Γρήγορη αναζήτηση

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ -Ε.Ε.- ΔΝΤ (Άρθρο της εφημερίδας ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ)

Η ΑΓΡΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ-Βαριά αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος

 Το πολυθρύλητο Eurogroup της 24ης Μάη τελείωσε χωρίς τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις των κυβερνητικών για το «κλείσιμο της αξιολόγησης» και τη «ρύθμιση» του χρέους.
Αντ’ αυτών, η συγκυβέρνηση εισέπραξε ένα κατεβατό υποσημειώσεων και αστερίσκων που παραπέμπουν σε νέες δεσμεύσεις, αλλά και τη μετατροπή της πολυαναμενόμενης δόσης των 10,3 δις €, σε τρίμματα υποδόσεων.
   Η απόφαση των επικυρίαρχων για το «κλείσιμο της αξιολόγησης», είναι ξεκάθαρη: «Μετά την πλήρη εφαρμογή όλων των προαπαιτούμενων και υπό την αίρεση της έγκρισης από τα εθνικά κοινοβούλια, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) αναμένεται να εγκρίνει το συμπληρωματικό μνημόνιο (Memorandum of Understanding - MoU) και τη δεύτερη δόση του προγράμματος». Κοντολογίς, η «αξιολόγηση» όχι μόνο δεν κλείνει αν δεν υπάρξουν εφαρμοστικοί νόμοι, αλλά προστίθενται και νέα ισοδύναμα μέτρα, προκειμένου να «διορθωθούν», δήθεν, κάποιες «αδικίες». Όπως είναι το προφανές, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της δόσης (7,5 δις € κατά τα τέλη Ιούνη), και αφού πρώτα μπουν σε εφαρμογή όλα τα «προαπαιτούμενα» (ιδιωτικοποιήσεις, εταιρική διακυβέρνηση στις τρά­πεζες, Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσό­δων, Ενεργειακά, κ.α.), θα κατευθυνθεί εξ ολοκλήρου προς τους δανειστές-τοκογλύφους, από τους οποίους άλλωστε στήθηκε και η φάρσα της «ολοκλήρωσης της αξιολόγησης». 

    Η δεύτερη υποδόση των 2,8 δις €,  θα είναι διαθέσιμη από το Σεπτέμβριο και τα ποσά θα εκταμιεύονται ανάλογα με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ιδιώτες, δηλ. με υποδόσεις της υποδόσης, εάν και εφ’ όσον τηρούνται τα «ορόσημα» που αφορούν στις ιδιωτικοποιήσεις, στην εταιρική διακυβέρνηση στις τράπεζες (αλλαγή διοικήσεων), στη νέα πλήρως ανεξάρτητη Αρχή Εσόδων και στις παρεμβάσεις στην αγορά Ενέργειας. Η αξιολόγηση των προαπαιτούμενων αυτών θα γίνει από τους θεσμούς και η επικύρωση από το από Euro Working Group και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Ένας νέος κύκλος τηλεδιασκέψεων, «διαπραγματεύσεων», παζαριών άνοιξε ήδη, με την κυβέρνηση Τσίπρα να υποτάσεται και πάλι στις απαιτήσεις των δανειστών. Όσο για το μεγάλο ζήτημα του χρέους, αυτό παραπέμφθηκε στις καλένδες, μέσα σε ένα συνονθύλευμα προτάσεων, σχεδίων και υποσχέσεων, χωρίς κανείς να πιστεύει πως η χώρα μας θα μπορέσει ποτέ να το εξοφλήσει, παρά τις αιματηρές θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο λαός μας. Θυσίες που μεταφράζονται σε ασύλληπτη κλοπή εργατικής δύναμης, τεράστια ανεργία (σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για το 2015, το 60% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα έχασαν τη δουλειά τους), σύνθλιψη μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, διάλυση της δημόσιας Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας, ξεθεμελίωμα των Ασφαλιστικών Ταμείων, εκτόξευση της φορολογίας, φτωχοποίηση των εργατολαϊκών στρωμάτων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Και μέσα σ’ αυτή την κόλαση θα εξακολουθήσουν να ζουν τις επόμενες δεκαετίες, αν δεν υπάρξει αφύπνιση των λαϊκών δυνάμεων και αποτίναξη της ρεφορμιστικής σκουριάς, καθώς και των ξεπουλημένων ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος.
   Ήδη, με τις γνωστές πλέον ταχύρρυθμες διαδικασίες το πολυνομοσχέδιο-τερατούργημα, των 7.500 σελίδων, έγινε νόμος του κράτους μαζί με τις τροπολογίες του, και παρά τις πρωθυπουργικές κορώνες για τα «τελευταία δύσκολα μέτρα», εξακολουθεί να συμπληρώνεται μέρα τη μέρα με νέα επιβαρυντικά μέτρα, προκειμένου να αφαιμαχθούν από τα λαϊκά στρώματα συνολικά γύρω στα 6 δις €, εκτινάσσοντας στα ύψη την αντιλαϊκή φορολογία, νέων άμεσων και έμμεσων φόρων, ξεπουλώντας τα «κόκκινα» και «πράσινα» δάνεια στα κοράκια των ξένων funds, χαρίζοντας στο νέο «Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων», για 99 χρόνια, όλη συλλήβδην τη δημόσια περιουσία και τέλος επιβάλλοντας έναν «κόφτη» για την αυτόματη επιβολή πρόσθετων μέτρων σε περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους των μνημονίων. Σημειώνουμε πως από τις περικοπές αποκλείσθηκε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δηλ. οι εξοπλιστικές δαπάνες και οι δαπάνες για την εκτέλεση Δημοσίων Συμβάσεων από ντόπια και ξένα μονοπώλια που θα «δραστηριοποιηθούν» και θα «επενδύσουν» στους τομείς των Κατασκευών, της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, προκειμένου να «πιάσουμε τους δημοσιονομικούς στόχους», όπως ειπώθηκε από τον υπουργό Οικονομικών.
   Τέλος, να προστεθεί πως οι άμαζες κινητοποιήσεις-συγκεντρώσεις που συγκάλεσαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κατά την ημέρα ψήφισης του Ν/σ, έδωσαν την αναγκαία υπόσταση στην κυβέρνηση Τσίπρα να μπορεί να επικαλείται τη «σιωπηρή πλειοψηφία» που αποδέχεται δήθεν τα νέα δρακόντεια μέτρα. Παράλληλα, σε μία νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, ολοκληρώθηκε την περασμένη Τερτάρτη η ψήφιση της τροπολογίας για καθολική απαγόρευση συμμετοχής πολιτικών προσώπων σε εταιρείες με έδρα εκτός Ελλάδος (off shore).
    Ό ήδη σκοτεινός ορίζοντας μαυρίζει ακόμα περισσότερο με τις επικείμενες «διαπραγματεύσεις» για τα Εργασιακά, την Ενέργεια, τις διοικήσεις τραπεζών, η αξιολόγηση των οποίων τοποθετείται για το Φθινόπωρο. Να τονίσουμε, πως για τα Εργασιακά θα ακολουθηθεί ο ευρωπαϊκός κανόνας των «βέλτιστων πρακτικών», δηλαδή ό,τι πάει να εφαρμοστεί στη Γαλλία, ξεσηκώνοντας ένα τεράστιο κύμα διαδηλώσεων κατά της κυβέρνησης Ολάντ-Βαλς. Ασφαλώς πρόκειται για ένα νέο Ν/σ που θα διευκολύνει τις ομαδικές απολύσεις, θα διευρύνει τα περιθώρια αυθαιρεσίας του κεφαλαίου, θα προσαρμόζει τα ωράρια εργασίας στις εκάστοτε ανάγκες της εργοδοσίας, θα αναβαθμίζει τις Επιχειρησιακές Συμβάσεις Εργασίας (ακυρώνοντας παράλληλα τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας), διώκοντας τη συνδικαλιστική δράση, κατεδαφίζοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην αγορά Εργασίας.
★★★
Ας εστιάσουμε όμως στο «ψαχνό», που αποτελεί το βασικότερο κορμό των αντιλαϊκών αποφάσεων του Eurogroup.
  Ένα πρώτο σημείο είναι ο τεχνοκρατικά ονομαζόμενος «πρόσθετος έκτακτος μηχανισμός δαπανών», δηλ. ο γνωστός «κόφτης», που το Μάη κάθε χρονιάς, ανάλογα με την απόκλιση του πανθομολογούμενου απραγματοποίητου στόχου «πρωτογενούς πλεονάσματος» 3,5% του ΑΕΠ, θα πετσοκόβει μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες, χωρίς καμία απολύτως συμμετοχή του Κοινοβουλίου, έρχεται να μονταριστεί πάνω στη βάση των ταξικών συσχετισμών. Με δύο λόγια, η έννοια της ελαστικοποίησης διευρύνεται απεριόριστα, καθώς θεσμοθετείται η κατάργηση της σταθερότητας σε μισθούς, συντάξεις και παροχών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, με ένα λαϊκό κίνημα να παραμένει –προς το παρόν- εξαιρετικά αδύναμο μπροστά σε τέτοιες ραγδαίες αντιδραστικές εξελίξεις. Στην περίπτωση αυτή, ο λαός παραδίνεται σιδηροδέσμιος στις ορέξεις του ντόπιου και ξένου δυνάστη.
   Ένα δεύτερο σημείο, αφορά τον καταιγισμό των αντικοινωνικών και άδικων έμμεσων φόρων, ύψους 1,8 δις €, που αυξανόμενοι συρρικνώνουν το εισόδημα των εργατολαϊκών νοικοκυριών. Πιο συγκεκριμένα, επιβάλλεται αύξηση του ΦΠΑ από το 23% στο 24% από την πρώτη Ιούνη σε όλα τα βασικά αγαθά και υπηρεσίες, δηλ. τυποποιημένα είδη διατροφής, εστίαση, εισιτήρια Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ένδυση και υπόδηση, καύσιμα, οινοπνευματώδη ποτά, σταθερή και κινητή τηλεφωνία, συνδρομητική τηλεόραση, αυτοκίνητα, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη, κλπ., κλπ., ενώ αυξάνονται και οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε βενζίνη, πετρέλαιο κίνησης, πετρέλαιο θέρμανσης, υγραέριο, φυσικό αέριο και κηροζίνη, αλλά και στην μπύρα, τα τσιγάρα, τον καπνό, ακόμα και στα ηλεκτρονικά τσιγάρα! Παράλληλα, προωθείται η εξομοίωση του συντελεστή ΦΠΑ σε άλλα 9 νησιά του Αιγαίου (24% από 16%), ενώ καταργείται η έκπτωση 50% στα αλκοολούχα ποτά που ίσχυε στα Δωδεκάνησα. Επιβάλλεται φόρος κατανάλωσης στο Διαδίκτυο και στη συνδρομητική τηλεόραση, διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία, στον καφέ και τα αυτοκίνητα (τέλη ταξινόμησης).
Αλλά και πέρα από τους έμμεσους φόρους, επιβάλλεται αύξηση του ΕΝΦΙΑ (ακόμα και στα αγροτεμάχια) και καταργείται η μείωση κατά 20% του ΕΝΦΙΑ στα μη ηλεκτροδοτούμενα.
   Ένα τρίτο σημείο είναι το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (δες σχετικό άρθρο σελ. 2) το οποίο εφεξής θα ονομάζεται «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.» και το οποίο θα ελέγχεται απολύτως από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα (το εποπτικό συμβούλιο αποτελείται από 5 μέλη, τα 3 εκ των οποίων επιλέγονται από τον υπουργό Οικονομικών αλλά «κατόπιν σύμφωνης γνώμης Κομισιόν και ESM» και τα άλλα 2, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρός του, επιλέγονται από την Κομισιόν και τον ESM). Ουσιαστικά νομιμοποιείται η παράδοση της δημόσιας περιουσίας του λαού στην ξένη ακρίδα για 99 χρόνια!
   Ένα τέταρτο σημείο αποτελεί η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων που προωθείται υπέρ του χρηματιστικού κεφαλαίου και σε βάρος των εργατολαϊκών στρωμάτων. Με τη σχετική ρύθμιση, μπαίνει σε εφαρμογή η δευτερογενής αγορά τραπεζικών δανείων, «κόκκινων», αλλά και εξυπηρετούμενων («πράσινων»), με τη δυνατότητα των ντόπιων τραπεζών να μεταβιβάζουν ελεύθερα στα κοράκια των ξένων funds επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια, αλλά και «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας, ακόμα και κάτω των 140.000 €, μετά από τροπολογία της περασμένης Τετάρτης, και όχι από το Γενάρη του 2018, όπως ίσχυε! Με το νέο νόμο, θα εκχωρούνται οι προβληματικές αλλά βιώσιμες επιχειρήσεις, με συνολικά δάνεια πάνω από 50 δις €, σε νέες, ξένες κατά κύριο λόγο, επιχειρήσεις, που θα εξασφαλίζουν χρηματοδότηση με νέα κεφάλαια, αναδιάρθρωση εργατικού δυναμικού (απολύσεις), ανακαθορισμό στόχων και διοίκησης.
    Κοντά σ’ αυτά, προστίθεται η απόφαση επιστροφής των ήδη καταβεβλημένων νόμιμων καταβολών του ΕΚΑΣ από περίπου 70.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Μετά την κατακραυγή, στην τελευταία τηλεδιάσκεψη (την περασμένη Τρίτη) αποφασίστηκε σαν μέτρο «ισοδύναμης απόδοσης» αντί της επιστροφής, να ξεκινήσει η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ ένα εξάμηνο νωρίτερα, δηλ. από 1ης Ιούνη 2016 και να καταργηθεί οριστικά στο τέλος του 2019 και όχι του 2020, όπως αρχικά προβλεπόταν, και στη συνέχεια να καλυφθεί από την «εθνική σύνταξη». Έλεος…! Επιπροσθέτως, δημιουργείται Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, απόλυτα ανεξάρτητη απ’ το κράτος -και απόλυτα εξαρτημένη από την ξένη επιτροπεία-, αφού προβλέπεται ότι ο υπουργός Οικονομίας δεν θα ασκεί μέσω αυτής καμιά δημοσιονομική πολιτική! 
★★★
      Σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος, θα πρέπει να τονισθεί, πως ο συμβιβασμός μεταξύ Ευρωζώνης και ΔΝΤ προκειμένου να τηρηθούν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης και να ολοκληρωθούν οι αντιδραστικές «μετρρυθμίσεις», υπερισχύει των όποιων διενέξεων μεταξύ των δανειστών (ΗΠΑ-Γερμανίας). Το ΔΝΤ, αφού πρώτα απέσπασε την ευρωπαϊκή ομολογία πως το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, στη συνέχεια, και μπροστά στις ευρωπαϊκές αιτιάσεις (Δημοψήφισμα Βρετανίας, εκλογές Ισπανίας, Γαλλίας και Γερμανίας, Προσφυγικό, κλπ.), δέχθηκε την «άτυπη» παραμονή του στο ελληνικό πρόγραμμα, δηλώνοντας ότι θα επανέλθει με μία νέα ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους πριν το τέλος του 2016, με προτάσεις που θα επιμείνει να μπουν σε εφαρμογή μετά τις γερμανικές εκλογές του 2017 και που θα αφορούν κυρίως στην εξαγορά του δανείου του ΔΝΤ από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, αλλά και τη μείωση του «πρωτογενούς πλεονάσματος» από το 3,5% που αποφασίστηκε στο Eurogroup (χωρίς να υπάρχει αναφορά σε επόμενα έτη), στο 1,5% του ΑΕΠ. Στην πραγματικότητα το ΔΝΤ μετά τη συμφωνία έχει τη δυνατότητα μέχρι το τέλος του 2016 να εξετάσει την επίδραση των άμεσων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους και να αποφασίσει για το αν θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
   Ο διαβόητος «οδικός χάρτης» που αποφασίστηκε, θα προβλέπει τη ρύθμιση του χρέους σε τρεις φάσεις (βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο), πάντοτε με τη συνοδεία μέτρων που, όπως πάντα, θα φορτώνονται στις πλάτες των μονίμων υποζυγίων.
   Αξίζει να σημειωθεί πως αμέσως μετά το τέλος του «Προγράμματος», οι ελληνικές κυβερνήσεις οφείλουν να συμμορφώνονται με τις δεσμεύσεις του «Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης», δηλαδή με ένα εξίσου αντιλαϊκό μηχανισμό εποπτείας και ελέγχου, εφαρμοστικών κανόνων και μέτρων, ισοσκελισμένων Προϋπολογισμών και «κόφτη» διαρκείας, για κάθε τι που θα μπορούσε να ελαφρύνει έστω κατ’ ελάχιστο το βάρος του λαού μας στην κακοτράχαλη πορεία προς το Γολγοθά της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ.
................................................................................................................................................