Γρήγορη αναζήτηση

Κυριακή 13 Μαρτίου 2022

Τι έγινε στην άτυπη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. (του Ιωσήφ Σταυρίδη)

eu-summit

Άτυπη Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για το ουκρανικό: Τεράστια τα οικονομικά βάρη για τους λαούς της Ευρώπης από τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και την ενεργειακή κρίση

Καθώς η ρωσική επέλαση στην Ουκρανία συνεχίζεται με χιλιάδες νεκρούς, άμαχους και ξεριζωμένους να πληρώνουν το κόστος της ρωσικής επιθετικότητας, ολόκληρος ο εσμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Γαλλογερμανικός άξονας, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία), έχει στραφεί στο πεδίο των τεράστιων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που προφανώς είναι προάγγελοι νέων δεινών για τους λαούς. Οι βλέψεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού προς το παρόν επικεντρώνονται στην κάλυψη των αναγκών (και αργότερα της ανοικοδόμησης) της Ουκρανίας, αλλά και την εξοπλιστική στήριξη της ΕΕ, στην οποία ανατέθηκε ένα μεγάλο βάρος  για την αντιμετώπιση (διπλωματική, πολιτική, στρατιωτική) της ουκρανικής κρίσης.

Κάτω από αυτή τη γενική εικόνα μαζεύτηκαν χθες (10/03) στις Βερσαλίες οι «27», προκειμένου να εξετάσουν: α) το ενδεχόμενο ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ με συνοπτικές διαδικασίες, β) την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων (διάβαζε: ανάγκη επίσπευσης της ΚΕΠΠΑ (Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας) με νέα προγράμματα εξοπλισμών, γ) την ανάγκη για έκδοση και νέου ευρωομολόγου – μαμούθ προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι δαπάνες σε Ενέργεια και Άμυνα, δ) τη μείωση των ενεργειακών εξαρτήσεων ιδίως όσον αφορά το ρωσικό φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άνθρακα, ε) την έρευνα του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τα ρωσικά εγκλήματα, στ) τη διασφάλιση της προστασίας και της ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Ουκρανίας με τη συνδρομή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ζ)  την άμεση παύση της ρωσικής στρατιωτικής δράσης και τον πλήρη σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της.

Μέσα σε ένα «κείμενο συμπερασμάτων», που βρίθει απειλών, ψευδολογιών, αποποίησης ευθυνών κλπ, ένα πράγμα γίνεται σαφές: Η προετοιμασία της ΕΕ για πόλεμο, με κατάρτιση πολεμικών (ουσιαστικά) προϋπολογισμών και «εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών», προκειμένου να κρατηθεί όρθια στον κλιμακούμενο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό που προοιωνίζεται η ρωσική επιθετικότητα. Το βασικό στοιχείο για την πεμπτουσία των εξοπλισμών είναι το ενεργειακό, από το οποίο η ΕΕ πάσχει, παρά το «βέτο» της Γερμανίας στην πλήρη διακοπή των ρωσικών εισαγωγών σε ορυκτά καύσιμα. Εξάλλου οι αμερικανικές υποσχέσεις για κάλυψη των ευρωπαϊκών αναγκών δεν φαίνεται να πείθουν το γερμανογαλλικό άξονα, βλέποντας τις ΗΠΑ να στρέφονται εναγωνίως προς τη Βενεζουέλα κ.ά. πετρελαιοπαραγωγές χώρες, χωρίς ωστόσο καμία δέσμευση απ’ αυτές.

Αυτό που διέρρευσε μέσα από τα σκοτεινά παρασκήνια της Συνόδου ήταν η οξύτατη  διαμάχη στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης, με αφορμή την ενεργειακή «απεξάρτηση» από τη Ρωσία, αλλά και τον τρόπο χρηματοδότησης του μεγαλόπνοου σχεδίου. Αυτό ήταν και το βασικό θέμα συζήτησης, βάζοντας στην άκρη τις ανθρωπιστικές ευαισθησίες «για τον δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό», με τη συμβιβαστική πρόταση της Κομισιόν για κατ’ αρχή μείωση κατά 2/3 των εισαγωγών ορυκτών καυσίμων από τη Ρωσία για το 2022 και πλήρη απεξάρτηση από τη ρωσική Ενέργεια πριν το 2030. Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί (σύμφωνα με την Κομισιόν) μέσω αυξημένων εισαγωγών LNG (υγροποιημένο αέριο), «εξοικονόμησης Ενέργειας» και επιτάχυνσης των «επενδύσεων» σε ΑΠΕ.

***

Παράπλευρο, αλλά σημαντικό, ήταν και το ζήτημα της προμήθειας σιτηρών από Ουκρανία και Ρωσία (οι σιτοβολώνες της Γης), λόγω της εκτόξευσης των τιμών στα διεθνή Χρηματιστήρια, το οποίο παραπέμφθηκε στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, τέλη Μάρτη, μαζί με το θέμα των τιμών του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος.

Τέλος, το κόστος της υποδοχής και συντήρησης των εκατομμυρίων μεταναστών, αποτελεί πονοκέφαλο για την ΕΕ, καθώς ψάχνει τρόπους μεταβίβασης αυτών όλων των τεράστιων κεφαλαίων που απαιτούνται στους κρατικούς προϋπολογισμούς και από εκεί στις πλάτες των ευρωπαϊκών λαών.

Εκείνο πάντως που διαφάνηκε κατά τις συζητήσεις, ήταν η έντονη διάσταση μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας για το ζήτημα του αριθμού των κρατών-μελών, ο οποίος -κατά το Βερολίνο- δυσχεραίνει τις λήψεις των γρήγορων αποφάσεων που απαιτεί η συγκυρία. Η παραπομπή σε επόμενες Συνόδους, και της ΚΕΠΠΑ, και του μεταναστευτικού, και του ενεργειακού κ.ά., είναι αποτέλεσμα των αντιθέσεων (δηλ. των επιμέρους συμφερόντων) των «27», προκειμένου να πάρουν ενιαίες αποφάσεις. Έτσι, η ΕΕ κρατιέται πάντα στο φαύλο κύκλο αναστολής ακόμα και αυτών που χαρακτηρίζει σαν «επείγοντα»! Σήμερα (11/03) θα συζητηθούν: το «νέο αναπτυξιακό και επενδυτικό μοντέλο» της ΕΕ, η «αυτονομία» σε πρώτες ύλες, η Υγεία, οι ημιαγωγοί (μικροτσίπ), η ψηφιακή αγορά και οι τεχνολογίες.

Αρπαγμένος πάντα στην ουρά των γεγονότων, προσηλωμένος στην εξυπηρέτηση των επικυρίαρχων, εκφέροντας φτηνούς λεονταρισμούς, εμφανίστηκε στη Σύνοδο και ο Μητσοτάκης, σαν προπομπός των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και των ξένων μονοπωλίων, δηλώνοντας ότι: «η Ελλάδα είναι χώρα η οποία έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή αυτής της συζήτησης. Πιστεύουμε στην ανάγκη η Ευρώπη να ευθυγραμμίσει τη γεωπολιτική της ισχύ με τις οικονομικές της δυνατότητες (…) υπάρχει αυτήν τη στιγμή η δυνατότητα, και διαμορφώνεται, νομίζω, η συναίνεση για να μπορέσουμε να κινηθούμε πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο ουσιαστικά, πολύ πιο αποτελεσματικά σε αυτό το πεδίο…». Εξάλλου, πρότεινε την εξαίρεση του κόστους των εξοπλισμών από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών-μελών (να τις αναλάβει κάποιο νέο Ταμείο της ΕΕ), προκειμένου να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή από μία επιπλέον τεράστια επιβάρυνση των εργατολαϊκών στρωμάτων, που πιθανότατα τον οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές. Όμως, παρά τις παρακλήσεις Μητσοτάκη, οι Ευρωπαίοι δεν φαίνονται πρόθυμοι να συναινέσουν, αφού έτσι κι αλλιώς ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σ. Μισέλ έκανε λόγο για το ότι: «οι ευρωπαϊκοί λαοί να προετοιμαστούν να επωμιστούν μία νέα οικονομική επιβάρυνση…».

Τέλος, οι συνεχείς επικλήσεις της κυβέρνησης για επιδόματα-ελεημοσύνης, προκειμένου να καλυφθούν τα τεράστια χρέη των λαϊκών νοικοκυριών και των ενεργειακών ανατιμήσεων, έχουν κουράσει το λαό, καθώς το εισόδημά του δεν φθάνει να καλύψει ούτε τα 2/3 του μήνα!

***

Ωστόσο το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο ελληνικός λαός και ο κάθε λαός της Ευρώπης είναι για το ποιες θα είναι οι συνέπειες που θα προκύψουν από την επικύρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Γιατί τα ισχυρά κράτη του ιμπεριαλιστικού πυρήνα της ΕΕ -που τα εμπνεύστηκαν και είναι έτοιμα να τα πραγματοποιήσουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους- προβλέπεται να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την οικονομική και πολιτική τους ισχύ και να ενισχύσουν την αντιδραστική επικυριαρχία τους στο εσωτερικό της ΕΕ.

Για τα ασθενέστερα κράτη-μέλη είναι βέβαιο ότι η εφαρμογή τέτοιων οικονομικά φαραωνικών σχεδίων θα σημάνει το δραστικό περιορισμό της εθνικής τους κυριαρχίας, την οριστική και αμετάκλητη ένταξη των Οικονομιών τους στις αποφάσεις της ΕΚΤ, την υποταγή των πολιτικών και δημοκρατικών ελευθεριών στο σκληρό έλεγχο της κεντρικής εξουσίας των Βρυξελλών και την εξωτερική τους πολιτική έρμαιο στους σχεδιασμούς των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ μέσα σε ένα πλαίσιο οξύτατων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Και δεν χωρεί καμία αμφιβολία πως ο ελληνικός λαός δεν επιθυμεί τη μετατροπή της χώρας του σε εξάρτημα και υποχείριο του Κοινοτικού Διευθυντηρίου. Τα συμφέροντά του είναι ριζικά αντίθετα από την κατεύθυνση των πολεμικών σχεδίων. Κι ακόμα παραπέρα, δεν έχει καμία θέση μέσα στο αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ, όπου του αφαιρούνται τα εθνικά κυριαρχικά του δικαιώματα, του χαλκεύονται πιο βαριά καπιταλιστικά δεσμά στην οικονομική ζωή, του αποστερείται κάθε δυνατότητα παρέμβασής του στην ανάπτυξη της χώρας του, του επιβάλλεται νέα εκτεταμένη ξένη αστυνόμευση και καταστολή, του ελέγχεται κάθε δυνατότητα οικοδόμησης σχέσεων με άλλα κράτη και λαούς, του καθορίζεται με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις η πορεία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, του επιτάσσεται να σέρνεται στο άρμα των ιμπεριαλιστικών αποστολών, εκστρατειών και πολέμων.

Η χώρα μας θα πρέπει να φύγει από το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό μόρφωμα της ΕΕ. Με αυτό το στόχο θα πρέπει να συνδέεται και να εναρμονίζεται η αντιιμπεριαλιστική πάλη, που δένεται αναπόσπαστα με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική της ντόπιας ολιγαρχίας που σκλάβωσε την Ελλάδα στις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενάντια στις αστικές πολιτικές δυνάμεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που πέταξαν τον ελληνικό λαό μέσα στην αρένα της ΟΝΕ και τώρα μετεξελίσσονται σε διαπρύσιοι κήρυκες της κατάπτυστης στήριξης του φασιστικού μορφώματος Ζελένσκι, εντείνοντας ακόμα περισσότερο την υποτέλεια, την εξάρτηση, τον υποβιβασμό της χώρας μας και τη μετατροπή της σε λακέ του αμερικάνικου και του γερμανογαλλικού άξονα!     

11/3/2022

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ