Έχουν κηρύξει σιγή! Μπροστά στην ψήφιση του προϋπολογισμού να οργανώσουμε απεργιακή κινητοποίηση
Είναι η πρώτη χρονιά εδώ και δεκαετίες που η ΑΔΕΔΥ δεν προχωράει ούτε καν στην «καθιερωμένη» απεργία για τον προϋπολογισμό.
Γενικώς σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο, η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει απεργιακή σιωπή. Με ευθύνη όλων των παρατάξεων από τη ΔΑΚΕ και τη ΔΗΣΥ μέχρι τη Συνδικαλιστική Ανατροπή, την Προοπτική (ΣΥΡΙΖΑ) και το ΠΑΜΕ, η ΑΔΕΔΥ έχει βυθιστεί στην απόλυτη απραξία.
Αποκαλυπτικά για τις προθέσεις όλων, ήταν τα όσα συνέβησαν στο Γενικό Συμβούλιο της 4ης Οκτώβρη. Σε μια περίοδο που οι συνθήκες και οι αγωνιστικές διαθέσεις (κατάσταση στο ΕΣΥ και αναστολές στην υγεία, απεργία αποχή και δικαστικές αποφάσεις στην εκπαίδευση, νόμος Χατζηδάκη κλπ) επέβαλαν και ευνοούσαν την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, η ΑΔΕΔΥ έμεινε χωρίς πρόγραμμα δράσης. Καμία παράταξη από αυτές δεν είχε πρόταση για απεργία και καμία δεν ψήφισε αυτές που κατατέθηκαν από Παρεμβάσεις και ΜΕΤΑ.
Τα πράγματα είναι καθαρά. Εάν δεν βρήκαν στις αρχές Οκτώβρη τους λόγους και τις προϋποθέσεις για να καταθέσουν απεργιακό πρόγραμμα δράσης όλοι αυτοί, τότε δεν θα βρουν ποτέ. Πίσω από δεκάρικους για το νόμο Χατζηδάκη (τη στιγμή που οι διατάξεις του για την απαγόρευση των απεργιών εφαρμόζονταν στην πιο ακραία εκδοχή τους) και τα σχέδια για συνδικαλιστικό τουρισμό στην Καλαμάτα, επιχείρησαν να κρύψουν την απεργιακή αφωνία τους.
Τόσο τους στοίχισε το πρόγραμμα δράσης της ΑΔΕΔΥ που βγήκε πέρσι τέτοιο καιρό. Και που με τους απεργιακούς σταθμούς που έβαλε αποτέλεσε το έναυσμα για το σπάσιμο της πολιτικής του ζόφου και των απαγορεύσεων. Ένα πρόγραμμα που μετατράπηκε σε βαρίδι για όλες τις δυνάμεις της ΑΔΕΔΥ από τη ΔΗΣΥ μέχρι το ΠΑΜΕ.
Και το ΠΑΜΕ το μόνο που έχει να επιδείξει όλους αυτούς τους μήνες είναι… λόγια και απογευματινά συλλαλητήρια. Μετά και την κωλοτούμπα του Ιούνη, που στο όνομα της ενότητας με τη ΓΣΕΕ(!) ακύρωσε την απεργία της 3/6, όλο αυτό το διάστημα έχει κηρύξει απεργιακή σιγή. Και την ίδια στιγμή που στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ δεν ήθελε κανένα πρόγραμμα δράσης και καμία απεργία, καλούσε σε πανελλαδικό συντονισμό στο Σπόρτινγκ. Συντονισμό στο λεκτικό βερμπαλισμό και την απεργιακή απραξία.
Έτσι, αφήνοντας το χρόνο να κυλάει πάντα υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής, κατάπιαν ακόμη και αυτή την απεργία του Δεκέμβρη, για την οποία όλοι αυτοί μίλησαν στη Καλαμάτα. Για να έρθουν μετά οι ίδιοι στην τελευταία ΕΕ της ΑΔΕΔΥ να «κρίνουν» ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για την πραγματοποίησή της!
Στην πιο κρίσιμη φάση της μεταπολιτευτικής ιστορίας, με την επιβολή μιας σαρωτικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα, με απολυμένους στο ΕΣΥ και με μια εγκληματική πολιτική στο μέτωπο της πανδημίας, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να κηρύξει το τέλος των συνδικάτων και της απεργίας, οι βασικές δυνάμεις εγκαταλείπουν ακόμη και την απεργία ενάντια στο φετινό προϋπολογισμό! Έναν προϋπολογισμό που δεν θα μπορούσε να είναι και δεν είναι τίποτα λιγότερο από το επιστέγασμα αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
Οι ευθύνες πλέον είναι ιστορικές για όλους αυτούς που, με παιχνίδια ρόλων, οδήγησαν τη συνομοσπονδία και τις ομοσπονδίες σε αφωνία αυτούς τους κρίσιμους μήνες. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αδράνεια.
Πρέπει να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα να υπάρξει απεργιακή κινητοποίηση για τον προϋπολογισμό και με αφορμή αυτόν.
Αφού εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα να υπάρξουν αποφάσεις τριτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργάνων, να κάνουμε τα πάντα ώστε με αποφάσεις πρωτοβάθμιων να πάμε σε κινητοποίηση με στάσεις εργασίας την Πέμπτη (16/12) ή την Παρασκευή (17/12) στις 12:00, με συγκεντρώσεις και πορείες.
Τα απογευματινά συλλαλητήρια πλέον δεν είναι τίποτε άλλο από ασκήσεις εκτόνωσης και φυγής από την ανάγκη των καιρών. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανοχή σε αυτή την τακτική.
Πετράκης Βασίλης, μέλος της ΕΡΓΑΣ και του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ
