29 Δεκεμβρίου 2020

Να υπερασπιστούμε τις φάτνες του καιρού μας

                           

  Μπροστά στον ερχομό του καινούριου χρόνου συνηθίζουμε να στέλνουμε ο ένας στον άλλο ευχές για να εκφράσουμε την ελπίδα μας, την αισιοδοξία μας για την επόμενη μέρα. Επιλέξαμε φέτος οι ευχές μας να είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο ενός από τους μεγαλύτερους διανοητές του περασμένου αιώνα και ουσιαστικά του πατέρα του Δημόσιου Σχολείου, του Δημήτρη Γλυνού. πιστεύουμε ότι είναι επίκαιρο όσο τίποτε άλλο.

Καλή χρονιά με υγεία και αισιοδοξία 

(ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑ)      

  O Δημήτρης Γληνός, σε ένα συγκλονιστικό κείμενό του που γράφτηκε στην Ελλάδα της κρίσης του ’30, περιγράφει – 80 χρόνια περίπου πριν – τί συμβαίνει στην Ελλάδα του σήμερα. Και ταυτόχρονα φωτίζει δρόμους που αξίζει να περπατηθούν, σήμερα, στην Ελλάδα της αιθαλομίχλης, των μαγκαλιών, των συσσιτίων.

            Έγραφε: «Μέσα σ’ αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης πλήθυνε το κακό, που ήτανε πάντα πολύ, μεγάλωσε η αθλιότητα των απαθλιωμένων ανθρώπων. Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία (…). Από την άλλη, κάθε μέρα κρούει την πόρτα τους το σκιάχτρο της αναδουλειάς με τη συντρόφισσά της, την πείνα. Και σ’ όσα σπίτια μπει μέσα το μεγάλο κακό ρημάζουνε πια.

Πού βρίσκονται οι ευθύνες για το ζόφο που καταπλακώνει τον πλανήτη και τη χώρα μας;

 Δραματικοί τόνοι, τρομακτικά νέα, τοπίο θανάτου! Καλπασμός της πανδημίας, κρούσματα, εφιαλτικές διηγήσεις από νοσήσαντες που σώθηκαν, νοσοκομεία στο «κόκκινο», διασωληνωμένοι, θάνατοι, πολεμικές συνθήκες, ασυνείδητοι πολίτες, ένοχη νεολαία… Υστερική τρομολαγνεία και εξωφρενική περιπτωσιολογία. Τα ίδια, ξανά και ξανά. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, στα κανάλια, στο διαδίκτυο, στα έντυπα, στο ραδιόφωνο, ένα ζοφερό κύμα προπαγάνδας σκεπάζει τα πάντα, σκορπίζοντας το φόβο και την ανασφάλεια στην κοινωνία για τη μεταδοτική νόσο, αναπαράγοντας ένα αίσθημα επικείμενου θανάτου. Εμμονικοί διατεταγμένοι δημοσιογράφοι και επιστρατευμένοι ειδικοί έχουν ταχθεί στην υπηρεσία μιας πολιτικής εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας που την εμφανίζουν σαν θέσφατο. Κάθε αμφισβήτηση, κάθε διαφοροποίηση, κάθε αντίθεση -πολιτική και επιστημονική- αποκλείεται, στιγματίζεται, δαιμονοποιείται.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Πού βρίσκονται οι ευθύνες για το ζόφο που καταπλακώνει τον πλανήτη και τη χώρα μας; Στην αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα της πανδημίας, η απάντηση είναι αυτή που έχουν επιβάλει στους λαούς οι αστικές τάξεις και οι κυβερνήσεις τους, μαζί και η ελληνική, στο μεγαλύτερο μέρος της γης; Και τι έγινε σε αυτούς τους οκτώ μήνες που μεσολάβησαν μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κύματος της πανδημίας;

Κανένα εμβόλιο δε θα σταματήσει αυτή την εγκληματική πολιτική

  Προϋπόθεση για την ανατροπή της η μαζική λαϊκή πάλη

Η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα και η συντριπτική απόδειξη μιας ολέθριας πολιτικής που εδώ και εννέα μήνες ακολουθεί η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία και όχι -όπως γίνεται καθαρό από τις εξελίξεις- για την αντιμετώπισή της. Έχοντας επιβάλει από τις αρχές Νοεμβρίου -και με σχεδόν θερινές θερμοκρασίες- το 2^ο lock down, βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο, αφού στα μέσα Δεκεμβρίου τίποτα από τα όσα συμβαίνουν δεν προοιωνίζουν την ύφεση και τον έλεγχο της κατάστασης.

Με την Ελλάδα να είναι μια από τις ελάχιστες παγκοσμίως χώρες που έχει κλείσει ακόμη και τα σχολεία, την ίδια στιγμή που το ΕΣΥ καταρρέει κάτω από το βάρος των 500 διασωληνωμένων με covid-19, όσο και αν η κυβερνητική προπαγάνδα των ΜΜΕ λυσσομανά, η οργή έχει αρχίσει να απλώνεται, ανεπίστρεπτα, σε όλους τους κοινωνικούς χώρους. Η φτώχεια και η ανεργία διογκώνονται με γοργούς ρυθμούς, η αναστολή ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν έχει κανένα υγειονομικό περιεχόμενο, ενώ οι νεκροί της πανδημίας στη χώρα, -όσο αυτή η κατάσταση συνεχίζεται- είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσουν κατ’ αναλογία, αλλά και σε απόλυτους αριθμούς, αυτούς άλλων χωρών που δεν επέβαλαν ποτέ απαγορεύσεις και lock down.

Όργιο αστυνομικής βίας και καταστολής στις 6 Δεκέμβρη

Η λαϊκή πάλη φραγμός στην κρατική τρομοκρατία

Με μία ακραία επιχείρηση καταστολής και τρομοκρατίας αντιμετωπίστηκε η 6η Δεκέμβρη, επέτειος δολοφονίας του 15­χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορό­πουλου από την αστυνομία.
Δημιουργώντας κλίμα αντίστοιχο με εκείνο που διαμόρφωσε στην επέτειο του Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση προχώρησε για δεύτερη φορά μέσα σε 20 μέρες(!) στην αντιδραστική πρακτική της γενικευμένης απαγόρευσης συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων. Ταυτόχρονα, με την παρουσία 5.000 αστυνομικών στο κέντρο της Αθήνας και τον αστυνομικό αποκλεισμό της ευρύτερης περιοχής των Εξαρχείων (όπου επιτρεπόταν η κυκλοφορία μόνο για τους μόνιμους κατοίκους), στάλθηκε το ξεκάθαρο μήνυμα της σιδερόφρακτης τρομοκρατίας και της πολιτικής των απαγορεύσεων και του βούρδουλα.

Για μια ακόμα φορά η Ε.Ε. διέψευσε τα όνειρα των ελληνικών κυβερνήσεων (του Σήφη Σταυρίδη στελέχους του Μ-Λ ΚΚΕ)

Η Σύνοδος κορυφής της ΕΕ και το φιάσκο της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Σαν κρεσέντο της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, ήχησαν οι περιχαρείς ευχαριστίες του Τούρκου προέδρου προς τους «έντιμους Ευρωπαίους που εναντιώθηκαν κατά των κυρώσεων προς την Τουρκία». Και πράγματι, έχει κάθε λόγο να επαίρεται ο Ερντογάν, αφού ούτε το πλαίσιο διαλόγου Ελλάδας-Τουρκίας με θέμα την υφαλοκρηπίδα και τις ΑΟΖ υιοθετήθηκε, ούτε το εμπάργκο όπλων συζητήθηκε, ούτε οι παλαιότερες «δεσμευτικές» αναφορές της ΕΕ για την ευρωπαϊκή αντίδραση στις τουρκικές προκλήσεις τηρήθηκαν, ούτε οι συμφωνηθείσες τιμωρητικές κυρώσεις στη Σύνοδο του περασμένου Οκτώβρη βάσει των ευρωπαϊκών Συνθηκών επιβλήθηκαν.

Μετά το πρωτοφανές φιάσκο, είναι βέβαιο ότι η Τουρκία θα συνεχίσει την ίδια επεκτατική πολιτική, καταπατώντας πλήρη κυριαρχία (12 μίλια) και κυριαρχικά δικαιώματα σε Ελλάδα και Κύπρο, με τους Μητσοτάκη και Αναστασιάδη να παρακολουθούν υποτελείς και αμήχανοι τις αρνητικά εξελισσόμενες ευρωτουρκικές δράσεις.

Η δική μας απάντηση (του Λάκη Μαργαρίτη μεταλλεργάτη)

Με αφορμή ένα γράμμα του Γιάννη Μάγγου, πατέρα του αδικοχαμένου γιου του, Βασίλη.

 

 

5 μήνες έχουν περάσει από το θάνατο του 26χρονου Βασίλη Μάγγου και ο πατέρας του με επιστολή προς τον υπουργό δημοσίας τάξης Χρυσοχοϊδη, ζητά να μάθει σε πιο σημείο βρίσκεται η ΕΔΕ της αστυνομίας που ο ίδιος διέταξε για την κακοποίηση του γιού του, που ουσιαστικά προκάλεσε και τον θάνατο του. Να θυμηθούμε ότι στις 13/6 έγινε πορεία κατά της καύσης σκουπιδιών απ’ την ΑΓΕΤ LAFFARGE, όπου συμμετείχαν εκατοντάδες Βολιώτες . Προς το τέλος της ειρηνικής πορείας επενέβησαν τα ΜΑΤ με στόχο να την διαλύσουν χτυπώντας ανελέητα τους διαδηλωτές και κάνοντας συλλήψεις.