"Δίκαιη ανάπτυξη" ή βάρβαρη εξαθλίωση του λαού
Στα
πλαίσια της λεγόμενης επικοινωνιακής πολιτικής, δηλ. στην κοροϊδία και
την παραπλάνηση του λαού, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχτεί
πρωταθλητής μακράν από τους πολιτικούς του αντιπάλους, σερβίρει τώρα το
νέο παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», που τάχα θα αναβαθμίσει συνολικά
την οικονομική κατάσταση της χώρας και κυρίως στα πλαίσια των
μνημονιακών δεσμεύσεων θα πραγματοποιήσει σε βάθος μεταρρυθμίσεις με
ισχυρό ταξικό πρόσημο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Περί τίνος όμως πρόκειται στην πραγματικότητα; Δύο είναι οι βασικοί άξονες :
1) Παραγωγική ανασυγκρότηση, ξεμπλοκάρισμα μεγάλων έργων, που σημαίνει ξεπούλημα μπιρ παρά των υποδομών της χώρας και των άλλων «ασημικών» και όλα εκείνα τα εργοδοτικά «εργαλεία» για ελκυστικές και ιδιαίτερα κερδοφόρες επενδύσεις από ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.
2) Ταμείο αλληλεγγύης δηλαδή υποδομές για το πέταγμα σ΄ αυτές των εξαθλιωμένων μαζών που θα αυξάνονται καθημερινά μετά τα μέτρα και της δεύτερης αξιολόγησης που θα 'ρθουν να κουμπώσουν στη γενικότερη οικονομική πολιτική της ΕΕ με τα μέτρα της μνημονιακής χρεωκοπημένης Ελλάδας.
Αυτή ακριβώς θα είναι η τελική κατάληξη. Η «δίκαιη ανάπτυξη» έχει πέρα για πέρα ταξικό – αντιλαϊκό «πρόσημο» (αγαπημένος ρεφορμιστικός όρος ) και θα δημιουργήσει έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Η βάση του θα είναι η πλήρης και γενικευμένη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας και η θέσπιση και επέκταση όλων των «νέων» μορφών εργασίας:
- Συμβάσεις εργασίας λίγων ωρών
- Συμβάσεις μηδενικών ωρών (λευκά συμβόλαια ) ή συμβόλαια έκτακτης ανάγκης
- Συμβάσεις με το τηλέφωνο
- Λευκές συμβάσεις
Όλα αυτά με ή χωρίς ασφάλεια, με αμοιβές πείνας. Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν 8 με 10 ώρες και θα πληρώνονται για τέσσερις, με αμοιβές που θα κυμαίνονται από 2 – 3€ την ώρα. Έτσι θα λύσει ο ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα της… ανεργίας!!!
«Δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει οι εργαζόμενοι να είναι στη διάθεση των μεγάλων μονοπωλίων, των μεγάλων αλυσίδων των πολυεθνικών, που θα απολύουν ατομικά ή μαζικά σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και θα ρίχνουν χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία προσωρινή ή μακρόχρονη με ψίχουλα ή καθόλου κοινωνική ασφάλιση.
«Δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει να σπάσει ο κύριος οικονομικός κορμός της χώρας, τα μικρομάγαζα και οι μικρές επιχειρήσεις, να φτωχήνουν τους ανθρώπους που σήμερα είχαν ένα σχετικά ικανοποιητικό εισόδημα.
«Δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει να υποβαθμιστούν οι μικρές περιουσίες και με τα «καλάσνικωφ» των δανειστών, τα κόκκινα δάνεια, να χάσουν τα σπίτια τους και να βγουν στο δρόμο δεκάδες χιλιάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά.
«Δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει να στερείσαι την περίθαλψη, να πεθαίνεις έξω από τα διαλυμένα νοσοκομεία και να σου ρουφούν τις λίγες σταγόνες οικονομίας οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
«Δίκαιη ανάπτυξη» είναι μια ομάδα ανθρώπων του υπερταμείου να ξεπουλά τη χώρα, καθοδηγούμενη, για λογαριασμό ξένων και ντόπιων πολιτικοοικονομικών κέντρων, ενώ είναι νομοθετημένο να μένουν στο απυρόβλητο για κάθε οικονομικό έγκλημα που θα διαπράξουν σε βάρος του λαού και της χώρας.
«Δίκαιη ανάπτυξη» είναι ο ΕΝΦΙΑ και δεκάδες άλλοι φόροι που στραγγίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά και ανοίγουν το δρόμο για να ρίξουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους στα ξένα founds.
«Δίκαιη» είναι η ανάπτυξη με κατασχέσεις ακόμη και για 30€ σε πάμπτωχους, ανάπηρους, άνεργους και πλήρως οικονομικά εξαθλιωμένους.
Φυσικά δεν χρειάζεται να έχεις μεγάλη οξυδέρκεια, βαθιά πολιτική και οικονομική εκπαίδευση για να αντιληφθείς ότι αυτή η «δίκαιη ανάπτυξη» θα οδηγήσει στην ανέχεια, στην ακραία φτώχεια, στη δυστυχία, στην απελπισία εκατομμύρια λαού. Και αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις φέρνει σοβαρές κοινωνικές αναστατώσεις και τρανταγμούς. Γι' αυτό έχουν γνώση οι φύλακες. Γι' αυτό στα πλαίσια του κειμένου της Διαβούλευσης αναφέρεται: « Η επιτυχία της ζώνης του ευρώ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποτελεσματικότητα των εθνικών αγορών εργασίας και των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας και από την ικανότητα της οικονομίας να απορροφά τους κλυδωνισμούς και να προσαρμόζεται».
Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια ο Τσίπρας εξάγγειλε την Πέμπτη, 16/6, στην εκδήλωση στο μουσείο της Ακρόπολης, τη συγκρότηση του «ταμείου αλληλεγγύης για την ανακούφιση των πολιτών που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση».
Τι σημαίνει αυτό: ότι τα επιτελεία της «πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης» βλέποντας τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης και πού τελικά οδηγεί, σπεύδουν να ετοιμάσουν εκείνο το πλαίσιο – πλαίσιο φτωχοκομείων – για να συντηρήσουν με όρους εξαθλίωσης εκατοντάδες χιλιάδες λαού.
Αυτό το πλαίσιο, στολίζοντάς το με δεκάδες φιοριτούρες και ψεύτικες υποσχέσεις, θα το πλασάρουν σαν μια αριστερή ριζοσπαστική πολιτική, «αντίβαρο των μνημονίων», για να διατηρήσουν για ένα ακόμη διάστημα την πολυπόθητη σ' αυτούς διακυβέρνηση. Ταυτόχρονα θα προσπαθήσουν να εξαπατήσουν το λαό πως μέρα με τη μέρα οικοδομούν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και πως τα ευεργετικά αποτελέσματά τους θα διαχυθούν σε όλο το λαό, όπως μέχρι τώρα διαχέονται οι φόροι και τα δεκάδες άλλα αντιλαϊκά μέτρα.