Γρήγορη αναζήτηση

Κυριακή 8 Ιουλίου 2018

Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ


«Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Επεμβάσεων» στα πλαίσια του ΝΑΤΟ

Με βασικό άξονα τη «Νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τον συντονισμό με τις πολιτικό-στρατιωτικές δομές της νεοσύστατης «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων» στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και βασικό ζήτημα τη «στρατιωτική κινητικότητα», θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 11 και 12 Ιουλίου 2018.
Στις 25 Ιουνίου, στο Λουξεμβούργο, πέρα από την προκαθορισμένη θεματολογία, συνεδρίασαν οι υπουργοί Άμυνας Γαλλίας, Γερμανίας, Ολλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Αγγλίας και υπέγραψαν την επιστολή Πρόθεσης Συμμετοχής στην «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Επεμβάσεων». Η Πρωτο­βουλία­ αυτή (ιδέα του Γάλλου προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν) θα αποτελέσει ένα νέο πολιτικό-στρατιωτικό σχήμα με στόχο να παρακάμπτει καθυστερήσεις και «γραφειο­κρατικά κωλύματα» και να επεμβαίνει άμεσα σε τρίτες χώρες με διάφορα προσχήματα, όπου κρίνουν ότι θίγονται τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Στην κατεύθυνση αυτή η καγκελάριος Μέρκελ, αναφερόμενη στην ανάγκη μιας κοινής στρατιωτικής πρωτοβουλίας επέμβασης της ΕΕ, δηλώνει στις 19 Ιουνίου στο Μέζεμπεργκ: «Υποστηρίζω την πρόταση του Εμμανουέλ Μακρόν: λέω ότι μέσα και πολύ κοντά στη δομημένη Ευρωπαϊκή Συνεργασία ( PESCO ) πρέπει να έχουμε μια κοινή δύναμη επέμβασης που μπορεί να δράσει … και πρέπει επίσης να συμμετέχει η Γερμανία». Όσον αφορά τους πραγματικούς σκοπούς και τους στόχους της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων» είναι αρκετά χαρακτηριστική όσο και αποκαλυπτική η δήλωση της Γαλλίδας υπουργού Άμυνας, Φλοράνς Παρλί, που σημείωνε ότι «η συνεργασία μεταξύ Γενικών Επιτελείων ευρωπαϊκών χωρών που είναι ικανές και πρόθυμες προκειμένου να καταστεί εφικτή η κοινή, ταχύτερη αντίδραση, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ, σε μια βάση κοινών σχεδιασμών για σενάρια δυνητικών κρίσεων που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ευρωπαϊκή ασφάλεια», για να συνεχίσει: «Εάν χρειαζόταν να διεξάγουμε μια επιχείρηση παρόμοια με τη Σερβάλ στο Μάλι το 2013 θα θέλαμε να μπορούμε να τη φέρουμε σε πέρας με τη συμμετοχή πολλών χωρών (να σημειώσουμε ότι η επιχείρηση στην αφρικανική χώρα έγινε μόνο από τις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις) αλλά οι χρόνοι λήψης αποφάσεων στα πλαίσια της ΕΕ είναι ακόμα πολύ αργοί, λαμβανομένης υπόψη της επείγουσας φύσης που μπορεί να έχει μια κρίσιμη κατάσταση σε μια χώρα όπου οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι παίζεται ένα κρίσιμο διακύβευμα για την ασφάλειά της».
Αυτοί οι ξεκάθαροι πολεμοκάπηλοι ιμπεριαλιστικοί στόχοι της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων» καλύπτονται κάτω από διάφορα προσχήματα ανθρω­πιστικών κρίσεων, διευθέτησης κρίσεων, μεταναστευτικών προβλημάτων κλπ.
Δύο-τρία παραδείγματα ανάλογων «ανθρω­πιστικών δράσεων» των αμερικανό-νατοϊκών δυνάμεων σκιαγραφούν ανάγλυφα και δείχνουν το αποκρουστικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού πίσω από τη μάσκα του ανθρωπισμού: το σκάφος Τρέντον του αμερικανικού στόλου που παρέλαβε 42 μετανάστες, δεν είχε τη βάση του στη Σικελία για να εκτελεί, όπως είχε ανακοινωθεί, ανθρωπιστικές αποστολές στη Μεσόγειο. Στην πραγματικότητα ήταν ένα υπερσύγχρονο πολεμικό σκάφος που ανέπτυξε πάρα πολύ υψηλές ταχύτητες, που είχε τη δυνατότητα να αποβιβάζει σε ελάχιστο χρόνο στις βόρειο-αφρικανικές ακτές ένα αποβατικό σώμα από 400 άνδρες μαζί με τα στρατιωτικά τους οχήματα. Επίσης έχει γίνει γνωστό ότι αμερικανικά ιπτάμενα ρομπότ απογειώνονται από τη Σιγκονέλα της Σικελίας και βομβαρδίζουν επιλεγμένους στόχους στη Λιβύη, ενώ στη χώρα αυτή στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ δρουν και εκπαιδεύουν δυνάμεις συμμάχων και προθύμων. Από τις 10-13 Ιουνίου -γεγονός που αποσιώπησαν εντελώς όλα τα ΜΜΕ- ο αμερικάνικος στόλος είχε πλούσια δραστηριότητα. Από το Λιβόρνο της Ιταλίας αμερικανικό σκάφος μετέφερε μεγάλα φορτία όπλων στη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία που θα στραφούν ενάντια στη Συρία και την Υεμένη.
Σε ανάλογες επιχειρήσεις θέλουν να οργανώσουν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές την πρόσφατα συγκροτημένη «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Επεμβάσεων». Η «Πρωτο­βουλία» αυτή τυπικά βρίσκεται έξω από τα πλαίσια της ΕΕ και του αντίστοιχου τμήματος στον τομέα της Άμυνας και της Ασφάλειας, της λεγόμενης PESCO. Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών του ΝΑΤΟ πραγματοποιείται σε μια συγκυρία όπου, εξ αιτίας του πολέμου των δασμών που άνοιξε ο Τραμπ, οι σχέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ, ιδιαίτερα ΗΠΑ και Γερμανίας, δεν βρίσκονται στο καλύτερο σημείο, υπάρχει συμφωνία στους βασικούς στόχους της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και τους κύριους εχθρούς της Ρωσία-Κίνα-Ιράν, τη στρατηγική κινητικότητα, την οικονομική συνεισφορά στο ΝΑΤΟ κλπ, τα πολιτικό-στρατιωτικά επιτελεία δεν εκδήλωσαν διαφωνίες γύρω απ’ το ζήτημα αυτό.
Αντίθετα, ο γ. γ. του ΝΑΤΟ, στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ όπου κλήθηκε να συμμετάσχει, αναφέρθηκε με ιδιαίτερη θέρμη για την «Πρωτοβουλία». Συγκεκριμένα είπε: «Χαιρετίζω αυτήν τη «Πρωτοβουλία» διότι πιστεύω ότι μπορεί να ενισχύσει την ετοιμότητα των δυνάμεών μας. Θα λάβουμε αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ ( Βρυξέλλες, σ.σ. ) και θα αυξήσουμε περαιτέρω την ετοιμότητα των δυνάμεων του ΝΑΤΟ… Επομένως βλέπω αυτήν τη νέα πρωτοβουλία ως κάτι που μπορεί να συμπληρώσει, και στην πραγματικότητα να ενισχύσει, το έργο που συνεχίζεται στο ΝΑΤΟ για την ενίσχυση και την αύξηση της ετοιμότητας των δυνάμεών μας».
Βέβαια κάτω από τις «εγκάρδιες» δηλώσεις τόσο των Αμερικάνων όσο και των Ευρωπαίων πολιτικό-στρατιωτικών ηγετών σιγοκαίει ο ανταγωνισμός και οι αντιθέσεις. Φυσικά και οι Αμερικάνοι δεν πιστεύουν πως οι Ευρωπαίοι δημιουργούν την «Πρωτοβουλία» μόνο για να παίζει απλά συμπληρωματικό ρόλο στο ΝΑΤΟ. Και βλέπουν πίσω από τις προσπάθειες αυτές το πρόπλασμα της ανεξάρτητης ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης. Όμως οι διαμορφωμένες διεθνείς Συνθήκες επιβάλλουν εκατέρωθεν συμβιβασμούς.
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ των Βρυξελλών, με τα ζητήματα και τους σχεδιασμούς που προτείνει, (επέκτασή του με νέα μέλη, ανά­πτυξη, φιλικές και άλλες συνεργατικές σχέσεις με όλες τις χώρες της Μεσογείου, εντατικοποίηση της στρατιωτικής συνερ­γασίας, κινητικότητα, αύξηση και συνέπεια της οικονομικής πολεμικής συμμετοχής των μελών, ανοικτές, άμεσες και έμμεσες, απειλές σε Κίνα, Ρωσία, Ιράν) διαμορφώνει μια νέα φάση όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντι­θέσεων και ανάβει ταυτόχρονα σπίθες πολεμικών συγκρούσεων στην περιοχή της Μ. Ανατολής, Β. Αφρικής και σε όλη την περιοχή που ξεκινά από τα σύνορα με τη Ρωσία των Ανατολικών χωρών (πρώην συμμάχων της ΣΕ), τη Μαύρη θάλασσα και το Αιγαίο.
Χωρίς περιστροφές ο υφυπουργός της κυβέρνησης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Μίτσελ δηλώνει σε εισήγηση στη γερουσία πως: «τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα θέλουν να χτυπήσουν τη Δύση. Η Ρωσία θέλει να τη διασπάσει και η Κίνα θέλει να την αντικαταστήσει. Ένας τόπος όπου είναι ιδιαίτερα επιθετικοί είναι η Κεντρική και η Ανατολική Ευρώπη». Σε απάντηση αυτών των σχεδίων συνεχίζει ο Μίτσελ: «Παρέχουμε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, τις χώρες της Βαλτικής και σε άλλες ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες. Για τις οικονομικές χρήσεις του 2018 και 2019 η διοίκηση έχει ζητήσει πάνω από 11 δις δολάρια σε νέους πόρους για την επέκταση της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Αποτροπής».
Το ίδιο αποκαλυπτικός ήταν ο Μίτσελ για το Νότο και τη χώρα μας. Αναφερόμενος στο νότιο τμήμα της Ευρώπης υπογράμμισε: «Τα νότια σύνορα της Ευρώπης, η λεκάνη της Μεσογείου και τα παράλιά της – είναι ένα άλλο σημείο στρατηγικής εστίασης. Το να συσπειρώνουμε τους συμμάχους μας να πάρουν σοβαρότερα τα νότια σύνορα της Ευρώπης, θα αποτελέσει μείζονα στόχο της επικείμενης Διάσκεψης Κορυφής του ΝΑΤΟ». Φυσικά δεν παράλειψε να αναφερθεί και να τονίζει τον ρόλο της Ελλάδας στην υλοποίηση των αμερικάνικων σχεδιασμών στα Δυτικά Βαλκάνια και την Α. Μεσόγειο, επαινώντας τον «οραματιστή» πρωθυπουργό, όπως αποκάλεσε τον Τσίπρα. Συγκεκριμένα τόνισε: «Καταρτίζουμε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για την ενίσχυση της παρουσίας των ΗΠΑ στην Α. Μεσόγειο. Καλλιεργούμε την Ελλάδα ως αγκυροβόλιο σταθερότητας στη Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια και εργαζόμαστε να ενισχύσουμε συστηματικά τη συνεργασία στον τομέα της Ασφάλειας και την Ενεργειακή Συνεργασία με την Κύπρο» και συνέχισε: «Αυξάνουμε την εμπλοκή των ΗΠΑ στα Δ. Βαλκάνια. Μέσω της ενεργού διπλωματίας των ΗΠΑ και του στενού συντονισμού με την Ε.Ε, υποστηρίζουμε τους οραματιστές πρωθυπουργούς Τσίπρα και Ζάεφ να επιτύχουν μια δυνητικά ιστορική πρόοδο στη διαμάχη του ονόματος μεταξύ Ελλάδας – Μακεδονίας. Ενισχύσαμε την επικοινωνία τόσο με τη Σερβία όσο και με το Κοσσυφοπέδιο. Και προωθούμε τις μεταρρυθμίσεις σε Βοσνία- Ερζεγοβίνη».
Η μεγαλοαστική τάξη στη χώρα μας δεκαετίες ολόκληρες ήταν ξενόδουλη, εξαρτημένη και υποτελής στους ξένους ιμπεριαλιστές. Όμως ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ με τον «οραματιστή» Τσίπρα, κατά τα αμερικάνικα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Μέρα με τη μέρα έρχονται στην επιφάνεια συμφωνίες και δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας απέναντι στους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές που δείχνουν πως η χώρα μας δεν είναι απλά υποτελής αλλά ένα νεοαποικιακό κράτος εξαρτημένο οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά σε ρόλο εχθρού και δολοφόνου άλλων λαών, σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Ο λαός μας πρέπει να συνειδητοποιήσει βαθειά την κατάσταση αυτή και να αναπτύξει έναν μαζικό, μαχητικό, παρατεταμένο αγώνα, να συγκροτήσει ένα αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που θα απαιτήσει:
-Έξω οι βάσεις του θανάτου -Έξω οι Αμερικάνοι
 -Έξω από το ΝΑΤΟ
-Όχι στην ΕΕ -Όχι στην υποτέλεια και στην ξενοδουλεία