Ακραία φτωχοποίηση της Ελλάδας των μνημονίων

Παραπέρα επιδείνωση με τη δεύτερη αξιολόγηση

Πριν  ακόμα συμφωνηθούν, νομοθετηθούν και μπουν σε εφαρμογή τα νέα εξοντωτικά μέτρα η Ελλάδα μετατρέπεται όλο και με ταχύτερους ρυθμούς σε μια τριτοκοσμική χώρα και ο λαός μας οδηγείται στην πιο ακραία φτωχοποίηση, την εξαθλίωση και τη δυστυχία. Μια σύντομη σκιαγράφηση της σημερινής κατάστασης δείχνει με τον πιο αδιάψευστο τρόπο που οδηγεί το λαό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κυβέρνηση της υποτέλειας και του χαμερπισμού, υπακούοντας και εφαρμόζοντας τις απαιτήσεις του ιμπεριαλισμού.

Ανεργία - Απασχόληση

Η Ελλάδα παραμένει πρωταθλήτρια στην ανεργία  στα πλαίσια της  Ενωμένης Ευρώπης.  Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας ( Εurostat ) το Δεκέμβριο του 2016 το επίπεδο της ανεργίας ήταν 23,1%, δηλαδή  1.101.000 άτομα.  Όμως το πραγματικό μέγεθος της ανεργίας που πλήττει τη χώρα μας, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, αγγίζει το 30% του πληθυσμού.  Ένας στους τρεις ανέργους – όπως αναφέρει η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ – δηλαδή 350.000 άτομα, ανήκουν στην κρίσιμη ηλικιακή ομάδα των 45-64 χρόνων, ενώ ο αριθμός αυτός συνεχώς μεγαλώνει.  Από αυτούς οι 280.000 είναι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή πάνω από 12 μήνες χωρίς δουλειά, οκτώ στους δέκα ένα χρόνο χωρίς δουλειά, ενώ οι 65 στους 100, περίπου  225.000, είναι δύο χρόνια χωρίς δουλειά.

Η μερική απασχόληση στις ηλικίες των 45-64 κατέχει υψηλά ποσοστά.  Σε σύνολο 343.200 με μερική απασχόληση είναι οι 112.300, δηλαδή ένας στους τρείς.  Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η Ελλάδα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια και στη νεανική ανεργία, με ποσοστά 48% στο ηλικιακό επίπεδο των 15-24 ετών και ακολουθεί η ομάδα των 25-34 με ποσοστά 29,5%.  

Τα στοιχεία αυτά από μόνα τους δεν απεικονίζουν την πραγματική κατάσταση στον τομέα της απασχόλησης στη χώρα μας. Το βασικό στοιχείο που καθορίζει την κατάσταση στον τομέα απασχόληση – ανεργία, πέρα από τη στατιστική μέτρηση από τον ένα ή τον άλλο οργανισμό, είναι τα ποσοστά των ελαστικών μορφών απασχόλησης: μερικής, εκ περιτροπής, περιστασιακής κλπ., καθώς και οι αμοιβές που παίρνουν οι εργαζόμενοι. Οι ελαστικές μορφές εργασίας στη χώρα μας επεκτείνονται με ταχύτατους ρυθμούς και τείνουν να υποσκελίσουν τη σταθερή απασχόληση.  Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΚΑ, που προκύπτουν από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις που υποβλήθηκαν τον Απρίλιο του 2016, προκύπτει ότι:  στο σύνολο των 1.930.236 εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα το 28,9% - 558.150 εργαζόμενοι – δουλεύουν με όρους μερικής απασχόλησης, με μισθούς και μεροκάματα πείνας.

Από τα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας ο μέσος μισθός για μερική απασχόληση 126.000 εργαζομένων είναι 100€ το μήνα μικτά.  Τέλος άλλοι  343.760 εργαζόμενοι παίρνουν 100€ – 400€ το μήνα μικτά. Σαν μία ακόμη «παράπλευρη» μείωση της απασχόλησης στη χώρα μας μπορεί να θεωρηθεί και το μαζικό κύμα μετανάστευσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας μισό εκατομμύριο Έλληνες ζητούν μια καλύτερη ζωή μακριά από την πατρίδα τους.   Πρόκειται κυρίως για νέους μορφωμένους, για ανθρώπους με επαγγελματική εμπειρία και για ανθρώπους που παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να ζήσουν τις οικογένειές τους.  Και αυτό το ρεύμα όλο και περισσότερο δυναμώνει. 

Φόροι - Κατασχέσεις  Πλειστηρισμοί

Το τσουνάμι των φόρων που έπληξαν βαριά – κυρίως τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα – αποτυπώνει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων στην απολογητική της έκθεση για το 2016. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, τα τμήματα Δικαστικού και Νομικής Υποστήριξης των εφοριών προώθησαν συνολικά 1.602.835 υποθέσεις για απλήρωτους φόρους  με πλειστηριασμούς, κατασχέσεις, ποινικές διώ­ξεις και υποθήκες, έναντι 670.728 του 2015, μια αύξηση δηλαδή που αγγίζει το 130%. Η ακραία και άκαρδη υπερφορολόγηση αποτυπώνεται  επίσης στις ληξιπρόθεσμες οφειλές που συσσωρεύονται και φτάνουν στο τέλος του 2016 στα 92,8 δις ευρώ. Ένας στους δύο φορολογούμενους έχει ληξιπρόθεσμα χρέη και αδυνατεί να αποπληρώσει σε ποσά που δεν ξεπερνούν  τα 2000€. Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ 1.485.693 φορολογούμενοι οφείλουν από 50€ έως 500€, 903.206 έως 50€ ενώ συνολικά 3.412.300 φορολογούμενοι είχαν έως 2.000€ ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Η παραπάνω εικόνα πιστοποιεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού έχει κτυπηθεί από τη γενικότερη οικονομική κατάσταση και τη φορολογική πολιτική ειδικότερα και προπαντός τα αδύναμα λαϊκά στρώματα. Αυτή η αδυναμία αποπληρωμής φόρων με τις ανάλογες συνέπειες έχουν διαμορφωθεί όταν το αφορολόγητο ήταν από 8.630€ έως 9.545€.  

Δεν χρειάζονται μαθηματικά για να υπολογίσει κανείς τι θα γίνει όταν το αφορολόγητο, μετά το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης, κατέβει στα 5.600€ με 5.900€, όπως πλέον ομολογεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ύστερα από τις σκληρές και επικές μάχες που δίνει με τους δανειστές στις μακρόχρονες «διαπραγματεύσεις», όταν μάλιστα αυτό θα συνοδεύεται από άγριο και βάρβαρο πετσόκομμα των συντάξεων, μισθών και ό,τι άλλο κτυπά τα λαϊκά εισοδήματα. 

Με φιλανθρωπίες  "θεραπεύουν" την ακραία φτώχεια

Τα κυβερνητικά επιτελεία, γνωρίζοντας  πο­λύ καλά πως η νεοαποικιακή, αντιλαϊκή πολιτική της υποτέλειας θα διευρύνει την κατάρρευση των μισθών, των η­με­ρομισθίων και των συντάξεων, την αύξηση των τιμολογίων, την απογείωση των χρεών των νοικοκυριών και το φούσκωμα των τραπεζικών δανείων,  θα διογκώνεται η καλπάζουσα ανεργία, θα αυξάνονται τα λουκέτα και οι απολύσεις, σπεύδουν να φτιάξουν προγράμματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας για τα οποία πανηγυρίζουν και τα εμφανίζουν σαν καρπούς της «αριστερής» πολιτικής. Στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά «φτωχοκομεία» και μίζερη διαχείριση φτώχειας. Τέτοια είναι τα επιχειρησιακά προγράμματα Επισίτισης και Βασικής Υλικής Συνδρομής του ΤΕΒΑ (Τα­­μείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους), τις μίζερες παροχές του οποίου λαμβάνουν άτομα και οικογένειες που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης.

Τα κριτήρια για την ένταξη στο πρόγραμμα είναι: η φορολογική δήλωση του τελευταίου έτους να μην υπερβαίνει τις 3.000€ για μεμονωμένα άτομα και τις 4.500€ για ζευγάρια.   Στο πρόγραμμα αυτό συμμετέχουν 412.000 άτομα,  196.000 οικογένειες. Ανάλογο φτωχοκομείο είναι το ΚΕΑ ( Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης ) το οποίο καλύπτει πανελλαδικά 700.000 δικαιούχους περίπου. Οι δικαιούχοι παίρνουν 200€ το μήνα για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, 100€ για κάθε επιπλέον μέλος του νοικοκυριού. Οι προϋποθέσεις για να δικαιούται κάποιος αυτήν τη «φιλανθρωπική» παροχή επαιτείας είναι πολύ μικρότερες από αυτές του ΤΕΒΑ. Για παράδειγμα το συνολικό ύψος εισοδήματος ή καταθέσεων του νοικοκυριού δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 1200€ έως 6 μήνες πριν την υποβολή της αίτησης για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και 1.800€ για νοικοκυριό αποτελούμενο από δύο ενήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με ένα  ανήλικο μέλος. Και οργανωμένες «φιλανθρωπίες» ξεφυτρώνουν από διάφορους δήμους, ΜΚΟ, τηλεοπτικά κανάλια, πολυεθνικές εταιρείες που για διαφημιστικούς λόγους επιτελούν το «ανθρωπιστικό τους καθήκον».  Πάνω από 200 κοινωνικές κουζίνες, δημοτικά συσσίτια και διανομές τροφίμων που συναντά κανείς σε κάθε δήμο της Αττικής ακόμα και στις λεγόμενες «οικονομικά εύπορες περιοχές».

Δωρεάν γεύματα προσφέρονται και από τις εκκλησίες. Ανάλογες διανομές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, όπως το «όλοι μαζί μπορούμε», διοργανώνονται από τηλεοπτικά κανάλια. Ορισμένοι δήμοι προσφέρουν με χαμηλές τιμές καθημερινά «σπιτική κουζίνα». Στο παλαιό Φάληρο πραγματοποιούνται συσσίτια από τη μη κυβερνητική οργάνωση ΑΝΟΔΟΣ. 

Άστεγοι

Η ραγδαία αύξηση των αστέγων είναι ένα ακόμη επίτευγμα των μνημονιακών πολιτικών που με απόλυτη «ευλάβεια» ακολούθησαν οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις και που τώρα με ιδιαίτερο ζήλο και «συνέπεια» εφαρμόζει η «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σήμερα οι  άστεγοι υπολογίζονται γύρω στις 40.000, ο αριθμός τους όμως, ο οποίος διαρκώς αυξάνεται δεν μπο­ρεί να υπολογιστεί με ακρίβεια.  Υπάρχει μεγάλος αριθμός των λεγόμενων αστέγων που με κανένα τρόπο δεν θέλουν να εκτεθούν. Οι άστεγοι  αυτοί στην πλειοψηφία τους δεν αποτελούνται από παρασιτικά άτομα,  ναρκομανείς και τα κοινώς λεγόμενα «λούμπεν» στοιχεία. Αλλά από άτομα που πτώχευσαν μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης των μνημονιακών οικονομικών πολιτικών.  Οι περισσότεροι ζουν και κοιμούνται στους δρόμους της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Με μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας στη διάρκεια όλου του εικοσιτετραώρου θα δεί κάποιος τα φαινόμενα αυτά της ανθρώπινης εξαθλίωσης. Άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους, τα σπίτια τους και βρέθηκαν κυριολεκτικά στους δρόμους. 

Ληξιπρόθεσμες οφειλές

Τον Ιανουάριο του 2017 οι οφειλές προς την εφορία ήταν 3,599 δις ευρώ, τα οποία αυξηθήκαν κατά 200.000€ περίπου μέσα στον Φεβρουάριο, δηλαδή το χρέος είναι σήμερα περίπου στα 3,800 δις ευρώ και αφορούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό λαϊκά στρώματα και μικρές επιχειρήσεις.   Στη ΔΕΗ το χρέος βρίσκεται στο 1,7334 δις ευρώ με ανάλογη περίπου σύνθεση των οφειλετών.   Όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θεσμών είναι περίπου 112 δις ευρώ.  Το σύνολο των δανείων που έχουν δοθεί είναι 210 δις, που σημαίνει ότι το 40% των δανείων είναι κόκκινα. Τα δάνεια που καθυστερούν να πληρωθούν πάνω από 90 μέρες αντιστοιχούν στο 44,2% του ΑΕΠ.  Αν προστεθούν και οι καθυστερήσεις κάτω από τις 90 μέρες,  τα καθυστερημένα δάνεια αντιστοιχούν στο 58% του ΑΕΠ. Μέσα σ’ αυτήν τη δίνη των χρεών και των υποχρεώσεων βρίσκεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργατολαϊκών στρωμά­των.Ο νέος καταιγισμός αντιλαϊκών μέ­τρων, η μείωση μισθών και συντάξεων, η νέα φοροκαταιγίδα, η μείωση της απασχό­λησης, η αύξηση της ανεργίας που θα φέρει το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης,  θα φουντώσει τη γενικευμένη φτώχεια, θα ρίξει στο καμίνι της ακραίας φτώχειας και της εξαθλίωσης ακόμη περισσότερα εργατολαϊκά στρώματα και θα μεγαλώσει τις στρατιές των νεόπτωχων.  Όλα αυτά θα δημιουργήσουν αντικειμενικά συνθήκες όξυνσης της ταξικής αντίθεσης ανάμεσα στα εργατολαϊκά στρώ­ματα και τη φτωχομεσαία αγροτιά από τη μια, τον ιμπεριαλισμό και την ντόπια πλου­τοκρατική ολιγαρχία από την άλλη.

Στον αγώνα αυτό το μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα θα βρεθεί στις πρώτες γραμ­μές,  στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια, την εξάρτηση και την αντιλαϊκή εξουσία της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και των ξένων αφεντικών.