Τι ακριβώς συμβαίνει με τα έργα που γίνονται στο λιμάνι του Βόλου;
Εδώ και ένα περίπου μήνα παρουσιάστηκε αλλαγή στο χρώμα της θάλασσας στο λιμάνι του Βόλου σε πράσινο. Αρχικά η αλλαγή αυτή αποδόθηκε στη γύρη που έπεσε απ’ τα δέντρα, μετά όμως από κάποιο διάστημα εμφανίστηκαν φουσκάλες και βρομιές που είχαν έντονη δυσοσμία. Η κατάσταση αυτή δημιούργησε έντονη ανησυχία στους Βολιώτες που άρχισαν να αναρωτιούνται για τα αίτια αυτής της κατάστασης.
Με ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα η διεύθυνση του λιμεναρχείου απέδωσε το φαινόμενο στις εργασίες εκβάθυνσης του λιμανιού που κάνει μία εταιρεία, η οποία με τις εργασίες αυτές ανακατεύει τα φερτά υλικά που έχουν φτάσει στο λιμάνι μέσα απ’ τον Ξηριά, μετά απ’ τις πλημμύρες Ντάνιελ- Ελιάς που υπολογίζονται περίπου σε 700.000 τόνους!
Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε ο δήμαρχος Βόλου Μπέος, απέδωσε και αυτός το πρόβλημα στην εταιρεία που κάνει εκβάθυνση (για να μπορούν να δένουν μεγάλα κρουαζιερόπλοια), καθώς και στο Οργανισμό Λιμένος Βόλου (ΟΛΒ), που δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα. Μάλιστα όπως δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξη τύπου που έδωσε, πριν 1,5 μήνες περίπου τον επισκέφθηκαν εκπρόσωπος της εταιρείας και του ΟΛΒ, και του ζήτησαν να ανοίξει τον ΧΥΤΑ για να αποθέσουν τα απόβλητα της εκσκαφής (ιζήματα και σκουπίδια).
Ο ίδιος λέει ότι αρνήθηκε, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ζήτησε 2,5 εκατομμύρια ευρώ για να ανοίξει το ΧΥΤΑ αλλά υπήρξε άρνηση και τότε κατάγγειλε ότι τα 9,5 εκατομμύρια που δίνονται για το έργο είναι πολύ μεγάλο ποσό και ότι γίνεται πάρτι με μίζες, θέτοντας ταυτόχρονα διάφορα ερωτήματα για να αποφύγει ο ίδιος τις όποιες ευθύνες.
Εδώ και αρκετές μέρες επίσης εκατοντάδες κυβικά λυμάτων μέσω του Ξηριά χύνονται στον Παγασητικό και το λιμάνι του Βόλου εξαιτίας βλάβης που έχει παρουσιαστεί στο βιολογικό καθαρισμό. Οι εικόνες που αντικρίζει κανείς όταν περνάει τη γέφυρα του Ξηριά στο δρόμο για Αθήνα είναι απαράδεκτη. Ένα καφέ υγρό, προφανώς λύματα, με φουσκάλες και μια έντονη δυσοσμία επικρατεί σε όλη τη γύρω περιοχή. Βέβαια ο Μπέος αν και παραδέχτηκε τη βλάβη στο βιολογικό καθαρισμό δήλωσε στη συνέχεια ότι το νερό που βγαίνει απ’ αυτόν είναι καθαρό επιχειρώντας έτσι να διαψεύσει αυτό που όλοι βλέπουν και μυρίζουν όταν περνάνε απ’ την περιοχή. Να σημειώσουμε ότι οι βλάβες στο δίκτυο αποχέτευσης στο αλογορόρεμα, στο Διμήνι, στην Αγριά, στην Α ΒΙ.ΠΕ. και στη Νέα Ιωνία είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Και εδώ θέτουμε εμείς τα δικά μας ερωτήματα.
1. Όλο το υλικό που βγαίνει απ’ την εκβάθυνση του λιμανιού, που φορτώνεται σε φορτηγίδες και μεταφέρεται και εναποτίθεται στα πιο βαθειά μέρη του Παγασητικού, δεν αλλοιώνει το θαλάσσιο οικοσύστημα του κόλπου, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστό ότι μέσα στο λιμάνι έχουν πέσει απ’ την πλημμύρα του Ντάνιελ κάθε είδους ρυπαρές ουσίες και αντικείμενα; Κάποιοι βέβαια υποστηρίζουν ότι όλα τα μπάζα αυτά βγαίνουν έξω απ’ τη θάλασσα και γίνεται υγειονομική ταφή. Όμως κανείς δεν γνωρίζει που βγαίνουν πως μεταφέρονται και που θάβονται.
2. Από ποιον γίνεται έλεγχος στις εργασίες αυτές και με ποιο τρόπο διαπιστώνεται αν γίνονται με σωστούς περιβαλλοντικούς όρους.
3. κ. δήμαρχε αν γνωρίζατε πριν από 1,5 μήνες ότι υπάρχει πρόβλημα με τη βυθοκόρεση, ποια μέτρα πήρατε και γιατί δεν ενημερώσατε τους κατοίκους της πόλης;
4. Γνωρίζατε ότι ο βυθός του λιμανιού είναι ιδιαίτερα βεβαρημένος και γι’ αυτό αρνηθήκατε να πάνε τα απόβλητα στο ΧΥΤΑ;
5. Αφού γνωρίζατε όπως λέτε στη συνέντευξη ότι το έργο δεν έχει περιβαλλοντική μελέτη και άδεια και ότι δεν πήραν τα απαραίτητα δείγματα για να διαπιστώσουν τι υπάρχει στο πυθμένα και πως θα το αντιμετωπίσουν, πως επιτρέψατε να γίνει το έργο και να συνεχίζεται;
6. Γιατί δεν ενημερώσατε την εισαγγελία και όλες τις αρμόδιες αρχές για να σταματήσει ένα παράνομο και με άγνωστες συνέπειες έργο;
7. Γιατί δεν πήρατε έγκαιρα δείγματα νερού για να διαπιστωθεί η κατάσταση της θάλασσας, ή μήπως ανησυχούσατε ότι με τον έλεγχο θα έρχονταν στο φως και οι δικές ευθύνες εξαιτίας του μεγάλου αποχετευτικού προβλήματος;
8. Πότε επιτέλους θα κινητοποιηθούν οι «υπεύθυνες» αρχές για να ελέγξει όλους αυτούς που αυθαιρετούν και με τις ενέργειες τους μολύνουν τον Παγασητικό;
Δυστυχώς για μια ακόμα φορά διαπιστώνεται ότι η λειτουργία των κρατικών αρχών λειτουργεί με προχειρότητα, δεν παίρνει υπόψη τις ανάγκες των πολιτών. Μπροστά στα κέρδη, για τον παράγοντα άνθρωπο- περιβάλλον- ανθρώπινη ζωή αδιαφορούν. Αυτή η πολιτική δεν αφορά μόνο τη σημερινή κυβέρνηση που την εφαρμόζει με τον πιο χυδαίο τρόπο, αλλά και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που καθυστερούν μεν στο προγραμματισμό των έργων, τρέχουν γρήγορα όμως στις αναθέσεις στα δικά τους παιδιά χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο.
Τρανταχτό παράδειγμα της κρατικής αναλγησίας αποτέλεσε το τελευταίο διάστημα το έργο της κατασκευής του παραλιακού δρόμου Ρακοποτάμου- Κεραμίδι με μια μελέτη που κράτησε 8 ολόκληρα χρόνια και ένα μέρος του δρόμου κατέρρευσε λίγους μόνο μήνες μετά την παράδοση του! Έτσι ο πιο ακριβοπληρωμένος δρόμος ίσως σε όλο τον κόσμο (15εκετομμύρια ευρώ για 12 χιλιόμετρα αχρηστεύθηκε πριν καν να παραδοθεί και όμως δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι, αφού πίσω απ’ το έργο βρίσκονται τα δικά τους παιδιά για μια ακόμα φορά!