Σταθερά ενεργό ηφαίστειο παραμένουν τα Βαλκάνια
Παρά τις προσωρινές ανάπαυλες, σταθερά ενεργό ηφαίστειο παραμένουν τα Βαλκάνια, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις σε όλες τις χώρες της περιοχής. Και όπως φαίνεται, όλες έχουν να κάνουν -κυρίαρχα- με τις ευρωατλαντικής κοπής προσπάθειες διευθετήσεων στα Βαλκάνια, όπου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ επιχειρούν παραπέρα ενίσχυση της θέσης τους, έναντι των ανταγωνιστών τους, Ρωσίας και Κίνας, ενώ δεν υπολείπεται και η προσπάθεια και άλλων περιφερειακών «παικτών» (Τουρκία) και των αστικών τάξεων της περιοχής (Βουλγαρία, Σερβία, Ελλάδα) για την αναβάθμιση των θέσεων, στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.
Έτσι σαν συμβολή στη «σταθεροποίηση» των Δυτικών Βαλκανίων εμφανίζουν
οι ΗΠΑ τις νέες κυρώσεις που ανακοίνωσαν ενάντια σε αξιωματούχους της
Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, «λόγω της εμπλοκής τους σε σοβαρά περιστατικά διαφθοράς και αποσταθεροποιητικές ενέργειες».
Βέβαια η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία, αφού έρχεται σαν απάντηση στις
«φυγόκεντρες» κινήσεις της «Σερβικής Δημοκρατίας» (της μίας από τις δύο
«συνιστώσες» οντότητες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), που είχαν διακηρύξει το
φθινόπωρο ότι θα αποχωρήσουν από τις «ενιαίες» Ένοπλες Δυνάμεις, την
ανώτατη φορολογική υπηρεσία και το ανώτατο δικαστικό σώμα της
Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Ταυτόχρονα αντιδράσεις υπήρξαν από ΗΠΑ-ΕΕ σε εκδηλώσεις για την «εθνική γιορτή» των Σερβοβόσνιων που έγιναν στην Μπάνια Λούκα, την οποία βοσνιακά δικαστήρια είχαν απαγορεύσει, με τον αρχηγό των Σερβοβοσνίων Ντόντικ σε ομιλία του να δηλώνει ότι έχει εκλεγεί «όχι για να κάνει ό,τι θέλουν οι Αμερικάνοι, αλλά ό,τι θέλει αυτός ο λαός».
Αποκαλυπτικό του χαρακτήρα τής αντιπαράθεσης είναι το γεγονός ότι στις εκδηλώσεις αυτές παραβρέθηκαν εκπρόσωποι από τις πρεσβείες Ρωσίας, Κίνας και Σερβίας, πράγμα που οδήγησε την ΥΠΕΞ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης Μπ. Τούρκοβιτς να τους αποστείλει διαβήματα διαμαρτυρίας.
Την ίδια περίοδο έγινε δημοψήφισμα στη Σερβία για αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, που αποτελεί όρο για την ένταξη της Σερβίας στην ΕΕ, με μικρή συμμετοχή ( 30%), με το 60,45% να ψηφίζει υπέρ, με τη «Βουλή» όμως του προτεκτοράτου του Κοσσόβου να μην επιτρέπει να στηθούν κάλπες για να ψηφίσουν οι Σέρβοι Κοσοβάροι.
Εν τω μεταξύ, πυκνές είναι οι επαφές με φόντο εντεινόμενους ανταγωνισμούς και διεργασίες.
Στη Βόρεια Μακεδονία βρέθηκε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Κ. Πετκόφ, όπου με τον ομόλογό του της Βόρειας Μακεδονίας Ντ. Κοβατσέφσκι
ανήγγειλαν εντατικοποίηση διαλόγου για αναβάθμιση των διμερών σχέσεων.
Είχε προηγηθεί η αποδοχή από την Βουλγαρία του ονόματος της γειτονικής
της χώρας («Βόρεια Μακεδονία»), μετά τη ρηματική, διευκρινιστική διακοίνωση των Σκοπίων προς τον ΟΗΕ ότι η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» αναφέρεται στη νομική οντότητα της χώρας και όχι στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.
Προηγούμενα, η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας ανακοίνωσε χωρίς διευκρινίσεις ότι καθαιρέθηκε ο μέχρι πρότινος ειδικός εκπρόσωπός της στις συνομιλίες με τη Βουλγαρία, Βλ. Μπούτσκοφσκι, ενώ ο Ν. Ντιμιτρόφ, απερχόμενος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις, κατήγγειλε ότι αποκλείστηκε από το νέο κυβερνητικό σχήμα, εξαιτίας διαφωνιών του για τις διαπραγματεύσεις με τη Βουλγαρία. Προφανώς οι αντιθέσεις αυτές υποκρύπτουν αντιθέσεις όσον αφορά και τους προσανατολισμούς μερίδων της κυρίαρχης τάξης της χώρας.
Παρόμοιου χαρακτήρα είναι και οι σφοδρές αντιπαραθέσεις στο Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας, που πήραν επεισοδιακό χαρακτήρα, μεταξύ οπαδών του πρώην προέδρου του κόμματος και πρώην πρωθυπουργού της χώρας, Σ. Μπερίσα, και του σημερινού προέδρου του κόμματος, Λ. Μπάσα, που οδήγησε τελικά στην αποπομπή του Σαλί Μπερίσα, συνιδρυτή του κόμματος, πρώην Προέδρου και πρώην πρωθυπουργού της χώρας, και άλλων 8 στελεχών του κόμματος. Σημειώνεται ότι την άνοιξη οι ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει απαγόρευση εισόδου για τον Μπερίσα και την οικογένειά του, κατηγορώντας τον για εμπλοκή σε υποθέσεις διαφθοράς, κατάχρησης δημόσιου χρήματος, παρεμπόδισης «δημοκρατικών εξελίξεων» κλπ.
Την ίδια περίοδο, με εντυπωσιακό τρόπο πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη Ερντογάν στην Αλβανία, όπου εγκαινίασε κατοικίες για σεισμόπληκτους που κατασκευάστηκαν με χρηματοδότηση της Άγκυρας, επισκέφθηκε τζαμί, πραγματοποίησε ομιλία στην Αλβανική Βουλή και υπέγραψε επτά συμφωνίες συνεργασίας, εμπορικού, πολιτιστικού αλλά και στρατιωτικού περιεχομένου.
Ο Τούρκος Πρόεδρος εμφάνισε την Τουρκία ως μια από τις χώρες που μπορούν να «εγγυηθούν» την «ειρήνη» και την «ηρεμία» και αναφέρθηκε στην αξία των τουρκο-αλβανικών σχέσεων, λέγοντας ότι «η συμμαχία μας εντός του ΝΑΤΟ έχει σημαντική θέση για την ασφάλειά μας». Από πλευράς του ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, εξυμνώντας τον Ερντογάν, δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν αυτόν στη διεθνή πολιτική. Κάνει ό,τι λέει και λέει ό,τι κάνει»!!!
Επιπρόσθετα ο Τούρκος Πρόεδρος, υποδεχόμενος στην Κωνσταντινούπολη το Σέρβο ομόλογό του, Αλ. Βούτσιτς, δήλωσε ότι «συμφωνήσαμε να συναντηθούν οι ηγέτες Σέρβων, Κροατών και Βόσνιων και να λυθεί η κρίση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη», θέλοντας να εμφανιστεί και σαν «διαμεσολαβητής» και για το ζήτημα αυτό.
Είναι σαφές ότι Άγκυρα, μέσω και των κινήσεων αυτών και εν μέσω των εντεινόμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, επιδιώκει σταθερά να αναβαθμίσει περαιτέρω τη θέση της στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Η προσπάθειά της αυτή μάλιστα ενισχύεται και από την αναθέρμανση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, που φαίνεται να προκύπτει μετά την απόσυρση την υποστήριξής τους για το έργο του αγωγού EastMed Ελλάδας-Ισραήλ. Στα πλαίσια αυτά ο Ερντογάν προανήγγειλε επίσκεψη του Ισραηλινού Προέδρου στην Τουρκία.
Οι εξελίξεις αυτές αποδεικνύουν τις φρούδες ελπίδες της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και των κυβερνήσεών της για την ανάληψη μοναδικού ρόλου κολαούζου των ΗΠΑ στην περιοχή, οι οποίες προσαρμόζουν τις συμμαχίες τους με βάση τα στρατηγικά τους συμφέροντα, όπως απέδειξε και η πρόσφατη τραυματική εμπειρία των Κούρδων της Συρίας.
Το ρόλο που επιδιώκουν οι ΗΠΑ επιβεβαίωσε και ο υποψήφιος πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζωρτζ Τζέϊμς Τσούνης, κατά την επίσημη ακρόασή του από την Γερουσία, οποίος δεσμεύτηκε να προωθήσει «πρότζεκτ» για την περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένου του διασυνδετηρίου αγωγού με τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία, την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη. Μάλιστα για το θέμα της κινεζικής διείσδυσης στην Ελλάδα μέσω της επένδυσής τους στον Πειραιά, που τέθηκε από γερουσιαστές, κατηγόρησε το Πεκίνο, αναδεικνύοντας ακριβώς το ζήτημα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς και των υποδομών στην κίνηση εμπορευμάτων, ενεργειακών αποθεμάτων και πρώτων υλών.
Επιβεβαιώνονται για μια ακόμη φορά οι κίνδυνοι που εγκυμονούν οι εξελίξεις αυτές για το λαό μας και για τους λαούς της περιοχής και επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη η ανάγκη ανάπτυξης ενός κινήματος ενάντια στον πόλεμο, στον ιμπεριαλισμό και στα ντόπια στηρίγματά τους, για την εθνική ανεξαρτησία, για την ειρήνη, τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών.
Υποτέλεια και εθνικιστικά τυχοδιωκτικά καμώματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Κλιμακώνονται οι τουρκικές απειλές σε βάρος της κυριαρχίας Ελλάδας και Κύπρου. Οι καθημερινές εχθρικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων συνοδεύονται και από μπαράζ παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου ακόμα και υπερπτήσεων πάνω από νησιά του Αιγαίου με οπλισμένα πολεμικά αεροσκάφη. Ταυτόχρονα οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνές Ελλάδας και Κύπρου έχουν ουσιαστικά χαραχτεί με τις «προδιαγραφές» της «Γαλάζιας Πατρίδας» και την υποστήριξη των τουρκικών φρεγατών, που «διαφεντεύουν» στη Μεσόγειο και κύριο νομιμοποιητικό μοχλό το Τουρκολιβικό σύμφωνο. Το τελεσιγραφικό casus belli της Άγκυρας για το ενδεχόμενο επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, τώρα επεκτείνεται και για την περίπτωση «της παραβίασης του καθεστώτος της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου [καθώς σύμφωνα με το Τουρκικό ΥΠΕΞ] είναι συζητήσιμη και η κυριαρχία τους». Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας απειλεί με στρατιωτική εισβολή στα ελληνικά νησιά, όταν ισχυρίζεται ότι αυτά βρίσκονται «μέσα στο στόμα μας» ή ότι σ’ αυτά μπορούν να φτάσουν κολυμπώντας.
Αρχικά η Τουρκία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι οι βραχονησίδες δεν περιλαμβάνονται στις συμφωνίες και κατά συνέπεια, είναι αμφισβητήσιμη η κυριότητά τους, δηλαδή η κυριαρχία της Ελλάδας πάνω σε αυτές. Στη συνέχεια διεκδίκησε την τουρκική κυριαρχία των βραχονησίδων. Και τώρα φτάνει στο σημείο να αμφισβητεί ανοιχτά -με επιστολές στον ΟΗΕ- την κυριαρχία των ελληνικών νησιών, κατοικημένων και μεγάλων. Αντίστοιχα στην Κύπρο, χωρίς να κάνει βήμα πίσω για τη λύση δυο κρατών και το άνοιγμα της Αμμόχωστου, επιστρέφει στην τακτική των εντάσεων επί του πεδίου καθώς βάζει και πάλι στο στόχαστρο το ερευνητικό σκάφος Nautical Geo, θέλοντας να επιβάλει στην πράξη μονομερώς τα αυθαίρετα όρια της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Την ίδια ώρα ο Ερντογάν επιδίδεται σε διπλωματικές μεθοδεύσεις για «απευθείας εποικοδομητικό διάλογο», ώστε να φανεί συναινετικός στη Δύση και ταυτόχρονα να επιβάλει, με την πίεση θερμού επεισοδίου, τη δική του ατζέντα διαπραγματεύσεων νομιμοποιώντας έτσι το σύνολο των επεκτατικών διεκδικήσεων της Άγκυρας.
Οι τουρκικές πιέσεις ενθαρρύνονται και από την πολιτική υποτέλειας
και σοβινισμού που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσες, πολιτική που αντί
για εκτόνωση οδηγεί σε αναπαραγωγή της έντασης και όξυνση της
κατάστασης. Η εκτόνωση της έντασης ξεκινώντας από το Ελσίνκι και τη
Μαδρίτη, φτάνει στις πρόσφατες άτυπες συνομιλίες για το Κυπριακό, τον
μηχανισμό ελληνοτουρκικού διαλόγου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και την
επανεκκίνηση των άκαρπων διμερών διερευνητικών επαφών, που δίνουν το
πρόσχημα στον Μπορέλ να διαπιστώνει ότι «οι εντάσεις με την Τουρκία στην
Ανατολική Μεσόγειο τείνουν να εκτονωθούν φέτος (το 2021)» και στο Στέιτ
Ντιπάρτμεντ με το πρόσφατο άτυπο έγγραφο ενταφιασμού τού East Med να
κόπτεται δήθεν για την αποφυγή «δημιουργίας εντάσεων στην περιοχή». Η
ιμπεριαλιστική πολιτική, είτε με τη μορφή της επιδιαιτησίας είτε των
«ίσων αποστάσεων», έχει σαν στόχο την υπόθαλψη των ελληνοτουρκικών
αντιθέσεων -με μόνο όριο την αποφυγή ενός ρήγματος στη νοτιοανατολική
πτέρυγα του ΝΑΤΟ- έτσι ώστε να διατηρείται ο ιμπεριαλιστικός έλεγχος σε
Ελλάδα και Τουρκία.
Η πολιτική της υποτέλειας και της εναπόθεσης της
επίλυσης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις
οδηγεί στην «εξαγορά» της εύνοιας των ιμπεριαλιστών με την αγορά
πανάκριβου εξοπλισμού, που φορτώνεται στις πλάτες του λαού και
αναπαράγει αλυσιδωτά αδιέξοδα.
Οι πρόσφατες δηλώσεις Ροζάκη, για διαπραγμάτευση της επέκτασης θαλάσσιας κυριαρχίας αντί για 12 στα 10 ναυτικά μίλια ή και λιγότερα επαναφέρουν στο προσκήνιο την κυρίαρχη κατεύθυνση της επιδιαιτησίας στη Χάγη. Επαναφέρουν επίσης και την αλησμόνητη προτροπή του Κοτζιά να μην είμαστε «μοναχοφάηδες» στον πλούτο της Μεσογείου αλλά και τους προβληματισμούς, που ταλανίζουν το εσωτερικό της δεξιάς που συνοψίζει η διατύπωση Σαμαρά ότι «δεν κάνουμε διάλογο με ληστές».
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
