6ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ Μ-Λ ΚΚΕ: Οι θέσεις για την πενηντάχρονη πορεία του μ-λ κινήματος

Στις 26-27 Μάη θα διεξαχθεί το 6ο Συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ. Ο " Αριστερός Δρόμος στη Μαγνησία" παρακολουθώντας τη διεργασία του Συνεδρίου θα δημοσιεύσει τις Θέσεις της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ καθώς και όποιο άλλο κείμενο δημσιευθεί στα πλαίσια της προσυνεδριακής διαδικασίας. Ήδη έχουμε δημοσιεύσει τις θέσεις για τα 100 χρόνια απ' την ίδρυση του ΚΚΕ, που είναι ένα συμπληρωματικό κείμενο στα πλαίσια του Συνεδρίου. Το κείμενο που σήμερα δημοσιεύεται αφορά τις θέσεις της Κ.Ε. για την πορεία του μ-λ κινήματος.

Η δημιουργία του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος. Η μεγάλη πολεμική της δεκαετίας του 1960

Η δημιουργία του μαρξιστικού - λενινιστικού κινήματος, διεθνώς και στη χώρα μας, είναι αποτέλεσμα των συνθηκών που διαμορφώθηκαν στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα μετά την επικράτηση του ρεβιζιονισμού στο 20ό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ), το 1956.

Το συνέδριο αυτό ανέτρεψε την επαναστατική γραμμή του ΚΚΣΕ και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, αναθεώρησε και απαρνήθηκε τις μαρξιστικές - λενινιστικές θέσεις για την προλεταριακή επανάσταση και τη δικτατορία του προλεταριάτου, για την επιθετική, φιλοπόλεμη φύση του ιμπεριαλισμού, για το χαρακτήρα του κομμουνιστικού κόμματος και τους θεμελιώδεις επαναστατικούς σκοπούς του και τις αντικατέστησε με τις ρεβιζιονιστικές θέσεις για “το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό”, την “ειρηνική άμιλλα” του καπιταλιστικού με το σοσιαλιστικό σύστημα, το “παλλαϊκό κράτος”, το “κόμμα όλου του λαού” κ.ά.

Με σημαία τον αντισταλινισμό, η σοβιετική ηγεσία επεδίωξε να επιβάλει τη ρεβιζιονιστική γραμμή στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, εξαπολύοντας επιθέσεις στα κόμματα που υπεράσπιζαν την επαναστατική γραμμή, προχωρώντας σε ωμές επεμβάσεις σε μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα, όπως και στο δικό μας, και τελικά διέσπασε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Διακήρυξη της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ Για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ

Η ίδρυση

Συμπληρώνονται εφέτος 100 χρόνια από τη δημιουργία του κόμματος της εργατικής τάξης της χώρας μας.
Στις 17 Νοέμβρη του 1918, συνήλθε στον Πειραιά, το ιδρυτικό συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ), που στο 3ο συνέδριό του, το 1924,  μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
 Το ΚΚΕ γεννήθηκε σαν ώριμος καρπός όλης της νεοελληνικής κοινωνικο-οικονομικής και πολιτικής εξέλιξης, ιδιαίτερα σαν αποτέλεσμα της κρίσης που δημιούργησε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και κάτω από την ισχυρή επίδραση της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης της Ρωσίας. Αυτό ήταν ένα μεγάλο, ιστορικό ορόσημο, που σημάδεψε βαθειά όλη την παραπέρα πορεία όχι μόνο του προλεταριάτου της Ελλάδας, αλλά και των άλλων εργαζομένων της πόλης και του χωριού, όλου του λαού και του έθνους μας.
Για πρώτη φορά η εργατική τάξη αποκτά το επαναστατικό πολιτικό της κόμμα, τον εκφραστή των ταξικών της συμφερόντων και τίθεται σε ημερήσια διάταξη η «πάλη των τάξεων», η προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, με α­πώτερο σκοπό την πραγματοποίηση του κομμουνισμού στη χώρα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΝΤΑΣΗ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΥΡΙΑΣ -ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Όξυνση της ήδη επικίνδυνης κατάστασης η τουρκική εισβολή στο Αφρίν

     Κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεωνΣυνεχίζεται η τουρκική χερσαία στρατιωτική επέμβαση «Κλάδος Ελαίας» στο Αφρίν της βόρειας Συρίας, με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα και αντίσταση, διαψεύδοντας τις αρχικές δηλώσεις για μια εύκολη εκκαθαριστική επιχείρηση.  

    Εκπρόσωπος του τουρκικού στρατού παραδέχθηκε πως έφθασαν τουλάχιστον στους 16 οι νεκροί στρατιώτες τους. Αλλά και στο εσωτερικό της Τουρκίας διευρύνονται οι αντιδράσεις στην επέμβαση, παρά την ανοικτή τρομοκρατία της κυβέρνησης Ερντογάν που θεωρεί προδότη όποιον αντιδρά, ενώ ανακοινώθηκαν πάνω από 573 συλλήψεις με την κατηγορία της «τρομοκρατίας».

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΜΑΖΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ, ΓΙΑ ΣΤΕΓΑΣΗ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

Εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια, μετά το ξέσπασμα της κρίσης του ελληνικού εξαρτημένου καπιταλισμού, χιλιάδες είναι οι λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Το φόρτωμα της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και του λαού έφερε ανεργία, απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, μεροκάματων και εισοδημάτων, μη καταβολή δεδουλευμένων για μήνες. Λουκέτο μπήκε σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η κατάσταση αυτή οδήγησε στην αδυναμία πληρωμής των δανείων για σπίτια από τμήματα του λαού, αλλά και για άλλες ανάγκες, που πάρθηκαν κάτω από συγκεκριμένες οικονομικές συνθήκες οι οποίες πλέον δεν υπάρχουν. Χιλιάδες είναι αυτοί που εκτός από τις «υποχρεώσεις» τους στις τράπεζες αδυνατούσαν και αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα βαριά χαράτσια που επιβάλει το κράτος.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΔ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Εθνικισμός, υποτέλεια και σκάνδαλα  το πραγματικό πρόσωπο της ΝΔ

 Αντιφατική διαφαίνεται η κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της ΝΔ, δημιουργώντας εσωκομματικά προβλήματα για τον τρόπο επίλυσής τους στον αρχηγό της, Κ. Μητσοτάκη.
Οι αλλεπάλληλες και ταυτόχρονα αλληλοσυγκρούμενες δηλώσεις των κεντρικών στελεχών της ΝΔ πάνω στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, δημιουργούν Συμπληγάδες από τις οποίες καλείται ο Μητσοτάκης να περάσει και αναπαράγουν έντονους εσωκομματικούς τριγμούς τους οποίους καλείται τώρα να αντιμετωπίσει. Αντιπαραθέσεις που δεν γεννήθηκαν σήμερα αλλά έρχονται από το παρελθόν, κουβαλώντας στις αποσκευές τους όλες τις αντιφάσεις της γραμμής της ΝΔ από το 1992 ως σήμερα, με ενδιάμεσο σταθμό την περίφημη σύνοδο στο Βουκουρέστι το 2008.

Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο

Επικίνδυνη κατάσταση στο Αιγαίο και την Κύπρο από την επιθετική πολιτική της άρχουσας τάξης της Τουρκίας

Κοινός αγώνας των λαών Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους υποτακτικούς του

Κλιμακώνεται επικίνδυνα η ένταση στο Αιγαίο και την Κύπρο ύστερα από τον διεμβολισμό ελληνικού σκάφους του Λιμενικού από ακταιωρό της τουρκικής Ακτοφυλακής στην περιοχή των Ιμίων, λίγες μέρες μετά από παρόμοιο επεισόδιο στην ίδια περιοχή, την ίδια στιγμή που τουρκικά πολεμικά πλοία μπλόκαραν τις προγραμματισμένες γεωτρήσεις σε οικόπεδο της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου. Ο κίνδυνος να υπάρξει θερμό επεισόδιο έχει ενταθεί. Όχι μόνο από το γεγονός ότι, μετά το επεισόδιο στα Ίμια, σημειώθηκε «εικονική ναυμαχία» μεταξύ ελληνικών και τουρκικών πλοίων που έσπευσαν στην περιοχή, αλλά και από τις απειλητικές δηλώσεις Ερντογάν ότι «προειδοποιούμε αυτούς που ξεπερνούν τα όρια στην Κύπρο και στο Αιγαίο να μην κάνουν το λάθος βήμα».

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Επιχείρηση συγκάλυψης της αντιλαϊκής πολιτικής      

    Συνεχίζοντας την αντιπαράθεση με τη ΝΔ για την ονομασία της πΓΔΜ και για το μέγεθος του συλλαλητηρίου της περασμένης Κυριακής, διατυμπανίζοντας την έκδοση 7ετούς κρατικού ομολόγου για τη δημιουργία του «αποθεματικού ασφαλείας» εν μέσω κραχ της Wall street  και φέρνοντας τώρα στην επικαιρότητα τις αυταπάτες της κάθαρσης για το σκάνδαλο της Novartis, η κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρεί για άλλη μία φορά να αποπροσανατολίσει το λαό από το ζήτημα της εφαρμογής και της συνέχισης της μνημονιακής πολιτική

     Πράγματι, το σύνολο του λαού μας οδηγείται, μέσα από τη  φαινομενική αντίφαση των εθνικιστικών παραληρημάτων και της ξένης εξάρτησης, μέσα από τη δυσοσμία των σκανδάλων και της συνεχιζόμενης διαπλοκής, μέσα από το καμίνι των λεηλατημένων εισοδημάτων, των πλειστηριασμών, των κατασχέσεων, της φοροληστείας, της ισοπέδωσης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στην πλήρη εξαθλίωση.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΓΥΡΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Αλήθειες και ψέματα για το «Μακεδονικό ζήτημα»

Για το έθνος
Η συζήτηση για τον ορισμό και την έννοια του έθνους γιγάντωσε στα τέλη του 19ου αιώνα όταν από τη βάρβαρη πολιτική των μεγάλων δυνάμεων (Γερμανία-Αυστροουγγαρία-Ρωσία-Αγγλία-Γαλλία-Ιταλία) αλλά και κρατών-φυλακή, όπως ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία, γεννιόταν το πρώτο μεγάλο αντιαποικιακό απελευθερωτικό ρεύμα που γεννούσε έθνη-κράτη. Το δεύτερο κύμα προέκυψε ύστερα από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το τρίτο -πιο σύγχρονο- ύστερα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το κόμμα των μπολσεβίκων ανέθεσε στον Ι.Β.Στάλιν να παρουσιάσει τις θέσεις του για το ζήτημα του έθνους. Ο τελευταίος συνέγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα» (Βιέννη 1912/1913), το οποίο αποτελεί και την πλέον ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη για το ζήτημα.
Το έθνος παρουσιάζεται στην ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης, δεν είναι ούτε αιώνιο -όπως ισχυρίζονται οι αστοί πολιτικοί και ιστοριογράφοι- αλλά ούτε εγκεφαλική, φαντασιακή κατασκευή, όπως, ανόητα, λένε οι κοσμοπολίτες τάχα αντιεθνικιστές.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ NOVARTIS

Το σκάνδαλο της Novartis αποτελεί την παγκόσμια κανονικότητα λειτουργίας του καπιταλισμού και όχι την εξαίρεσή της

Ξανά και ξανά, οι οσμές του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος αναδύονται και σκεπάζουν το δημόσιο βίο της Ελλάδας και όχι μόνο. Όσο και αν οι απολογητές του και οι «όψιμοι αριστεροί» εξωραϊστές του πασχίζουν να περιγράψουν έναν καπιταλισμό χωρίς διαφθορά, η αλήθεια για ένα σύστημα που βρίσκεται στη φάση της σήψης του είναι μία. Η «διαφθορά» και η «διαπλοκή» είναι σύμφυτες με αυτό το σύστημα σε όλα τα μήκη και πλάτη του καπιταλιστικού πλανήτη και θα συνυπάρχουν με αυτό μέχρι το τέλος του.
Μίζες ύψους 50 δις ευρώ, 10 εμπλεκόμενα υψηλά πολιτικά πρόσωπα και ζημιές για το ελληνικό δημόσιο που ξεπερνούν τα 3δις ευρώ, συνθέτουν το νέο μεγάλο σκάνδαλο, το οποίο, για μια ακόμη φορά, εκπορεύεται από τις έδρες των πολυεθνικών που λυμαίνονται την εξαρτημένη Ελλάδα. Αυτά προκύπτουν τουλάχιστον με βάση τα στοιχεία που περιέχονται στο φάκελο της δικογραφίας, η οποία ήδη έχει δημιουργήσει τριγμούς στο πολιτικό σύστημα. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν η δικογραφία περιέχει ονόματα, όπως αυτά του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Αβραμόπουλου, του Λοβέρδου κ.ο.κ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ! Κοινό μέτωπο των βαλκανικών λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στους εθνικισμούς!

Η επανέναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, στις 17 Γενάρη στη Νέα Υόρκη με τη διαμεσολάβηση του εκπροσώπου του ΟΗΕ, καθώς και οι πρόσφατες δημόσιες και παρασκηνιακές συναντήσεις και δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών και αξιωματούχων των δύο χωρών αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον και την ένταση γύρω από το λεγόμενο Μακεδονικό. Για μια ακόμη φορά, ερήμην των αληθινών διαθέσεων και των πραγματικών συμφερόντων των δύο λαών, γίνεται προσπάθεια να επιβληθούν «λύσεις» ή να υποδαυλιστεί μια νέα εθνικιστική υστερία για να εξυπηρετηθούν άλλοι επικίνδυνοι στόχοι και πολιτικές. 

Όταν η εξάπλωση της μισοανεργίας βαφτίζεται “μείωση της ανεργίας”

Οι στρατιές των ανέργων και απλήρωτων εργαζομένων αυξάνουν αλλά η κυβέρνηση θριαμβολογεί για μείωση της ανεργίας!

Με το κλείσιμο του έτους 2017 βγήκαν στη δημοσιότητα και τα πρώτα επίσημα και συγκεντρωτικά στοιχεία “για την απασχόληση”, τα πρώτα αποτελέσματα του Πληροφοριακού Συστήματος “Εργάνη” για το περασμένο έτος. Η κυβερνητική προπαγάνδα έσπευσε να ερμηνεύσει τους αριθμούς που κατέγραψε το Πληροφοριακό Σύστημα ως τάση μείωσης του ποσοστού ανεργίας στην Ελλάδα και, βέβαια, να προβεί σε δημαγωγικούς “πανηγυρισμούς”, ισχυριζόμενη ότι γίνονται περισσότερες προσλήψεις απ’ ό,τι απολύσεις και προκύπτει ένα “θετικό ισοζύγιο” εργασίας....

Η εποποιία του Στάλινγκραντ - 75 χρόνια από τη νίκη ενάντια στο χιλτερικό φασισμό

75 χρόνια από τη νικηφόρα έκβαση της μεγάλης μάχης που σήμανε την αρχή του τέλους του γερμανικού φασισμού

   

      Η επέτειος της εποποιίας του Στάλινγκραντ, γιορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, μέρα λήξης της αποφασιστικής μάχης που αποτέλεσε την αρχή του τέλους του γερμανικού φασισμού. Στις 2 Φεβρουαρίου 1943, ο φον Πάουλους, έγινε ο πρώτος στρατάρχης στην ιστορία των γερμανικών όπλων που παραδόθηκε, ζητώντας από τους άνδρες του να καταθέσουν τα όπλα. 75 χρόνια μετά, οι μνήμες του Στάλινγκραντ παραμένουν ζωντανές όχι μόνο στη Ρωσία αλλά σε όλο τον κόσμο, αναπόσπαστα συνδεμένες με το όνομα και τη δράση του Ι.Β. Στάλιν, ηγέτη του κόμματος των μπολσεβίκων και του σοβιετικού λαού, πρωτεργάτη της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. O ρεβιζιονισμός θέλησε να ξεριζώσει και να σβήσει από τη μνήμη των λαών το έργο του Στάλιν, και η αντισταλινική (- στην ουσία αντικομμουνιστική) εκστρατεία ύστερα από το διαβόητο 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956, έφτασε στο σημείο να μετονομάσει την ηρωίδα πόλη του Στάλινγκραντ σε Βόλγκογκραντ. Το ανοσιούργημα ποτέ δεν έγινε αποδεκτό από το λαό, και δεν γίνεται αποδεκτό ούτε σήμερα κάτω από τις συνθήκες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που ζει εδώ και πολλά χρόνια πλέον ο ρωσικός λαός. Oι τοπικές αρχές του «Βόλγκογκραντ» αποφάσισαν ότι η πόλη θα φέρει το όνομα Στάλινγκραντ στην επέτειο της 2 Φλεβάρη, κατά τους εορτασμούς για τη λήξη του πολέμου στην Ευρώπη (9 Μαΐου) και σε άλλες τέσσερις ημερομηνίες που συνδέονται με τη μάχη!

Επικίνδυνα επιθετικά και ψυχροπολεμικά κηρύγματα

Η νέα «Στρατηγική Εθνικής Άμυνας» των ΗΠΑ

Την κατεύθυνση της μετωπικής σύγκρουσης με τους “στρατηγικούς” ανταγωνιστές των ΗΠΑ, που σάλπισε η πρόσφατη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης Τραμπ, εμπεδώνει και εξειδικεύει το νέο αμυντικό δόγμα που παρουσίασε ο αρμόδιος υπουργός των ΗΠΑ, Τζέιμς Ματίς. Η 11σέλιδη έκθεση για τη “Στρατηγική Εθνικής Άμυνας” της υπερατλαντικής υπερδύναμης θέτει τους βασικούς άξονες για την ανάσχεση της αυξανόμενης στρατιωτικής ισχύος της Κίνας και της Ρωσίας και τη διατήρηση του στρατηγικού πλεονεκτήματος των ΗΠΑ έναντι των ανταγωνιστών.

Υποτέλεια και εθνικισμός όψεις της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής

Αναζήτηση συμβιβασμού με την πΓΔΜ, σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις των ιμπεριαλιστών

Ένα επικίνδυνο ρεύμα εθνικισμού και σοβινισμού αναζωπυρώνεται από κυρίαρχες αντιδραστικές δυνάμεις με τη διοργάνωση συλλαλητηρίων

      Το υπέρμετρο κλίμα αισιοδοξίας για γρήγορη «λύση» του ζητήματος της ονομασίας της πΓΔΜ φαίνεται να υποχωρεί. Το ζήτημα ήρθε στο προσκήνιο ξανά, 25 χρόνια μετά τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και 10 χρόνια μετά τη συνάντηση του Βουκουρεστίου, επειδή αυτό είναι σε αυτήν τη φάση στην προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, με στόχο τον πλήρη έλεγχο των Δυτικών Βαλκανίων στα πλαίσια της έντασης  του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία.

Η επαναφορά του ζητήματος όμως «έξυσε» παλιές πληγές και έφερε στην επιφάνεια υποβόσκουσες αντιθέσεις, που έβαλαν φρένο στην “ορμητικότητα” των εξελίξεων των προηγουμένων ημερών, που έθεταν σαν μεγαλεπήβολο στόχο την «επίλυση» του προβλήματος στο 1ο εξάμηνο  του 2018. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ρυθμοί δεν μπορεί να ξαναλλάξουν, αφού το πολιτικό προσωπικό στις δυο χώρες, σε κυβέρνηση και σε  αντιπολίτευση, διακρίνεται για την υποτέλειά του και είναι ευεπίφορο στις πιέσεις του ξένου παράγοντα. 

      Το λίπασμα του εθνικισμού, το δηλητήριο του σοβινισμού και το σαράκι του αλυτρωτισμού  με τα οποία καλλιεργήθηκε η κοινή γνώμη τόσα χρόνια από τις δυο πλευρές, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, δεν μπορεί να ξεπεραστεί τόσο εύκολα. Το πρόβλημα φάνηκε αμέ¬σως μετά τη συνάντηση των διαπραγματευτών των δυο χωρών και του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, με τις πέντε προτάσεις του που περιείχαν τον όρο «Μακεδονία». 

    Η εσπευσμένη δήλωση (οι προτάσεις «απέχουν πολύ από μια αξιοπρεπή λύση»), από τον διαπραγματευτή της πΓΔΜ Ναουμόφσκι, τοποθετημένο από την προηγούμενη κυβέρνηση του εθνικιστικού κόμματος VMRO-Γκρούεφσκι, με ιδιαίτερες σχέσεις με τη Ρωσία, παρά την ενόχληση της σημερινής κυβέρνησης, οι ανάλογες δηλώσεις του Προέδρου Ιβανώφ και η αναφορά του πρωθυπουργού Ζάεφ για δημοψήφισμα, δείχνει ότι στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας, πιθανόν και κάτω από έξωθεν παρεμβάσεις (Ρωσία, Βουλγαρία), υπάρχει σοβαρό ζήτημα για την αποδοχή της όποιας «λύσης». 

    Βέβαια σκληρές ήταν οι πιέσεις σε όλους και για όλα από τον Γ.Γ του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, στα Σκόπια, που απέκλεισε την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, αν δεν λυθεί το ζήτημα της ονομασίας με την Ελλάδα, θεωρώντας την ένταξη ως εργαλείο για να εξουδετερώσουν τη ρωσική επιρροή και να θωρακιστεί η μερίδα της αστικής τάξης που προωθεί τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό. 

Αντίστοιχα προβλήματα φαίνεται πως υπάρχουν και στην ελληνική πλευρά σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ο ένας κυβερνητικός εταίρος, το κόμμα των ΑΝΕΛ, παρά τις λεκτικές ακροβασίες του αρχηγού του, που είναι περίφημος στις «κωλοτούμπες», φαίνεται ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει τη διακηρυγμένη εθνικιστική ρητορεία του, όπως προκύπτει από τη στάση βουλευτών του. Αν και ο Υπουργός Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτης, κάνοντας  αυστηρές συστάσεις προς τους ΑΝΕΛ, δήλωσε ότι «ο Καμμένος δεν εκφράζει την κυβερνητική θέση για ΠΓΔΜ».

    Αλλά βραχυκυκλωμένη φαίνεται πως είναι και η ηγεσία της ΝΔ, με τα πολλά πρόσωπα (Ντόρα, Άδωνης, Βορίδης κλπ), που έχει οδηγήσει τον Μητσοτάκη σε αδιέξοδο και σε αλλεπάλληλες διαφορετικές τοποθετήσεις. Από τις αρχικές καταγγελίες της κυβέρνησης για «μυστική διπλωματία», αναγκάστηκε, κάτω από εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις, να συμπλεύσει ουσιαστικά με την κυβερνητική θέση και να δηλώσει ότι υιοθετεί τη γραμμή Καραμανλή-Μπακογιάννη στο Βουκουρέστι για «σύνθετη ονομασία έναντι όλων», για να καταλήξει μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και το Νταβός στην πρόταση για «απόσυρση» του ζητήματος σε αυτήν τη φάση, γιατί οδηγεί σε «εθνικό διχασμό» !

    Καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε  το εθνικιστικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, που αναμένεται να τροφοδοτήσει περαιτέρω και αυτό που προγραμματίζεται στην Αθήνα. Ένα συλλαλητήριο που οργανώθηκε από ακροδεξιούς, σκοταδιστικούς κύκλους και το παπαδαριό, με ενεργή την ανάμειξη της «Χρυσής Αυγής». Παρόντες όλοι οι βουλευτές της ΝΔ από τη Βόρεια Ελλάδα, ο Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι κλπ, με τον απόστρατο στρατηγό Φ. Φράγκο, κεντρικό ομιλητή, να επιδίδεται σε ένα εθνικιστικό πατριδεμπόριο, απειλώντας τους πάντες και τα πάντα.
Όμως Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι επιμένουν. 

Ο Μάθιου Νίμιτς θα επισκεφθεί τα Σκόπια και την Αθήνα τις επόμενες ημέρες και θα συναντήσει τους υπουργούς Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, και Νικολά Ντιμιτρόφ, οι οποίοι θα είναι πλέον οι επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για την ονομασία της πΓΔΜ, παραμερίζοντας τους δυο διαπραγματευτές. 

     «Για ιδανική περίοδο ώστε να βρεθεί λύση για το όνομα της ΠΓΔΜ» έκανε λόγο ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ, σε συνάντησή του με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος (ΕΛΚ), στο οποίο ανήκει η ΝΔ,  Ζοζέφ Ντολ, χαιρέτισε το «παράθυρο ευκαιρίας» για την επίλυση του θέματος της ονομασίας μεταξύ της Ελλάδας και της πΠΓΔΜ, λέγοντας ότι ελπίζει σε «συγκεκριμένα» αποτελέσματα. 

Τόσο διακαής είναι ο στόχος τους για να «λυθεί» το ζήτημα, που επιστράτευσαν και τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, που, απευθυνόμενος στο ακροδεξιό-φιλοβασιλικό ακροατήριο, δήλωσε: «Είναι ιστορική στιγμή. H ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν διακυβεύεται από ένα όνομα».
Ακόμη και ο γνωστός εθνικιστής Ν. Μέρτζος,_ πρώην πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και από τους πρωτεργάτες των συλλαλητηρίων του 1992, μίλησε για «έναν έντιμο συμβιβασμό με το κράτος των Σκοπίων».

Στα πλαίσια αυτά έγινε και η συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ στο Νταβός, όπου μπορεί να μην είχαμε επιτάχυνση της διαδικασίας εξεύρεσης «λύσης», αφού διαπιστώθηκε η ύπαρξη διαφορών, αλλά κράτησε ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας.
     Ο Τσίπρας, διαβλέποντας ότι στο ζήτημα του ονόματος υπάρχει πρόβλημα, αναδιπλώθηκε κάνοντας λόγο για την «προοπτική επίτευξης_ συνολικής λύσης», θέτοντας σαν προϋπόθεση το ζήτημα του αλυτρωτισμού και των εγγυήσεων και υποσχόμενος  την προώθηση της υποψηφιότητας των Σκοπίων για την Πρωτοβουλία της Αδριατικής και την κύρωση της 2ης φάσης της συμφωνίας. 

    Ο Ζάεφ από την πλευρά του υπαινίχθηκε  ότι η αλλαγή του Συντάγματος_είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα, ανακοίνωσε πως θα προχωρήσει στην αλλαγή ονόματος του αεροδρομίου και λεωφόρων των Σκοπίων, ως ένδειξη καλής θέλησης και απόδειξης ότι δεν έχουν «αλυτρωτικές βλέψεις».

Οι εξελίξεις αυτές έχουν άμεσες επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό και πιθανολογούμενες ανακατατάξεις στους συσχετισμούς δύναμης και επιρροής μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, στρώνουν το έδαφος για διεργασίες στο πολιτικό σύστημα,_καθώς αναπαράγονται σενάρια δημιουργίας ενός νέου «πατριωτικού» κόμματος στα δεξιά της Ν.Δ., που τροφοδοτούνται και από τις διαφοροποιήσεις στελεχών από την επίσημη θέση της ΝΔ. 

     Σε καλύτερη θέση φάνηκε να βρίσκεται ο Τσίπρας,  πριν το συλλαλητήριο που έχοντας αυτή την περίοδο την υποστήριξη των Αμερικάνων, στους οποίους «έδωσε γην και ύδωρ», γίνεται σημαιοφόρος των σχεδιασμών τους στα Βαλκάνια, με τη φιλοδοξία της αναβάθμισης του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή. 

    Όπως έχουμε σημειώσει και σε άλλα φύλλα του Λ. Δ., η βιασύνη για έναν συμβιβασμό στο ζήτημα της ονομασίας στη γειτονική χώρα έχει να κάνει με την ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και τον σκληρό ανταγωνισμό ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και αστικές τάξεις της περιοχής, για τον στρατιωτικό και οικονομικό έλεγχο, τον έλεγχο των πηγών και των αγωγών ενέργειας, τη μείωση της επιρροής της Ρωσίας, την ασφυκτική πίεση στη Σερβία.

    Σε συνέντευξη Τύπου ο Ρώσος Υπ. Εξ., Σεργκέι Λαβρόφ,_ δήλωσε με νόημα : «Για ένα μεγάλο διάστημα οι συνομιλίες για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων βρίσκονταν σε μια "ημιαδρανή κατάσταση" και_ενεργοποιήθηκαν μόνο τότε, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι τα Σκόπια πρέπει να είναι στο ΝΑΤΟ».

    Από το κάδρο δεν θα μπορούσε να λείψει και η Κίνα, που βλέπει μέσα από τα Βαλκάνια ένα τμήμα του νέου «δρόμου του μεταξιού» προς την Ευρώπη και που διαθέτει για τον σκοπό αυτό τεράστια κεφάλαια, με εξαγορές επιχειρήσεων, επενδύσεις σε υποδομές, συμμετοχή σε χρηματοδότηση μεγάλων έργων κ.ά. Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι χώρες σαν την πΓΔΜ και την Ελλάδα επιδιώκουν την ένταξη και την ολοκλήρωσή τους στο ΝΑΤΟ, όταν το επιθετικό αυτό Σύμφωνο είναι υπεύθυνο για οδυνηρές εξελίξεις σε βάρος των χωρών και των λαών της περιοχής, από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας μέχρι την κατοχή της Κύπρου και της μετατροπής του Αιγαίου σε ΝΑΤΟϊκή θάλασσα.

    Καθήκον των λαών της περιοχής είναι να αναπτύξουν τον αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό αγώνα τους ενάντια στους αυτόκλητους προστάτες και στον εθνικισμό, να σταματήσει η αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των χωρών, με στόχο τη διαφύλαξη της ειρήνης, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία των λαών.