Η «δίκαιη ανάπτυξη» στα πλαίσια του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης είναι μια απάτη (Αναδημοσιεύση απ' την εφημεριδα ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ)

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ  Η "ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ" της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Το περιβόητο κυβερνητικό «αφήγημα» το τελευταίο διάστημα, μετά τη χρεωκοπία όλων των άλλων προηγούμενων παραπλανητικών και απατηλών «αφηγήσεων», είναι αυτό της «δίκαιης ανάπτυξης». Μάλιστα απετέλεσε το βασικό σημείο της παρέμβασης του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Και πριν όμως από την παρέμβαση αυτή, αλλά και μετά, αποτελεί το κύριο και επαναλαμβανόμενο ευαγγέλιο αξιωματούχων της κυβέρνησης και των κολαούζων της.

Ξεχάστηκαν - καθώς αποδείχτηκαν ψεύτικα - και το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που εξαγγέλθηκε προεκλογικά το 2014 από το βήμα της ΔΕΘ, αλλά και το «Παράλληλο Πρόγραμμα», που εξαγγέλθηκε πέρυσι από τον ίδιο χώρο. Φέτος ανακαλύφθηκε το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης». Δύο «μαγικές» λέξεις, με τις οποίες η κυβέρνηση, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, επιχειρεί να κρατήσει το λαό «όμηρο» ψευδαισθήσεων.

Για ποια ανάπτυξη όμως μπορούν να μιλήσουν τα κυβερνητικά στελέχη και τα φερέφωνά τους, όταν κυριολεκτικά κατεδαφίζονται τα πάντα, όταν έχει διαλυθεί ο πρωτογενής τομέας, όταν έχει τσακιστεί η μεταποίηση, όταν η ανεργία «σπάει κόκκαλα», όταν τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται, όταν ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, όταν η ύφεση εκτοξεύει στα ύψη το δημόσιο έλλειμμα, όταν τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα βγαίνουν μέσα από την φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων;

Η «δίκαιη ανάπτυξη» απαιτεί κατά τον πρωθυπουργό την άμεση εφαρμογή των «διαρθρωτικών αλλαγών», το «κλείσιμο με επιτυχία της 2ης αξιολόγησης», με τον πέλεκυ των προαπαιτούμενων που κραδαίνουν οι δανειστές, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την καρατόμηση του δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, τις ομαδικές απολύσεις, τη συνεχή ελαστικοποίηση των μορφών απασχόλησης, τις νέες περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών, την εμπορευματοποίηση της Yγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας.

Σημασία έχει, κατά τον πρωθυπουργό, με τη «δίκαιη ανάπτυξη», «να παραχθεί νέος πλούτος, αλλά να κατανεμηθεί με δικαιοσύνη και κυρίως στις υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις της οικονομίας, που θα μπορούν αυτή την παραγόμενη «πίτα» να την πολλαπλασιάσουν».

Η «δίκαιη ανάπτυξη», όπως δήλωσε στη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του ΣΕΒ και του ΕΒΕΑ, προβλέπει την «προσέλκυση επενδύσεων, βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και του επενδυτικού κλίματος».

Για να τον καλέσουν αυτοί με τη σειρά τους, να πει από το βήμα της ΔΕΘ όλη την αλήθεια στο λαό, ότι δηλαδή, «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι τίποτα άλλο από κατάργηση προνομίων»...

Και για να αποσαφηνίσει εκείνος από το βήμα της ΔΕΘ: «Με δεδομένο το χαμηλό ύψος των αποταμιεύσεων στην Ελλάδα η μόνη - θα έλεγα - ρεαλιστική στόχευση για να στηρίξουμε τους ρυθμούς αυτούς, είναι η προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων». «Προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων σημαίνει τομές, σημαίνει θεσμικές τομές και στην αγορά και στην οικονομία και στη Δικαιοσύνη. Και αυτές ακριβώς τις τομές θα υλοποιήσει η κυβέρνηση το επόμενο έτος».

Η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει, εν τέλει, νέα προνόμια, επιδοτήσεις και την αύξηση της κερδοφορίας του ξένου και ντόπιου  κεφαλαίου από την μια, τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και την περαιτέρω υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης από την άλλη. 

Πρόκειται για μια ανάπτυξη στα πλαίσια του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, που οι υποσχέσεις για «δίκαιη μοιρασιά της στους πολίτες», για «αναδιανομή» («το όφελος θα διαχυθεί στο λαό»), αποτελεί το δεύτερο παραμύθι του Τσίπρα, ότι μπορεί δήθεν το κεφάλαιο να μοιραστεί τα κέρδη του με τον πραγματικό παραγωγό του πλούτου, τον εργαζόμενο λαό. Απεναντίας αυτή η «ανάπτυξη» συνδέεται μόνιμα και αποκλειστικά με τη συντριβή του μισθού εργασίας, το ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων και οτιδήποτε μπαίνει εμπόδιο στους ξένους και ντόπιους «επενδυτές» για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Αυτή η ανάπτυξη δεν μπορεί να έχει «θετικό πρόσημο» για όλους, όπως ισχυρίζεται ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός, αλλά σε μια κοινωνία βαθιά ταξικά διχασμένη, δεν μπορεί παρά να έχει ταξικό πρόσημο. Σε μια χώρα που βρίσκεται, «υπό επιτροπεία», όπως παραδέχτηκε δημόσια ο πρωθυπουργός, δεν μπορεί μια τέτοια ανάπτυξη παρά να υπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων  επιτρόπων και κηδεμόνων.  

«Το μεγάλωμα της πίτας» που περιμένουν από μια τέτοια «ανάπτυξη» τα κυβερνητικά επιτελεία, σημαίνει ότι όλα τα μεγάλα κομμάτια αυτής της πίτας, στο μεγάλο φαγοπότι που έχει ήδη αρχίσει, θα  τα καταβροχθίσουν ξένοι και ντόπιοι συνδαιτυμόνες και μόνον ψίχουλα θα γευτεί ο λαός, μέσα από τα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. 

Όσες προσπάθειες όμως κι αν καταβάλει η κυβέρνηση για να ξεγελάσει το λαό και να κρύψει τη σκληρή πραγματικότητα με τα διάφορα «αφηγήματα» και τα παραμύθια της, ή ίδια η ζωή θα κουρελιάσει και αυτά τα χονδροειδή ψέματα και θα βγάλει στο δρόμο του αγώνα για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής τους εργαζόμενους και τη νεολαία.