Αντιλαϊκή πολιτική φτώχειας και στερήσεων, αστυνομικής τρομοκρατίας και καταστολής
Αέρα βαρυχειμωνιάς φέρνουν τα πολυδιαφημιζόμενα μέτρα του νέου αντιλαϊκού προϋπολογισμού που ψήφισε λίγο πριν την εκπνοή του 2019 η κυβέρνηση. Είχαν προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα τα εύσημα της 4ης αξιολόγησης από τους δυνάστες της ΕΕ για τα μέτρα αντιλαϊκής και δεξιάς κοπής της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στο ίδιο πλαίσιο και παρά τις τυμπανοκρουσίες του αστικού μπλοκ πως τάχα βγήκαμε από τα μνημόνια, και ο πρώτος προϋπολογισμός της κυβέρνησης της ΝΔ είχε προηγουμένως πάρει την έγκριση της Κομισιόν, όπως ακριβώς συνέβη και με τους προηγούμενους της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.Όλο το προηγούμενο διάστημα μέχρι και την ψήφιση του προϋπολογισμού, αλλά ακόμα και τώρα, τα κυβερνητικά επιτελεία καθημερινά επιδίδονται σε μια αχαλίνωτη επικοινωνιακή δημαγωγία για να πείσουν τα λαϊκά στρώματα και νοικοκυριά πως η πολυδιαφημιζόμενη “ανάπτυξη” φέρνει φοροελαφρύνσεις και ανακουφίσεις. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει κατηγορηματικά. Πίσω από τα ασύστολα κυβερνητικά ψεύδη βρίσκεται η ωμή και αδιάψευστη πραγματικότητα την οποία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν για μια ακόμα φορά μισθωτοί, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι και τα λαϊκά νοικοκυριά.
Τα στοιχεία που δημοσιοποιούν τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης και ο Σταϊκούρας μιλούν από μόνα τους, διαψεύδοντας τους κήρυκες της νέας απάτης που στήνεται τις πλάτες του λαού και των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα δικά τους λοιπόν στοιχεία ο προϋπολογισμός του 2020 προβλέπει αύξηση των δημοσίων εσόδων κατά περίπου 448 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2019, ενώ κύρια πηγή των φορολογικών εσόδων θα είναι για μια ακόμα φορά τα λαϊκά νοικοκυριά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα κυβερνητικά μέτρα τα κρατικά ταμεία θα δουν αύξηση των εσόδων
από τη φορολογία των φυσικών προσώπων κατά 323 εκατ. ευρώ
από την είσπραξη του ΕΝΦΙΑ κατά 84 εκατ. ευρώ
από τους έμμεσους φόρους υπηρεσιών και αγοράς αγαθών κατά 637 εκατ. ευρώ, από τα οποία ο ΦΠΑ κατά 475 εκατ. ευρώ
από τους φόρους κατανάλωσης κατά 89 εκατ. ευρώ.
Στο ίδιο πακέτο μέτρων του προϋπολογισμού η κυβέρνηση παίρνει μέτρα επιβολής των ηλεκτρονικών συναλλαγών με πρόσχημα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Πιο συγκεκριμένα, βάζει ακόμα πιο αυστηρούς και υποχρεωτικούς όρους στη χρήση των καρτών στις συναλλαγές, συνδέοντάς τες με το αφορολόγητο όριο, επιβάλλοντας υψηλότατες φορολογικές ποινές για όσους δεν καλύπτουν τα προβλεπόμενα όρια.
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προετοιμάζεται για τη νέα φοροληστρική επιδρομή που θα συνθλίψει για μια ακόμα φορά τα πιο φτωχά και αδύναμα κοινωνικά στρώματα, παίρνει τα δικά της “αντίμετρα” προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των περίφημων επενδύσεων. Για τις επιχειρήσεις και την καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία η κυβέρνηση επιφύλαξε δώρα από φοροελαφρύνσεις που ξεπερνούν το μισό δις ευρώ φτάνοντας τα 541 εκατ! Ταυτόχρονα μειώνει στο μισό τη φορολογία στα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, χαρίζοντάς τους έτσι κέρδη περίπου 75 εκατ. ευρώ.
Όσα δώρα λοιπόν υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης στο μεγάλο κεφάλαιο, στους μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομηχάνους από φόρους και εισφορές φρόντισε να τα υφαρπάξει στο πολλαπλάσιο από τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, όσους δηλαδή ζουν και στενάζουν όλη την περασμένη δεκαετία από την ανηλεή πολιτική των μνημονίων που παραμένουν η μόνη κανονικότητα σ’ αυτό τον τόπο. Κατά τα άλλα και ο φετινός προϋπολογισμός φέρνει νέα ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα και φτώχεια, συντηρεί το καθεστώς των δυσθεώρητων αιματηρών πλεονασμάτων – έκφραση της πολιτικής της εξάρτησης από την ΕΕ.
Ο κυβερνητικός εμπαιγμός δεν έχει προηγούμενο. Λίγες μόνο ημέρες μετά την ψήφιση του αντιλαϊκού προϋπολογισμού η κυβέρνηση -και ενώ είχε ήδη φροντίσει να διασφαλίσει τα νέα φοροληστρικά μέτρα- αναπαρήγαγε με χειρότερο τρόπο τη δημαγωγική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενη τα ψίχουλα του περίφημου κοινωνικού μερίσματος. Μέσα από τη χυδαία αυτή επιχείρηση εξαπάτησης και εμπαιγμού επεδίωξε η κυβέρνηση να εξωραΐσει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της, δίνοντας ψίχουλα σε ελάχιστους και όσους βρίσκονται στα όρια της απόλυτης εξαθλίωσης, απορρίπτοντας μέσα από τα λεγόμενα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια πλατιά τμήματα φτωχών εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων. Τα όσα διαδραματίστηκαν παραμονές των χριστουγεννιάτικων γιορτών με τις χιλιάδες αυτών που απορρίφθηκαν από το μέρισμα, μετέτρεψε πολύ γρήγορα και αυτή την κυβερνητική εκστρατεία εξωραϊσμού σε φιάσκο, τονίζοντας πως δεν υπάρχει κανένα μέτρο που να μπορεί να συγκαλύψει και να αθωώσει μια βαθιά δεξιά πολιτική που τσακίζει τα πιο ζωτικά συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού. Τώρα απέμεινε μόνο ο Γεωργιάδης, υπουργός ανάπτυξης της κυβέρνησης, να αναπαράγει με κυνισμό και ανερυθρίαστα από τα τηλεοπτικά πάνελ πως μπορεί κάποιος να ζει σ’ αυτές τις συνθήκες με 200 ευρώ!
★★★
Ένα από τα κυβερνητικά επιχειρήματα πάνω στο οποίο χτίζεται το
απατηλό όραμα της ανάπτυξης είναι η μείωση της ανεργίας και η αύξηση της
απασχόλησης. Αυτό άλλωστε καταγράφεται – ανέξοδα όπως φαίνεται – και
στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού. Οι στατιστικές υπηρεσίες, που
είναι στην υπηρεσία της κυβερνητικής πολιτικής, τους διαψεύδουν για μια
ακόμα φορά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, το Νοέμβρη
του 2019 οι απολύσεις ξεπέρασαν τις προσλήψεις κατά 30.559 γκρεμίζοντας
τους κυβερνητικούς μύθους της ανάπτυξης. Πρέπει να θυμίσουμε ότι τα
ζοφερά αυτά στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είναι
αναπόσπαστο τμήμα και παράγωγο του διαβόητου “αναπτυξιακού” νόμου, που
ψήφισε τον περασμένο Σεπτέμβρη η κυβέρνηση μέσα σε κλίμα πανηγυρικό. Τα
αντεργατικά εκείνα μέτρα που τώρα επιβάλλονται, νομιμοποίησαν την
εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, στρώνοντας το δρόμο σε απολύσεις και
στην μετατροπή της ελαστικής και εκ περιτροπής απασχόλησης σε καθεστώς.
★★★
Μέσα σε αυτό το τοπίο η κυβέρνηση προχωρά γοργά και μεθοδικά στην
ενίσχυση της κρατικής καταστολής, ενώ ταυτόχρονα παίρνει μέτρα νομικής
θωράκισης του κράτους για να δώσει μια “νόμιμη” έκφραση στην άσκηση
βίας. Στο φόντο των αλλεπάλληλων και κραυγαλέων κρουσμάτων αστυνομικής
βίας των τελευταίων μηνών, η κυβέρνηση προχώρησε στην πρόσληψη νέων
ειδικών φρουρών, που θα στελεχώσουν την ομάδα ΔΙΑΣ προς ενίσχυση της
αστυνομικής δύναμης. Οι κυβερνητικές προτεραιότητες δεν κρύβονται.
Μπορεί τα σχολεία, τα νοσοκομεία και οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες να
βρίσκονται κάτω από το καθεστώς της διαρκούς υποστελέχωσης και των
τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό. Αυτό που έχει σημασία είναι η εμπέδωση
του καθεστώτος της αστυνομοκρατίας και της καταπάτησης των δημοκρατικών
δικαιωμάτων.Αυτό άλλωστε επισημαίνουν και τα νέα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση για τον δραστικό περιορισμό των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και στις άλλες πόλεις. Στόχος τους είναι η προληπτική καταστολή και η ποινικοποίηση των αγώνων και της απεργίας του λαού και των εργαζομένων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, το τσάκισμα των λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Δεν αρκούνται όμως σε αυτά τα μέτρα. Οι επιδιώξεις της κυβέρνησης και κατ’ επέκταση της άρχουσας τάξης είναι βαθύτερες. Στοχεύουν στην ποινικοποίηση και στο χτύπημα της οργανωμένης δράσης του εργατικού – λαϊκού αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Στη σημερινή συγκυρία, η βιομηχανία απανωτών εξοντωτικών προστίμων που έχει στηθεί από το αστικό κράτος και η οποία στοχοποιεί τώρα το Μ-Λ ΚΚΕ μόνο τυχαία δεν είναι. Επιβεβαιώνει ακριβώς ότι η κυβέρνηση εντείνει τον αυταρχισμό και την καταστολή σε όλα τα επίπεδα για να διαμορφώσει συνθήκες σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία ώστε να υλοποιήσει ανεμπόδιστα το αντιλαϊκό της πρόγραμμα.
Σε συνθήκες αμείωτης έντασης της αντιλαϊκής πολιτικής, ο μόνος δρόμος που μπορεί να σημάνει πραγματικά μια διαφορετική πορεία είναι να ξαναμπεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα σε τροχιά νέων αγωνιστικών διεκδικητικών κινητοποιήσεων, ξεπερνώντας τα σημερινά του αδιέξοδα, χαράσσοντας μια ελπιδοφόρα προοπτική για τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος