Σε μια περίοδο όπου τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εξατμιστεί με την ένταση να υποβόσκει και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας να αναβάλλεται για ένα χρόνο, προετοιμάζεται η νέα συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη την προσεχή εβδομάδα (σσ. ορίστηκε για την Τρίτη 23/9). Επέστρεψαν οι παραβιάσεις στο Αιγαίο μετά από 30 μήνες και ενώ ποτέ δεν έλειψαν οι εκατέρωθεν διαδοχικές στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο και οι ΝAVTEX και αντιNAVTEX.

Ο Ερντογάν οραματίζεται τον «αιώνα της Τουρκίας» και διακηρύσσει ρεβανσιστικά πως «η νίκη της 30ής Αυγούστου, με την οποία κατατροπώσαμε τις στρατιές κατοχής και ματαιώσαμε τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, μαζί και με την επιθυμία μας για ανεξαρτησία, αποτέλεσε μια διαχρονική σφραγίδα που επισφράγισε την αιώνια παρουσία μας σε αυτά τα εδάφη». Στο ίδιο μοτίβο συνεχίζει ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, Φιντάν, που προειδοποίησε την Ελλάδα «να μην ανοίγει την πόρτα σε κρίσεις που ίσως έχουν γεωστρατηγικό κόστος» και ο εκπρόσωπος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, Τσελίκ, απείλησε «κανείς δεν πρέπει να επιδιώκει λανθασμένες ενέργειες στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο ή αλλού», καθώς «αυτά τα ζητήματα δεν πρέπει να αφήνονται στο πεδίο της συζήτησης». Και σαν μέτρο εφαρμογής, στο πεδίο, αυτής της γραμμής η Τουρκία έκδωσε NAVTEX ανακοινώνοντας την πρόθεση διεξαγωγής επιστημονικών ερευνών από το «Πίρι Ρέις» στο κέντρο του Αιγαίου, από τις 15/9 και για το επόμενο δεκαήμερο.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση της ΝΔ παραμένει προσκολλημένη στον «διάλογο» ελπίζοντας στην εύνοια των ισχυρών δυτικών «προστατών» της. Ο οσφυοκάμπτης Γεραπετρίτης προβλέπει εξελίξεις από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν αφού «κάθε φορά που βρίσκονται παράγεται μία σοβαρή είδηση». Πρακτικά με κάθε «φιλική» συνάντηση κορυφής η Άγκυρα κερδίζει άμεσα οφέλη από τις «επικαιροποιημένες» διεκδικήσεις της, ενώ το κρίσιμο θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ παραπέμπεται στις καλένδες του Διεθνούς Δικαστηρίου. Είναι ενδεικτικές οι κινήσεις για την ένταξη της Τουρκίας στο SAFE, όπου ήδη έχει κάνει αίτηση ζητώντας χαμηλότοκα ευρωπαϊκά δάνεια ύψους 150 δισ. €. Παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα προγράμματα εξοπλισμού της Ευρώπης μέσω διμερών συνεργασιών με τις πιο ισχυρές βιομηχανίες, διεκδικεί την απρόσκοπτη συμμετοχή της. Ενώ ο Μητσοτάκης επαναλαμβάνει με στόμφο ότι όσο υπάρχει το casus belli, η Ελλάδα θα μπλοκάρει τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE, ο ΝΑΤΟϊκός Ρούτε απαιτεί από τις Βρυξέλλες την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα.

Η πολύπλευρη διεθνής στήριξη του Ερντογάν από τη Δύση -υπέρμαχο της Δημοκρατίας- αλλά και την Ανατολή (BRICS, SCO), Μουσουλμανικές και Αραβικές χώρες, στρώνει το δρόμο για την καταπάτηση των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν μέσω της ελεγχόμενης από αυτόν δικαιοσύνης παύει εκλεγμένες τοπικές αρχές της αντιπολίτευσης και τις αντικαθιστά με δικούς του επιτρόπους. Και ενώ προβάλλει σαν ιστορική επιτυχία τον αφοπλισμό του PKK, εξακολουθεί να κρατάει έγκλειστους τους πολιτικούς (και πρώτα – πρώτα ηγετικά στελέχη και βουλευτές του φιλοκουρδικού κόμματος) που έχουν κατηγορηθεί για συνεργασία με τους Κούρδους «τρομοκράτες». Μετά το πραξικόπημα στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Δήμαρχος της πόλης και κύριος πολιτικός του αντίπαλος, Ιμάμογλου, βρίσκεται στη φυλακή, έρχεται η σειρά και του αρχηγού της αντιπολίτευσης, όπου δικαστήριο της Άγκυρας θα κρίνει αν θα ακυρώσει τα αποτελέσματα του συνεδρίου του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP), τον Νοέμβριο του 2023, στο οποίο εξελέγη ο Οζέλ, επικαλούμενο ισχυρισμούς περί νοθείας στην ψηφοφορία.

Η ελληνική κυριαρχία στα χέρια της Chevron

Στο μεταξύ ο Μητσοτάκης και οι κολαούζοι του πανηγυρίζουν καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες για την «πολύ σημαντική εξέλιξη στα ενεργειακά», αλλά και τη «de facto αναγνώριση των αδιαμφισβήτητων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» με τη συμμετοχή της κοινοπραξίας «Chevron» – «Helleniq Energy» στο διεθνή διαγωνισμό για τα θαλάσσια «οικόπεδα» νότια της Κρήτης. Δήλωση Έλληνα πρωθυπουργού που αποτελεί κορωνίδα υποτέλειας αφού αποδέχεται τον καθοριστικό ρόλο της «Chevron» για τη διασφάλιση της ελληνικής κυριαρχίας. Κανείς και πουθενά δεν αναφέρεται στους όρους του διεθνούς διαγωνισμού. Όλα για τον αμερικάνικο κολοσσό. Με τέτοιες εκβιαστικές μεθοδεύσεις οι ΗΠΑ αποκλείουν τους ανταγωνιστές τους και ύστερα κομπάζουν ότι «οι ΗΠΑ είναι πλέον ο μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG στον κόσμο».

Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η πρόσφατη επίσκεψη στο Μαξίμου του υπουργού Εσωτερικών των ΗΠΑ και επικεφαλής του Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας του Λευκού Οίκου, Μπέργκαμ, με κεντρικό θέμα το ρόλο της Ελλάδας σαν «πύλη εισόδου» των εξαγωγών αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) προς τις αγορές των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης, και ιδιαίτερα της Ουκρανίας ενισχύοντας παραπέρα τον αποκλεισμό της Ευρώπης από τις ρωσικές πηγές με την ανάλογη αύξηση του αμερικανικού LNG.

Δεν είναι τυχαίο ότι η «Chevron» ενδιαφέρεται και για τα αντικριστά Λιβυκά θαλάσσια τμήματα, δίνοντας ελπίδες στον Γεραπετρίτη που διαπιστώνει ότι «Θα έχουμε πάρα πολύ άμεσα την έναρξη των συζητήσεων των τεχνικών επιτροπών για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών» με τη Λιβύη. Ωστόσο, παρά τις πολλαπλές επαφές με τις δυο πλευρές της Λιβύης, οι προβλέψεις του (στην ίδια συνέντευξη) για την ελαχιστοποίηση των μεταναστευτικών ροών από τη Λιβύη διαψεύστηκαν με την άφιξη στην Κρήτη εκατοντάδων μεταναστών.

Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που συνομιλεί και με τις δυο πλευρές της Λιβύης, αλλά και η Τουρκία που βρίσκεται σε επαφή και με τις δυο πλευρές της διαιρεμένης χώρας. Στα πλαίσια αυτά ο Ερντογάν ασκεί πιέσεις για την επικύρωση και από τη Βεγγάζη του τουρκολιβυκού μνημονίου. Γι’ αυτό και πιέζει ώστε η επικύρωση από το λιβυκό κοινοβούλιο, που εδρεύει στη Βεγγάζη, να «αποτελέσει σημαντικό επίτευγμα του Διεθνούς Δικαίου», ενισχύοντας προφανώς τις θέσεις της Άγκυρας για την εξάλειψη της νησιωτικής παραμέτρου στην οριοθέτηση της ΑΟΖ κάθε χώρας.

Η Κύπρος στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών

Παρά τους λεονταρισμούς και διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι το περιβόητο καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου Ελλάδας (GSI) θα προχωρήσει «το αμέσως επόμενο διάστημα», το έργο βρίσκεται στον αέρα κάτω από τις αντιδράσεις της Τουρκίας, που διεκδικεί πρωτεύοντα λόγο και ρόλο σε κάθε δραστηριότητα που εξελίσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα ταπεινωτικά επεισόδια σε Κάσσο, Λασίθι και Κύπρο δεν μπορούν να ξεχαστούν, όσο και αν ο Γεραπετρίτης επαναλαμβάνει ότι η χώρα αποτελεί «ευρωπαϊκό ενεργειακό κόμβο».

Την ίδια στιγμή φαίνεται να προετοιμάζεται ο πλήρης ενταφιασμός του εγχειρήματος και προκειμένου να συγκαλυφθούν οι κυβερνητικές ευθύνες αναζητούνται προσχήματα. Αυτά φαίνεται ότι αναζητούνται στη Λευκωσία η οποία εκφράζει επιφυλάξεις τόσο για τη «βιωσιμότητα» του έργου όσο και για οικονομικά σκάνδαλα. Ο Χριστοδουλίδης αφήνει δημόσια να εννοηθεί πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ΑΔΜΗΕ ελέγχονται για απάτη από την ευρωπαϊκή εισαγγελία για το καλώδιο. Ταυτόχρονα κυπριακά δημοσιεύματα στοχοποιούν μέλος της οικογένειας Γεραπετρίτη για την εμπλοκή του στην υπόθεση, με τον Γεραπετρίτη να απειλεί με προσφυγή στη δικαιοσύνη αποδίδοντας τις κυπριακές αντιδράσεις στα ντόπια συμφέροντα που θα έχουν απώλειες από τη λειτουργία του καλωδίου.

Η έτσι και αλλιώς βαλτωμένη υπόθεση της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας Κύπρου προκαλεί τριγμούς στις σχέσεις Αθήνας – Λευκωσίας, ενώ έχει διχάσει και την κυπριακή κυβέρνηση. Ο υπουργός οικονομικών της Κύπρου, Κεραυνός, αμφισβητεί ολοκληρωτικά το έργο. Από την άλλη μεριά ο υπουργός Ενέργειας, Παπαναστασίου, θεωρεί το έργο υλοποιήσιμο, με τον πρόεδρο, Χριστοδουλίδη, να παραμένει άβουλος.

Η «λύση» παραπέμπεται στη Νέα Υόρκη όπου θα πραγματοποιηθούν διμερείς επαφές μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας και κύρια διαβουλεύσεις με τα μεγάλα υπερατλαντικά αφεντικά που θα καθορίσουν τις εξελίξεις. Σ’ αυτό το φόντο θα πραγματοποιηθεί και η επόμενη άτυπη πενταμερής για το Κυπριακό, όπου οι προσδοκίες είναι κάτι λιγότερο από χαμηλές, με δεδομένη την επιμονή της Άγκυρας για τη λύση των δύο κρατών και την εκλογική (19/ Οκτώβρη) εκκρεμότητα στα Κατεχόμενα.

Στις συνθήκες πολεμικής έντασης και ανακατατάξεων στη Μέση Ανατολή το νησί παίρνει ολοένα και περισσότερο τα χαρακτηριστικά του αβύθιστου αεροπλανοφόρου, βάσης ελέγχου και εξόρμησης ιμπεριαλιστών και περιφερειακών δυνάμεων (Τουρκία και Ισραήλ).

Οι βρετανικές βάσεις, οι λιμενικές διευκολύνσεις σε Γάλλους και Νατοϊκούς και τα κυπριακά αεροδρόμια αποτελούν σημεία ανεφοδιασμού και γκανγκστερικών εξορμήσεων ενάντια στους αραβικούς λαούς.

Ταυτόχρονα η Κύπρος βρίσκεται στη διάθεση της στρατιωτικοπολεμικής μηχανής των ισραηλινών φασιστών. Σύμφωνα με τουρκικά ΜΜΕ, το Ισραήλ παράδωσε πρόσφατα τη δεύτερη παρτίδα πυραύλων για το σύστημα αεράμυνας «Iron Dome» (Σιδερένιος Θόλος) που παραγγέλθηκε από την Κύπρο. Η παράδοση πραγματοποιήθηκε αθόρυβα κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι πύραυλοι φέρεται πως θα αναπτυχθούν γύρω από την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο. Αυτονόητο είναι ότι τον έλεγχο του συστήματος έχουν οι σιωνιστές.

Η εξοπλιστικός οργασμός στο νησί συμπληρώνεται και με τη στρατιωτική ενίσχυση του Αττίλα. Μετά τη λειτουργία βάσης drones στα Κατεχόμενα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν, ότι η Άγκυρα προχώρησε στο διπλασιασμό των στρατιωτών με τον αριθμό τους να φτάνει τις 100 χιλιάδες σαν απάντηση στη συνεργασία της Λευκωσίας με Ισραήλ και ΗΠΑ.

Οι Αμερικάνοι μετά την άρση του εμπάργκο όπλων προχωρούν εντατικά στην κατασκευή κάθε λογής στρατιωτικών υποδομών. Τελευταία προχωρούν στην κατασκευή μεγάλου ελικοδρομίου, ενώ σχεδιάζουν για τον επόμενο χρόνο έργα επέκτασης και αναβάθμισης στο Μαρί, σε χερσαίο και θαλάσσιο χώρο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορεί «να εξυπηρετεί και να παρέχει διευκολύνσεις σε πλοία του Πολεμικού Ναυτικού ξένων χωρών», σύμφωνα με αμερικανικές πηγές.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

e-prologos.gr