Βασικός στόχος η αναζωογόνηση και το δυνάμωμα του λαϊκού αγώνα
Διαρκής σκληρός έλεγχος και επιτήρηση
Οι προσδοκίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
διαψεύστηκαν. Η προπαγάνδα της έμεινε μετέωρη. Ενώ η κυβερνητική
πλειοψηφία ψήφισε, για άλλη μια φορά συντεταγμένη και με τις συνήθεις
συνοπτικές αντιδημοκρατικές διαδικασίες, σωρεία σκληρότατων αντιλαϊκών
μέτρων, με τη βεβαιότητα ότι θα κλείσει άμεσα η δεύτερη αξιολόγηση, θα
γίνει η εκταμίευση της δόσης και -ενδεχομένως- θα αποσπαστούν κάποιες
ευνοϊκές διατυπώσεις για διευθέτηση του χρέους στο Eurogroup της 22ας
Μαΐου, όλα μετατέθηκαν για το επόμενο Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Η δεύτερη αξιολόγηση δεν έκλεισε. Η
εκταμίευση της δόσης δεν δρομολογήθηκε και μετατοπίζεται -κατά τα
φαινόμενα- τον Ιούλιο, λίγο πριν την εκπνοή της λήξης των ελληνικών
υποχρεώσεων για χρεολύσια και τόκους, ύψους 7,4 δις ευρώ. Όσο για το
χρέος, σίγουρο είναι πως μόνο γραβάτα δεν "κινδυνεύει" να φορέσει ο
έλληνας πρωθυπουργός... Η πρόθεση εμπαιγμού και εξευτελισμού της
ελληνικής κυβέρνησης, από τους "εταίρους" της, με όσα μεθοδεύτηκαν και
σε αυτό το Eurogroup, υπήρξε προφανής. Αυτό είναι το αντίτιμο της
δουλοφροσύνης. Η μοναδική, μάλιστα, συμφωνία που επιβλήθηκε ήταν η βαριά
δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων
3,5% του ΑΕΠ για πέντε συνεχή χρόνια, από το 2018 έως και το 2022!
Ο μακρόσυρτος εφιάλτης των ασφυκτικών
πιέσεων και εκβιασμών απέναντι στον ελληνικό λαό συνεχίζεται. Η διαμάχη
κυρίως μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας -και κατά δεύτερο λόγο στους κόλπους της
ΕΕ- για το ζήτημα του ελληνικού χρέους εντείνεται. Το μόνο βέβαιο είναι
πως η όποια "γεφύρωση των διαφορών", η όποια "λύση"- "ρύθμιση"
επινοηθεί θα διαιωνίζει και θα ενισχύει την επιτροπεία των δανειστών, θα
αποτελεί βήμα κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης.
Είναι αποκαλυπτικές οι διαρροές των
διαμειφθέντων στο Eurogroup. Για να καταστεί το χρέος "βιώσιμο", οι
"εταίροι" και δανειστές θα απαιτήσουν αδιανόητους ρυθμούς ανάπτυξης και
πλεονάσματα για τέσσερις δεκαετίες!!! Πρόκειται για σκαιότατους,
εξωφρενικούς πολιτικούς χειρισμούς γιατί είναι προφανέστατα αδύνατον, σε
συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, να γίνει οποιαδήποτε ασφαλής
πρόβλεψη για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα -μέχρι το 2060(!)- σε
τέτοια οικονομικά μεγέθη και μάλιστα σε μια χρεοκοπημένη χώρα.
Οι αποκλίσεις των δανειστών, ως προς το
ύψος των στόχων, εκτός από τη γελοία και μεταφυσική τους διάσταση, δεν
αναιρούν τη μόνη ασφαλή πρόβλεψη. Πως επίκειται νέο σφοδρό κύμα
αντιλαϊκής επίθεσης. Για να "διασφαλιστούν" οι όποιες αποφάσεις θα
απαιτηθεί διαρκής σκληρός έλεγχος και επιτήρηση των δανειστών και
ατέρμονη μνημονιακή βαρβαρότητα, αν ο λαϊκός παράγοντας δεν βάλει φραγμό
στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς.
Συμμόρφωση και υποταγή
στους ισχυρούς
Το κυβερνητικό δημαγωγικό αφήγημα για
έξοδο από τα Μνημόνια και τέλος της επιτροπείας, το 2018,
κονιορτοποιείται με τη συνήθη ιμπεριαλιστική βαναυσότητα. Και
αποκαλύπτεται σαν μια κακόγουστη παράσταση, ένας απονενοημένος
επικοινωνιακός χειρισμός του Α. Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του
ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά τους να εξωραΐσουν την πραγματικότητα και να
κατευνάσουν τη λαϊκή οργή.
Οι επικυρίαρχοι, το ΔΝΤ και η ΕΕ, οι
αμερικανοί και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, έχουν -αμετάκλητα και
απροσχημάτιστα- αποφανθεί για το παρόν και το μέλλον της χώρας και του
λαού μας. Υπαγορεύουν και δρομολογούν, απροκάλυπτα, τις αντιδραστικές
εξελίξεις, μην αφήνοντας περιθώρια δημαγωγικών χειρισμών στους εγχώριους
υποτελείς τους.
Όλες οι φόρμουλες, τα προγράμματα και οι
μηχανισμοί που έχουν επινοήσει ή θα επινοήσουν, προϋποθέτουν και θα
προϋποθέτουν, απαιτούν και θα απαιτούν ιδιαίτερα επαχθείς όρους και
δεσμεύσεις. Και επιτροπεία στο διηνεκές.
Η κάθε ελληνική κυβέρνηση -η παρούσα και
η όποια επόμενη- οφείλει να αποδέχεται τον ασφυκτικό έλεγχο και
επιτήρηση των δανειστών και να λογοδοτεί σε αυτούς και μόνο. Τα
τελευταία εφτά χρόνια, με την εναλλαγή έξι κυβερνήσεων, επιβεβαιώνουν τα
παραπάνω με δραματικό τρόπο.
Αυτή είναι η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση
του Α. Τσίπρα. Μάταια πασχίζει να συγκαλύψει τη συμμόρφωση και υποταγή
του στους ισχυρούς με κομπασμούς και θλιβερούς λεονταρισμούς, όπως ο
τελευταίος ότι ψηφίζει μεν τα μέτρα αλλά δεν θα τα τηρήσει αν δεν πάρει
"λύση" για το χρέος, που εξελίσσεται ήδη σε νέο κόλαφο.
Οι πρόσφατες εξελίξεις το επικυρώνουν
και επιπλέον ματαιώνουν κάθε δυνατότητα αναθέρμανσης και διακίνησης
οποιουδήποτε success story, με σοβαρές παραπλανητικές αξιώσεις.
Η θρασύτατη προπαγάνδα των κυβερνώντων
για τη δημοσιονομική αποτελεσματικότητα της διακυβέρνησής τους
-απευθυνόμενοι σε έναν ήδη λεηλατημένο από την πολιτική τους λαό που τον
οδηγούν σε πρωτοφανή φτωχοποίηση και εξαθλίωση-, τα πυροτεχνήματα περί
αντιμέτρων και τα αναμασήματά τους για τις, δήθεν, διαφαινόμενες
προοπτικές ανάπτυξης, είναι αδύνατο να κρύψουν το βαθιά αντιλαϊκό και
ξενόδουλο χαρακτήρα της πολιτικής τους, να διοχετεύσουν κλίμα
αισιοδοξίας και προσδοκιών, να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή.
Τα επίχειρα
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξακολουθεί να
έχει την εύνοια των δανειστών σαν ο αποτελεσματικότερος διεκπεραιωτής
των εντολών και των συμφερόντων τους. Καθώς όμως η χώρα και ο λαός μας
δοκιμάζονται με τον πιο σκληρό τρόπο και βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά
στην υποδούλωση, τη φτώχια και την εξαθλίωση, η αντίστροφη μέτρηση έχει
ξεκινήσει γι' αυτήν. Η φθορά της είναι πλέον ραγδαία. Η κρίση στις
γραμμές της μεγεθύνεται.
Όσο για τη ΝΔ, που προβάλλεται σαν ο
βέβαιος διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας, τα δημοσκοπικά ποσοστά
της δεν της εξασφαλίζουν όρους σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, γι'
αυτό προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα διευρύνσεων και συσπείρωσης
ευρύτερων δυνάμεων.
Οι ηγεσίες των κομμάτων εφεδρειών
-ΠΑΣΟΚ, Πο-τάμι, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ- μετρούν απώλειες σε στελέχη και
εκλογική επιρροή, κλονίζονται και παραπαίουν, διχασμένες ανάμεσα σε ΝΔ
και ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναταράξεις, οι τριγμοί, η αποσύνθεση, οι αποχωρήσεις, οι
διασπάσεις, η βαθιά κρίση αποτελούν τον κανόνα για όλα τα κόμματα που
προπαγάνδισαν, ψήφισαν, υπηρέτησαν μνημόνια. Όλα, ανεξαιρέτως,
εισπράττουν τα επίχειρα της ακραία αντιλαϊκής αυτής πολιτικής.
Αυτό το ασταθές και ρευστό πολιτικό
περιβάλλον έχει εδραιωθεί στην Ελλάδα σαν αποτέλεσμα της πλήρους
προσαρμογής και συμμετοχής όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων
διαχείρισης εξουσίας, από το 2010 και μετά, στη μνημονιακή επέλαση.
Όσο αυτή θα συνεχίζεται, η αστάθεια και η
κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος θα εντείνεται και τα εγχώρια και
διεθνή κέντρα ισχύος, όσο και αν πασχίζουν και μεθοδεύουν διεργασίες
για τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων, δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν
συγκρότηση σταθερών κυβερνήσεων και συνθήκες ελεγχόμενων πολιτικών
εξελίξεων.
- Η κυβέρνηση εκτελεί πειθήνια τις προσταγές των ιμπεριαλιστών
- Δημοσιεύτηκε στις: 27, Μαϊ 2017
Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση
