Η δεύτερη αξιολόγηση τελείωσε. Εμπρός για τη τρίτη! Νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα

Μόλις τελείωσε η 2η αξιολόγηση, ανακοινώθηκαν τα νέα (113) αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμοστούν το πρώτο εξάμηνο του 2018

Μόνο ο παλλαϊκός αγώνας μπορεί να ανατρέψει τα αντεργατικά μέτρα και να σπάσει τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών μνημονίων

"Μετά το καλοκαίρι θα επιστρέψουμε για την τρίτη αξιολόγηση" δήλωσε ο Ντ. Κοστέλο, εκπρόσωπος της ΕΕ στο κουαρτέτο, ενώ ανακοινώνονταν άλλα 113 προαπαιτούμενα σκληρά αντι­λαϊκά μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2018. Έπεται, δηλαδή, μετά την "καλή συμφωνία" για την οποία θριαμβολογεί ο Α. Τσίπρας, τρίτη αξιολόγηση. Και μετά από αυτήν άλλη, και άλλη, κ.ο.κ. Τα μέτρα δεν έχουν τελειωμό. Επί επτά χρόνια, μόλις ολοκληρώνεται μια δέσμη μέτρων αρχίζει η "προετοιμασία" για την επό­μενη.

ΣΚΛΗΡΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ. ΕΝΤΟΝΕΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ

Πολύπλευρες ιμπεριαλιστικές πιέσεις για την επιβολή διχοτομικών σχεδίων στην Κύπρο

Αρχίσε την Τετάρτη (28/6) στο ελβετικό θέρετρο Κρανς Μοντάνα το “τέλος του παιχνιδιού”, όπως χαρακτήρισε την αναβίωση της πενταμερούς Διάσκεψης ο απεσταλμένος του ΓΓ του ΟΗΕ, Έιντε. Η ναυαγισμένη, στο Μον Πελεράν, νεκρανάσταση της Διάσκεψης της Γενεύης, αποφασίστηκε στις αρχές του μήνα στη Ν. Υόρκη, στη συνάντηση Αναστασιάδη - Ακιντζί με τον ΓΓ του ΟΗΕ, Γκουτέρες. Στα ασφυκτικά χρονικά πλαίσια κλιμακώνονται οι διμερείς και πολυμερείς διαβουλεύσεις, βολιδοσκοπήσεις και πιέσεις όλων των εμπλεκομένων μερών για την προώθηση των γεωστρατηγικών τους επιλογών στην περιοχή, που επιβάλλουν στην πράξη ένα άτυπο πλέγμα ιμπεριαλιστικής επιδιαιτησίας, επαναφέροντας στο προσκήνιο των διαπραγματεύσεων το διχοτομικό σχέδιο Ανάν, που απόρριψε το 2004 ο κυπριακός λαός.

η πραγματικότητα για τη λρ'ιση στο Περσικό κόλπο (Αναδημοσίευση απ' την εφημερίδα ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ)

Αμερικανικές μπίζνες εξοπλισμού του Κατάρ και κλιμάκωσης των επιθέσεων στη Συρία

Παραμένει η ένταση, ως απότοκο της κόντρας ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών δυνάμεων, της κρίσης στις σχέσεις του Κατάρ με χώρες της περιοχής, με πρώτη τη Σαουδική Αραβία, και τις προσπάθειες συμμάχων (ΗΠΑ, Γαλλία, Τουρκία, Μαρόκο, Κουβέιτ κ.ά.) να αξιοποιήσουν την κρίση προς όφελος των ιδιαίτερων συμφερόντων τους. Παράλληλα, φάνηκε να φουντώνουν επικίνδυνα τα πολεμικά μέτωπα στη Συρία, με φόντο την πρόσφατη έναρξη της επιχείρησης για την ανακατάληψη της Ράκα. Σαν να μην έφθαναν οι εξελίξεις αυτές, η αμερικάνικη Γερουσία αποφάσισε την επιβολή νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν έναντι όλων όσοι εμπλέκονται με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, σηματοδοτώντας για άλλη μία φορά τον στόχο της.

 Παράλληλα με την αντιπαράθεση με το Κατάρ, που κατηγορείται από ΗΠΑ και μοναρχίες του Κόλπου για χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όταν όλοι μαζί θέριεψαν το «Ισλαμικό Κράτος και τις σύμμαχες μισθοφορικές ισλαμιστικές οργανώσεις που μάχονται για την ανατροπή του 'Ασαντ στην Συρία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προωθεί και τις μπίζνες. Έτσι, οι υπουργοί Άμυνας συμφώνησαν για την πώληση 36 μαχητικών αεροσκαφών «F-15» στο Κατάρ, αξίας 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επίσης, δύο νέα πλοία του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού κατέπλευσαν στο λιμάνι Χάμαντ του Κατάρ προκειμένου να συμμετάσχουν σε κοινή ναυτική άσκηση με πλοία του καταριανού Πολεμικού Ναυτικού.

 Όσον αφορά τη συμφωνία πώλησης των μαχητικών «F-15», οι υπουργοί Άμυνας ΗΠΑ, Τζέιμς Μάτις, και Κατάρ, Χάλεντ αλ Ατίγια, τόνισαν «τη σημασία άμβλυνσης των εντάσεων» στην περιοχή του Κόλπου ώστε «όλοι οι εταίροι να μπορέσουν να επικεντρωθούν στα επόμενα βήματα προκειμένου να πετύχουν τους κοινούς τους στόχους». Ο Μάτις πρόσθεσε πως η πώληση των μαχητικών θα προσφέρει στο Κατάρ τεχνολογία αιχμής και θα ενισχύσει τη διμερή συνεργασία στον τομέα ασφάλειας, σαν να μην έφθανε η τεράστια αμερικανική στρατιωτική βάση Αλ Ουντέιντ, περίπου 10.000 στρατιωτικών, που έχει το Κατάρ στο έδαφός του. Το νέο πακέτο ανακοινώνεται επτά μήνες μετά την ανακοίνωση πώλησης άλλων 71 μαχητικών αεροσκαφών τύπου «F-15QA» στο Κατάρ από την κυβέρνηση του τότε απερχόμενου Προέδρου, Ομπάμα, αξίας 21,1 δις δολαρίων. Χοντρές μπίζνες λοιπόν και συμφέροντα πίσω από διπλωματικές κορώνες και κινήσεις με πρόσχημα την τρομοκρατία.

 Στη σκιά του φρέσκου στρατιωτικού πακέτου των 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συνεχίζεται η έντονη διπλωματική κινητικότητα σε Ουάσιγκτον, Άγκυρα, Κουβέιτ και Παρίσι με στόχο ένα συμβιβασμό, καθώς τα εγκατεστημένα οικονομικά συμφέροντα αυτών των χωρών, που δρουν στην περιοχή και εμπλέκονται με διάφορους τρόπους στην εκμετάλλευση των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου του Κατάρ στον Περσικό Κόλπο, δείχνουν να μην επιθυμούν, επί του παρόντος, πιο τεταμένη κατάσταση από την ήδη υπάρχουσα, με φόντο βεβαίως και τον οξυμμένο ανταγωνισμό περιφερειακών δυνάμεων όπως η Σαουδική Αραβία και το Ιράν. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που επισκέφθηκε το Κατάρ, το Κουβέιτ και τη Σαουδική Αραβία, δήλωσε πως η Σαουδική Αραβία, που πρωτοστάτησε στην επιβολή κυρώσεων σε βάρος του Κατάρ, «έχει τη δυνατότητα να λύσει την κρίση», ως «μεγάλος αδελφός και σημαντικός παράγοντας στην περιοχή». Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμ. Μακρόν, πραγματοποιώντας επίσκεψη στο Μαρόκο, δήλωσε πως Παρίσι και Ραμπάτ «μοιράζονται κοινό ενδιαφέρον για την επίλυση της διπλωματικής κρίσης στον Κόλπο».

 Και ενώ οι μπίζνες, η διπλωματία και οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στο Κατάρ, νέα επικίνδυνη στρατιωτική κλιμάκωση στη Συρία προκαλεί η επιλογή των ΗΠΑ να καταρρίψουν συριακό μαχητικό αεροσκάφος με πύραυλο αέρος - αέρος πάνω από την περιοχή Ρασάφαχ, στα νότια περίχωρα της Ράκα, ενώ αυτό επιχειρούσε κατά δυνάμεων τζιχαντιστών. Η εξέλιξη προκάλεσε την έντονη αντίδραση της συριακής κυβέρνησης, που σημείωσε ότι η κατάρριψη του συριακού αεροσκάφους την ώρα που χτυπούσε δυνάμεις τζιχαντιστών «δείχνει πως οι ΗΠΑ στηρίζουν την τρομοκρατία» και παράλληλα απαίτησε άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την καταδίκη της αμερικανικής επίθεσης.

Ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση της επικίνδυνης όξυνσης της κόντρας ΗΠΑ και Ρωσίας –Ιράν έκαναν οι ΗΠΑ, καταρρίπτοντας ιρανικό μη επανδρωμένο στρατιωτικό αεροσκάφος, τύπου «Shaheed 129 UAV», στη μεθόριο της νότιας Συρίας με την Ιορδανία και το Ιράκ.

 Είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ χτυπούν συριακό αεροσκάφος από την έναρξη του πολέμου στη Συρία (Μάρτης 2011) και το γεγονός συνιστά πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, η οποία αναμενόμενα οξύνει την αντιπαράθεση βασικά με τη Ρωσία.

 Μετά από αυτά η Μόσχα ανακοίνωσε ότι από τις 19 Ιούνη αναστέλλει την ισχύ του μνημονίου διμερούς συνεργασίας που υπογράφηκε στις 20/10/15, με στόχο την αποτροπή θερμών επεισοδίων μεταξύ των αεροπορικών τους δυνάμεων στη Συρία, και ότι θα θεωρεί εχθρικό «οποιοδήποτε ιπτάμενο αντικείμενο» πετά στον συριακό εναέριο χώρο δυτικά του Ευφράτη (προς τη μεριά δηλαδή των συνόρων με το Ιράκ), το οποίο και θα γίνεται εφεξής στόχος είτε από τα ρωσικά χερσαία συστήματα αεράμυνας, είτε από τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη.

Ταυτόχρονα, η Τεχεράνη επιβεβαίωσε ότι οι ιρανικές δυνάμεις έριξαν «επιτυχώς» έξι πυραύλους από το δυτικό τμήμα της χώρας τους στην ανατολική Συρία, για να χτυπήσουν βάση διοίκησης των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», σε απόσταση 600 χιλιομέτρων. Σημείωσε ότι οι πύραυλοι «πέρασαν από τον ιρακινό εναέριο χώρο και έπληξαν τους στόχους τους στη Συρία», σε συνεργασία με την ιρακινή και συριακή κυβέρνηση, ως αντίποινα για τη διπλή επίθεση των τζιχαντιστών στο κοινοβούλιο και στο μαυσωλείο του Χομεϊνί στην Τεχεράνη, στις 5 Ιούνη. Πρόκειται για τα πρώτα πλήγματα που εξαπολύει το Ιράν σε ξένο έδαφος εδώ και 30 χρόνια.

Στις ΗΠΑ, Αμερικανοί γερουσιαστές κάλεσαν το Κογκρέσο να καθορίσει κατά πόσον οι ΗΠΑ θα εντείνουν τον πόλεμο στη Συρία, τονίζοντας ότι οι εκεί πρόσφατες αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές δεν καλύπτονταν από την υπάρχουσα νομοθεσία που επιτρέπει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Ήδη επιτροπή της Γερουσίας εξετάζει νομοθεσία που θα μπορεί να εγκρίνει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης στη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία, τη Λιβύη και την Υεμένη με πρόσχημα τους τζιχαντιστές.

Οι εξελίξεις αυτές πιστοποιούν την πορεία όξυνσης των αντιτιθέμενων οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου εμπλέκονται βασικά οι ΗΠΑ και η Ρωσία, με τις σύμμαχές τους ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις, που διεκδικούν χώρο και ρόλο.