Δύσκολος ο ρόλος των λακέδων του ιμπεριαλισμού
Εντείνονται οι πιέσεις ΗΠΑ-ΕΕ
Ανοιχτά είναι όλα τα σενάρια στη γειτονική πΓΔΜ - αλλά και στη χώρα μας, μετά την παραίτηση Κοτζιά - με το πολιτικό σκηνικό να εμφανίζεται ιδιαίτερα ρευστό και τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ, να δίνει «μάχη» στη Βουλή για να καταφέρει να συγκεντρώσει την απαιτούμενη στήριξη.
Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από ΝΑΤΟ και ΕΕ με απειλές, υποσχέσεις, εκβιασμούς, αλλά και με προβλέψεις για ενδεχόμενο νέου πολέμου στα Βαλκάνια, πιέζουν σκληρά για την ολοκλήρωση της συμφωνίας των Πρεσπών.
Το Στέητ Ντηπάρτμεντ, μετά τους εκβιασμούς προς τον λαό και την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας πριν από το δημοψήφισμα, τραβά τώρα, με ένα προκλητικό τρόπο, το «αυτί» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης VMRO-DPMNE, για το γεγονός ότι εναντιώνεται στη συμφωνία των Πρεσπών. Ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης, Γουές Μίτσελ, με επιστολή του, ζητά από το VMRO να αφήσει τους βουλευτές του να ψηφίσουν ελεύθερα και κατά συνείδηση, λέγοντας ωμά και κυνικά «Είναι η καλύτερη συμφωνία»... «Έχουμε απογοητευτεί από την ηγεσία»!!!
Ο Γερμανός επίτροπος της ΕΕ για τη Διεύρυνση, Γιοχάνες Χαν, κλιμάκωσε τις πιέσεις στους βουλευτές του αντιπολιτευόμενου VMRO-DPMNE, καλώντας τους να δείξουν «με έργα, όχι μόνο με λόγια» πως στηρίζουν την ένταξη της χώρας τους σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΡΡ) στο οποίο ανήκει, άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο να διωχθεί από τους κόλπους του «εάν επιμείνει στη μη εποικοδομητική στάση που δείχνει απέναντι στη συμφωνία των Πρεσπών». Στο ίδιο κλίμα εντάσσεται και η επιστολή που απέστειλε μετά το δημοψήφισμα η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, στον πρωθυπουργό Ζ. Ζάεφ.
Οι εξελίξεις αυτές διαγράφονται στο φόντο της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως αποκαλυπτικά σχολιάζονται σε δημοσίευμα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης»: «Τα κατασκοπευτικά τεχνάσματα των ΗΠΑ και η σθεναρή διπλωματία εκθέτουν τη ρωσική υπονόμευση ψηφοφορίας-κλειδί στα Βαλκάνια», που κατονομάζει τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, ως τον «άνθρωπο του Κρεμλίνου στην Ελλάδα». Το ίδιο δημοσίευμα παρουσιάζει ως «νίκη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ την απέλαση των Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα».
Ο Ζάεφ με διατυπώσεις του είδους «Το όνομα της Μακεδονίας δεν αλλάζει, απλά συμπληρώνεται», με ελιγμούς και κινήσεις απελπισίας (άφησε ελεύθερους δυο βουλευτές του VMRO που βρίσκονταν σε κατ´ οίκον περιορισμό λόγω της συμμετοχής τους στα επεισόδια της 27ης Απριλίου 2017), λέγεται ότι έχει εξασφαλίσει κάποιες ψήφους αντιπολιτευόμενων βουλευτών, απέχει όμως αρκετά από τον επιδιωκόμενο στόχο, ενώ εντείνονται οι φήμες για έξοδο του VMRO από την όλη διαδικασία.
Ανεξάρτητα πάντως από το δημοψήφισμα ή την έκβαση που θα έχουν τα παζάρια στη Βουλή των Σκοπίων, οι επίσημες διαπραγματεύσεις της πΓΔΜ στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες θα ξεκινήσουν την επόμενη βδομάδα, στις 18 και 19 Οκτώβρη.
Σε κρίση και η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου
Οι εσωτερικές αντιθέσεις και για το ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών, που εκφράστηκαν σε ένα υπουργικό συμβούλιο, το οποίο συγκλήθηκε ακριβώς για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις του εμφυλίου που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, οδήγησε τελικά στην παραίτηση Κοτζιά, επί 3,5χρόνια Υπουργού Εξωτερικών. Φαίνεται τελικά ότι για τον Τσίπρα προέχει η πάση θυσία παράταση της θητείας της κυβέρνησης - και στα πλαίσια αυτά - όπως με μακιαβελικό τρόπο απεμάκρυνε άλλους συνεργάτες του, π.χ. τον Φίλη στην αντιπαράθεσή του με τον Ιερώνυμο, απεμάκρυνε και τον Κοτζιά για χάρη του Καμμένου.
Ο Τσίπρας, ζητώντας αγωνιωδώς τη δέσμευση από τους υπουργούς του ότι δεν θα ρίξουν την κυβέρνησή του και παίρνοντας τη σχετική διαβεβαίωση από τον Πρόεδρο των ΑΝΕΛ και υπουργό Άμυνας, Π. Καμμένο, όχι μόνον δεν κάλυψε τον Κοτζιά στην κόντρα του με τον τελευταίο, αλλά με την κυνική δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου «Το τρένο της κυβέρνησης προχωρά σταθερά και θα φτάσει στον προορισμό του. Από κει και πέρα όποιος δεν θέλει να φτάσει στον προορισμό του ή όποιος δυσφορεί στη διαδρομή, τότε μπορεί να κατέβει από το τρένο», τον έθεσε εκτός νυμφώνος. Πιστός στις δεσμεύσεις του έναντι των εντολέων του (ΗΠΑ-ΕΕ), ανέλαβε ο ίδιος το ΥΠ.ΕΞ. για να ολοκληρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αρχιτέκτονας της οποίας ήταν ο αποπεμφθείς Κοτζιάς και πολέμιός της ο παραμένων Καμμένος!!!
Ένας Καμμένος που στις ΗΠΑ μιλάει για ένα θέμα που υπόκειται στην αρμοδιότητα άλλου υπουργείου, και ενώ εξελίσσεται η διαδικασία για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, προτείνει «Plan B για την πΓΔΜ», με την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα, πΓΔΜ, Αλβανία, Βουλγαρία και σε μεταγενέστερο επίπεδο και με τη Σερβία. Ένας Καμμένος, που ανεβάζοντας τις πολιτικές μετοχές του στους κύκλους της Ουάσιγκτον σαν εφεδρεία για μελλοντική χρήση, «τα δίνει όλα» στους Αμερικάνους, ζητώντας από τις ΗΠΑ να αναπτύξουν στρατιωτικές δυνάμεις «σε μία πιο μόνιμη βάση όχι μόνο στον Κόλπο της Σούδας, αλλά επίσης στον Βόλο, στη Λάρισα και στην Αλεξανδρούπολη και - γιατί όχι; - στο μέλλον και στην Κάρπαθο», μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια απέραντη αμερικανική στρατιωτική βάση. Μάλιστα τόνισε πως ο κ. Τσίπρας ήταν ενήμερος για την πρότασή του, ωστόσο δεν την εγκρίνει.
Κατόπιν αυτών δεν είναι άνευ λόγου η αναφορά στην Ανακοίνωση του Αμερικάνικου υπουργείου Άμυνας που «Ευχαρίστησε επίσης τον Έλληνα υπουργό Άμυνας για τις πρόσφατες ενέργειες της χώρας του για την καταπολέμηση των ρωσικών κακοήθων δραστηριοτήτων στην περιοχή και οι δύο συμφώνησαν να συνεχίσουν να κρατούν τη Ρωσία υπεύθυνη (των πράξεών της)».
Αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο επικίνδυνος και τυχοδιωκτικός του ρόλος, που πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι, προκειμένου να μην περάσει η συμφωνία για το Σκοπιανό, «θα ρίξει την κυβέρνηση, πριν κατατεθεί...» και που έβαζε το ονοματολογικό της γείτονος ως «νούμερο 1» ζήτημα, ενώ το κύριο γι’ αυτόν τον ψευτοπατριώτη είναι ότι «Η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση και μπορεί να γίνει η πόρτα των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή», «για να αναχαιτιστεί η ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια».
Είναι βέβαια υποκριτική η «γκρίνια» στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τις κινήσεις Καμμένου, που τον καταδίκασαν για το «Plan B» και όχι για τις νέες βάσεις που υποσχέθηκε στους Αμερικάνους, γιατί και το δικό τους «Plan A» ή μάλλον το μοναδικό τους πλάνο και η κεντρική πολιτική της κυβέρνησής τους, όπως αυτή εκφράστηκε πέρυσι από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στον «διαβολικά καλό» Τραμπ, είναι η προσήλωση και η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή, με την προσφορά κάθε δυνατής διπλωματικής και επιχειρησιακής υποστήριξης σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
Η συμφωνία των Πρεσπών, που προσυπέγραψαν οι δυο υποτελείς κυβερνήσεις της Ελλάδας και της πΓΔΜ, κάτω από την μπαγκέτα των ΗΠΑ, συναντά μεγάλα προβλήματα και στις δυο χώρες και γίνεται καταλύτης πολιτικών εξελίξεων. Η κρίση στο κυβερνητικό στρατόπεδο σοβεί, η εισήγηση του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, για πρώτη φορά, δεν έγινε «ανοιχτή», δηλαδή σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, η προγραμματισμένη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ υπό τη νέα της σύνθεση αναβλήθηκε, χωρίς να ανακοινωθεί πότε θα συγκληθεί, και το κόμμα των ΑΝΕΛ τελεί υπό διάλυση, με βουλευτές (Παπαχριστόπουλο κλπ) και υπουργούς (Κουντουρά, Κουίκ) να δηλώνουν ανοιχτά ότι θα ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών, μια κατάσταση που ξαναζεσταίνει τους σχεδιασμούς αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, καθώς ήδη έχουν εκδηλωθεί οι «πρόθυμοι» να συνδράμουν την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή, εφόσον κάποιοι ΑΝΕΛ επιμείνουν στην άρνησή τους να την ψηφίσουν. Για τον λόγο αυτό από πλευράς κυβέρνησης αναπαράγεται χωρίς επιτυχία το σενάριο για «σχέδιο αποσταθεροποίησης», που είχε χρησιμοποιηθεί από το καλοκαίρι.
Από την πλευρά της η ΝΔ βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει δημαγωγικά για «διγλωσσία» στην κυβέρνηση, για τον «κυνικό θίασο που κυβερνά βρίσκεται πια σε αποσύνθεση», δηλώνοντας σταθερά την Ευρωατλαντική της προσήλωση.
Οι απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα και πΓΔΜ, τα σενάρια για ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, τα σχέδια για «μεγάλη Αλβανία» με τη διακηρυχθείσα κατάργηση συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου, η πόλωση στο Μαυροβούνιο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου ο επανεκλεγείς φιλορώσος ηγέτης του σερβικού τομέα, Μίλοραντ Ντόντικ, προειδοποίησε μουσουλμάνους και Κροάτες ότι θα προχωρήσει σε απόσχιση αν αναγνωριστεί το Κοσσυφοπέδιο, θα αναγνωρίσει την Κριμαία ως τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και θα αποτρέψει την ένταξη της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης στο ΝΑΤΟ, κινήσεις που υποκινούνται ανοιχτά από ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις, συνδυαζόμενες με τον ανταγωνισμό τους στην ευρύτερη περιοχή, επιβεβαιώνουν ότι στην περιοχή των Βαλκανίων ξανασυσσωρεύεται πολύ εύφλεκτο υλικό, με τους κινδύνους να αυξάνουν για τους λαούς της περιοχής, πράγμα που παραδέχτηκε και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιούνκερ («Δεν θέλω να δω τον πόλεμο να επιστρέφει στα Βαλκάνια, άρα χρειάζεται να κάνουμε ένα άνοιγμα προς αυτά»), αντιστρέφοντας όμως την πραγματικότητα, αφού η ΕΕ μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνέβαλε στο διαμελισμό και στο μακελειό των λαών της Γιουγκοσλαβίας.
