλαπλάσιους χρεοκοπημένους δανειολήπτες.
★★★
Είναι γεγονός ότι παρά την υποστήριξη που της παρέχουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η συγκυβέρνηση παραπαίει, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα όρια της λαϊκής υπομονής έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Μέχρι τις 4 Δεκέμβρη, όπου το επόμενο Eurogroup θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για τα «κόκκινα» δάνεια και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τη συνέχιση των επιδομάτων για τους πολύτεκνους, τις νέες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων (τιμές ζώνης), το φόρο υπεραξίας των ακινήτων (ήδη ζητείται παράταση), την απελευθέρωση της αγοράς στην ηλεκτρική ενέργεια (ξεπούλημα σε ιδιώτες των μονάδων που παράγουν το 40% του δυναμικού της ΔΕΗ), την αύξηση του ΦΠΑ στα 32 νησιά του Αιγαίου (άρση του ειδικού καθεστώτος), τις βραχυχρόνιες μισθώσεις μέσω Airbnb (ηλεκτρονικό Μητρώο), τη φορο-λοταρία (bonus για συναλλαγές με ηλεκτρονικό χρήμα).
Σε 2-3 μήνες θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου με όλα τα προαποφασισμένα μέτρα για το 2018 και 2019, που αφορούν το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και τα Εργασιακά, με τις καταστροφικές αντιλαϊκές ρυθμίσεις, τουλάχιστον μέχρι το 2060, ορόσημο για την επιστροφή του χρέους στην…κανονικότητα.
Έχοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, ο Α. Τσίπρας -μετά από έγκριση των «θεσμών»- προκειμένου να αμβλύνει την έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά και να δώσει έμφαση στο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», με τηλεοπτικό μήνυμα την περασμένη Δευτέρα, ανάγγειλε τη διανομή του διαβόητου «κοινωνικού μερίσματος». Πρόκειται προφανώς για ένα εξευτελιστικό ποσό, σε σχέση με τη φοροληστεία που προηγήθηκε. Αρκεί να αναφέρουμε πως το 2017 τα έσοδα (έμμεσοι φόροι περ. 27 δις €, άμεσοι φόροι περ. 20 δις €, κατάργηση επιδομάτων, επιβολή φόρου υπεραξίας στα ακίνητα, περικοπές στις δαπάνες ασφάλισης, περίθαλψης, κοινωνικής προστασίας, μείωση στο κονδύλι για το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, κ.α.) προήλθαν αποκλειστικά και μόνο από το ξεζούμισμα του λαού, που δημιούργησε την υπεραπόδοση του «πρωτογενούς πλεονάσματος». Απ’ αυτά τα ιλιγγιώδη ποσά που οδηγούν το λαό μας στις γνωστές διαβαθμίσεις φτώχειας, ο πρωθυπουργός, με ύφος ελεήμονα και μετά από έναν εσμό υποκρισίας, ανακριβειών και εμφανών ψεμάτων, ενέταξε τη διανομή του «κοινωνικού μερίσματος», υπό μορφή έκτακτης ενίσχυσης, ύψους 720 εκατ. € σε 3,4 εκατ. άτομα πάμφτωχων νοικοκυριών, δηλαδή από 0,60 €/ημέρα!
Ανακοίνωσε επίσης πως 360 εκατ. € θα δοθούν στη ΔΕΗ για να καλυφθεί το κόστος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που συμπεριλαμβάνονται στους λογαριασμούς, ώστε να μην υπάρξει αύξηση στα τιμολόγια το επόμενο έτος. Πρόκειται κυριολεκτικά για πενταροδεκάρες, αφού όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μέσα στα «προαπαιτούμενα» εντάσσεται και η απελευθέρωση της αγοράς στην ηλεκτρική ενέργεια, με όλα τα παρεπόμενα για τη λαϊκή οικογένεια και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη ΔΕΗ. Τέλος, ξεπερνώντας κάθε όριο αθλιότητας και αδιαντροπιάς, παρουσίασε σαν «παροχή» τα 315 εκατ. της καθαρής ληστείας με τη μέθοδο της παρακράτησης των εισφορών Υγείας από χιλιάδες συνταξιούχους.
★★★
Ωστόσο, οι δανειστές παρουσιάζουν αισιόδοξες εκτιμήσεις, προφανώς έχοντας κατά νου το μεγάλο φαγοπότι που θα ακολουθήσει μετά τη συντριβή των εργασιακών σχέσεων και πάνω στα ερείπια του κοινωνικού κράτους. Σύμφωνα με την πρόσφατη Έκθεση το ΔΝΤ προβλέπει ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί εφέτος με ρυθμό 1,8%, με 2,6% το 2018 και κατά 1,9% του ΑΕΠ το 2019. Από την άλλη πλευρά, η Κομισιόν προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης για φέτος 1,6% του ΑΕΠ, και 2,5% του ΑΕΠ το 2018. Παράλληλα, το Ταμείο βάζει τον πήχη για τις καθαρές επενδύσεις στο 10,8% εφέτος, στο 11,8% το 2018 και στο13,1% το 2019.
Τέλος, η πρόσφατη Έκθεση του ΣΕΒ για τα αίτια της μη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αναφέρει: «…Η άσκηση της πολιτικής μισθών και το πλαίσιο διαμόρφωσης αυτών στα χρόνια πριν την εκδήλωση της κρίσης συνέβαλε ουσιαστικά στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας…». Η ντόπια ολιγαρχία επαινεί την ιμπεριαλιστική και κυβερνητική εμμονή στην πολιτική λιτότητας και της σύνθλιψης του μισθού εργασίας, κρατώντας σαν τις πλάκες του Μωσαϊκού Νόμου, ό,τι αφορά στην «ανταγωνιστικότητα», έστω κι αν αυτή θα χτιστεί πάνω στα συντρίμμια της εργατικής τάξης.
Οι πανηγυριώτικες Εκθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και για τα κυβερνητικά επιτεύγματα, δεν συνάδουν ούτε με την εκτίναξη της ανεργίας, ούτε με την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και τη σύνθλιψη του μισθού εργασίας, ούτε με τη διάλυση του συστήματος της δημόσιας Υγείας, ούτε με την κατάρρευση της κοινωνικής προστασίας, ούτε με το ξεθεμελίωμα της Παιδείας, ούτε με τη χρεοκοπία των Ασφαλιστικών Ταμείων και τη μείωση των συντάξεων, ούτε τέλος με τη φτωχοποίηση και εξαθλίωση πάνω από το 75% του λαού μας. Δεν συνάδουν με την επίθεση που με κάθε βεβαιότητα θα εξαπολυθεί αμέσως μετά τη «λήξη» του Μνημονίου ενάντια στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό και το Φορολογικό. Δεν συνάδουν με τη λεγόμενη αναδιάρθρωση του χρέους του δημοσίου πίσω από την οποία κρύβονται νέες επώδυνες αντιδραστικές ρυθμίσεις.
Γίνεται φανερό πως η διάσταση λαού από τη μια μεριά και ιμπεριαλισμού-ντόπιας ολιγαρχίας από την άλλη διευρύνεται. Το αν ο λαός μας συνεχίζει να υπομένει τα αβάσταχτα βάρη της κυβερνητικής πολιτικής, αυτό δεν σημαίνει και εσαεί αποδοχή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ιστορία είναι γεμάτη από αυταπάτες που πνίγηκαν από τη λαϊκή οργή μέσα από το καμίνι της ταξικής πάλης.
