Στο δρόμο της ασίγαστης λαϊκής πάλης και της ανασυγκρότησης του αριστερού
και κομμουνιστικού κινήματος
Για έκτη συνεχόμενη χρονιά ο λαός μας
βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πρωτοφανή σε ένταση και διάρκεια
επίθεση.Μια γενικευμένη επίθεση πρωτοφανούς σκληρότητας που ξεκίνησε με
το πρώτο μνημόνιο, το Μάη του 2010 από το ΠΑΣΟΚ, για να πάρει στη
συνέχεια τη σκυτάλη η ΝΔ το 2012, επιβάλλοντας το δεύτερο μνημόνιο και
να συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την επιβολή
του τρίτου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –
ΑΝΕΛ αφού πέρασε το τρίτο βάρβαρο μνημόνιο, τους εφαρμοστικούς νόμους
και τα προαπαιτούμενα, υπηρετώντας πειθήνια τις προσταγές των
ιμπεριαλιστών για απαρέγκλιτη τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, τώρα
επιδίδεται σε μια θρασύτατη προπαγάνδα και εμφανίζεται να
“διαπραγματεύεται σκληρά” για το ασφαλιστικό, εμπαίζοντας και
εξαπατώντας το λαό.
Οι ιμπεριαλιστές δυνάστες του λαού μας
επέβαλαν τα μνημόνια για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, για να
παγιωθεί η ασφυχτική εποπτεία και ο έλεγχός τους. Το 2016 είναι βέβαιο
πως η αντιλαϊκή θύελλα θα συνεχιστεί.
Σε πολιτικές συνθήκες που χαρακτηρίζονται
από ρευστότητα και αστάθεια, ύστερα από δυο βουλευτικές εκλογές και ένα
δημοψήφισμα το 2015, τα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία σχεδιάζουν
και μεθοδεύουν διάφορες πολιτικές διεργασίες, επιχειρώντας να
ανασυντάξουν τις αστικές πολιτικές δυνάμεις ύστερα από τα στραπάτσα
που υπόστηκαν στις εκλογές, να δημιουργήσουν νέες πολιτικές εφεδρείες
και νέα συμμαχικά σχήματα “εθνικής συνεννόησης” για να χειραγωγήσουν τις
πολιτικές εξελίξεις.
★★★
Το 2015 σφραγίστηκε από την αρχή του με την πτώση της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική δύναμη, σε στυλοβάτη του αστικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα της πολιτικής των μνημονίων, και ταυτόχρονα σε “αριστερό” ανάχωμα που ήρθε να νομιμοποιήσει στη συνείδηση ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερό περιτύλιγμα.
Η ταπεινωτική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Τσίπρα στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών και η επιβολή του τρίτου βάρβαρου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι με την κατεπείγουσα ψήφισή του στη Βουλή από κοινού με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, επισφράγισε το θλιβερό κατάντημα της “κυβερνώσας αριστεράς”, οκτώ μήνες μετά την πρώτη εκλογή της, το Γενάρη του 2015.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και προσωπικά ο Τσίπρας, για να περάσουν το τρίτο μνημόνιο, κατέφυγαν στα ίδια “επιχειρήματα”, αναπαράγοντας πανομοιότυπα τον ίδιο τρομοκρατικό εκβιασμό που χρησιμοποιήθηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να περάσουν τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Για τρίτη φορά στήθηκε πέρσι το καλοκαίρι, τότε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και σφοδρότητα από “την πρώτη φορά κυβέρνηση αριστεράς”, μια προπαγανδιστική τρομοκρατική επιχείρηση εκβιάζοντας το λαό με την απειλή του Grexit και της χρεοκοπίας. Αυτός ο πολιτικός εκβιασμός της εκδίωξης από την Ευρωζώνη και της επιστροφής στη δραχμή αποτέλεσε και στα τρία μνημόνια το βασικό προπαγανδιστικό μοχλό για την καθυπόταξη του λαού προκειμένου να υποταχθεί και να παραμείνει η χώρα κάτω από τον έλεγχο των ιμπεριαλιστικών μνημονίων, αναγορεύοντας έτσι το “μονόδρομο” της ΕΕ σε απαραβίαστο θέσφατο για την πορεία της χώρας. Και τίποτα δεν αποκλείει -το αντίθετο μάλιστα- πως δεν θα χρησιμοποιηθεί για τέταρτη φορά αυτός ο πολιτικός εκβιασμός. Η “σκληρή διαπραγμάτευση” για το ασφαλιστικό και όλη η θρασύτατη κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να αποδειχθούν ο πρόλογος για να ξαναπαιχτεί το ίδιο βρώμικο έργο του Grexit.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανιζόνταν όλα τα προηγούμενα χρόνια σαν ο εκφραστής των διαθέσεων και προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου, που θα ερχόταν δήθεν για να τον λυτρώσει από την πολιτική των μνημονίων και της υποτέλειας, αποκαλύφθηκε μέσα από τα ίδια του τα έργα ως μια απροκάλυπτα μνημονιακή δύναμη, ο πυρήνας μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης, κομμένης και ραμμένης στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.
Η σταθερή προσήλωση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης για πρόσδεση της Ελλάδας στην ΕΕ, την Ευρωζώνη και στο γενικότερο αμερικανονατοϊκό πλαίσιο εξάρτησης με το δόγμα “ανήκομεν εις την Δύσιν” είναι η βάση που όποιος στηρίζεται σ' αυτή οδηγείται αναπόφευκτα στη συνθηκολόγηση και υποταγή στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Από την άποψη αυτή ήταν ζήτημα χρόνου να αποδειχθεί ύστερα από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, πως οι κάλπικες υποσχέσεις για “το τέλος των μνημονίων και της τρόικας” ήταν η μεγάλη πολιτική απάτη του καιρού μας και να αποκαλυφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψευτοαριστερή διακυβέρνησή του είναι μια πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του συστήματος, πολιτικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, που θέλει να βγει από τα μνημόνια, αφού τα εφαρμόσει πρώτα...
Η πολιτική εμπειρία και όλα όσα διαδραματίστηκαν το 2015, έδειξαν με τον πιο κατανοητό τρόπο, ότι όποιος ισχυρίζεται, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα εφαρμόσει μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, μια αριστερή, φιλολαϊκή πολιτική, αυτός εξαπατά το λαό, συγκαλύπτει και εξωραΐζει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και παραδίδει τον εργαζόμενο λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του. Και αυτό ακριβώς κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα με τις ολέθριες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε, οδηγώντας στην αποδιοργάνωση και παράλυση των λαϊκών αγώνων και στον ιδεολογικοπολιτικό αφοπλισμό της κινήματος.
Ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει τον διαβρωτικό ρόλο της λεγόμενης “κυβερνώσας αριστεράς” που αμαυρώνει τις ιδέες και τους αγώνες της αριστεράς, να διαπιστώσει πως πρόκειται για εντολοδόχο, για έναν απολογητή της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των αντιλαϊκών μέτρων.
Για πρώτη φορά στα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης, τα κόμματα που ορκίζονται πίστη στο μονόδρομο της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά μνημόνια αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή. Για πρώτη φορά, μάλιστα, αυτή η αντιλαϊκή πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ που συνενώνονται σε μια ενιαία δύναμη κρούσης, έχει πρωταγωνιστική δύναμη μια κυβέρνηση που ξεκίνησε, με σημαία την ελπίδα για το λαό και την εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνεια, για να αποκαλυφθεί σύντομα ο πραγματικά αντιλαϊκός ρόλος και χαρακτήρας της.
Οι δύο υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ εμφανίζονται με μεγάλη δόση ψευτιάς και υποκρισίας, να αντιτίθενται και να καταψηφίζουν τα μνημονιακά μέτρα, το ασφαλιστικό, το αγροτικό κλπ, επιχειρώντας με δημαγωγικές μεταμφιέσεις να εξωραΐσουν τη χρεοκοπημένη πολιτική της, όταν το κόμμα της ΝΔ ήταν αυτό που παρότρυνε, πίεζε και απαιτούσε να υπογράψει η κυβέρνηση τη νέα υποδουλωτική συμφωνία που υπαγόρευε η ΕΕ και ψήφισαν όλοι μαζί τον περασμένο Αύγουστο.
Στην πραγματικότητα βέβαια, η ΝΔ στηρίζει με νύχια και με δόντια τη μνημονιακή πολιτική και πιέζει για επιτάχυνση του ρυθμού εφαρμογής των βάρβαρων μέτρων, την καρατόμηση μισθών και συντάξεων, την ισοπέδωση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τις χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα παρά τα όψιμα κροκοδείλια δάκρυα, το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, καταδεικνύοντας πως παραμένει το κόμμα της αντιδραστικής Δεξιάς, δυνάστης και εκμεταλλευτής της εργατικής τάξης και του λαού μας, στήριγμα και δουλικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
★★★
Μπροστά στο νέο κύμα αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται στο ξεκίνημα της χρονιάς, με την επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος, την καρατόμηση των συντάξεων, του ΕΚΑΣ και των εφάπαξ, την εκτίναξη της φοροληστείας του ΦΠΑ και τη μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ, τις απειλές για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις σπιτιών, με την ανεργία στα ύψη και συνθήκες εργασιακής γαλέρας στον ιδιωτικό τομέα, με το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο να επιλέξουν για να υπερασπιστούν τα ζωτικά τους συμφέροντα παρά να ξεσηκωθούν σε μαζικούς αγώνες. Οι πλατιές λαϊκές μάζες που καταδικάζονται να ζήσουν σε ένα μνημονιακό αντιδραστικό καθεστώς άγριας οικονομικής εκμετάλλευσης και νεοαποικιακής υποδούλωσης της χώρας πρέπει να βρουν τη δύναμη να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα, να δυναμώσουν την πάλη τους για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και την αντίκρουση όλων αυτών που έρχονται.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό, κόντρα στις σειρήνες των εύκολων λύσεων και των ψευδαισθήσεων, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα για το κίνημα και το λαό μας. Να χτιστεί ένα ισχυρό, λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει τα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Και ακόμα παραπέρα να οικοδομηθεί, όχι μια στο όνομα Αριστερά προσαρμοσμένη και υποταγμένη στις ανάγκες του αστικού συστήματος, αλλά μια πραγματική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη και την πάλη του η εργατική λαϊκή τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των ρεφορμιστικών αυταπατών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων χρόνων.
Για το Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό αποτελεί ένα μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει δεκαετίες το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης πάλης που διεξάγουμε για την ανασυγκρότηση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, κόντρα στη ρεβιζιονιστική γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα άλλα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και μικροαστικού ψευτοεπαναστατισμού.
Αυτόν το στόχο έρχεται να υπηρετήσει και η πανελλαδική Συνδιάσκεψη που αποφάσισε να συγκαλέσει το Μ-Λ ΚΚΕ τη νέα χρονιά που μπήκαμε, το 2016, στις 22 – 24 Απρίλη.
Τρία χρόνια από την πραγματοποίηση του 5ου Συνεδρίου (Μάρτης 2013), διανύοντας μαζί με το λαό μια από τις πιο δύσκολες περιόδους των τελευταίων δεκαετιών, το Μ-Λ ΚΚΕ προχωρεί στη σύγκληση της πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, φιλοδοξώντας να πραγματοποιήσει ένα κομματικό σώμα που θα το βγάλει δυναμωμένο και ενισχυμένο, δίνοντας συνολική ώθηση στη δουλειά μας για να συμβάλλουμε στο μεγάλο και δύσκολο αγώνα του λαού μας, στην ανάπτυξη της εργατικής και λαϊκής πάλης, στην ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.
Η περίοδος προς την πανελλαδική Συνδιάσκεψη συμπίπτει με την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με έναν καταιγισμό αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων κοινωνικής ισοπέδωσης και οικονομικής εξόντωσης των εργαζομένων, με το τρίτο βάρβαρο μνημόνιο και τα δεκάδες αντιλαϊκά αιτούμενα και προαπαιτούμενα. Σε μια στιγμή ταυτόχρονα που έστω και αδύναμα, ύστερα από μια μεγάλη περίοδο υποχώρησης και αυταπατών, συντελείται μια αφύπνιση και κινητοποίηση των εργαζομένων με τις πανεργατικές - απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου Νοέμβρη και Δεκέμβρη, στέλνοντας ένα πρώτο αγωνιστικό μήνυμα και δείχνοντας τις διαθέσεις ενός κόσμου να ξεπεράσει την παράλυση και τις κάλπικες προσδοκίες του ΣΥΡΙΖΑ και να βαδίσει τη νέα χρονιά στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.
Αργά ή γρήγορα αυτοί που οδηγούν το λαό σε μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, τροφοδοτούν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση και αναπόφευκτα θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Τελικά θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούν να κυβερνήσουν. Όπως ακριβώς συνέβη με τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έτσι θα συμβεί και με τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και με κάθε κυβέρνηση – υπηρέτη των βάρβαρων μνημονίων.
Στόχος του Μ-Λ ΚΚΕ είναι, βαδίζοντας προς την πανελλαδική Συνδιάσκεψη, να κάνει, μέσα από έναν δημιουργικό και γόνιμο διάλογο, τον απολογισμό και την κριτική αποτίμηση της πολιτικής και της δράσης του κόμματος από το 5ο Συνέδριο μέχρι σήμερα. Μιας περιόδου μεγάλων αντιδραστικών ανατροπών και πολιτικών ανακατατάξεων, που έθεσαν σε δοκιμασία ιδεολογικοπολιτικές θέσεις και πρακτικές ιδιαίτερα στο χώρο του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Και στη βάση όλων αυτών των ραγδαίων εξελίξεων που σημειώθηκαν με “την πρώτη φορά κυβέρνηση Αριστεράς”, να κρίνουμε και να εκτιμήσουμε, τις πολιτικές θέσεις, τον ευρύτερο προσανατολισμό, τη δράση του Μ-Λ ΚΚΕ και να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματα, ώστε να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις καθυστερήσεις που εκδηλώνονται στην κομματική ζωή και πάλη.
Να επεξεργαστεί και να προβάλει μια γενική πολιτική γραμμή, εκτιμώντας τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση, τις τάσεις που διαμορφώνονται και τις αλλαγές που παρατηρούνται διεθνώς και στη χώρα μας, κάτω από την επίδραση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ποτέ δεν έπαψε να σιγοκαίει και να αναζωπυρώνεται, της επικίνδυνης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, των στρατιωτικών επεμβάσεων και κατακτητικών πολέμων. Να εκτιμήσει την κατάσταση του λαϊκού κινήματος, τους ταξικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων, τη θέση που βρίσκεται το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, την πορεία και την προοπτική του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος ώστε να εξοπλίσει ιδεολογικοπολιτικά τις δυνάμεις μας μπροστά στα δύσκολα πολιτικά και οργανωτικά καθήκοντα της νέας περιόδου.
Βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση ενός κομματικού σώματος που θα στεφθεί από επιτυχία, όπως φιλοδοξούμε να είναι η πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας, είναι η πιο ουσιαστική και ενεργητική συμμετοχή όλων των συντρόφων και συναγωνιστών του Κόμματος και της Νεολαίας σε αυτή την πλατιά κομματική διαδικασία και συζήτηση.
Καλούνται όλοι οι σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι, κάθε λαϊκός αγωνιστής που αντιμάχεται τον ιμπεριαλισμό, την ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία και τους πολιτικούς υπηρέτες τους, να συμβάλουν ενεργητικά σε όλη αυτή την κομματική διαδικασία που θα ανοίξει, με τις δικές τους θέσεις και απόψεις, με την κριτική και τις παρατηρήσεις τους για την τελική επεξεργασία, τη διαμόρφωση και τον εμπλουτισμό της γραμμής, των καθηκόντων και των μετώπων πάλης που θα χαράξει η πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ.
★★★
Το 2015 σφραγίστηκε από την αρχή του με την πτώση της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική δύναμη, σε στυλοβάτη του αστικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα της πολιτικής των μνημονίων, και ταυτόχρονα σε “αριστερό” ανάχωμα που ήρθε να νομιμοποιήσει στη συνείδηση ενός δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερό περιτύλιγμα.
Η ταπεινωτική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Τσίπρα στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών και η επιβολή του τρίτου βάρβαρου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι με την κατεπείγουσα ψήφισή του στη Βουλή από κοινού με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, επισφράγισε το θλιβερό κατάντημα της “κυβερνώσας αριστεράς”, οκτώ μήνες μετά την πρώτη εκλογή της, το Γενάρη του 2015.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και προσωπικά ο Τσίπρας, για να περάσουν το τρίτο μνημόνιο, κατέφυγαν στα ίδια “επιχειρήματα”, αναπαράγοντας πανομοιότυπα τον ίδιο τρομοκρατικό εκβιασμό που χρησιμοποιήθηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να περάσουν τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Για τρίτη φορά στήθηκε πέρσι το καλοκαίρι, τότε με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και σφοδρότητα από “την πρώτη φορά κυβέρνηση αριστεράς”, μια προπαγανδιστική τρομοκρατική επιχείρηση εκβιάζοντας το λαό με την απειλή του Grexit και της χρεοκοπίας. Αυτός ο πολιτικός εκβιασμός της εκδίωξης από την Ευρωζώνη και της επιστροφής στη δραχμή αποτέλεσε και στα τρία μνημόνια το βασικό προπαγανδιστικό μοχλό για την καθυπόταξη του λαού προκειμένου να υποταχθεί και να παραμείνει η χώρα κάτω από τον έλεγχο των ιμπεριαλιστικών μνημονίων, αναγορεύοντας έτσι το “μονόδρομο” της ΕΕ σε απαραβίαστο θέσφατο για την πορεία της χώρας. Και τίποτα δεν αποκλείει -το αντίθετο μάλιστα- πως δεν θα χρησιμοποιηθεί για τέταρτη φορά αυτός ο πολιτικός εκβιασμός. Η “σκληρή διαπραγμάτευση” για το ασφαλιστικό και όλη η θρασύτατη κυβερνητική προπαγάνδα μπορεί να αποδειχθούν ο πρόλογος για να ξαναπαιχτεί το ίδιο βρώμικο έργο του Grexit.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανιζόνταν όλα τα προηγούμενα χρόνια σαν ο εκφραστής των διαθέσεων και προσδοκιών του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου, που θα ερχόταν δήθεν για να τον λυτρώσει από την πολιτική των μνημονίων και της υποτέλειας, αποκαλύφθηκε μέσα από τα ίδια του τα έργα ως μια απροκάλυπτα μνημονιακή δύναμη, ο πυρήνας μιας ψευτοαριστερής διακυβέρνησης, κομμένης και ραμμένης στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.
Η σταθερή προσήλωση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης για πρόσδεση της Ελλάδας στην ΕΕ, την Ευρωζώνη και στο γενικότερο αμερικανονατοϊκό πλαίσιο εξάρτησης με το δόγμα “ανήκομεν εις την Δύσιν” είναι η βάση που όποιος στηρίζεται σ' αυτή οδηγείται αναπόφευκτα στη συνθηκολόγηση και υποταγή στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Από την άποψη αυτή ήταν ζήτημα χρόνου να αποδειχθεί ύστερα από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, πως οι κάλπικες υποσχέσεις για “το τέλος των μνημονίων και της τρόικας” ήταν η μεγάλη πολιτική απάτη του καιρού μας και να αποκαλυφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψευτοαριστερή διακυβέρνησή του είναι μια πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του συστήματος, πολιτικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, που θέλει να βγει από τα μνημόνια, αφού τα εφαρμόσει πρώτα...
Η πολιτική εμπειρία και όλα όσα διαδραματίστηκαν το 2015, έδειξαν με τον πιο κατανοητό τρόπο, ότι όποιος ισχυρίζεται, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα εφαρμόσει μέσα στα πλαίσια της ΕΕ, μια αριστερή, φιλολαϊκή πολιτική, αυτός εξαπατά το λαό, συγκαλύπτει και εξωραΐζει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και παραδίδει τον εργαζόμενο λαό αφοπλισμένο στους δυνάστες και εκμεταλλευτές του. Και αυτό ακριβώς κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα με τις ολέθριες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε, οδηγώντας στην αποδιοργάνωση και παράλυση των λαϊκών αγώνων και στον ιδεολογικοπολιτικό αφοπλισμό της κινήματος.
Ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει τον διαβρωτικό ρόλο της λεγόμενης “κυβερνώσας αριστεράς” που αμαυρώνει τις ιδέες και τους αγώνες της αριστεράς, να διαπιστώσει πως πρόκειται για εντολοδόχο, για έναν απολογητή της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των αντιλαϊκών μέτρων.
Για πρώτη φορά στα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης, τα κόμματα που ορκίζονται πίστη στο μονόδρομο της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά μνημόνια αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή. Για πρώτη φορά, μάλιστα, αυτή η αντιλαϊκή πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ που συνενώνονται σε μια ενιαία δύναμη κρούσης, έχει πρωταγωνιστική δύναμη μια κυβέρνηση που ξεκίνησε, με σημαία την ελπίδα για το λαό και την εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνεια, για να αποκαλυφθεί σύντομα ο πραγματικά αντιλαϊκός ρόλος και χαρακτήρας της.
Οι δύο υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ εμφανίζονται με μεγάλη δόση ψευτιάς και υποκρισίας, να αντιτίθενται και να καταψηφίζουν τα μνημονιακά μέτρα, το ασφαλιστικό, το αγροτικό κλπ, επιχειρώντας με δημαγωγικές μεταμφιέσεις να εξωραΐσουν τη χρεοκοπημένη πολιτική της, όταν το κόμμα της ΝΔ ήταν αυτό που παρότρυνε, πίεζε και απαιτούσε να υπογράψει η κυβέρνηση τη νέα υποδουλωτική συμφωνία που υπαγόρευε η ΕΕ και ψήφισαν όλοι μαζί τον περασμένο Αύγουστο.
Στην πραγματικότητα βέβαια, η ΝΔ στηρίζει με νύχια και με δόντια τη μνημονιακή πολιτική και πιέζει για επιτάχυνση του ρυθμού εφαρμογής των βάρβαρων μέτρων, την καρατόμηση μισθών και συντάξεων, την ισοπέδωση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τις χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα παρά τα όψιμα κροκοδείλια δάκρυα, το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, καταδεικνύοντας πως παραμένει το κόμμα της αντιδραστικής Δεξιάς, δυνάστης και εκμεταλλευτής της εργατικής τάξης και του λαού μας, στήριγμα και δουλικός υπηρέτης του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
★★★
Μπροστά στο νέο κύμα αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται στο ξεκίνημα της χρονιάς, με την επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος, την καρατόμηση των συντάξεων, του ΕΚΑΣ και των εφάπαξ, την εκτίναξη της φοροληστείας του ΦΠΑ και τη μονιμοποίηση του ΕΝΦΙΑ, τις απειλές για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις σπιτιών, με την ανεργία στα ύψη και συνθήκες εργασιακής γαλέρας στον ιδιωτικό τομέα, με το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο να επιλέξουν για να υπερασπιστούν τα ζωτικά τους συμφέροντα παρά να ξεσηκωθούν σε μαζικούς αγώνες. Οι πλατιές λαϊκές μάζες που καταδικάζονται να ζήσουν σε ένα μνημονιακό αντιδραστικό καθεστώς άγριας οικονομικής εκμετάλλευσης και νεοαποικιακής υποδούλωσης της χώρας πρέπει να βρουν τη δύναμη να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα, να δυναμώσουν την πάλη τους για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και την αντίκρουση όλων αυτών που έρχονται.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό, κόντρα στις σειρήνες των εύκολων λύσεων και των ψευδαισθήσεων, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα για το κίνημα και το λαό μας. Να χτιστεί ένα ισχυρό, λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει τα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Και ακόμα παραπέρα να οικοδομηθεί, όχι μια στο όνομα Αριστερά προσαρμοσμένη και υποταγμένη στις ανάγκες του αστικού συστήματος, αλλά μια πραγματική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη και την πάλη του η εργατική λαϊκή τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των ρεφορμιστικών αυταπατών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων χρόνων.
Για το Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό αποτελεί ένα μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει δεκαετίες το μαρξιστικό – λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης πάλης που διεξάγουμε για την ανασυγκρότηση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, κόντρα στη ρεβιζιονιστική γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα άλλα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και μικροαστικού ψευτοεπαναστατισμού.
Αυτόν το στόχο έρχεται να υπηρετήσει και η πανελλαδική Συνδιάσκεψη που αποφάσισε να συγκαλέσει το Μ-Λ ΚΚΕ τη νέα χρονιά που μπήκαμε, το 2016, στις 22 – 24 Απρίλη.
Τρία χρόνια από την πραγματοποίηση του 5ου Συνεδρίου (Μάρτης 2013), διανύοντας μαζί με το λαό μια από τις πιο δύσκολες περιόδους των τελευταίων δεκαετιών, το Μ-Λ ΚΚΕ προχωρεί στη σύγκληση της πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, φιλοδοξώντας να πραγματοποιήσει ένα κομματικό σώμα που θα το βγάλει δυναμωμένο και ενισχυμένο, δίνοντας συνολική ώθηση στη δουλειά μας για να συμβάλλουμε στο μεγάλο και δύσκολο αγώνα του λαού μας, στην ανάπτυξη της εργατικής και λαϊκής πάλης, στην ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.
Η περίοδος προς την πανελλαδική Συνδιάσκεψη συμπίπτει με την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με έναν καταιγισμό αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων κοινωνικής ισοπέδωσης και οικονομικής εξόντωσης των εργαζομένων, με το τρίτο βάρβαρο μνημόνιο και τα δεκάδες αντιλαϊκά αιτούμενα και προαπαιτούμενα. Σε μια στιγμή ταυτόχρονα που έστω και αδύναμα, ύστερα από μια μεγάλη περίοδο υποχώρησης και αυταπατών, συντελείται μια αφύπνιση και κινητοποίηση των εργαζομένων με τις πανεργατικές - απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου Νοέμβρη και Δεκέμβρη, στέλνοντας ένα πρώτο αγωνιστικό μήνυμα και δείχνοντας τις διαθέσεις ενός κόσμου να ξεπεράσει την παράλυση και τις κάλπικες προσδοκίες του ΣΥΡΙΖΑ και να βαδίσει τη νέα χρονιά στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.
Αργά ή γρήγορα αυτοί που οδηγούν το λαό σε μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, τροφοδοτούν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση και αναπόφευκτα θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Τελικά θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορούν να κυβερνήσουν. Όπως ακριβώς συνέβη με τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έτσι θα συμβεί και με τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και με κάθε κυβέρνηση – υπηρέτη των βάρβαρων μνημονίων.
Στόχος του Μ-Λ ΚΚΕ είναι, βαδίζοντας προς την πανελλαδική Συνδιάσκεψη, να κάνει, μέσα από έναν δημιουργικό και γόνιμο διάλογο, τον απολογισμό και την κριτική αποτίμηση της πολιτικής και της δράσης του κόμματος από το 5ο Συνέδριο μέχρι σήμερα. Μιας περιόδου μεγάλων αντιδραστικών ανατροπών και πολιτικών ανακατατάξεων, που έθεσαν σε δοκιμασία ιδεολογικοπολιτικές θέσεις και πρακτικές ιδιαίτερα στο χώρο του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Και στη βάση όλων αυτών των ραγδαίων εξελίξεων που σημειώθηκαν με “την πρώτη φορά κυβέρνηση Αριστεράς”, να κρίνουμε και να εκτιμήσουμε, τις πολιτικές θέσεις, τον ευρύτερο προσανατολισμό, τη δράση του Μ-Λ ΚΚΕ και να βγάλουμε τα αναγκαία συμπεράσματα, ώστε να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις καθυστερήσεις που εκδηλώνονται στην κομματική ζωή και πάλη.
Να επεξεργαστεί και να προβάλει μια γενική πολιτική γραμμή, εκτιμώντας τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση, τις τάσεις που διαμορφώνονται και τις αλλαγές που παρατηρούνται διεθνώς και στη χώρα μας, κάτω από την επίδραση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ποτέ δεν έπαψε να σιγοκαίει και να αναζωπυρώνεται, της επικίνδυνης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, των στρατιωτικών επεμβάσεων και κατακτητικών πολέμων. Να εκτιμήσει την κατάσταση του λαϊκού κινήματος, τους ταξικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων, τη θέση που βρίσκεται το αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, την πορεία και την προοπτική του μαρξιστικού – λενινιστικού κινήματος ώστε να εξοπλίσει ιδεολογικοπολιτικά τις δυνάμεις μας μπροστά στα δύσκολα πολιτικά και οργανωτικά καθήκοντα της νέας περιόδου.
Βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση ενός κομματικού σώματος που θα στεφθεί από επιτυχία, όπως φιλοδοξούμε να είναι η πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας, είναι η πιο ουσιαστική και ενεργητική συμμετοχή όλων των συντρόφων και συναγωνιστών του Κόμματος και της Νεολαίας σε αυτή την πλατιά κομματική διαδικασία και συζήτηση.
Καλούνται όλοι οι σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι, κάθε λαϊκός αγωνιστής που αντιμάχεται τον ιμπεριαλισμό, την ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία και τους πολιτικούς υπηρέτες τους, να συμβάλουν ενεργητικά σε όλη αυτή την κομματική διαδικασία που θα ανοίξει, με τις δικές τους θέσεις και απόψεις, με την κριτική και τις παρατηρήσεις τους για την τελική επεξεργασία, τη διαμόρφωση και τον εμπλουτισμό της γραμμής, των καθηκόντων και των μετώπων πάλης που θα χαράξει η πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ.
